តើអ្នកដឹងគុណចំពោះកេរដំណែលរបស់យើងឬទេ?
តើអ្នកដឹងគុណចំពោះកេរដំណែលរបស់យើងឬទេ?
«ព្រះបានបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ . . . ទៅលើប្រជាជាតិនានា ដើម្បីរើសយករាស្ត្រមួយជាតំណាងនាមរបស់លោក»។—សកម្ម. ១៥:១៤
តើអ្នកនឹងឆ្លើយយ៉ាងណា?
តើសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតណាខ្លះដែលមនុស្សខ្លះជឿ ហើយតើតាមរបៀបណាយើងបានត្រូវការពារមិនឲ្យជឿសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតទាំងនោះ?
តើយើងបានត្រូវរំដោះពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់យ៉ាងដូចម្ដេច?
តើអ្នកមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងការរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះលោក?
១, ២. (ក) តើ«ខ្ទមរបស់ដាវីឌ»គឺជាអ្វី ហើយតើខ្ទមនោះបានត្រូវសង់ឡើងវិញយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) តើអ្នកណាបម្រើជាមួយគ្នាជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ?
ក្នុងអំឡុងកិច្ចប្រជុំដ៏សំខាន់មួយរបស់គណៈអភិបាលនៅក្រុងយេរូសាឡិមនៅឆ្នាំ៤៩ គ.ស. យ៉ាកុបបាននិយាយថា៖ «ស៊ីម្មានបានរៀបរាប់យ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីដំណើរដែលព្រះបានបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍ជាលើកដំបូងទៅលើប្រជាជាតិនានា ដើម្បីរើសយករាស្ត្រមួយជាតំណាងនាមរបស់លោក ហើយសម្ដីរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយក៏ស្របនឹងការនេះដែរ ដូចអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរថា៖ ‹បន្ទាប់ពីការទាំងនេះ ខ្ញុំនឹងត្រឡប់មក ហើយខ្ទមរបស់ដាវីឌដែលបានរលំ ខ្ញុំនឹងសង់ឡើងវិញ ក៏នឹងសង់ពីសំណល់បាក់បែក ហើយនឹងដំឡើងវាឡើងវិញ ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលនៅសល់ពីបណ្ដាជននេះ អាចស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាអស់ពីចិត្ត ជាមួយនឹងមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ ដែលបានត្រូវហៅដោយឈ្មោះរបស់ខ្ញុំ។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលកំពុងធ្វើការទាំងនេះ ដែលគេបានដឹងតាំងពីបុរាណមក›»។—សកម្ម. ១៥:១៣-១៨
២ «ខ្ទម[ឬដំណាក់]របស់ដាវីឌ»បានរលំ ពេលដែលស្តេចសេដេគាបានត្រូវទម្លាក់ពីអំណាច។ (អេម. ៩:១១) ប៉ុន្តែ «ខ្ទម»នោះនឹងត្រូវសង់ឡើងវិញដោយកូនចៅរបស់ដាវីឌ គឺលោកយេស៊ូជាស្តេច។ (អេស. ២១:២៧; សកម្ម. ២:២៩-៣៦) ដូចយ៉ាកុបបានបញ្ជាក់នៅកិច្ចប្រជុំជាប្រវត្ដិសាស្ត្រនោះ ទំនាយនេះរបស់អេម៉ុសនឹងបានសម្រេច ពេលមានការប្រមូលអ្នកគ្រងមត៌កក្នុងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដែលជាជនជាតិយូដានិងជនជាតិដទៃ។ សព្វថ្ងៃនេះ គ្រិស្តសាសនិកដែលបានត្រូវរើសតាំងដែលមិនទាន់ឡើងទៅស្ថានសួគ៌ និង«ចៀមឯទៀត»រាប់លាននាក់របស់លោកយេស៊ូបានសហការគ្នាក្នុងការប្រកាសសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរ។—យ៉ូន. ១០:១៦
រាស្ត្រព្រះយេហូវ៉ាជួបការពិបាកមួយ
៣, ៤. តើតាមរបៀបណារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចរក្សាភក្ដីភាពចំពោះលោកនៅបាប៊ីឡូន?
