ចូរបន្ដចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា
«ចូរចូលទៅជិតព្រះ ហើយលោកនឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ»។—យ៉ា. ៤:៨
១, ២. (ក) តើ«កលល្បិចទាំងប៉ុន្មាន»របស់សាថានគឺជាអ្វី? (ខ) តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យចូលទៅជិតព្រះ?
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សជាតិឲ្យមានសេចក្ដីត្រូវការចង់ចូលទៅជិតលោក។ ប៉ុន្តែ សាថានចង់ឲ្យយើងគិតដូចវាដែរ ពោលគឺគិតថាយើងមិនត្រូវការព្រះយេហូវ៉ាទេ។ នេះជាពាក្យកុហកដែលសាថានបានលើកឡើង តាំងពីវាបានបញ្ឆោតនាងអេវ៉ាក្នុងសួនអេដែន។ (លោ. ៣:៤-៦) តាំងពីពេលនោះមក មនុស្សជាច្រើនបានគិតថាមនុស្សជាតិមិនត្រូវការព្រះទេ។
២ ប៉ុន្តែ យើងមិនចាំបាច់ធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់របស់សាថានឡើយ។ «ព្រោះមិនមែនយើងមិនដឹងអំពីកលល្បិចទាំងប៉ុន្មានរបស់សាថាននោះទេ»។ (២កូ. ២:១១) សាថានព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ាដោយជំរុញយើងឲ្យសម្រេចចិត្តខុស។ ប៉ុន្តែ ដូចអត្ថបទមុនបានបង្ហាញ យើងអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវស្តីអំពីអាជីព ការកម្សាន្ត និងទំនាក់ទំនងក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ អត្ថបទនេះនឹងបង្ហាញថាការមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះបច្ចេកវិជ្ជា សុខភាព ប្រាក់ និងមោទនភាព អាចជួយយើងឲ្យ«ចូលទៅជិតព្រះ»។—យ៉ា. ៤:៨
បច្ចេកវិជ្ជា
៣. សូមឲ្យឧទាហរណ៍អំពីរបៀបដែលបច្ចេកវិជ្ជាអាចប្រើតាមរបៀបត្រឹមត្រូវនិងតាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវ។
៣ នៅទូទាំងពិភពលោក មនុស្សកំពុងប្រើប្រាស់គ្រឿងអេឡិចត្រូនិកទាន់សម័យជាទូទៅ។ បើយើងប្រើផលិតផលទាំងនេះតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ នេះអាចមានប្រយោជន៍យ៉ាងខ្លាំង។ ប៉ុន្តែបើយើងប្រើតាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវ នេះអាចធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីបិតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌។ សូមពិចារណាអំពីកុំព្យូទ័រ។ ទស្សនាវដ្ដីដែលអ្នកកំពុងអាននេះបានត្រូវសរសេរនិងបោះពុម្ពដោយប្រើកុំព្យូទ័រ។ កុំព្យូទ័រអាចជាឧបករណ៍សម្រាប់ស្រាវជ្រាវដែលមានប្រសិទ្ធភាព និងជាឧបករណ៍សម្រាប់ទំនាក់ទំនងគ្នា ហើយជួនកាលវាជាប្រភពមួយនៃការកម្សាន្តដែលធ្វើឲ្យយើងមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ យើងក៏អាចវក់នឹងបច្ចេកវិជ្ជាកុំព្យូទ័រដែរ។ ពួកអ្នកផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ប៉ិនប្រសប់ធ្វើឲ្យមនុស្សជឿថាពួកគេត្រូវតែទិញផលិតផលដែលចេញថ្មីបំផុត។ យុវជនម្នាក់ចង់បានកុំព្យូទ័របន្ទះស្តើងមួយប្រភេទខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់លួចលក់តម្រងនោមម្ខាងរបស់គាត់ដើម្បីទិញវា។ នេះជាការលះបង់ដោយឥតគិតវែងឆ្ងាយសោះ!
៤. តើគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់បានធ្វើអ្វីដើម្បីកុំឲ្យគាត់ប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រច្រើនហួសហេតុពេក?
