1, 2. (a) Ano ang “kubol ni David,” at paano ito muling itatayo? (b) Sino ang magkasamang naglilingkod kay Jehova sa ngayon?

SA ISANG mahalagang pagtitipon ng lupong tagapamahala sa Jerusalem noong 49 C.E., sinabi ng alagad na si Santiago: “Inilahad ni Symeon [Pedro] nang lubusan kung paanong sa unang pagkakataon ay ibinaling ng Diyos ang kaniyang pansin sa mga bansa upang kumuha mula sa kanila ng isang bayan ukol sa kaniyang pangalan. At dito ay sumasang-ayon ang mga salita ng mga Propeta, gaya nga ng nasusulat, ‘Pagkatapos ng mga bagay na ito ay babalik ako at muling itatayo ang kubol ni David na nakabuwal; at itatayo kong muli ang mga guho nito at muli itong ititindig, upang may-pananabik na hanapin si Jehova niyaong mga nalabi sa mga tao, kasama ng mga tao ng lahat ng mga bansa, mga taong tinatawag ayon sa aking pangalan, sabi ni Jehova, na siyang gumagawa ng mga bagay na ito, na kilala mula pa noong sinauna.’”—Gawa 15:13-18.

² Nabuwal “ang kubol [o, ang maharlikang sambahayan] ni David” nang mapatalsik sa trono si Haring Zedekias. (Amos 9:11) Pero muling itatayo ng Diyos ang “kubol” na iyan. Ibig sabihin, magkakaroon ng bagong hari, ang inapo ni David na si Jesus. (Ezek. 21:27; Gawa 2:29-36) Gaya ng ipinakita ni Santiago sa makasaysayang pagtitipon na iyon, nagsimula nang matupad ang hula ni Amos dahil tinitipon na kapuwa ang mga Judio at mga Gentil na magiging tagapagmana ng Kaharian. Sa ngayon, isang nalabi ng mga pinahirang Kristiyano at milyun-milyong “ibang mga tupa” ni Jesus ang nagkakaisa sa paghahayag ng katotohanan sa Bibliya bilang mga lingkod ni Jehova.—Juan 10:16.

3, 4. Paano nakapanatiling tapat ang bayan ni Jehova sa Babilonya?

³ Nang dalhing bihag sa Babilonya ang mga Judio, maliwanag  na nabuwal na “ang kubol ni David.” Yamang palasak ang huwad na relihiyon sa Babilonia, paano nakapanatiling tapat ang bayan ng Diyos sa loob ng 70-taóng pagkatapon doon mula noong 607 B.C.E. hanggang 537 B.C.E.? Sa katulad na paraan na nakapananatiling tapat ang bayan ni Jehova ngayon sa sanlibutang kontrolado ni Satanas. (1 Juan 5:19) Isang mayamang espirituwal na mana ang nakatulong sa kanila.

⁴ Bahagi ng ating espirituwal na mana ang nasusulat na Salita ng Diyos. Hindi pa kumpleto ang Bibliya noong panahon ng mga Judio sa Babilonya, pero may kaalaman sila tungkol sa Kautusang Mosaiko at sa Sampung Utos. Alam nila ang “mga awit ng Sion,” mga kawikaan, at mga ulat ng naunang tapat na mga lingkod ni Jehova. Oo, tumangis sila nang maalaala nila ang Sion, at hindi nila kinalimutan si Jehova. (Basahin ang Awit 137:1-6.) Ito ang nakatulong sa kanila na manatiling tapat kahit nasa Babilonya sila at napalilibutan ng huwad na mga doktrina at gawain.

