1-3. (α) Ποιες καταστάσεις καταδεικνύουν το σημείο που ήθελε να τονίσει ο Ιησούς σε δύο παραβολές του; (β) Σε ποιες ερωτήσεις χρειάζεται να απαντήσουμε;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος σάς ζητάει να τον μεταφέρετε σε μια σημαντική συνάντηση. Λίγα λεπτά προτού τον παραλάβετε, ωστόσο, συνειδητοποιείτε ότι δεν έχετε αρκετά καύσιμα στο αυτοκίνητό σας. Πηγαίνετε αμέσως στο βενζινάδικο για ανεφοδιασμό. Στο μεταξύ, όμως, καταφθάνει ο αξιωματούχος. Κοιτάζει τριγύρω αλλά δεν σας βρίσκει. Δεν μπορεί να περιμένει, και έτσι ζητάει από κάποιον άλλον να τον μεταφέρει. Σε λίγο επιστρέφετε και διαπιστώνετε ότι έφυγε χωρίς εσάς. Πώς θα νιώθατε;

² Τώρα φανταστείτε ότι είστε εσείς ο αξιωματούχος και έχετε επιλέξει τρεις ικανούς άντρες για να φέρουν σε πέρας κάποια σημαντική εργασία. Αφού τους εξηγείτε τι πρέπει να κάνουν, συμφωνούν πρόθυμα και οι τρεις. Ωστόσο, όταν επιστρέφετε λίγο καιρό αργότερα, μαθαίνετε ότι μόνο οι δύο εκτέλεσαν την αποστολή τους. Ο τρίτος προβάλλει δικαιολογίες για την ασυνέπειά του. Στην πραγματικότητα, ούτε καν προσπάθησε. Πώς θα νιώθατε;

³ Στις παραβολές του για τις παρθένες και τα τάλαντα, ο Ιησούς χρησιμοποίησε παρόμοιες καταστάσεις για να δείξει γιατί μερικοί χρισμένοι Χριστιανοί στον καιρό του τέλους θα αποδεικνύονταν πιστοί και φρόνιμοι ενώ άλλοι όχι. * (Ματθ. 25:1‐30) Διασαφηνίζοντας το σημείο που ήθελε να τονίσει, είπε: «Γι’ αυτό, να είστε σε εγρήγορση, επειδή δεν γνωρίζετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα»​—δηλαδή το πότε ακριβώς θα εκτελούσε ο Ιησούς την κρίση του Θεού ενάντια στον κόσμο του Σατανά. (Ματθ. 25:13) Αυτή η συμβουλή ισχύει και για εμάς σήμερα. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε παραμένοντας σε εγρήγορση, όπως μας πρότρεψε ο Ιησούς; Ποιοι έχουν αποδειχτεί έτοιμοι για επιβίωση; Και τι πρέπει να κάνουμε τώρα για να είμαστε σε εγρήγορση;

4. Γιατί δεν χρειάζεται να κοιτάμε το ρολόι για να παραμένουμε άγρυπνοι;

⁴ Για ορισμένες δραστηριότητες, όπως είναι η εργασία σε εργοστάσιο, η επίσκεψη σε γιατρό ή οι μετακινήσεις με τη συγκοινωνία, χρειάζεται να γνωρίζουμε τι ώρα είναι. Σε άλλες, όμως, λόγου χάρη αν συμμετέχουμε στην κατάσβεση πυρκαγιάς ή σε κάποιο έργο διάσωσης, το να κοιτάμε το ρολόι μπορεί να αποτελεί περισπασμό ή να είναι και επικίνδυνο. Στη δεύτερη περίπτωση, η προσήλωση στο έργο που πρέπει να γίνει είναι πολύ πιο σημαντική από το να κοιτάμε το ρολόι. Καθώς το τέλος αυτού του συστήματος πλησιάζει όλο και περισσότερο, το έργο με το οποίο γνωστοποιούμε τις προμήθειες του Ιεχωβά για σωτηρία δεν ήταν ποτέ πιο σημαντικό. Για να παραμένουμε άγρυπνοι ως Χριστιανοί, δεν χρειάζεται να κοιτάμε το ρολόι. Μάλιστα, το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημέρα ή ώρα του τέλους μάς ωφελεί με πέντε τουλάχιστον τρόπους.