៤ គួរឲ្យស្ដាយខ្លាំងជាងនេះទៅទៀត បើអ្នកលះបង់ចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដោយសារការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិជ្ជាតាមរបៀបមិនត្រឹមត្រូវឬប្រើហួសហេតុពេក។ យ៉ន *ជាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ដែលមានអាយុជិត៣០ឆ្នាំនិយាយថា៖ «ខ្ញុំដឹងថាគម្ពីរប្រាប់ថាយើងគួរ‹ប្រើគ្រប់ឱកាសឲ្យកើតប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត›សម្រាប់រឿងដែលទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ប៉ុន្តែ បើនិយាយអំពីកុំព្យូទ័រ គឺខ្លួនខ្ញុំនេះឯងដែលធ្វើឲ្យមានការពិបាក»។ យ៉នច្រើនតែប្រើអ៊ីនធឺណិតរហូតដល់យប់ជ្រៅ។ គាត់រៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំកាន់តែអស់កម្លាំង ខ្ញុំកាន់តែពិបាកឈប់ផ្ញើសារគ្នាទៅវិញទៅមក ឬមើលវីឌីអូខ្លីៗទោះជាវីឌីអូខ្លះមិនល្អក៏ដោយ»។ ដើម្បីជួយខ្លួនគាត់ឲ្យយកឈ្នះទម្លាប់អាក្រក់នេះ យ៉នបានកំណត់ពេលឲ្យកុំព្យូទ័ររបស់គាត់បិទដោយខ្លួនវាកាលណាដល់ពេលគាត់ចូលដេក។—សូមអាន អេភេសូរ ៥:១៥, ១៦
៥, ៦. (ក) តើឪពុកម្ដាយមានភារកិច្ចអ្វីខ្លះចំពោះកូនរបស់ពួកគេ? (ខ) តើតាមរបៀណាដែលឪពុកម្ដាយអាចធ្វើឲ្យប្រាកដថាកូនរបស់ពួកគេមានការសេពគប់ល្អ?
៥ ឪពុកម្ដាយទាំងឡាយ អ្នកមិនចាំបាច់ត្រួតពិនិត្យរាល់សកម្មភាពរបស់កូនអ្នកទេ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវត្រួតពិនិត្យរបៀបដែលកូនរបស់អ្នកប្រើកុំព្យូទ័រ។ កុំបណ្ដោយឲ្យពួកគេមើលគេហទំព័រដែលបង្ហាញអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ហ្គេមដែលមានអំពើហិង្សា អ្វីដែលទាក់ទងជាមួយពួកវិញ្ញាណកំណាច និងការទាក់ទងជាមួយមនុស្សអាក្រក់។ ប្រសិនបើអ្នកបណ្ដោយឲ្យពួកគេធ្វើអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើដើម្បីកុំឲ្យពួកគេមករំខានអ្នកប៉ុណ្ណោះ នោះពួកគេប្រហែលជាសន្និដ្ឋានថាអ្វីៗទាំងនេះមិនខុសទេ។ ក្នុងនាមជាឪពុកម្ដាយ អ្នកមានភារកិច្ចការពារកូនទាំងតូចទាំងធំរបស់អ្នកពីអ្វីក៏ដោយដែលអាចធ្វើឲ្យពួកគេឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ា។ សូម្បីតែសត្វក៏ចេះការពារកូនរបស់ពួកវាពីគ្រោះថ្នាក់ដែរ។ សូមគិតទៅមើលថាមេខ្លាឃ្មុំនឹងធ្វើអ្វី ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់ចង់ធ្វើបាបកូនរបស់វា!—សូមពិនិត្យបន្ថែម ហូសេ ១៣:៨
៦ សូមជួយកូនរបស់អ្នកឲ្យសេពគប់ជាមួយគ្រិស្តសាសនិកឯទៀតទាំងចាស់ទាំងក្មេងដែលបង្ហាញគំរូល្អ។ សូមចាំថាកូនរបស់អ្នកត្រូវការឲ្យអ្នកចំណាយពេលជាមួយពួកគេ! ដូច្នេះ សូមលៃពេលដើម្បីសើចសប្បាយ លេង ធ្វើការនិង«ចូលទៅជិតព្រះ»ជាមួយគ្នា។ *
សុខភាព
៧. ហេតុអ្វីយើងទាំងអស់គ្នាចង់មានសុខភាពល្អ?
