ZGROMADZENIOM statutowym Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego — Strażnica zawsze towarzyszy atmosfera podekscytowania. Było tak również podczas 127 dorocznego zgromadzenia statutowego, które zorganizowano w sobotę 1 października 2011 roku. Zaproszeni goście z całego świata spotkali się w Sali Zgromadzeń Świadków Jehowy w Jersey City w stanie New Jersey.

Gerrit Lösch z Ciała Kierowniczego powitał szczęśliwych delegatów z 85 krajów. Jak oznajmił, cieszą się oni wyjątkową międzynarodową jednością. Stanowi ona piękne świadectwo i przysparza chwały Jehowie. I to właśnie do tematu jedności wielokrotnie nawiązywano w trakcie tego spotkania.

POMYŚLNE WIEŚCI Z MEKSYKU

Pierwsza część programu ukazywała, w czym się przejawia jedność ludu Jehowy. Baltasar Perla z meksykańskiego Betel rozmawiał z trzema innymi członkami tamtejszej rodziny na temat przyłączenia sześciu Biur Oddziałów w Ameryce Centralnej do Biura Oddziału w Meksyku. W wyniku tej reorganizacji meksykańska rodzina Betel stała się jeszcze bardziej wielokulturowa i wielonarodowa. Przybycie współwyznawców z innych krajów przyczyniło się do wzajemnej wymiany zachęt. Można odnieść wrażenie, jakby Bóg wziął wielką gumkę i powycierał granice między państwami.

Jedno z wyzwań tego przedsięwzięcia wiązało się z uświadomieniem głosicielom, że chociaż w ich krajach nie będą już funkcjonowały Biura Oddziałów, to nie zostaną oni odizolowani od organizacji Jehowy. W tym celu każdy zbór otrzymał możliwość korzystania z zabezpieczonego konta poczty elektronicznej, dzięki czemu grupy nawet z najbardziej oddalonych terenów mogą komunikować się bezpośrednio z Biurem Oddziału.

AKTUALNE WIEŚCI Z JAPONII

James Linton z japońskiego Biura Oddziału opowiedział, jak wskutek trzęsienia ziemi i fal tsunami w marcu 2011 roku ucierpieli tamtejsi bracia. Wielu straciło bliskich, a także dobytek. Świadkowie spoza obszaru dotkniętego klęską udostępnili ponad 3100 kwater i setki samochodów. Ochotnicy współpracujący z Regionalnymi Komitetami Budowlanymi bez wytchnienia naprawiali domy poszkodowanych współwyznawców. Do dyspozycji stawiło się przeszło 1700 osób. Z kolei remontami Sal Królestwa zajęła się grupa ze Stanów Zjednoczonych i w prace te w sumie zaangażowało się 575 ochotników.

Wiele uwagi poświęcono duchowym i emocjonalnym potrzebom braci. Z górą 400 starszych zapewniało pasterską pomoc wszędzie, gdzie była niezbędna. Ciało Kierownicze, głęboko przejęte sytuacją, wysłało z Biura Głównego dwóch nadzorców strefy, by nieśli pokrzepienie w rejonie klęski. Źródłem pociechy były też wyrazy współczucia napływające od sług Jehowy z całego świata.

 ZWYCIĘSTWA PRAWNE

Obecni z wielkim zainteresowaniem wysłuchali, jak Stephen Hardy z brytyjskiego Biura Oddziału omówił niedawne zwycięstwa prawne. Na przykład we Francji od stowarzyszenia reprezentującego tam Świadków Jehowy władze żądały podatku o wartości 58 milionów euro. Sprawa została rozstrzygnięta, gdy Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) orzekł na naszą korzyść, oświadczając, że francuski rząd naruszył artykuł 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który chroni swobody religijne. Sposób sformułowania tej decyzji pokazuje, że nie był to proces o pieniądze, gdyż w uzasadnieniu czytamy: „Odmowa uznania związku religijnego, dążenie do jego rozwiązania, używanie obraźliwego słownictwa względem ruchu religijnego — wszystko to są przykłady naruszania prawa zagwarantowanego artykułem 9 Konwencji”.

ETPC orzekł również na naszą korzyść w sprawie przeciwko Armenii. Od roku 1965 Trybunał utrzymywał, że Konwencja Europejska nie chroni jednostek przed obowiązkową służbą wojskową. Teraz jednak Wielka Izba — najwyższa instancja ETPC — uznała, że „odmowa służby wojskowej, gdy jest podyktowana sumieniem bądź głęboko zakorzenionymi, szczerymi przekonaniami religijnymi lub innymi, których w żaden sposób nie da się pogodzić z obowiązkiem pełnienia służby wojskowej”, powinna być gwarantowana przez Konwencję Europejską. Decyzja ta obliguje Armenię oraz takie kraje, jak Azerbejdżan i Turcja, do uznawania wspomnianego prawa.

