Εξετάστε τη συγκεκριμένη περίπτωση στην οποία έκανε ο Ιησούς αυτό το σχόλιο για την αγαμία. Όταν τον πλησίασαν οι Φαρισαίοι και ήγειραν το ζήτημα του διαζυγίου, ο Ιησούς δήλωσε ξεκάθαρα ποιος ήταν ο κανόνας του Ιεχωβά για το γάμο. Αν και ο Νόμος επέτρεπε σε έναν άντρα να γράψει πιστοποιητικό διαζυγίου για τη σύζυγό του σε περίπτωση που ανακάλυπτε «κάτι απρεπές» σε αυτήν, δεν ήταν έτσι τα πράγματα από την αρχή. (Δευτ. 24:1, 2) Κατόπιν ο Ιησούς δήλωσε: «Όποιος διαζευχθεί τη σύζυγό του, εκτός εξαιτίας πορνείας, και παντρευτεί άλλη μοιχεύει».​—Ματθ. 19:3‐9.

Ακούγοντάς το αυτό, οι μαθητές είπαν: «Αν αυτή είναι η κατάσταση του ανθρώπου με τη σύζυγό του, δεν συνιστάται να παντρευτεί κάποιος». Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Δεν αφήνουν όλοι χώρο για αυτά τα λόγια, αλλά μόνο όσοι έχουν το χάρισμα. Διότι υπάρχουν ευνούχοι που γεννήθηκαν έτσι από την κοιλιά της μητέρας τους, και υπάρχουν ευνούχοι που ευνουχίστηκαν από τους ανθρώπους, και υπάρχουν ευνούχοι που έχουν ευνουχίσει τον εαυτό τους για χάρη της βασιλείας των ουρανών. Αυτός που μπορεί να αφήσει χώρο για αυτό ας αφήσει χώρο για αυτό».​—Ματθ. 19:10‐12.

Οι ευνούχοι με κυριολεκτική έννοια είτε γεννήθηκαν έτσι λόγω γενετικού ελαττώματος είτε ευνουχίστηκαν λόγω ατυχήματος ή ακρωτηριασμού. Ωστόσο, υπήρχαν και άτομα που ευνούχισαν οικειοθελώς τον εαυτό τους. Αν και ήταν κατάλληλοι για γάμο, άσκησαν εγκράτεια και έμειναν άγαμοι «για χάρη της βασιλείας των ουρανών». Όπως και ο Ιησούς, επέλεξαν την αγαμία προκειμένου να αφοσιωθούν στην υπηρεσία της Βασιλείας. Ούτε γεννήθηκαν με το χάρισμα της αγαμίας ούτε τους χορηγήθηκε ένα τέτοιο χάρισμα. Στην ουσία άφησαν χώρο για αυτό, δηλαδή το απέκτησαν συνειδητά.

Προσθέτοντας στα λόγια του Ιησού, ο απόστολος Παύλος εξήγησε ότι, ενώ όλοι οι Χριστιανοί​—άγαμοι ή παντρεμένοι—​μπορούν να υπηρετούν αποδεκτά τον Θεό, οι άγαμοι που είναι “σταθεροί στην καρδιά τους” όσον αφορά την κατάστασή τους “κάνουν καλύτερα”. Γιατί; Οι παντρεμένοι πρέπει να μοιράζουν το χρόνο και την ενεργητικότητά τους ώστε να ευχαριστούν το σύντροφό τους και να τον φροντίζουν. Από την άλλη πλευρά, οι άγαμοι Χριστιανοί μπορούν να προσηλώνονται στην υπηρεσία του Κυρίου χωρίς αυτή την υποχρέωση. Θεωρούν την κατάστασή τους «χάρισμα» από τον Θεό.​—1 Κορ. 7:7, 32‐38.

Επομένως, οι Γραφές μάς λένε ότι οι Χριστιανοί που έχουν το χάρισμα της αγαμίας δεν το λαβαίνουν με μυστηριώδη τρόπο. Αντίθετα, το καλλιεργούν μένοντας ανύπαντροι προκειμένου να προωθούν τα συμφέροντα της Βασιλείας χωρίς περισπασμούς. Πολλοί σήμερα έχουν αποφασίσει στην καρδιά τους να μείνουν άγαμοι για αυτόν το συγκεκριμένο λόγο, και οι άλλοι πρέπει να αποτελούν πηγή ενθάρρυνσης για αυτούς.