5. Πώς μάς βοηθάει να φανερώσουμε τι βρίσκεται στην καρδιά μας το ότι δεν γνωρίζουμε την ημέρα ή την ώρα;

⁵ Πρώτον, το ότι δεν γνωρίζουμε πότε θα έρθει το τέλος μάς δίνει τη δυνατότητα να φανερώσουμε τι βρίσκεται πράγματι στην καρδιά μας. Στην ουσία, μας προσδίδει τιμή, επιτρέποντάς μας να χρησιμοποιούμε την ελεύθερη βούλησή μας για να δείχνουμε οσιότητα στον Ιεχωβά. Μολονότι αποβλέπουμε στην επιβίωσή μας από το τέλος αυτού του συστήματος, υπηρετούμε τον Ιεχωβά από αγάπη, όχι απλώς για να αποκτήσουμε ζωή. (Διαβάστε Ψαλμός 37:4) Η εκτέλεση του θελήματός του μας φέρνει ευχαρίστηση, και αναγνωρίζουμε ότι ο Θεός μάς διδάσκει για την ωφέλειά μας. (Ησ. 48:17) Όχι, δεν θεωρούμε τις εντολές του βαριές.​—1 Ιωάν. 5:3.

6. Όταν υπηρετούμε τον Θεό από αγάπη, πώς νιώθει εκείνος, και γιατί;

⁶ Το δεύτερο όφελος από το ότι δεν γνωρίζουμε την ημέρα ή την ώρα είναι ότι έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται. Όταν τον υπηρετούμε από αγάπη​—όχι με κάποια ημερομηνία υπόψη ή αποκλειστικά και μόνο για την ανταμοιβή—​συμβάλλουμε στην απάντηση που δίνει ο Ιεχωβά στους αβάσιμους εμπαιγμούς του αντιδίκου του, του Σατανά. (Ιώβ 2:4, 5· διαβάστε Παροιμίες 27:11) Σκεφτόμενοι όλο τον πόνο και τη θλίψη που έχει προκαλέσει ο Διάβολος, υποστηρίζουμε με χαρά την κυριαρχία του Ιεχωβά και απορρίπτουμε την πονηρή διακυβέρνηση του Σατανά.

7. Γιατί πιστεύετε ότι η επιδίωξη αυτοθυσιαστικής ζωής είναι επιθυμητή;

⁷ Τρίτον, το ότι υπηρετούμε χωρίς να έχουμε συγκεκριμένη ημερομηνία υπόψη μάς υποκινεί να επιδιώκουμε μια ζωή αυτοθυσίας. Σήμερα, μερικοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό πιστεύουν και αυτοί ότι ο κόσμος στην τωρινή του μορφή δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμη. Φοβούμενοι κάποια επικείμενη καταστροφή, υιοθετούν την άποψη: «Ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε». (1 Κορ. 15:32) Εμείς, από την άλλη πλευρά, δεν φοβόμαστε. Δεν απομονωνόμαστε επιδιώκοντας να ασχοληθούμε με τις δικές μας ιδιοτελείς επιθυμίες. (Παρ. 18:1) Αντιθέτως, απαρνούμαστε τον εαυτό μας και προσφέρουμε πρόθυμα το χρόνο, την ενέργεια και τους πόρους μας για να μεταδώσουμε τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. (Διαβάστε Ματθαίος 16:24) Βρίσκουμε ευχαρίστηση στην υπηρεσία του Θεού, ιδιαίτερα καθώς βοηθάμε άλλους να τον γνωρίσουν.

8. Ποιο Γραφικό παράδειγμα δείχνει γιατί χρειάζεται να στηριζόμαστε πληρέστερα στον Ιεχωβά και στο Λόγο του;

⁸ Τέταρτον, το ότι δεν γνωρίζουμε την ημέρα ή την ώρα μάς βοηθάει να στηριζόμαστε πληρέστερα στον Ιεχωβά και να εφαρμόζουμε με επιμέλεια το Λόγο του. Μια βασική τάση που έχουμε ως αμαρτωλοί άνθρωποι είναι να στηριζόμαστε στον εαυτό μας. Ο Παύλος νουθέτησε όλους τους Χριστιανούς: «Αυτός που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μην πέσει». Είκοσι τρεις χιλιάδες άνθρωποι έχασαν  την εύνοια του Ιεχωβά λίγο προτού ο Ιησούς του Ναυή οδηγήσει το λαό του Θεού στην Υποσχεμένη Γη. Ο Παύλος αναφέρει: «Αυτά . . . γράφτηκαν για προειδοποίηση δική μας, στους οποίους έχουν φτάσει τα τέλη των συστημάτων πραγμάτων».​—1 Κορ. 10:8, 11, 12.