៧ «តើអ្នកសុខសប្បាយជាទេ?»។ ពាក្យដ៏សាមញ្ញនេះបញ្ជាក់ការពិតមួយដែលធ្វើឲ្យក្រៀមក្រំចិត្ត។ ដោយសារឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងបានអនុញ្ញាតឲ្យសាថានធ្វើឲ្យពួកគេឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ា យើងទាំងអស់គ្នាអាចមានជំងឺ។ គោលបំណងរបស់សាថានគឺចង់ឲ្យយើងមានជំងឺ ដោយសារកាលណាយើងឈឺ យើងកាន់តែពិបាកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត បើយើងស្លាប់ យើងមិនអាចបម្រើលោកបានទាល់តែសោះ។ (ទំនុក. ១១៥:១៧) ដូច្នេះ ជាការធម្មតាទេដែលយើងចង់ធ្វើអ្វីដែលយើងអាចធ្វើ ដើម្បីមានសុខភាពល្អ * ហើយយើងក៏គួរគិតអំពីសុខភាពនិងសុខទុក្ខរបស់បងប្អូនយើងដែរ។
៨, ៩. (ក) តើតាមរបៀបណាយើងអាចជៀសវាងពីការគិតអំពីសុខភាពហួសហេតុពេក? (ខ) តើការអប់រំខ្លួនឲ្យមានចិត្តសប្បាយនាំឲ្យមានប្រយោជន៍អ្វីខ្លះ?
៨ ប៉ុន្តែ ជាការសំខាន់ដែលយើងជៀសវាងពីការគិតអំពីសុខភាពហួសហេតុពេក។ បងប្អូនខ្លះចំណាយពេលនិយាយអំពីអាហារ ការថែទាំសុខភាពឬផលិតផលខ្លះច្រើនជាងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រព្រះទៅទៀត។ ពួកគាត់ប្រហែលជាជឿជាក់យ៉ាងស្មោះថាពួកគាត់កំពុងជួយអ្នកឯទៀត។ ប៉ុន្តែយើងមិនប្រើសាលប្រជុំ សន្និបាតឬមហាសន្និបាតរបស់យើងដើម្បីលក់ផលិតផលផ្សេងៗ ឬផ្សព្វផ្សាយគំនិតរបស់យើងអំពីសុខភាពទេ។ ហេតុអ្វីយើងមិនគួរធ្វើដូច្នេះ?
៩ យើងជួបជុំគ្នាដើម្បីពិភាក្សាគ្នាអំពីរឿងដែលទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះនិងដើម្បីធ្វើឲ្យយើងកាន់តែមានអំណរ ដែលជាផលផ្លែនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ (កាឡ. ៥:២២) ការផ្ដល់យោបល់អំពីសុខភាពនិងផលិតផលសុខភាពក្នុងឱកាសបែបនេះ ទោះជាអ្នកឯទៀតសុំឬមិនសុំយោបល់យើងក៏ដោយ នេះអាចបំបែរអារម្មណ៍បងប្អូនពីគោលដៅរបស់ពួកគាត់ក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ហើយធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតលែងមានអំណរ។ (រ៉ូម ១៤:១៧) សូមទុកឲ្យបុគ្គលម្នាក់ៗសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងស្តីអំពីរបៀបថែរក្សាសុខភាពរបស់ខ្លួន។ បន្ថែមទៅទៀត គ្មានអ្នកណាម្នាក់មានមធ្យោបាយបំបាត់ចោលជំងឺទាំងអស់នោះទេ។ សូម្បីតែគ្រូពេទ្យដ៏ពូកែបំផុតក៏ទៅជាចាស់ មានជំងឺ ហើយទីបំផុតពួកគេក៏ស្លាប់ដែរ។ ការខ្វល់ខ្វាយអំពីសុខភាពរបស់យើងហួសហេតុពេកមិនអាចធ្វើឲ្យជីវិតយើងវែងជាងបានទេ។ (លូក. ១២:២៥) ផ្ទុយទៅវិញ«ចិត្តដែលសប្បាយជាថ្នាំយ៉ាងវិសេស»។—សុភ. ១៧:២២
១០. (ក) តើគុណសម្បត្ដិអ្វីខ្លះដែលព្រះយេហូវ៉ាចាត់ទុកថាល្អចំពោះលោក? (ខ) តើពេលណាយើងអាចមានសុខភាពល្អបំផុត?