5. Anong mga tatluhang diyos, o trinidad, ang sinasamba sa sinaunang Babilonya at Ehipto?

⁵ Mahalagang bahagi ng pagsamba sa Babilonya ang mga tatluhang diyos, o trinidad. Ang isang tatluhang diyos ng mga Babilonyo ay binubuo nina Sin (isang diyos-buwan), Shamash (isang diyos-araw), at Ishtar (isang diyosa ng pag-aanak at digmaan). Sa sinaunang Ehipto, ang isang diyos ay karaniwan nang pinaniniwalaan na asawa ng isang diyosa na nagsilang ng isang anak na lalaki, anupat “bumubuo ng tatluhang diyos o trinidad kung saan ang ama, karagdagan pa, ay hindi laging ang pinakaulo, anupat kung minsan ay kontento na siya sa papel na prinsipeng abay, samantalang ang pangunahing bathala ng lokalidad ay ang diyosa pa rin.” (New Larousse Encyclopedia of Mythology) Ang isang tatluhang diyos sa Ehipto ay binubuo ng diyos na si Osiris, diyosang si Isis, at ang anak nilang si Horus.

6. Ano ang Trinidad? Bakit hindi tayo naniniwala sa kasinungalingang ito?

⁶ Ang Sangkakristiyanuhan ay mayroon ding tatluhang diyos—ang Trinidad. Ayon sa mga klerigo, ang Ama, ang Anak, at ang espiritu santo ay iisang Diyos. Pero iyan ay isang paglapastangan sa soberanya ni Jehova, anupat pinalilitaw na siya ay isang bahagi lang ng tatluhang diyos. Naipagsasanggalang ang bayan ni Jehova sa ganitong kasinungalingan dahil sumasang-ayon sila sa mga salitang ito: “Pakinggan mo, O Israel: Si Jehova na ating Diyos ay iisang Jehova.” (Deut. 6:4) Sinipi ni Jesus ang pananalitang iyan, at sinong tunay na Kristiyano ang tututol sa sinabi niya?—Mar. 12:29.

7. Bakit imposibleng mabautismuhan bilang tunay na Kristiyano ang isang naniniwala sa Trinidad?

⁷ Ang doktrina ng Trinidad ay salungat sa iniutos ni Jesus sa kaniyang mga tagasunod. Sinabi niya: “Gumawa [kayo] ng mga alagad sa mga tao ng lahat ng mga bansa, na binabautismuhan sila sa pangalan ng Ama at ng Anak at ng banal na espiritu.” (Mat. 28:19) Para mabautismuhan bilang tunay na Kristiyano at isang Saksi ni Jehova, kailangang kilalanin ng isa ang pagiging kataas-taasan ng Ama na si Jehova, gayundin ang posisyon at awtoridad ng Kaniyang Anak na si Jesus. Kailangan din siyang maniwala na ang banal na espiritu ay ang aktibong puwersa ng Diyos at hindi bahagi ng isang Trinidad. (Gen. 1:2) Ang isa na patuloy na naniniwala sa Trinidad ay hindi maaaring bautismuhan bilang sagisag ng pag-aalay sa Diyos na Jehova. Mabuti na lamang at ipinagsasanggalang tayo ng ating espirituwal na mana mula sa doktrinang ito na lumalapastangan sa Diyos!

8. Ano ang pangmalas ng mga Babilonyo sa mga diyos at mga demonyo?

⁸ Ang mga tao sa Babilonia ay naniniwala sa huwad na mga doktrina, sa mga bathala, demonyo, at espiritismo. Ganito ang sabi ng The International Standard Bible Encyclopaedia: “Pumapangalawa sa mga diyos sa relihiyon  ng Babilonya ang mga demonyo na may kapangyarihang magpasapit ng maraming sakit sa katawan o isip ng tao. Ang malaking bahagi ng pagsamba nila ay naiukol sa pakikipagbaka sa mga demonyong ito, at ang mga diyos sa lahat ng dako ay dinadasalan para tulungan ang mga tao na labanan ang mga demonyong ito.”

9. (a) Pagkatapos ng pagkatapon sa Babilonya, paano nabiktima ng mga turo ng huwad ng relihiyon ang mga Judio? (b) Paano tayo naipagsasanggalang mula sa panganib na masangkot sa mga demonyo?