9. Πώς μπορούν οι αντιξοότητες να μας εξαγνίσουν και να μας φέρουν πιο κοντά στον Θεό;

⁹ Το πέμπτο όφελος είναι ότι επιτρέπουμε στις αντιξοότητες να μας εξαγνίζουν. (Διαβάστε Ψαλμός 119:71) Οι τελευταίες ημέρες αυτού του συστήματος είναι όντως «κρίσιμοι [καιροί], δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους». (2 Τιμ. 3:1‐5) Πολλοί στον κόσμο του Σατανά μάς μισούν και ίσως μας διώκουν για την πίστη μας. (Ιωάν. 15:19· 16:2) Αν είμαστε ταπεινοί και ζητούμε τη θεϊκή καθοδηγία σε καιρούς δοκιμασιών, η πίστη μας θα εξαγνίζεται σαν να δοκιμάζεται με φωτιά. Δεν θα παραιτηθούμε. Απεναντίας, θα πλησιάζουμε τον Ιεχωβά περισσότερο από ό,τι ίσως φανταζόμασταν.​—Ιακ. 1:2‐4· 4:8.

10. Τι κάνει το χρόνο να φαίνεται πως περνάει γρήγορα;

¹⁰ Η αίσθησή μας για το πέρασμα του χρόνου είναι κάτι σχετικό. Όταν είμαστε πολυάσχολοι και δεν κοιτάμε το ρολόι, ο χρόνος φαίνεται πως περνάει γρήγορα. Παρόμοια, αν είμαστε απορροφημένοι στο συναρπαστικό έργο που μας έχει αναθέσει ο Ιεχωβά, εκείνη η ημέρα και η ώρα μπορεί να έρθουν προτού καν το καταλάβουμε. Σε σχέση με αυτό, η πλειονότητα των χρισμένων έχουν θέσει εξαιρετικό παράδειγμα. Ας ανασκοπήσουμε σύντομα τι συνέβη μετά την ενθρόνιση του Ιησού ως Βασιλιά το 1914 και ας δούμε πώς μερικοί αποδείχτηκαν έτοιμοι ενώ άλλοι όχι.

11. Μετά το 1914, γιατί μερικοί χρισμένοι συμπέραναν ότι ο Κύριος καθυστερούσε;

¹¹ Θυμηθείτε τις παραβολές του Ιησού για τις παρθένες και τα τάλαντα. Αν οι παρθένες ή οι δούλοι σε εκείνες τις παραβολές γνώριζαν πότε θα ερχόταν ο γαμπρός ή ο κύριος, δεν θα χρειαζόταν να είναι σε εγρήγορση. Αλλά δεν γνώριζαν, και ως εκ τούτου έπρεπε να είναι έτοιμοι. Αν και οι χρισμένοι απέβλεπαν επί δεκαετίες στο 1914 ως βαρυσήμαντο έτος, δεν κατανοούσαν ξεκάθαρα τι θα συνέβαινε. Όταν τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τα περίμεναν, ίσως δόθηκε η εντύπωση ότι ο Γαμπρός καθυστερούσε. Κάποιος αδελφός ανέφερε αργότερα: «Μερικοί από εμάς πιστεύαμε σοβαρά ότι θα πηγαίναμε στον ουρανό στη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας εκείνου του Οκτωβρίου [του 1914]».

12. Πώς αποδείχτηκαν οι χρισμένοι πιστοί και φρόνιμοι;

¹² Σκεφτείτε πόσο πρέπει να αποθαρρύνθηκαν όταν δεν ήρθε το τέλος όπως περίμεναν! Εκτός αυτού, οι αδελφοί αντιμετώπισαν εναντίωση κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ακολούθησε μια περίοδος σχετικής αδράνειας, κάτι σαν ύπνος. Αλλά το 1919 έλαβαν μια πρόσκληση σαν εγερτήριο! Ο Ιησούς είχε έρθει στον πνευματικό ναό του Θεού, και ο καιρός της επιθεώρησης είχε φτάσει. Εντούτοις, μερικοί δεν πέρασαν την επιθεώρηση με επιτυχία, και ως αποτέλεσμα έχασαν το προνόμιο να φροντίζουν τις υποθέσεις του Βασιλιά. (Ματθ. 25:16) Ήταν σαν να αμέλησαν τον ανεφοδιασμό τους με πνευματικό λάδι, όπως οι ανόητες παρθένες. Και όπως ο οκνηρός δούλος, έτσι και αυτοί δεν ήταν πρόθυμοι να κάνουν προσωπικές θυσίες για τη Βασιλεία. Η πλειονότητα των χρισμένων, όμως, έδειξαν ακλόνητη οσιότητα και ισχυρή επιθυμία να υπηρετούν τον Κύριό τους ακόμη και στα δύσκολα χρόνια του πολέμου.

