Nagtudlo ba ang Bibliya nga kinahanglang magminyo aron magmatagbawon ug magmalipayon? Sa unang tan-aw, morag gipaluyohan sa Pulong sa Diyos kanang ideyaha. Sa unsang paagi?

Sumala sa asoy sa Genesis, nakita sa Diyos nga “dili maayo” nga mag-inusara ang unang tawong si Adan. Busa gihimo sa Diyos si Eva ingong “katimbang” ni Adan. (Genesis 2:18) Ang pulong nga “katimbang” nagtumong sa usa ka butang nga makapakompleto. Base sa maong asoy, makaingon tingali ta nga ang usa dili kompleto gawas kon magminyo. Dugang pa, daghang asoy sa Bibliya ang naghulagway sa kaminyoon ingong tuboran sa panalangin ug kalipay. Usa niana ang sugilanon ni Ruth.

Apan, ang katuyoan ba sa maong mga asoy mao ang pagtudlo nato nga ang mga Kristohanon karon dili mahimong malipayon, tagbaw, o kompleto gawas kon sila magminyo ug manganak? Dili gayod. Ang labing kompleto ug tagbaw nga tawo nga nabuhi sukad mao si Jesu-Kristo. Bisan pa niana, siya nagpabiling tagsaanon hangtod sa iyang kamatayon. Si Jesus, ang labing maalamong tawo nga nabuhi sukad, mao usab ang hingpit nga banaag sa “malipayong Diyos,” si Jehova. (1 Timoteo 1:11; Juan 14:9) Gipadayag ni Jesus kon unsay kinahanglang buhaton aron magmalipayon, o mabulahan, niining kalibotana. (Mateo 5:1-12) Wala niya iapil sa listahan ang kaminyoon.

Nan, nagkasumpaki ba ang giingon sa Bibliya bahin niini? Wala gayod. Angay natong lantawon ang kaminyoon sumala sa katuyoan ni Jehova. Bisag iyang gimugna ang kaminyoon aron mahimong tuboran sa kalipay, kasuod, ug kahupayan, usahay ang kaminyoon gikinahanglan aron matuman ang iyang kabubut-on. Pananglitan, katuyoan sa Diyos alang kang Adan ug Eva nga sila ‘magmabungahon ug magdaghan ug pun-on ang yuta.’ (Genesis 1:28) Dili nila kana matuman kon mag-inusara. Hinunoa, gikinahanglan nila ang usag usa, ug gikompleto nila ang matag usa sa linaing diwa.

Sa susama, si Jehova may linaing katuyoan labot sa kaminyoon ug sa pamilyahanong kinabuhi samtang siya nakiglabot sa nasod sa Israel. Buot niyang modaghan ang mga Israelitas aron dili sila mapukan sa mga kaaway. Katuyoan sab niyang ipatungha sa tribo ni Juda ang Mesiyas, kinsa magluwas sa matinumanong katawhan gikan sa epekto sa sala ug kamatayon. (Genesis 49:10) Busa giisip sa matinumanong mga babaye sa Israel nga usa ka linaing pribilehiyo nga magminyo ug manganak ug giisip nilang kaulawan ug kasub-anan kon dili kana mahitabo.

Apan, komosta karon? Obligado ba ang mga Kristohanong nagkinabuhi niining naghuot nga planeta sa pagminyo ug pagpanganak aron matuman ang karaang sugo sa Diyos nga ‘pun-on ang yuta’? Dili. (Mateo 19:10-12) Ni gikinahanglan pang protektahan sa Diyos ang kaliwat sa Mesiyas o panalipdan ang nasod diin matawo ang maong Manluluwas. Nan, sa unsang paagi angayng lantawon sa mga Kristohanon ang kaminyoon ug pagkatagsaanon?

Oo, ang kaminyoon ug pagkatagsaanon parehong gihubit ingong mga gasa sa Diyos. Sa imo nang nahibaloan, ang gasa nga haom sa usa mahimong dili haom sa lain. Ang kaminyoon maoy sagradong kahikayan nga makataganag gugma, panag-ubanay, ug lig-ong pundasyon alang sa usa ka pamilya. Sa samang higayon, ang Bibliya prangkang nag-ingon nga kadtong magminyo niining dili-hingpit nga kalibotan mag-atubang usab ug mga problema, o “kasakitan sa ilang unod.” Kon bahin sa pagkatagsaanon, si Jehova wala mag-isip niana ingong hinungdan sa kaulawan o kasub-anan. Hinunoa, ang iyang Pulong nag-ingong ang mga tagsaanon may pipila ka bentaha kon itandi sa mga minyo.—1 Corinto 7:28, 32-35.

Busa timbang ang panglantaw sa Bibliya bahin sa kaminyoon ug pagkatagsaanon. Si Jehova, ang Tagmugna sa kaminyoon ug sa pamilya, nagtinguhang ang tanan niyang alagad magmalipayon ug magmatagbaw, tagsaanon man sila o minyo.