៣ ពេលដែលជនជាតិយូដាបានត្រូវចាប់ជាឈ្លើយទៅបាប៊ីឡូន គឺច្បាស់ណាស់ដែល«ខ្ទមរបស់ដាវីឌ»បានដួលរលំ។ ដោយហេតុថាសាសនាមិនពិតមានពាសពេញស្រុកបាប៊ីឡូន តើតាមរបៀបណារាស្ត្ររបស់ព្រះអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះលោកក្នុងអំឡុងពេល៧០ឆ្នាំដែលពួកគេរស់នៅជាជននិរទេសនៅទីនោះពីឆ្នាំ៦០៧ មុនគ.ស. ១យ៉ូន. ៥:១៩) រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានកេរដំណែលពិសេសមួយដែលជួយពួកគេឲ្យរក្សាភក្ដីភាពចំពោះលោក។
ដល់ឆ្នាំ៥៣៧ មុនគ.ស.? ដូចគ្នាដែរ ក្នុងនាមជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅក្នុងពិភពលោកដែលគ្រប់គ្រងដោយសាថាន យើងអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះលោក។ (៤ សព្វថ្ងៃនេះ យើងមានគម្ពីរទាំងមូលដែលជាកេរដំណែលមួយរបស់យើង។ ជនជាតិយូដាដែលបានត្រូវនិរទេសទៅបាប៊ីឡូនមិនមានបទគម្ពីរបរិសុទ្ធទាំងមូលទេ ប៉ុន្តែពួកគេមានចំណេះអំពីច្បាប់របស់ម៉ូសេនិងបញ្ញត្ដិទាំង១០ប្រការ។ ពួកគេចេះច្រៀង‹បទក្រុងស៊ីយ៉ូន› អាចនឹកចាំសុភាសិតជាច្រើន ហើយក៏បានដឹងអំពីអ្នកបម្រើឯទៀតរបស់ព្រះយេហូវ៉ានៅសម័យមុន ដែលបានស្មោះត្រង់ចំពោះលោក។ ពិតមែន ពួកជននិរទេសទាំងនោះបានយំ ពេលពួកគេនឹកដល់ក្រុងស៊ីយ៉ូន ហើយពួកគេមិនបានភ្លេចព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១៣៧:១-៦) អ្វីទាំងនេះបានជួយពួកគេឲ្យចូលទៅជិតព្រះយេហូវ៉ា សូម្បីតែនៅបាប៊ីឡូនដែលមានសេចក្ដីបង្រៀននិងទំនៀមទម្លាប់មិនត្រឹមត្រូវក៏ដោយ។
សេចក្ដីបង្រៀនថាព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយមិនមែនថ្មីទេ
៥. តើយើងមានភ័ស្តុតាងអ្វីស្តីអំពីព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយនៅបាប៊ីឡូននិងអេស៊ីបនាសម័យបុរាណ?
៥ នៅសម័យបុរាណ មនុស្សគោរពបូជាព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយ ពោលគឺក្រុមផ្សេងៗនៃព្រះបីអង្គ។ ព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយរបស់ជនជាតិបាប៊ីឡូនគឺ ស៊ីន (ព្រះមួយនៃព្រះច័ន្ទ) សាម៉ាស (ព្រះមួយនៃព្រះអាទិត្យ) និងអ៊ីស្ដា (ទេពធីតានៃការរួមភេទនិងសង្គ្រាម)។ ជនជាតិអេស៊ីបសម័យបុរាណគោរពបូជាក្រុមគ្រួសារផ្សេងៗនៃព្រះបីអង្គ ដោយមានឪពុកមួយ ម្ដាយមួយ និងកូនមួយ។ ទោះជាព្រះទាំងនេះជាព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយក៏ដោយ ព្រះទាំងនេះមិនបានត្រូវចាត់ទុកថាស្មើគ្នាជានិច្ចកាលទេ។ ព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយនៃជនជាតិអេស៊ីបមានព្រះអូសៃរីស ទេពធីតាអៃស៊ីស និងហូរើសជាកូនរបស់ពួកគេ។
៦. តើអ្នកនឹងពន្យល់យ៉ាងណាអំពីព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយ ហើយតើយើងបានត្រូវការពារមិនឲ្យជឿសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៦ សព្វថ្ងៃនេះ ពិភពគ្រិស្តសាសនាក៏បង្រៀនដែរថាមានព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយ ឬព្រះមួយដែលរួមមានឪពុក កូននិងសកម្មពលបរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែ ជំនឿនេះធ្វើឲ្យមើលទៅព្រះយេហូវ៉ាហាក់ដូចជាមិនមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាទេ ពីព្រោះលោកគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃព្រះប៉ុណ្ណោះ។ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវការពារមិនឲ្យជឿសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតនេះ ដោយសារពួកគេយល់ស្របនឹងពាក្យទាំងនេះដែលបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំពីព្រះ ដែលថា «ចូរស្ដាប់ចុះ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃយើង គឺព្រះយេហូវ៉ាតែ១អង្គទ្រង់»។ (ចោ. ៦:៤) លោកយេស៊ូបានដកស្រង់ពាក្យទាំងនោះ ហើយគ្រិស្តសាសនិកពិតជឿលើអ្វីដែលលោកបានមានប្រសាសន៍។—ម៉ាក. ១២:២៩
៧. ហេតុអ្វីបុគ្គលម្នាក់ដែលជឿលើព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយមិនអាចទទួលការជ្រមុជទឹកជាតំណាងការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះបាន?