13. Τι πνεύμα εκδήλωσε η τάξη του δούλου μετά το 1914, και τι πνεύμα εκδηλώνει σήμερα;

¹³ Μετά το 1914, Η Σκοπιά έκανε την εξής σημαντική δήλωση: «Αδελφοί, όσοι από εμάς έχουμε τη σωστή στάση σε ό,τι αφορά τον Θεό δεν απογοητευόμαστε με καμιά από τις διευθετήσεις Του. Δεν θέλαμε να γίνει το δικό μας θέλημα· όταν λοιπόν διαπιστώσαμε ότι δεν περιμέναμε τις σωστές εξελίξεις  τον Οκτώβριο του 1914, τότε χαρήκαμε που ο Κύριος δεν άλλαξε το Σχέδιό Του έτσι ώστε αυτό να ταιριάζει σε εμάς. Δεν θέλαμε να κάνει κάτι τέτοιο. Θέλουμε μόνο να είμαστε σε θέση να κατανοούμε τα σχέδια και τους σκοπούς Του». Αυτό το πνεύμα ταπεινοφροσύνης και αφοσίωσης εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τους χρισμένους του Κυρίου. Δεν ισχυρίζονται ότι είναι θεόπνευστοι, αλλά παραμένουν αποφασισμένοι να επιμελούνται τις υποθέσεις του Κυρίου εδώ στη γη. Και τώρα, «ένα μεγάλο πλήθος» “άλλων προβάτων”, οι Χριστιανοί που έχουν επίγεια ελπίδα, μιμούνται την εγρήγορση και το ζήλο τους.​—Αποκ. 7:9· Ιωάν. 10:16.

14. Πώς μας προστατεύει η προσκόλληση στον αγωγό που έχει διορίσει ο Θεός για τη διανομή της πνευματικής τροφής;

¹⁴ Όπως οι χρισμένοι Χριστιανοί, έτσι και τα άγρυπνα μέλη του μεγάλου πλήθους προσκολλούνται στον αγωγό που έχει διορίσει ο Θεός για τη διανομή της πνευματικής τροφής. Ως εκ τούτου, είναι σαν να ανεφοδιάζονται και αυτοί με πνευματικό λάδι από το Λόγο του Θεού και το πνεύμα Του. (Διαβάστε Ψαλμός 119:130· Ιωάννης 16:13) Ενισχυμένοι κατ’ αυτόν τον τρόπο, αποδεικνύονται και αυτοί έτοιμοι για την επάνοδο του Χριστού, παραμένοντας δραστήριοι ακόμη και υπό σοβαρές δοκιμασίες. Λόγου χάρη, σε ένα ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, οι αδελφοί είχαν μόνο μία Γραφή. Προσευχήθηκαν, λοιπόν, για επιπρόσθετη πνευματική τροφή. Λίγο καιρό αργότερα, έμαθαν ότι ένας αδελφός που μόλις είχε φυλακιστεί κατάφερε να περάσει στο στρατόπεδο μερικά νέα τεύχη της Σκοπιάς κρυμμένα μέσα στο ξύλινο πόδι του. Ανάμεσα στους επιζώντες ήταν κάποιος χρισμένος αδελφός, ο Ερνστ Βάουερ, ο οποίος αργότερα ανέφερε: «Ο Ιεχωβά μάς βοήθησε με θαυμάσιο τρόπο να απομνημονεύσουμε τις ενισχυτικές σκέψεις των άρθρων». Είπε επίσης: «Στην εποχή μας είναι πολύ εύκολο να λαβαίνουμε πνευματική τροφή, αλλά την εκτιμούμε πάντοτε; Είμαι βέβαιος ότι ο Ιεχωβά επιφυλάσσει άφθονες ευλογίες για εκείνους που εμπιστεύονται σε αυτόν, που παραμένουν όσιοι και τρέφονται από το τραπέζι του».