⁹ Pagkatapos ng pagkatapon sa Babilonya, maraming Judio ang nabiktima ng di-makakasulatang ideya. Nang lumaganap ang mga konsepto ng mga Griego, maraming Judio ang nalantad sa impluwensiya ng mga demonyo dahil naniwala sila na may mabubuti at masasamang demonyo. Ipinagsasanggalang tayo ng ating espirituwal na mana mula sa panganib na masangkot sa mga demonyo dahil alam natin na hinatulan ng Diyos ang mga espiritistikong gawain ng Babilonya. (Isa. 47:1, 12-15) Nagsisilbing patnubay rin sa atin ang pangmalas ng Diyos sa espiritismo.—Basahin ang Deuteronomio 18:10-12; Apocalipsis 21:8.

10. Ano ang masasabi natin tungkol sa mga gawain at paniniwala ng Babilonyang Dakila?

¹⁰ Hindi lang mga Babilonyo ang nagsagawa ng espiritismo kundi pati ang mga tagapagtaguyod ng Babilonyang Dakila, ang pandaigdig na imperyo ng huwad na relihiyon. (Apoc. 18:21-24) Ganito ang sabi ng The Interpreter’s Dictionary of the Bible: “Hindi lamang iisang imperyo o kultura ang saklaw ng Babilonya[ng Dakila]. Makikilala ito batay sa mga sistema ng idolatriya sa halip na sa mga heograpikong lokasyon o mga yugto sa kasaysayan.” (Tomo 1, p. 338) Ang Babilonyang Dakila na tigmak ng espiritismo, idolatriya, at iba pang kasalanan ay umiiral pa rin—pero biláng na ang mga araw nito.—Basahin ang Apocalipsis 18:1-5.

11. Anong mga babala tungkol sa espiritismo ang inilabas sa ating mga publikasyon?

¹¹ Sinabi ni Jehova: “Hindi ko matiis ang paggamit ng mahiwagang kapangyarihan.” (Isa. 1:13) Noong ika-19 na siglo, nauso ang espirituwalismo, o pagsasagawa ng espiritismo. Kaya naman ganito ang sabi ng Zion’s Watch Tower, isyu ng Mayo 1885: “Hindi na bago ang paniniwala na ang mga patay ay nabubuhay sa ibang daigdig o kalagayan. Bahagi na ito ng relihiyon ng mga sinaunang tao, at dito nag-ugat ang lahat ng mitolohiya.” Idinagdag pa ng artikulo na dahil sa di-makakasulatang ideya na nakikipag-usap ang mga patay sa mga buhay, “naikubli at tumindi ang mga pandarayang ginagawa ng ‘mga demonyo,’ na nagpapanggap bilang mga espiritung humiwalay sa katawan ng mga tao. Sinamantala nila ang ganitong pagpapanggap, at sa gayon ay naimpluwensiyahan nila ang isip at buhay ng marami.” Nagbigay rin ng katulad na babala ang naunang buklet na What Say the Scriptures About Spiritism? at ang ating mga publikasyon kamakailan.

12. Sa patnubay ng Diyos, ano ang sinabi ni Solomon tungkol sa kalagayan ng mga patay?

¹² Masasagot ng “mga nakakilala ng katotohanan” ang tanong na iyan. (2 Juan 1) Sumasang-ayon tayo sa sinabi ni Solomon: “Ang buháy na aso ay mas mabuti pa kaysa sa patay na leon. Sapagkat batid ng mga buháy na sila ay mamamatay; ngunit kung tungkol sa mga patay, sila ay walang anumang kabatiran . . . Ang lahat ng masumpungang gawin ng iyong kamay, gawin mo ng iyong buong kapangyarihan, sapagkat walang gawa ni katha man ni kaalaman man ni karunungan man sa Sheol [ang karaniwang libingan ng sangkatauhan], ang dako na iyong paroroonan.”—Ecles. 9:4, 5, 10.