៧ សេចក្ដីបង្រៀននេះប្រឆាំងនឹងបង្គាប់ដែលលោកយេស៊ូបានឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ បង្គាប់នោះគឺ«ចូរទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក»។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩) ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹកជាគ្រិស្តសាសនិកពិតនិងជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់ បុគ្គលម្នាក់ត្រូវទទួលស្គាល់ភាពខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ ក៏ដូចជាឋានៈនិងតំណែងរបស់លោកយេស៊ូដែលជាបុត្ររបស់ព្រះ។ អ្នកដែលទទួលការជ្រមុជទឹកក៏ត្រូវជឿថា សកម្មពលបរិសុទ្ធមិនមែនជាផ្នែកមួយនៃព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយទេ។ (លោ. ១:២) បុគ្គលម្នាក់ដែលបន្តជឿព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយមិនអាចទទួលការជ្រមុជទឹកជាតំណាងការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាបានទេ។ យើងពិតជាដឹងគុណមែនដែលកេរដំណែលរបស់យើងបានការពារយើងមិនឲ្យជឿសេចក្ដីបង្រៀនដែលធ្វើឲ្យព្រះអាប់កិត្ដិយស!
ការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់!
៨. តើជនជាតិបាប៊ីឡូនមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះព្រះផ្សេងៗនិងពួកវិញ្ញាណកំណាច?
៨ បណ្ដាជននៅស្រុកបាប៊ីឡូនមិនត្រឹមតែជឿលើព្រះរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជឿលើពួកវិញ្ញាណកំណាចដែរ។ សព្វវចនាធិប្បាយ
មួយចែងថា ជនជាតិបាប៊ីឡូនជឿថា ពួកវិញ្ញាណកំណាចអាចធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺ។ បណ្ដាជនអធិដ្ឋានទៅព្រះរបស់ពួកគេ ហើយសុំការការពារពីពួកវិញ្ញាណកំណាច (The International Standard Bible Encyclopaedia)។៩. (ក) ក្រោយពីពួកគេបានត្រូវនិរទេសទៅស្រុកបាប៊ីឡូន តើជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានរងគ្រោះដោយសារគំនិតអ្វីខាងសាសនា? (ខ) តើតាមរបៀបណាយើងបានត្រូវការពារពីគ្រោះថ្នាក់ដែលមកពីការសុខចិត្តចូលរួមជាមួយនឹងពួកវិញ្ញាណកំណាច?
៩ ក្រោយពីពួកគេបានត្រូវនិរទេសទៅស្រុកបាប៊ីឡូន ជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់បានរងគ្រោះដោយសារគំនិតផ្ទុយនឹងបទគម្ពីរ។ ខណៈដែលទស្សនៈជនជាតិក្រិចបានចាប់ផ្ដើមមានឥទ្ធិពលខ្លាំង ពួកវិញ្ញាណកំណាចបានគ្រប់គ្រងលើជនជាតិយូដាជាច្រើននាក់យ៉ាងងាយ ដោយសារពួកគេជឿថា ពួកវិញ្ញាណកំណាចអាចអាក្រក់ ឬអាចល្អ។ កេរដំណែលរបស់យើងការពារយើងពីគ្រោះថ្នាក់ដែលមកពីការសុខចិត្តចូលរួមជាមួយនឹងពួកវិញ្ញាណកំណាច ពីព្រោះយើងដឹងថាព្រះផ្ដន្ទាទោសការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ដែលមានប្រភពមកពីបាប៊ីឡូន។ (អេ. ៤៧:១, ១២-១៥) ម្យ៉ាងទៀត យើងបានត្រូវការពារដោយសារយើងមិនព្រមទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ដូចព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើងឲ្យធ្វើ។—សូមអាន ចោទិយកថា ១៨:១០-១២; ការបើកបង្ហាញ ២១:៨
១០. តើយើងអាចនិយាយយ៉ាងណាអំពីការប្រព្រឹត្តនិងជំនឿរបស់បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លា?