15, 16. Πώς ανταμείφθηκε ο ζήλος ενός αντρογύνου για τη Χριστιανική διακονία, και τι μπορείτε να μάθετε από τέτοιες εμπειρίες;

¹⁵ Τα άλλα πρόβατα παραμένουν επίσης δραστήρια στο έργο του Κυρίου, υποστηρίζοντας πλήρως τους αδελφούς του Χριστού. (Ματθ. 25:40) Ανόμοια με τον πονηρό και οκνηρό δούλο της παραβολής του Ιησού, είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες και να καταβάλλουν επισταμένες προσπάθειες για να βάζουν  στην πρώτη θέση τα συμφέροντα της Βασιλείας. Για παράδειγμα, όταν ο Τζον και η Μασάκο προσκλήθηκαν να βοηθήσουν στον κινεζόφωνο αγρό στην Κένυα, αρχικά είχαν κάποιες επιφυλάξεις. Αλλά αφού εξέτασαν με προσευχή τις περιστάσεις τους, αποφάσισαν να μετακομίσουν.

¹⁶ Οι προσπάθειές τους ανταμείφθηκαν πλούσια. «Η διακονία εδώ είναι καταπληκτική», είπαν. Άρχισαν εφτά Γραφικές μελέτες. Με τον καιρό, είχαν πολύ περισσότερες συναρπαστικές εμπειρίες. Οι ίδιοι πρόσθεσαν: «Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά κάθε μέρα που μας επιτρέπει να βρισκόμαστε εδώ». Ασφαλώς, υπάρχουν πολλοί άλλοι αδελφοί και αδελφές που έχουν δείξει με τις επιλογές τους ότι είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν πλήρως απορροφημένοι στην υπηρεσία του Θεού όποτε και αν έρθει το τέλος. Σκεφτείτε τους χιλιάδες αποφοίτους της Σχολής Γαλαάδ οι οποίοι ανέλαβαν την ιεραποστολική υπηρεσία. Θα μπορούσατε να πάρετε μια ιδέα για αυτή την ειδική υπηρεσία διαβάζοντας το άρθρο «Κάνουμε το Καλύτερο που Μπορούμε!» στη Σκοπιά 15 Οκτωβρίου 2001. Καθώς θα ανασκοπείτε τη συναρπαστική περιγραφή μιας ημέρας στο ιεραποστολικό έργο, σκεφτείτε με ποιους τρόπους θα μπορούσατε να αυξήσετε την υπηρεσία σας προς αίνο του Θεού και, κατ’ επέκταση, προς δική σας χαρά.

17. Πώς έχει αποδειχτεί ευλογία το ότι δεν γνωρίζουμε την ημέρα ή την ώρα;

¹⁷ Σαφώς, το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημέρα ή ώρα του τέλους αυτού του συστήματος έχει αποδειχτεί ευλογία για εμάς. Αντί να απογοητευόμαστε ή να αποκαρδιωνόμαστε, πλησιάζουμε όλο και περισσότερο τον Ιεχωβά, τον στοργικό μας Πατέρα, καθώς αφοσιωνόμαστε στην εκτέλεση του θελήματός του. Κρατώντας το χέρι μας στο αλέτρι, σαν να λέγαμε, και αποφεύγοντας τους περισπασμούς, έχουμε θερίσει άφθονη χαρά στην υπηρεσία του Κυρίου μας.​—Λουκ. 9:62.

18. Γιατί δεν θέλουμε να χάσουμε την πίστη μας;

¹⁸ Πλησιάζουμε γοργά στην ημέρα κρίσης του Θεού. Κανένας μας δεν θέλει να απογοητεύσει τον Ιεχωβά ή τον Ιησού. Εκείνοι μας έχουν εμπιστευτεί πολύτιμα προνόμια υπηρεσίας σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. Πόσο εκτιμούμε αυτή την εμπιστοσύνη!​—Διαβάστε 1 Τιμόθεο 1:12.

19. Πώς μπορούμε να αποδειχτούμε έτοιμοι;

¹⁹ Είτε η ελπίδα μας είναι να απολαύσουμε ζωή στον ουρανό είτε στον Παράδεισο στη γη, ας είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε πιστοί στο θεόδοτο διορισμό μας για το κήρυγμα και τη μαθήτευση. Εξακολουθούμε να μη γνωρίζουμε την ακριβή ημέρα ή ώρα που θα έρθει η ημέρα του Ιεχωβά, αλλά χρειάζεται άραγε να γνωρίζουμε; Μπορούμε και θα συνεχίσουμε να αποδεικνυόμαστε έτοιμοι. (Ματθ. 24:36, 44) Είμαστε πεπεισμένοι ότι, εφόσον εμπιστευόμαστε πλήρως στον Ιεχωβά και βάζουμε τη Βασιλεία του στην πρώτη θέση, δεν θα απογοητευτούμε.​—Ρωμ. 10:11.