PRZEDSIĘWZIĘCIA BUDOWLANE

W kolejnym punkcie członek Ciała Kierowniczego Guy Pierce oświadczył, że wszyscy zebrani są zapewne ciekawi przedsięwzięć budowlanych w stanie Nowy Jork. Po słowach wstępnych wyświetlono film ukazujący zmiany w Wallkill i Patterson oraz nowo nabyte posesje w Warwick i Tuxedo. W Wallkill do roku 2014 ma powstać nowy obiekt mieszkalny z ponad 300 dodatkowymi pokojami.

Istnieją plany zagospodarowania 100-hektarowej działki w Warwick. „Chociaż nie jesteśmy jeszcze pewni woli Jehowy co do Warwick”, powiedział brat Pierce, „staramy się przygotować tę posiadłość z myślą o przeniesieniu tam Biura Głównego Świadków Jehowy”. Planowane jest też wykorzystanie 20-hektarowej parceli zlokalizowanej 10 kilometrów na północ od Warwick jako składu sprzętu i materiałów budowlanych. „Gdy dostaniemy pozwolenie na budowę, mamy nadzieję ukończyć całe przedsięwzięcie w ciągu czterech lat” — oznajmił mówca. „Wtedy będzie można sprzedać nasze obiekty w Brooklynie”.

„Czy Ciało Kierownicze zmieniło zdanie co do bliskości wielkiego ucisku?” — zapytał brat Pierce. „W żadnym wypadku” — odpowiedział. „Jeżeli wielki ucisk przerwie realizację tych planów, to wspaniale, naprawdę wspaniale!”

STRZEŻMY SIĘ RYCZĄCEGO LWA

Inny członek Ciała Kierowniczego, Stephen Lett, omówił List 1 Piotra 5:8: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć”. Brat Lett wyjaśnił, że gdy się uwzględni pewne charakterystyczne cechy lwów, obraz nakreślony przez Piotra okazuje się nader trafnym opisem Diabła.

Lwy są silniejsze i szybsze niż ludzie. Dlatego walcząc z Szatanem lub uciekając przed nim, nie powinniśmy polegać na własnych siłach. Potrzebujemy pomocy Jehowy (Izaj. 40:31). Lew, gdy poluje, czai się w ukryciu. Analogicznie Szatan poluje w ciemności duchowej, zatem musimy się jej strzec. I podobnie  jak lew zabija bezbronną antylopę albo śpiącą małą zebrę, tak Szatan jest bezlitosny i chętnie doprowadziłby do naszej duchowej śmierci. Kiedy lew zaspokoi głód, często nie da się już rozpoznać ofiary. Tak samo „stan końcowy” ofiar Szatana „okazuje się gorszy niż początkowy” (2 Piotra 2:20). Musimy więc mu się przeciwstawiać i niezachwianie trzymać poznawanych zasad biblijnych (1 Piotra 5:9).

CEŃ SWOJE MIEJSCE W DOMU JEHOWY

„Wszyscy mamy jakieś miejsce w domu Jehowy” — powiedział następny mówca, Samuel Herd z Ciała Kierowniczego. Każdy chrześcijanin ma miejsce w domu Boga — w Jego duchowej świątyni — strukturze umożliwiającej oddawanie Mu czci na podstawie Jezusowej ofiary okupu. Musimy je cenić jako szczególny zaszczyt. Tak jak Dawid pragniemy „mieszkać w domu Jehowy przez wszystkie dni swego życia” (Ps. 27:4).

Brat Herd odniósł się do Psalmu 92:12-14 i zapytał: „Jak Jehowa sprawia, że rozkwitamy?”. Wyjaśnił to następująco: „W raju duchowym Bóg zapewnia nam ciepło, ochrania nas i dostarcza orzeźwiających wód prawdy”. Zachęcił też: „Dziękujmy Mu za to. Obyśmy cieszyli się z tego, że przebywamy w domu Jehowy — nie tylko przez krótką chwilę, ale przez wieczność”.

CHRZEŚCIJANIE SZANUJĄ SŁOWO BOŻE

David Splane, również z Ciała Kierowniczego, w kolejnym przemówieniu wyjaśnił, że prawdziwi chrześcijanie zawsze szanowali Słowo Boże. W I wieku n.e. na jego podstawie rozstrzygnęli kwestię obrzezania (Dzieje 15:16, 17). Ale w następnym stuleciu pewni ludzie podający się za chrześcijan, wyszkoleni w greckiej filozofii, zaczęli przedkładać ponad natchnione Pisma własną intelektualną satysfakcję. W późniejszych czasach inni ludzie zastępowali nauki biblijne poglądami tak zwanych Ojców Kościoła oraz cesarzy rzymskich, co przyczyniło się do rozplenienia mnóstwa fałszywych doktryn.