១០ មិនត្រឹមតែជនជាតិបាប៊ីឡូននៅសម័យបុរាណប៉ុណ្ណោះទេដែលទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណកំណាច ប៉ុន្តែពួកអ្នកគាំទ្របាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លា ពោលគឺសាសនាមិនពិតទាំងអស់ក៏ធ្វើដូច្នេះដែរ។ (បប. ១៨:២១-២៤) សាសនាមិនពិតទាំងនេះពិតជាដូចគ្នានឹងសាសនានៅបាប៊ីឡូននាសម័យបុរាណ ដោយសារគំនិតមិនត្រឹមត្រូវនិងការប្រព្រឹត្តអាក្រក់បានចេញពីបាប៊ីឡូនមក។ ដោយសារការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ ការគោរពបូជារូបព្រះ និងអំពើខុសឆ្គងឯទៀត បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លានឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។—សូមអាន ការបើកបង្ហាញ ១៨:១-៥
១១. តើការព្រមានអ្វីដែលយើងបានបោះពុម្ពផ្សាយស្តីអំពីការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់?
១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសថា៖ «អញទ្រាំមិនបានទេ[នឹងការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់]»។ (អេ. ១:១៣) នៅសតវត្សរ៍ទី១៩ មនុស្សជាច្រើនបានប្រព្រឹត្តអំពើដែលទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់។ ហេតុនេះ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនៃភ្នំស៊ីយ៉ូន ខែឧសភា ឆ្នាំ១៨៨៥ជាភាសាអង់គ្លេសចែងថា៖ «ជំនឿដែលថាមនុស្សស្លាប់បន្តរស់នៅភពមួយទៀតឬក្នុងស្ថានភាពផ្សេងទៀត មិនមែនជាអ្វីដែលថ្មីទេ។ ជំនឿនេះជាផ្នែកមួយនៃសាសនានៅសម័យបុរាណ ហើយជាឫសគល់នៃរឿងព្រេងទាំងអស់»។ អត្ថបទនេះក៏បានចែងដែរថាពួកវិញ្ញាណកំណាចធ្វើដូចជាមនុស្សស្លាប់ ដោយខំទាក់ទងនឹងមនុស្សដែលរស់ ហើយជាលទ្ធផល ពួកវិញ្ញាណកំណាចអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើគំនិតនិងការប្រព្រឹត្តរបស់មនុស្សជាច្រើន។ កូនសៀវភៅដំបូងដែលមានចំណងជើងថា តើបទគម្ពីរចែងយ៉ាងណាអំពីការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់? ជាភាសាអង់គ្លេស បានផ្ដល់ការព្រមានស្រដៀងគ្នានេះ ដូចសៀវភៅរបស់យើងដែលចេញថ្មីៗជាង បានព្រមាន។
តើព្រលឹងរងទុក្ខនៅភពផ្សេងទៀតឬ?
១២. ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ តើសាឡូម៉ូនបាននិយាយយ៉ាងណាអំពីស្ថានភាពនៃមនុស្សស្លាប់?
១២ «អស់អ្នកដែលស្គាល់សេចក្ដីពិត»អាចឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ។ (២យ៉ូន. ១) យើងប្រាកដជាយល់ស្របនឹងពាក្យរបស់សាឡូម៉ូន ដែលថា៖ «ឆ្កែរស់គង់វិសេសជាងសិង្ហស្លាប់ដែរ។ ដ្បិតមនុស្សដែលរស់គេដឹងថាខ្លួននឹងស្លាប់ជាមិនខាន តែមនុស្សស្លាប់ឥតដឹងអ្វីឡើយ . . . ការអ្វីដែលដៃឯងអាចធ្វើបាន នោះចូរធ្វើដោយអស់ពីកំឡាំងចុះ ដ្បិតនៅស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់[ផ្នូរទូទៅរបស់មនុស្សជាតិ]ជាកន្លែងដែលឯងត្រូវនៅ នោះគ្មានការធ្វើ គ្មានការគិតគូរ គ្មានដំរិះ ឬប្រាជ្ញាឡើយ»។—សាស្ដ. ៩:៤, ៥, ១០
១៣. តើជនជាតិយូដាបានទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងណាពីវប្បធម៌និងសាសនាក្រិច?
