آیا قدرت مرگ بیش از قدرت خداست؟‏ مسلّماً خیر!‏ چگونه ممکن است مرگ یا هر «دشمن» دیگری از «خدای قادر مطلق» قدرتمندتر باشد؟‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۶؛‏ خروج ۶:‏۳‏)‏ خدا با بازگرداندن مردگان از مرگ،‏ قدرت این دشمن دیرینهٔ بشر را خنثی می‌کند.‏ او وعده داده است که در دنیای جدید چنین خواهد کرد.‏ * تا چه حد می‌توان به این وعدهٔ خدا اطمینان داشت؟‏ عیسی،‏ پیامبر خدا با بیان سخنانی تسلّی‌بخش،‏ دل ما را از امید لبریز می‌کند.‏‏—‏مَتّی ۲۲:‏۳۱،‏ ۳۲ خوانده شود.‏

عیسی به صَدّوقیان که به بازگشت مردگان اعتقاد نداشتند،‏ چنین گفت:‏ «دربارهٔ قیامت مردگان،‏ آیا در کتاب نخوانده‌اید که خدا به شما چه گفته است؟‏ او فرموده که،‏ ‹من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب.‏› او نه خدای مردگان،‏ بلکه خدای زندگان است.‏» عیسی در اینجا به گفتگوی یَهُوَه با موسی از میان بوتهٔ آتشین که حدوداً ۳۵۰۰ سال پیش رخ داد،‏ اشاره کرد.‏ (‏خروج ۳:‏۱-‏۶‏)‏ بنا بر گفتهٔ عیسی،‏ یَهُوَه به موسی گفت:‏ «من هستم خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب.‏» این امر نشان می‌دهد که وعدهٔ خدا مبنی بر بازگرداندن مردگان از مرگ یقیناً به وقوع خواهد پیوست.‏ اما چگونه؟‏

در ابتدا می‌خواهیم مضمون گفتهٔ عیسی را در نظر گیریم.‏ زمانی که یَهُوَه با موسی در حال گفتگو بود،‏ ابراهیم ۳۲۹ سال،‏ اسحاق ۲۲۴ سال و یعقوب ۱۹۷ سال بود که جان سپرده بودند.‏ اما یَهُوَه در مورد این سه مرد باایمان گفت:‏ ‹من خدای آنان هستم‏› نه این که ‹من خدای آنان بودم‏.‏‏› یَهُوَه از این مردان چنان یاد کرد که به نظر می‌رسید که هنوز در قید حیاتند.‏ چرا؟‏

عیسی در ادامه توضیح داد:‏« او [یَهُوَه] نه خدای مردگان،‏ بلکه خدای زندگان است.‏» لحظه‌ای به مفهوم سخنان عیسی و ارتباطی که بین این گفته و بازگرداندن مردگان از مرگ وجود دارد،‏ فکر کنید.‏ اگر مردگان به زندگی باز نگردند،‏ پس ابراهیم،‏ اسحاق و یعقوب نیز برای همیشه در چنگال مرگ گرفتار خواهند بود.‏ در این صورت یَهُوَه،‏ خدای مردگان می‌باشد نه خدای زندگان.‏ در نتیجه می‌توان گفت که قدرت مرگ بیش از قدرت یَهُوَه است و او توانایی رهایی خادمان وفادارش را از چنگال مخوف مرگ ندارد.‏

حال در مورد ابراهیم،‏ اسحاق و یعقوب و سایر خادمان وفادار یَهُوَه که جان سپرده‌اند،‏ چه می‌توان نتیجه‌گیری کرد؟‏ عیسی این سخن قدرتمند و گیرا را در مورد خدا به زبان آورد:‏ «نزد او همه زنده‌اند.‏» (‏لوقا ۲۰:‏۳۸‏)‏ به راستی که مقصود یَهُوَه برای بازگرداندن خادمان وفادارش از چنگال مرگ،‏ چنان حتمی است که آنان در یاد او زنده‌اند.‏ (‏رومیان ۴:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ یَهُوَه تمام این عزیزان را در حافظهٔ نامحدودش به یاد دارد تا روزی که به آنان زندگی مجدّد بخشد.‏

یقیناً برای شما نیز شادی‌آورست که روزی بتوانید عزیزان ازدست‌رفتهٔ خود را دوباره در آغوش کشید.‏ به یاد داشته باشید که قدرت یَهُوَه بیش از قدرت مرگ است.‏ او وعده داده است که روزی مردگان را به زندگی بازمی‌گرداند و هیچ چیز نمی‌تواند مانع خواست او شود.‏ آیا نمی‌خواهید در مورد این وعدهٔ او و خدایی که این وعده را عملی می‌سازد،‏ بیشتر بدانید؟‏ با این کار یقیناً می‌توانید به یَهُوَه،‏ «خدای زندگان» نزدیک‌تر شوید.‏