១០ ស្រដៀងគ្នាដែរ ជាការសមរម្យដែលយើងគិតអំពីអាការក្រៅរបស់យើង។ ប៉ុន្តែ យើងមិនចាំបាច់ព្យាយាមលុបបំបាត់ស្នាមជ្រីវជ្រួញទាំងអស់នោះទេ។ ស្នាមទាំងនោះអាចជាសញ្ញាសម្គាល់នៃភាពចាស់ទុំ ភាពថ្លៃថ្នូរ និងសម្រស់ដែលនៅក្នុងចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍ គម្ពីរចែងថា៖ «ឯសក់ស្កូវបើឃើញនៅក្នុងផ្លូវសុចរិត នោះជាមកុដនៃកិត្ដិសព្ទ»។ (សុភ. ១៦:៣១) នេះជាអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាឲ្យតម្លៃចំពោះយើង ហើយយើងក៏គួរព្យាយាមធ្វើដូចលោកដែរ។ (សូមអាន ពេត្រុសទី១ ៣:៣, ៤) ដូច្នេះ យើងមិនចាំបាច់ប្រើវិធីវះកាត់ឬប្រើវិធីថែទាំសុខភាពដែលអាចធ្វើឲ្យយើងខូចសុខភាពឬមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតដើម្បីឲ្យយើងមានសម្ផស្សល្អជាងមុនប៉ុណ្ណោះទេ។ «អំណររបស់ព្រះយេហូវ៉ា»នោះគឺជាប្រភពនៃសម្រស់ពិតដែលចេញពីក្នុងចិត្ត ទោះជាយើងមានអាយុច្រើនឬមានសុខភាពយ៉ាងណាក៏ដោយ។ (នេហ. ៨:១០) នៅក្នុងពិភពលោកថ្មីយើងនឹងមានសុខភាពល្អពេញលេញនិងនៅក្មេងម្ដងទៀត។ (យ៉ូប ៣៣:២៥; អេ. ៣៣:២៤) ទម្រាំដល់ពេលនោះ យើងត្រូវសម្រេចចិត្តឲ្យបានល្អ ហើយមានជំនឿលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ នេះនឹងជួយយើងឲ្យសប្បាយនឹងជីវិតរបស់យើង ហើយមិនចាត់ទុកបញ្ហាសុខភាពជាអ្វីសំខាន់បំផុតឡើយ។—១ធី. ៤:៨
ប្រាក់
១១. តើប្រាក់អាចក្លាយជាអន្ទាក់តាមរបៀបណា?
១១ ប្រាក់មិនមែនជាអ្វីដែលអាក្រក់នោះទេ ហើយការរកស៊ីទៀងត្រង់ក៏មិនខុសដែរ។ (សាស្ដ. ៧:១២; លូក. ១៩:១២, ១៣) ប៉ុន្តែ បើយើងចាប់ផ្ដើម«ស្រឡាញ់ប្រាក់» នេះនឹងនាំឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ាជាមិនខាន។ (១ធី. ៦:៩, ១០) ការ«ខ្វល់ខ្វាយអំពីជីវភាពនៅសម័យនេះ» ពោលគឺការខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកក្នុងការរកអ្វីៗដែលចាំបាច់ក្នុងជីវិត អាចនាំឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះ។ ដូច្នេះ «ការល្បួងនៃទ្រព្យសម្បត្ដិ»អាចធ្វើឲ្យយើងយល់ខុសថា ទ្រព្យសម្បត្ដិនាំឲ្យមានសុភមង្គលនិងសុវត្ថិភាពដែលស្ថិតស្ថេរ។ (ម៉ាថ. ១៣:២២) លោកយេស៊ូបានពន្យល់យ៉ាងច្បាស់ស្តីអំពីរឿងនេះថា «គ្មានអ្នកណា»អាចធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះផង និងទ្រព្យសម្បត្ដិផងបានឡើយ។—ម៉ាថ. ៦:២៤
១២. តើមនុស្សជាច្រើនខំធ្វើអ្វីដើម្បីរកប្រាក់បានច្រើនក្នុងរយៈពេលខ្លី? តើយើងអាចជៀសវាងពីការសម្រេចចិត្តខុសយ៉ាងដូចម្ដេច?