១៣ ជនជាតិយូដាអាចដឹងសេចក្ដីពិតអំពីមនុស្សស្លាប់។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលចក្រភពក្រិចបានត្រូវបែងចែកក្នុងចំណោមពួកឧត្តមសេនីយ៍របស់អាឡិចសង់ដ៏ខ្លាំងក្លា ពួកគេព្យាយាមបង្រួបបង្រួមស្រុកយូដានិងស៊ីរី តាមរយៈសាសនានិងវប្បធម៌ក្រិច។ ជាលទ្ធផល ជនជាតិយូដាបានទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតដែលថាព្រលឹងមនុស្សគឺអមតៈ ហើយថាមានភពមួយទៀតជាកន្លែងដែលព្រលឹងរងទារុ
ណកម្ម។ ជនជាតិក្រិចមិនមែនជាមនុស្សមុនគេទេដែលជឿថា មានកន្លែងរងទុក្ខ ដែលមនុស្សមើលមិនឃើញ។ សៀវភៅមួយចែងថា ជនជាតិបាប៊ីឡូនជឿថាមានភពផ្សេងទៀតដែលពួកព្រះនិងពួកវិញ្ញាណកំណាចដ៏ខ្លាំងក្លាធ្វើទារុណកម្មមនុស្ស។ មែនហើយ ជនជាតិបាប៊ីឡូនបានជឿថាព្រលឹងគឺអមតៈ (The Religion of Babylonia and Assyria)។១៤. តើយ៉ូបនិងអាប្រាហាំបានដឹងអ្វីខ្លះអំពីសេចក្ដីស្លាប់និងការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ?
១៤ ទោះជាយ៉ូបដែលជាមនុស្សសុចរិតមិនមានបទគម្ពីរក៏ដោយ គាត់បានដឹងសេចក្ដីពិតអំពីសេចក្ដីស្លាប់។ គាត់ក៏បានដឹងដែរថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះដែលនឹងទន្ទឹងរង់ចាំដើម្បីប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញ។ (យ៉ូប ១៤:១៣-១៥) អាប្រាហាំក៏បានជឿលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញដែរ។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១១:១៧-១៩) ដោយហេតុថា មិនអាចប្រោសអ្នកណាម្នាក់ដែលមិនចេះស្លាប់បានទេ នោះមនុស្សដែលកោតខ្លាចព្រះមិនបានជឿថាព្រលឹងគឺអមតៈឡើយ។ សកម្មពលរបស់ព្រះច្បាស់ជាបានជួយយ៉ូបនិងអាប្រាហាំឲ្យយល់អំពីស្ថានភាពនៃមនុស្សស្លាប់ ហើយបានបង្ហាញជំនឿលើការប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សេចក្ដីពិតទាំងនេះក៏ជាផ្នែកមួយនៃកេរដំណែលរបស់យើងដែរ។
«ការរំដោះដោយថ្លៃលោះ»គឺសំខាន់ចាំបាច់
១៥, ១៦. តើយើងបានត្រូវរំដោះពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ យើងដឹងគុណព្រះដែលបានបើកបង្ហាញសេចក្ដីពិតអំពីវិធីដែលលោកប្រើដើម្បីរំដោះយើងពីភាពខុសឆ្គងនិងសេចក្ដីស្លាប់ដែលជាកេរដំណែលដែលយើងបានទទួលពីអាដាម។ (រ៉ូម ៥:១២) យើងដឹងថាលោកយេស៊ូ«បានមក ក៏មិនមែនដើម្បីឲ្យគេបម្រើលោកទេ តែដើម្បីបម្រើគេវិញ ហើយឲ្យជីវិតខ្លួនជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង»។ (ម៉ាក. ១០:៤៥) ជាការល្អមែនដែលយើងដឹងអំពី«ការរំដោះដោយថ្លៃលោះដែលគ្រិស្តយេស៊ូបានបង់»!—រ៉ូម ៣:២២-២៤
១៦ នៅសតវត្សរ៍ទី១ ជនជាតិយូដានិងជនជាតិដទៃត្រូវប្រែចិត្តពីអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ ហើយបង្ហាញជំនឿលើគ្រឿងបូជាលោះរបស់លោកយេស៊ូ។ ពុំនោះសោត ពួកគេមិនអាចទទួលការអភ័យទោសបានឡើយ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងក៏ត្រូវធ្វើដូច្នេះដែរ។ (យ៉ូន. ៣:១៦, ៣៦) បើបុគ្គលណាម្នាក់កាន់ខ្ជាប់នូវសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិត ដូចជាព្រះបីអង្គរួមជាព្រះតែមួយ និងព្រលឹងអមតៈ គាត់មិនអាចទទួលប្រយោជន៍ពីថ្លៃលោះទេ។ ប៉ុន្តែយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីថ្លៃលោះ។ យើងដឹងសេចក្ដីពិតអំពី«បុត្រជាទីស្រឡាញ់របស់លោក[ព្រះ] ដោយសារលោក យើងបានត្រូវលោះ ហើយនេះមានន័យថាការខុសឆ្គងរបស់យើងបានត្រូវអភ័យទោស»។—កូឡ. ១:១៣, ១៤
