เมื่อมีคนตาย ชาวยิวมักจะรีบฝังศพให้เสร็จสิ้นภายในวันนั้น. พวกเขามีเหตุผลสองประการที่ต้องรีบฝังศพ. ประการแรก ศพจะเน่าเร็วมากเพราะในแถบตะวันออกกลางมีอากาศร้อน. ประการที่สอง คนในสมัยนั้นถือว่าการทิ้งศพไว้หลายวันโดยไม่นำไปฝังเป็นการไม่ให้เกียรติผู้ตายและครอบครัวของเขา.

ในกิตติคุณทั้งสี่และหนังสือกิจการ มีบันทึกอย่างน้อยสี่ครั้งที่ศพของผู้ตายถูกนำไปฝังในวันเดียวกับที่เขาตาย. (มัดธาย 27:57-60; กิจการ 5:5-10; 7:60–8:2) หลายศตวรรษก่อนหน้านั้น ราเฮล ภรรยาผู้เป็นที่รักของยาโคบเสียชีวิตระหว่างที่ยาโคบกับครอบครัวกำลังเดินทาง. แทนที่จะนำศพของนางกลับไปฝังรวมกับบรรพบุรุษ ยาโคบได้ฝังนางไว้ที่ “ริมทางจะไป . . . เบ็ธเลเฮม.”—เยเนซิศ 35:19, 20, 27-29

บันทึกในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับธรรมเนียมการฝังศพแสดงให้เห็นว่าชาวยิวเตรียมศพอย่างพิถีพิถันก่อนจะนำไปฝัง. ครอบครัวและเพื่อนๆจะอาบน้ำให้ศพ ทาด้วยเครื่องหอม ชโลมน้ำมันอย่างดี แล้วเอาผ้าพันไว้. (โยฮัน 19:39, 40; กิจการ 9:36-41) จากนั้น เพื่อนบ้านและคนอื่นๆจะมาแสดงความเสียใจและปลอบโยนญาติของผู้ตาย.—มาระโก 5:38, 39

ชาวยิวส่วนใหญ่นำศพของผู้เป็นที่รักไปฝังในถ้ำหรืออุโมงค์ซึ่งเจาะไว้ในศิลาเนื้ออ่อน. อุโมงค์เหล่านี้พบเห็นได้ทั่วไปในประเทศอิสราเอล. การฝังศพเช่นนี้เป็นธรรมเนียมที่ปฏิบัติกันมาตั้งแต่สมัยปฐมบรรพบุรุษของพวกเขา. อับราฮาม ซาราห์ ยิศฮาค ยาโคบ และคนอื่นๆต่างก็ถูกนำไปฝังในถ้ำมัคเพลาห์ใกล้เมืองเฮบโรน.—เยเนซิศ 23:19; 25:8, 9; 49:29-31; 50:13

พระศพของพระเยซูถูกนำไปฝังในอุโมงค์แห่งหนึ่งที่เจาะไว้ในศิลา. (มาระโก 15:46) อุโมงค์ฝังศพส่วนใหญ่มีทางเข้าแคบๆ. ผนังด้านในอุโมงค์ทำเป็นช่องเว้าเข้าไปเหมือนชั้นวางของ. ศพของสมาชิกครอบครัวจะถูกนำไปวางในช่องนั้น. ตามธรรมเนียมของผู้คนในสมัยพระเยซู หลังจากศพเปื่อยเน่าแล้วญาติจะนำกระดูกแห้งไปเก็บไว้ในหีบอัฐิซึ่งทำด้วยหิน. โดยวิธีนี้ อุโมงค์จะมีที่ว่างสำหรับฝังศพของสมาชิกครอบครัวในวันข้างหน้า.

พระบัญญัติของโมเซห้ามไม่ให้ชาวยิวเตรียมการใดๆสำหรับการฝังศพในวันซะบาโต. เนื่องจากพระเยซูสิ้นพระชนม์ราวๆสามชั่วโมงก่อนวันซะบาโตจะเริ่มขึ้น โยเซฟชาวเมืองอะริมาเทียและคนอื่นๆจึงรีบนำพระศพของพระเยซูไปไว้ในอุโมงค์โดยที่ยังไม่ได้เตรียมพระศพตามธรรมเนียมอย่างครบถ้วน. (ลูกา 23:50-56) ด้วยเหตุนี้ เมื่อวันซะบาโตผ่านไปแล้ว สหายของพระเยซูบางคนจึงรีบไปที่อุโมงค์เพื่อจะชโลมพระศพของพระองค์ด้วยเครื่องหอมตามธรรมเนียมของชาวยิว.—มาระโก 16:1; ลูกา 24:1