១២ ការមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវចំពោះប្រាក់អាចនាំឲ្យយើងធ្វើខុស។ (សុភ. ២៨:២០) ដោយសារគេសន្យាថាអាចឈ្នះឬចំណេញបានប្រាក់ច្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស បងប្អូនខ្លះទិញឆ្នោត ឬបង្កើតគម្រោងរកស៊ីជាមួយគ្នាដែលគួរឲ្យសង្ស័យ ដូចជាលេងតុងទីន ថែមទាំងបញ្ចុះបញ្ចូលបងប្អូនឯទៀតក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យចូលរួមក្នុងគម្រោងនោះទៀតផង។ នៅពេលផ្សេងទៀត បងប្អូនខ្លះបានសុំខ្ចីលុយពីសមាជិកក្នុងក្រុមជំនុំដើម្បីរកស៊ី ហើយបានសន្យាថានឹងសងប្រាក់យ៉ាងច្រើនមកវិញ។ សូមកុំអនុញ្ញាតឲ្យចិត្តលោភលន់បណ្ដាលឲ្យអ្នកចាញ់បោកគេឡើយ។ ចូរគិតឲ្យបានវែងឆ្ងាយនិងសមហេតុផល។ ការរកប្រាក់បានច្រើនក្នុងរយៈពេលខ្លី តាមធម្មតាគឺមិនអាចទៅរួចទេ។
១៣. តើព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះលុយ?
១៣ ពេលយើងចាត់ទុក«រាជាណាចក្រនិងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ»ជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ពរមកលើការខំប្រឹងរបស់យើងដើម្បីមានអ្វីដែលចាំបាច់ក្នុងជីវិត។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣; អេភ. ៤:២៨) លោកមិនចង់ឲ្យយើងដេកលក់ក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំដោយសារយើងខំប្រឹងធ្វើការខ្លាំងពេក ឬមិនចង់ឲ្យយើងខ្វល់ខ្វាយអំពីលុយទេ ពេលយើងនៅក្នុងសាលប្រជុំ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើនក្នុងពិភពលោកជឿថា ទាល់តែពួកគេខំប្រឹងរកលុយ ទើបពួកគេអាចមានអនាគតល្អ ហើយមានជីវិតស្រណុកស្រួលនៅពេលក្រោយ។ ពួកគេច្រើនតែជំរុញកូនរបស់ពួកគេឲ្យមានគោលដៅស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្ដិដូចពួកគេដែរ។ លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ថា ការគិតបែបនេះគឺមិនសមហេតុផលឡើយ។ (សូមអាន លូកា ១២:១៥-២១) នេះប្រហែលជារំលឹកយើងអំពីកេហាស៊ីដែលបានគិតថាគាត់អាចបំពេញចិត្តលោភលន់របស់គាត់ ហើយក៏នៅតែអាចមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយព្រះយេហូវ៉ាបានដែរ។—២ព. ៥:២០-២៧
១៤, ១៥. ហេតុអ្វីការគិតថាលុយនឹងធ្វើឲ្យយើងមានសុវត្ថិភាពមិនមែនជាគំនិតឈ្លាសវៃ? សូមលើកឧទាហរណ៍។