13. Paano naimpluwensiyahan ng kultura at relihiyong Heleniko ang mga Judio?

¹³ Alam ng mga Judio ang katotohanan tungkol sa mga patay. Pero nang mahati-hati ang Gresya sa mga heneral ni Alejandrong Dakila, ginamit ng mga ito ang relihiyong Griego at kulturang Heleniko para isanib ang  Juda sa Sirya. Dahil dito, naniwala ang mga Judio sa imortalidad ng kaluluwa at sa isang dako ng pagpapahirap. Hindi nagmula sa mga Griego ang mga turong ito dahil ang mga Babilonyo ay dati nang naniniwala sa isang “daigdig sa ilalim ng lupa [na] isang dako na punô ng kahila-hilakbot na mga bagay, . . . anupat pinangangasiwaan ng mga diyos at ng mga demonyo na napakalalakas at napakababangis.” (The Religion of Babylonia and Assyria) Oo, ang mga Babilonyo ay naniwala sa imortalidad ng kaluluwa.

14. Ano ang alam ni Job at ni Abraham tungkol sa kamatayan at pagkabuhay-muli?

¹⁴ Bagaman wala pang Bibliya noong panahon ng matuwid na taong si Job, alam niya ang katotohanan tungkol sa mga patay. Alam din niya na si Jehova ay maibiging Diyos at na mimithiin Niyang buhayin siya. (Job 14:13-15) Naniwala rin si Abraham sa pagkabuhay-muli. (Basahin ang Hebreo 11:17-19.) Ang mga lalaking ito na may-takot sa Diyos ay hindi naniwala sa imortalidad ng kaluluwa yamang imposibleng buhaying-muli ang taong hindi naman namamatay. Tiyak na tinulungan ng espiritu ng Diyos sina Job at Abraham na maunawaan ang kalagayan ng mga patay at manampalataya sa pagkabuhay-muli. Bahagi rin ng ating espirituwal na mana ang mga katotohanang ito.

15, 16. Paano tayo pinalaya mula sa kasalanan at kamatayan?

¹⁵ Laking pasasalamat natin na isiniwalat din ng Diyos ang katotohanan kung paano niya tayo hahanguin mula sa kasalanan at kamatayang minana natin kay Adan. (Roma 5:12) Nauunawaan natin na si Jesus ay “dumating, hindi upang paglingkuran, kundi upang maglingkod at ibigay ang kaniyang kaluluwa bilang pantubos na kapalit ng marami.” (Mar. 10:45) Nakagagalak malaman ang tungkol sa “pagpapalaya dahil sa pantubos na ibinayad ni Kristo Jesus”!—Roma 3:22-24.

¹⁶ Para tumanggap ng kapatawaran, ang unang-siglong mga Judio at mga Gentil ay  kinailangang magsisi sa kanilang mga kasalanan at manampalataya sa haing pantubos ni Jesus. Totoo rin iyan sa ngayon. (Juan 3:16, 36) Kung ang isang tao ay patuloy na manghahawakan sa huwad na mga doktrina gaya ng Trinidad at imortalidad ng kaluluwa, hindi siya makikinabang sa pantubos. Pero maaari tayong makinabang sa pantubos dahil alam natin ang katotohanan tungkol sa Anak ng Diyos, “na sa pamamagitan niya ay taglay natin ang ating paglaya sa pamamagitan ng pantubos, ang kapatawaran ng ating mga kasalanan.”—Col. 1:13, 14.

17, 18. Saan nakaulat ang mga impormasyon tungkol sa ating kasaysayan? Bakit natin ito dapat pag-aralan?