Jak powiedział brat Splane, Jezus w jednej ze swych przypowieści wskazał, że od I wieku na ziemi zawsze będą jacyś chrześcijanie rzeczywiście namaszczeni duchem świętym, występujący  w obronie prawdy (Mat. 13:24-30). Nie potrafimy jednoznacznie ustalić, kto się do nich zaliczał. Ale na przestrzeni dziejów wielu publicznie potępiało różne niebiblijne poglądy i praktyki. Należeli do nich: w IX wieku arcybiskup Agobard z Lyonu, w XII wieku Piotr z Bruys, Henryk z Lozanny oraz Valdès (inaczej Waldo), w XIV wieku Jan Wiklif, w XVI wieku William Tyndale, a w XIX wieku Henry Grew i George Storrs. Obecnie Świadkowie Jehowy wciąż obstają przy miernikach biblijnych i uznają Pismo Święte za fundament prawdy. Dlatego Ciało Kierownicze obrało na myśl przewodnią na rok 2012 wypowiedź z Ewangelii według Jana 17:17: „Twoje słowo jest prawdą”.

EKSCYTUJĄCE ZMIANY W SZKOLENIACH I ORGANIZACJI SŁUŻBY

Anthony Morris z Ciała Kierowniczego omówił zmiany dotyczące misjonarzy i pionierów specjalnych. Od września 2012 roku klasy Kursu Biblijnego dla Małżeństw będą organizowane w różnych wybranych krajach. Zmienił się też profil Szkoły Gilead. Od października ubiegłego roku zapraszane są do niej osoby już pełniące specjalną służbę pełnoczasową — misjonarze, którzy nie przeszli jeszcze tego szkolenia, pionierzy specjalni, nadzorcy podróżujący lub betelczycy. Absolwenci będą umacniać lud Boży i wywierać na niego stabilizujący wpływ, usługując w Biurach Oddziałów, w obwodach i okręgach lub na gęsto zaludnionych obszarach, gdzie mogą zachęcać zbory do gorliwego głoszenia.

Na odległych, odizolowanych terenach dzieło ewangelizacji będą zapoczątkowywać dodatkowi pionierzy specjalni. Według stanu na 1 stycznia 2012 roku niektórzy absolwenci Kursu Biblijnego dla Braci i Kursu Biblijnego dla Małżeństw mają usługiwać jako okresowi pionierzy specjalni i inicjować oraz rozwijać działalność na takich dalekich terenach. Każdorazowo będą oni mianowani na rok, aż do trzech lat z rzędu. Ci, którzy okażą się efektywni, mogą otrzymać zamianowanie na stałe.

Zgromadzenie statutowe w roku 2011 było radosnym wydarzeniem. Wierzymy, że Jehowa pobłogosławi nowe postanowienia związane z intensyfikacją działalności kaznodziejskiej i pogłębianiem jedności ludu Bożego — wszystko ku Jego czci i chwale.

[Ramka i ilustracje na stronach 18, 19]

POZNAJMY SIĘ LEPIEJ

Program obejmował też wywiad z pięcioma spośród dziewięciu żyjących wdów, których mężowie byli członkami Ciała Kierowniczego. Siostry Marina Sydlik, Edith Suiter, Melita Jaracz, Melba Barry i Sydney Barber opowiedziały, jak poznały prawdę i rozpoczęły służbę pełnoczasową. Każda z nich podzieliła się z obecnymi cennymi wspomnieniami i refleksjami o swym mężu oraz opisała błogosławieństwa, jakich razem zaznawali. Wzruszającym zakończeniem tego punktu programu było zaśpiewanie przez obecnych pieśni numer 86, zatytułowanej „Kobiety wierne Bogu”.

[Ilustracje]

Powyżej: Marina i Daniel Sydlik; Edith i Grant Suiter; Melita i Teodor Jaracz

Poniżej: Lloyd i Melba Barry; Carey i Sydney Barber

[Mapa na stronie 16]

[Patrz publikacja]

Sześć Biur Oddziałów przyłączono do Biura Oddziału w Meksyku

MEKSYK

GWATEMALA

HONDURAS

SALWADOR

NIKARAGUA

KOSTARYKA

PANAMA

[Ilustracja na stronie 17]

Wizualizacja przyszłego Biura Głównego Świadków Jehowy w Warwick w stanie Nowy Jork