១៤ ធ្លាប់មានគេសង្កេតឃើញថាសត្វឥន្ទ្រីខ្លះបានលង់ទឹកស្លាប់ពេលដែលវាមិនព្រមលែងត្រីធំពេកពីក្រញាំរបស់វា ពេលវាមិនអាចយកឡើងពីទឹករួច។ តើរឿងស្រដៀងគ្នានេះអាចកើតឡើងដល់គ្រិស្តសាសនិកឬទេ? អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ឈ្មោះអេលិកពន្យល់ថា៖ «ធម្មតាខ្ញុំសន្សំសំចៃណាស់។ បើខ្ញុំចាក់សាប៊ូកក់សក់ច្រើនជ្រុលបន្ដិចខ្ញុំចាក់វាចូលក្នុងដបវិញ»។ ប៉ុន្តែ អេលិកបានបានផុងខ្លួនទិញផ្សារភាគហ៊ុន ដោយគិតថាគាត់អាចឈប់ធ្វើការភ្លាមៗ ហើយចាប់ផ្ដើមធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល។ គាត់កាន់តែជក់ស្លុងក្នុងការស្រាវជ្រាវអំពីរបៀបទិញនិងលក់ភាគហ៊ុន។ ដោយប្រើលុយដែលគាត់សន្សំនិងលុយដែលបានខ្ចីពីឈ្មួញកណ្ដាល គាត់បានទិញភាគហ៊ុនដែលពួកអ្នកវិភាគបានឃោសនាថានឹងឡើងថ្លៃយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ផ្ទុយទៅវិញ ភាគហ៊ុនទាំងនោះបានធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង។ អេលិករៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំចង់បានលុយខ្ញុំមកវិញ។ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាបើខ្ញុំទុកវាតទៅទៀត ភាគហ៊ុនទាំងនោះអាចឡើងថ្លៃវិញ»។
១៥ អស់ជាច្រើនខែ អេលិកមិនអាចគិតអំពីអ្វីក្រៅពីភាគហ៊ុនរបស់គាត់ទេ។ គាត់ពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើរឿងដែលទាក់ទងនឹងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ហើយគាត់ដេកមិនលក់។ ប៉ុន្តែ ភាគហ៊ុនទាំងនោះមិនឡើងថ្លៃវិញសោះ។ អេលិកខាតអស់លុយដែលគាត់បានសន្សំ ហើយគាត់ត្រូវលក់ផ្ទះរបស់គាត់។ គាត់សារភាពថា៖ «ខ្ញុំបានបណ្ដាលឲ្យគ្រួសារខ្ញុំឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង»។ ប៉ុន្តែ គាត់បានរៀនមេរៀនដ៏សំខាន់មួយ។ គាត់បាននិយាយថា៖ «ឥឡូវខ្ញុំដឹងថាអ្នកណាដែលទុកចិត្តលើរបៀបរបបសាថាននឹងខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង»។ (សុភ. ១១:២៨) តាមការពិត ការសង្ឃឹមទៅលើលុយដែលយើងសន្សំ ការវិនិយោគទុនឬទៅលើសមត្ថភាពក្នុងការរកលុយក្នុងរបៀបរបបពិភពលោកនេះគឺដូចគ្នានឹងការសង្ឃឹមទៅលើ«ព្រះនៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ» ពោលគឺសាថាន។ (២កូ. ៤:៤; ១ធី. ៦:១៧) តាំងពីពេលនោះមក អេលិកបានធ្វើឲ្យរបៀបរស់នៅរបស់គាត់ទៅជាសាមញ្ញ«ដើម្បីដំណឹងល្អ»។ គាត់ចង់ប្រាប់អ្នកថាការធ្វើដូច្នេះបានធ្វើឲ្យគាត់និងក្រុមគ្រួសារគាត់មានសុភមង្គលច្រើនជាង ហើយធ្វើឲ្យពួកគេចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។—សូមអាន ម៉ាកុស ១០:២៩, ៣០
មោទនភាព
១៦. តើតាមរបៀបណាមោទនភាពជាអ្វីដែលល្អ? តើអ្វីអាចកើតឡើងបើយើងគិតច្រើនពេកអំពីខ្លួនយើង?
១៦ ការមានមោទនភាពទៅលើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវអាចជាអ្វីដែលល្អ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងគួរមានមោទនភាពជានិច្ចដោយសារយើងជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ (យេ. ៩:២៤) ដោយសារយើងឲ្យតម្លៃត្រឹមត្រូវលើខ្លួនយើងមួយកម្រិត នេះជួយយើងឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តបានល្អ ហើយជួយយើងជៀសវាងការប្រព្រឹត្តណាដែលផ្ទុយពីខ្នាតតម្រារបស់ព្រះដែលហាក់ដូចជាបន្ទាបបន្ថោកខ្លួនយើង។ ប៉ុន្តែការឲ្យតម្លៃលើទស្សនៈឬឋានៈរបស់យើងហួសហេតុពេកអាចនាំឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះ។—ទំនុក. ១៣៨:៦; រ៉ូម ១២:៣
១៧, ១៨. (ក) សូមលើកឧទាហរណ៍ក្នុងគម្ពីរអំពីមនុស្សដែលមានចិត្តរាបទាបនិងមនុស្សដែលមានចិត្តអំណួត។ (ខ) តើតាមរបៀបណាដែលបងប្រុសម្នាក់មិនឲ្យចិត្តអំណួតធ្វើឲ្យគាត់ឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ា?
១៧ ក្នុងគម្ពីរមានគំរូជាច្រើនស្តីអំពីមនុស្សដែលមានចិត្តអំណួតនិងមនុស្សដែលមានចិត្តរាបទាប។ ស្តេចដាវីឌបានស្វែងការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ាដោយចិត្តរាបទាប ហើយព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យពរដល់គាត់។ (ទំនុក. ១៣១:១-៣) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ទាបស្តេចនេប៊ូក្នេសានិងស្តេចបេលសាសារដែលមានចិត្តអំណួត។ (ដាន. ៤:៣០-៣៧; ៥:២២-៣០) សព្វថ្ងៃនេះក៏មានស្ថានភាពខ្លះដែលសាកល្បងចិត្តរាបទាបរបស់យើងដែរ។ រ៉ៃអ៊ិនដែលមានអាយុ៣២ឆ្នាំជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ បានរើទៅក្រុមជំនុំថ្មី។ រ៉ៃអ៊ិនរៀបរាប់ថា៖ «ខ្ញុំរំពឹងថាមិនយូរប៉ុន្មានខ្ញុំនឹងត្រូវតែងតាំងជាអ្នកចាស់ទុំ ប៉ុន្តែមួយឆ្នាំកន្លងទៅហើយ ខ្ញុំមិនទាន់បានត្រូវតែងតាំងទេ»។ តើរ៉ៃអ៊ិនមានមោទនភាព ហើយខឹងពួកអ្នកចាស់ទុំដែលមិនបានតែងតាំងគាត់ឬទេ? តើគាត់ឈប់ចូលរួមកិច្ចប្រជុំ ដោយឲ្យអំណួតធ្វើឲ្យខ្លួនគាត់ឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ានិងបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំឬទេ? បើអ្នកជាគាត់វិញ តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វី?
១៨ រ៉ៃអ៊ិននៅចាំថា៖ «ខ្ញុំបានស្រាវជ្រាវក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់អង្គការយើងអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលមិនទាន់សម្រេចដូចបំណង»។ (សុភ. ១៣:១២) «ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ថាខ្ញុំត្រូវរៀនឲ្យចេះអត់ធ្មត់ ហើយមានចិត្តរាបទាប។ ខ្ញុំត្រូវឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាត់បង្រៀនខ្ញុំ»។ រ៉ៃអ៊ិនបានឈប់គិតអំពីខ្លួនគាត់ ហើយគិតអំពីការបម្រើអ្នកឯទៀតនៅក្នុងក្រុមជំនុំនិងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ មិនយូរក្រោយមក គាត់បានដឹកនាំការសិក្សាគម្ពីរមួយចំនួនដែលរីកចម្រើន។ គាត់និយាយថា៖ «ពេលខ្ញុំបានត្រូវតែងតាំងជាអ្នកចាស់ទុំនៅមួយឆ្នាំកន្លះក្រោយមក ខ្ញុំបានភ្ញាក់ផ្អើល។ ខ្ញុំបានឈប់ខ្វល់អំពីរឿងនោះទៀត ដោយសារខ្ញុំសប្បាយនឹងកិច្ចបម្រើផ្សាយខ្លាំងណាស់»។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ៣៧:៣, ៤
ចូររក្សាភាពជិតស្និទ្ធនឹងព្រះយេហូវ៉ា!
