Ginatudlo bala sang Biblia nga dapat magminyo ka para magmalipayon kag may kaayawan? Sa una nga pagtan-aw, daw amo sina ang ginapakita sang Pulong sang Dios. Paano?

Suno sa Genesis, nakita sang Dios nga “indi maayo” para sa tawo nga si Adan nga mag-isahanon. Gani gintuga niya si Eva bilang “kaupod” ni Adan. (Genesis 2:18, NW) Ang tinaga nga “kaupod” nagakahulugan sang butang nga nagakompleto. Base sa sina nga teksto, mahimo makasiling kita nga ang isa ka tawo indi kompleto kon indi sia magminyo. Dugang pa, madamo sang sugilanon sa Biblia nga nagapakita nga ang pag-asawahay nagahatag sing pagpakamaayo kag kalipay. Ang isa ka halimbawa sini amo ang sugilanon ni Rut.

Pero ginatudlo gid bala sini nga mga sugilanon nga ang mga Cristiano subong indi mangin malipayon, naayawan, ukon kompleto kon indi sila magminyo kag magpanganak? Indi amo sina. Ang pinakamalipayon kag kompleto nga tawo nga nagkabuhi amo si Jesucristo. Pero wala sia nangasawa asta napatay sia. Si Jesus nga pinakamaalam nga tawo nga nagkabuhi, amo man ang perpekto nga nagpabanaag sang “malipayon nga Dios” nga si Jehova. (1 Timoteo 1:11; Juan 14:9) Ginsugid ni Jesus kon ano ang dapat himuon para magmalipayon sa sini nga kalibutan. (Mateo 5:1-12) Wala niya ginlakip ang pagminyo.

Gani, ginapakita bala sini nga nagakontradik ang Biblia sa sini nga topiko? Wala. Dapat naton binagbinagon ang pag-asawahay base sa katuyuan ni Jehova. Bisan pa gindesinyo niya ang pag-asawahay nga mangin tuburan sang kalipay, suod nga kaangtanan, kag kaumpawan, importante man ini kon kaisa para matuman ang iya kabubut-on. Halimbawa, katuyuan sang Dios para kanday Adan kag Eva nga “magmabungahon kag magbuad, kag magtugub sang duta.” (Genesis 1:28) Indi nila ina matuman kon nagaisahanon lang sila. Sa baylo, kinahanglan nila ang isa kag isa sa pinasahi nga kahulugan.

Sing kaanggid, may pinasahi man nga katuyuan si Jehova nga nagadalahig sa pagminyo kag pagkabuhi sang pamilya samtang nagapakig-angot sia sa pungsod sang Israel. Gusto niya nga magdamo sila para indi sila mapierde sang ila mga kaaway. Katuyuan man niya nga ang tribo ni Juda magapatubas sang Mesias nga magaluwas sang matutom nga katawhan gikan sa mga epekto sang sala kag kamatayon. (Genesis 49:10) Gani ginakabig sang matutom nga mga babayi sa Israel nga isa ka pribilehiyo ang pagpamana kag pagpamata. Makahuluya kag makapasubo kon wala sila sang bana kag bata.

Kamusta naman subong? Ang sugo bala sang Dios sang una nga “magtugub sang duta” nagaobligar sa mga Cristiano subong nga magminyo kag magpamata? Wala. (Mateo 19:10-12) Indi na man kinahanglan amligan sang Dios ang kaliwatan sang Mesias ukon amligan ang pungsod sa diin matawo ang Manluluwas. Gani, paano dapat tamdon sang mga Cristiano ang pagminyo kag pagkadiminyo?

Matuod, ang pagminyo kag pagkadiminyo regalo halin sa Dios. Kag nahibaluan naton nga ang isa ka regalo nga bagay sa isa mahimo indi bagay sa iban. Ang pag-asawahay isa ka sagrado nga kahimusan nga makahatag sing pagpalangga, kaupod, kag isa ka malig-on nga pundasyon sang pamilya. Pero, ginapakita man sang Biblia nga ang mga nagminyo sa sining kalibutan makaatubang sang mga problema, ukon “may kapipit-an sa ila unod.” Parte naman sa pagkadiminyo, wala ini ginatamod ni Jehova nga makahuluya ukon makapasubo. Sa baylo, ang iya Pulong nagasiling nga may pila ka bentaha ang pagkadiminyo.—1 Corinto 7:28, 32-35.

Gani, ang Biblia nagahatag sing balanse nga pagtamod parte sa pagminyo kag pagkadiminyo. Gusto ni Jehova, ang Tagtukod sang pag-asawahay kag pamilya, nga ang tanan niya nga alagad mangin malipayon kag naayawan, minyo man sila ukon indi.