¹⁷ Kasama sa ating espesyal na mana ang iba pang katotohanang itinuro sa atin ng Diyos, ang ating mga karanasan sa paglilingkod sa kaniya, at ang mga pagpapalang tinatamasa natin. Iniuulat ng ating mga Taunang Aklat ang kapana-panabik na gawain ng bayan ni Jehova sa buong daigdig. Ang ating kasaysayan ay inilalahad sa mga video na Buháy ang Pananampalataya, Bahagi 1 at 2, at sa mga publikasyong gaya ng Mga Saksi ni Jehova—Tagapaghayag ng Kaharian ng Diyos. At ang ating mga magasin ay karaniwan nang naglalaman ng nakapagpapatibay na mga karanasan ng ating minamahal na mga kapananampalataya.

¹⁸ Makikinabang tayo sa pag-aaral ng kasaysayan ng organisasyon ni Jehova, kung paanong nakinabang ang bayan ng Israel sa pag-alaala sa pagliligtas sa kanila ng Diyos mula sa pagkaalipin sa Ehipto. (Ex. 12:26, 27) Hinimok ng may-edad nang si Moises, na nakasaksi sa mga kamangha-manghang gawa ng Diyos, ang mga Israelita: “Alalahanin mo ang mga araw noong sinauna, pag-isipan ninyo ang mga taon ng nagdaang sali’t salinlahi; tanungin mo ang iyong ama, at maisasaysay niya sa iyo; ang iyong matatandang lalaki, at masasabi nila iyon sa iyo.” (Deut. 32:7) Bilang ‘bayan ni Jehova at kawan ng kaniyang pastulan,’ maligaya tayong pumupuri sa kaniya at naghahayag ng kaniyang makapangyarihang mga gawa. (Awit 79:13) Ang mga aral mula sa ating kasaysayan ay tutulong sa atin na patuloy na maglingkod kay Jehova.

19. Yamang nagtatamasa tayo ng espirituwal na liwanag, ano ang dapat nating gawin?

¹⁹ Laking pasasalamat natin na hindi tayo nangangapa sa dilim kundi nagtatamasa ng espirituwal na liwanag mula sa Diyos. (Kaw. 4:18, 19) Kung gayon, masikap nating pag-aralan ang Salita ng Diyos at masigasig na ibahagi ang katotohanan sa iba. Tularan natin ang salmista na pumuri sa Soberanong Panginoong Jehova: “Isasaysay ko ang iyong katuwiran, ang iyo lamang. O Diyos, tinuruan mo ako mula pa sa aking pagkabata, at hanggang ngayon ay inihahayag ko ang tungkol sa iyong mga kamangha-manghang gawa. At maging hanggang sa katandaan at pagiging may-uban, O Diyos, huwag mo akong iwan, hanggang sa masabi ko sa salinlahi ang tungkol sa iyong bisig, sa kanilang lahat na darating, ang tungkol sa iyong kalakasan.”—Awit 71:16-18.

20. Anong magkaugnay na usapin ang nakaaapekto sa atin? Ano ang nadarama mo hinggil dito?

²⁰ Bilang nakaalay na bayan ni Jehova, kinikilala natin ang magkaugnay na usapin ng soberanya ng Diyos at katapatan ng mga tao. Ipinahahayag natin ang di-maikakailang katotohanan na si Jehova ang Pansansinukob na Soberano na karapat-dapat sa ating buong-pusong debosyon. (Apoc. 4:11) Sumasaatin ang kaniyang espiritu at ipinapahayag natin ang mabuting balita sa maaamo, binibigkisan ang may pusong wasak, at inaaliw ang mga nagdadalamhati. (Isa. 61:1, 2) Sa kabila ng pagtatangka ni Satanas na mamuno sa bayan ng Diyos at sa buong sangkatauhan, pinahahalagahan natin ang ating espirituwal na mana at determinado tayong manatiling tapat at purihin ang Soberanong Panginoong Jehova ngayon at magpakailanman.—Basahin ang Awit 26:11; 86:12.