១៩, ២០. (ក) តើតាមរបៀបណាយើងអាចប្រាកដថា អ្វីៗដែលយើងបានរៀនក្នុងអត្ថបទទាំងនេះមិនធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ា? (ខ) តើយើងមានគំរូអ្វីខ្លះស្តីអំពីមនុស្សដែលរក្សាភាពជិតស្និទ្ធនឹងព្រះដែលយើងអាចធ្វើតាម?
១៩ យើងគួរមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះរឿងទាំងអស់ដែលបានពិចារណាក្នុងអត្ថបទនេះនិងក្នុងអត្ថបទមុន។ យើងមានមោទនភាពដោយសារយើងជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ សុខភាពល្អនិងក្រុមគ្រួសារដែលមានសុភមង្គលជាអំណោយដ៏ប្រសើរបំផុតក្នុងចំណោមអំណោយឯទៀតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ យើងដឹងថាលុយនិងការងារជួយយើងមានអ្វីដែលយើងត្រូវការ។ យើងដឹងថាការកម្សាន្តអាចធ្វើឲ្យយើងមានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ រីឯគ្រឿងបច្ចេកវិជ្ជាក៏អាចមានប្រយោជន៍ដែរ។ ប៉ុន្តែបើយើងធ្វើឬប្រើអ្វីៗទាំងនេះខុសពេល ឬច្រើនហួសហេតុ ឬតាមរបៀបដែលរំខានដល់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ នេះអាចធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ា។
ចូរកុំឲ្យអ្វីធ្វើឲ្យអ្នកឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ាឲ្យសោះ!
២០ សាថានចង់ឲ្យយើងឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ា។ ប៉ុន្តែអ្នកអាចរារាំងកុំឲ្យរឿងអាក្រក់នេះកើតឡើងដល់ខ្លួនអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកបាន! (សុភ. ២២:៣) ចូរចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា ហើយរក្សាភាពជិតស្និទ្ធនឹងលោក។ យើងមានគំរូជាច្រើនក្នុងគម្ពីរដែលជួយយើងស្តីអំពីរឿងនេះ។ អេណុកនិងណូអេ«ដើរជាមួយនឹងព្រះ»។ (លោ. ៥:២២; ៦:៩) ម៉ូសេ«បន្តស៊ូទ្រាំយ៉ាងអត់ធ្មត់ ហាក់ដូចជាមើលឃើញលោកដែលមនុស្សមើលពុំឃើញ»។ (ហេ. ១១:២៧) លោកយេស៊ូបានទទួលការគាំទ្រជានិច្ចពីព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារលោកតែងតែធ្វើអ្វីដែលបិតាលោកនៅស្ថានសួគ៌ពេញចិត្ត។ (យ៉ូន. ៨:២៩) ចូរធ្វើតាមគំរូទាំងនេះ។ «ចូរអរសប្បាយជានិច្ច។ ចូរអធិដ្ឋានឥតឈប់។ ចូរថ្លែងអំណរគុណសម្រាប់អ្វីៗទាំងអស់»។ (១ថែ. ៥:១៦-១៨) ចូរកុំឲ្យអ្វីធ្វើឲ្យអ្នកឃ្លាតឆ្ងាយពីព្រះយេហូវ៉ាឲ្យសោះ!
^ វគ្គ 4 ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវប្ដូរ។
^ វគ្គ 6 សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «របៀបចិញ្ចឹមអប់រំកូនឲ្យចេះទទួលខុសត្រូវ»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! (Awake!) ខែតុលា ឆ្នាំ២០១១។
^ វគ្គ 7 សូមមើលអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «គន្លឹះប្រាំយ៉ាងដើម្បីមានសុខភាពកាន់តែល្អ»ក្នុងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! (Awake!) ខែមីនា ឆ្នាំ២០១១។
