Jezus leefde als geest in de hemel voordat hij in Bethlehem werd geboren. Hij was Gods eerste schepping en de enige die rechtstreeks door God geschapen is. Hij wordt dus terecht Gods eniggeboren Zoon genoemd. In de hemel was hij vaak Gods woordvoerder. Daarom wordt hij het Woord genoemd. Hij hielp God ook met het maken van alle andere dingen (Johannes 1:2, 3, 14). Jezus leefde al miljarden jaren met God in de hemel toen de mens werd geschapen. (Lees Micha 5:2; Johannes 17:5.)

Jehovah gebruikte de heilige geest om Jezus’ leven vanuit de hemel over te brengen naar de baarmoeder van Maria. Jezus had dus geen menselijke vader. Engelen maakten zijn geboorte bekend aan plaatselijke herders die ’s nachts buiten verbleven terwijl ze op hun kudden letten (Lukas 2:8-12). Jezus werd dus niet midden in de winter geboren, maar waarschijnlijk begin oktober, toen het nog niet zo koud was. Later namen Maria en haar man Jozef Jezus mee naar Nazareth, waar ze vroeger hadden gewoond. Daar groeide Jezus op als een adoptiezoon van Jozef. (Lees Mattheüs 1:18-23.)

Toen Jezus ongeveer dertig jaar was, werd hij gedoopt, en God maakte in het openbaar bekend dat Jezus zijn Zoon was. Toen begon Jezus met het werk waarvoor God hem had gestuurd. (Lees Mattheüs 3:16, 17.)

God stuurde Jezus om mensen de waarheid te leren. Jezus vertelde over Gods Koninkrijk, een regering in de hemel die op de hele aarde voor vrede zal zorgen. Hij gaf de hoop op eeuwig leven (Johannes 4:14; 18:36, 37). Jezus leerde mensen ook van alles over het vinden van echt geluk (Mattheüs 5:3; 6:19-21). Hij onderwees door zijn eigen voorbeeld. Hij liet onder andere zien hoe je zelfs in moeilijke omstandigheden Gods wil kunt doen. Als hij slecht behandeld werd, nam hij geen wraak. (Lees 1 Petrus 2:21-24.)

Jezus leerde zijn volgelingen zelfopofferende liefde. Hij had een bijzondere positie bij zijn Vader in de hemel, maar toch deed hij gehoorzaam wat zijn Vader vroeg en kwam hij naar de aarde om bij de mensen te leven. Niemand had ons een beter voorbeeld van liefde kunnen geven dan Jezus. (Lees Johannes 15:12, 13; Filippenzen 2:5-8.)

God stuurde Jezus ook om te sterven voor onze zonden (Johannes 3:16). We zijn allemaal zondaars omdat we onvolmaakt en zondig zijn. Daarom worden we ziek en gaan we dood. De eerste mens, Adam, was wel volmaakt. Hij had geen zonde en zou nooit zijn gestorven of ziek zijn geworden. Maar hij verloor zijn volmaaktheid toen hij God ongehoorzaam was. Wij hebben van Adam zonde geërfd, samen met de straf daarop, de dood. (Lees Romeinen 5:12; 6:23.)

Jezus, een volmaakt mens, stierf niet voor zijn eigen zonden. Hij stierf voor onze zonden. Zijn dood maakt het mogelijk dat wij eeuwig leven krijgen en door God gezegend worden. (Lees 1 Petrus 3:18.)