ចូរបន្តធ្វើជារាស្ត្រដែលជាតំណាងនាមព្រះយេហូវ៉ា!
១៧, ១៨. តើយើងអាចបានព័ត៌មានដែលមានប្រយោជន៍ស្តីអំពីប្រវត្ដិរបស់យើងនៅឯណា ហើយតើតាមរបៀបណាយើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការរៀនអំពីប្រវត្ដិនោះ?
១៧ កេរដំណែលពិសេសរបស់យើងរួមមានអ្វីៗឯទៀតដែលព្រះបង្រៀនយើង របៀបឯទៀតដែលលោកបានជួយយើង និងរបៀបលោកបានឲ្យពរយើង។ អស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយដែលសៀវភៅប្រចាំឆ្នាំជាភាសាអង់គ្លេសរបស់យើងមានកំណត់ហេតុដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តស្តីអំពីសកម្មភាពរបស់យើងនៅប្រទេសជាច្រើនជុំវិញពិភពលោក។ ប្រវត្ដិរបស់យើងបានត្រូវរៀបរាប់នៅក្នុងវីដេអូ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញជំនឿ ភាគទី១និងភាគទី២ និងក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗ ដូចជាសៀវភៅសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ពួកអ្នកប្រកាសរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ ជាភាសាអង់គ្លេសជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀត ទស្សនាវដ្ដីរបស់យើងច្រើនតែប្រាប់យើងអំពីបទពិសោធន៏របស់បងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង។
១៨ យើងទទួលប្រយោជន៍ពីការពិចារណាអំពីប្រវត្ដិរបស់អង្គការព្រះយេហូវ៉ា ដូចបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលទទួលប្រយោជន៍ពីការរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះរំដោះពួកគេពីទាសភាពនៅស្រុកអេស៊ីប។ (និក្ខ. ១២:២៦, ២៧) ជាបុរសវ័យចាស់ម្នាក់ដែលអាចធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីទង្វើដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ ម៉ូសេបានដាស់តឿនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖ «ចូរនឹកចាំពីថ្ងៃចាស់បុរាណ ចូរពិចារណាពីអស់ទាំងឆ្នាំដ៏មានជាច្រើនដំណតមក ចូរសួរឪពុកឯងចុះ គាត់នឹងសំដែងឲ្យឯងដឹង ហើយសួរពួកចាស់ទុំនៃឯងផង គេនឹងប្រាប់ដល់ឯង»។ (ចោ. ៣២:៧) ក្នុងនាមជា‹រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយជាហ្វូងចៀមនៅទីគង្វាលលោក› យើងទាំងអស់គ្នាសរសើរតម្កើងលោក ហើយប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោក។ (ទំនុក. ៧៩:១៣) ម្យ៉ាងទៀត យើងគួរពិចារណាអំពីប្រវត្ដិរបស់យើង រៀនអំពីប្រវត្ដិនោះ ហើយរៀបចំគម្រោងសម្រាប់អនាគត។
១៩. ដោយហេតុថាយើងមានសេចក្ដីពិតដែលប្រៀបដូចជាពន្លឺពីព្រះ តើយើងគួរធ្វើអ្វីខ្លះ?
១៩ យើងមានចិត្តដឹងគុណដែលយើងមិនដើរក្នុងភាពងងឹត ប៉ុន្តែយើងមានសេចក្ដីពិតដែលប្រៀបដូចជាពន្លឺពីព្រះ។ (សុភ. ៤:១៨, ១៩) ហេតុនេះ ចូរយើងបន្តសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកឯទៀត។ យើងមានអារម្មណ៍ដូចអ្នកតែងទំនុកតម្កើងដែលបាននិយាយថា៖ «ទូលបង្គំនឹងទៅដោយព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់យេហូវ៉ា ហើយនឹងដំណាលពីសេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់ គឺរបស់ទ្រង់តែ១ប៉ុណ្ណោះ។ ឱព្រះអង្គអើយ ទ្រង់បានបង្ហាត់បង្រៀនទូលបង្គំតាំងតែពីក្មេងមក ហើយដរាបដល់ឥឡូវនេះ ទូលបង្គំបានសំដែង ពីអស់ទាំងការអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ ឱព្រះអង្គអើយ សូមកុំលះបង់ចោលទូលបង្គំឡើយ ទោះទាំងវេលាដែលទូលបង្គំចាស់សក់ស្កូវហើយផង ដរាបដល់ទូលបង្គំ បានថ្លែងប្រាប់ពីព្រះចេស្ដាទ្រង់ ដល់ដំណមនុស្សជាន់ក្រោយ នឹងពីឥទ្ធានុភាពទ្រង់ ដល់ពួកអ្នកដែលត្រូវកើតខាងមុខ»។—ទំនុក. ៧១:១៦-១៨
២០. តើមានបញ្ហាដែលជាប់ទាក់ទងនឹងអ្វីខ្លះ ហើយតើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះបញ្ហាទាំងនោះ?
២០ ក្នុងនាមជារាស្ត្រដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា យើងដឹងអំពីបញ្ហាដែលជាប់ទាក់ទងនឹងសិទ្ធិគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះនិងចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈរបស់មនុស្សចំពោះព្រះ។ យើងប្រកាសសេចក្ដីពិតដែលមិនអាចប្រកែកបានថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាម្ចាស់ដ៏ឧត្តមបំផុតនៃសកលលោក ដែលសមនឹងទទួលភក្ដីភាពអស់ពីដួងចិត្តរបស់យើង។ (បប. ៤:១១) ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យយើងនូវសកម្មពលរបស់លោកដើម្បីជួយយើងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អដល់អ្នកឯទៀត ហើយផ្ដល់ការសម្រាលទុក្ខនិងសេចក្ដីសង្ឃឹមដល់ពួកគេ។ (អេ. ៦១:១, ២) ទោះជាមានការប៉ុនប៉ងដែលមិនបានសម្រេចពីសំណាក់សាថានដើម្បីគ្រប់គ្រងលើរាស្ត្ររបស់ព្រះនិងមនុស្សជាតិទាំងអស់ក៏ដោយ យើងដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះកេរដំណែលរបស់យើង ហើយយើងតាំងចិត្តរក្សាចិត្តស្មោះគ្រប់លក្ខណៈចំពោះព្រះ ហើយសរសើរព្រះយេហូវ៉ាដែលជាម្ចាស់ដ៏ឧត្តមបំផុតនៅពេលឥឡូវនេះនិងជារៀងរហូត។—សូមអាន ទំនុកតម្កើង ២៦:១១; ៨៦:១២
[សំណួរសម្រាប់វគ្គនីមួយៗ]
[រូបភាពនៅទំព័រ៨]
[ប្រអប់នៅទំព័រ១១]
តើយើងបានត្រូវការពារពីជំនឿមិនពិតយ៉ាងដូចម្ដេច?
«ចូរស្ដាប់ចុះ ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃយើង គឺព្រះយេហូវ៉ាតែ១អង្គទ្រង់»។—ចោ. ៦:៤
«អញទ្រាំមិនបានទេ[នឹងការទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណអាក្រក់]»។—អេ. ១:១៣
«មនុស្សស្លាប់ឥតដឹងអ្វីឡើយ»។—សាស្ដ. ៩:៥, ១០
[រូបភាព]
[រូបភាព]
[រូបភាព]