Sa masuso pa ko, nagdiborsiyo ang akong ginikanan, busa si Mama naobligar sa pag-atiman nako ug sa akong mga magulang​—duha ka lalaki ug usa ka babaye. Niadto, ang mga batang amang sa France wala maedukar sa paagi nga sama karon, ug usahay ang mga pamaagi nga gigamit moresultag pag-antos. Bisan pa niana, sukad sa pagkabata may bentaha ko kon itandi sa ubang amang. Pasaysaya ko.

Dihay panahon nga daghang magtutudlo ang nagtuo nga ang amang nga mga bata kinahanglang makamaong mosulti ug makakat-og lip-reading. Gani, sa France, diin ko nagdako, gidili sa eskuylahan ang pagsenyas. Ang uban ganing amang gaposon ang kamot nga binaklid panahon sa klase.

Sa sayong bahin sa akong kinabuhi, mogugol kog daghang oras kada semana uban sa usa ka speech therapist. Kuptan ko sa apapangig o sa ulo ug pugson sa pagpatunghag mga tingog nga dili nako madungog. Dili ko makakomunikar sa ubang bata. Nag-antos gyod ko niadtong mga panahona.

Dayon, pag-edad nakog sayis, gipaeskuyla ko sa tunghaan sa mga amang. Sa unang higayon, nakauban nako ang ubang amang nga mga bata. Gidili usab dinhi ang sign language. Kon mosenyas mi sa klase, pilpilon ang among kamot o birahon ang buhok. Apan, magsenyasay mi sa tago, gamit ang mga senyas nga among inimbento. Sa kataposan, nakakomunikar ra gyod ko sa ubang bata. Mao kadto ang sinugdanan sa upat ka malipayong katuigan.

Apan sa diyes anyos na ko, gibalhin ko sa eskuylahan sa mga dili amang. Nahugno ko pag-ayo! Mora bag nangamatay na ang tanang amang nga bata ug ako na lay nahibilin. Kay gisunod ang tambag sa mga doktor, kinsa nabalaka nga basig mabalewala ang akong speech therapy, ang akong pamilya wala magtuon ug sign language ug wala ko tugoting makig-uban sa amang nga mga bata. Mahinumdom pa ko sa pag-adto namo sa usa ka doktor. Dunay siyay libro sa sign language diha sa iyang lamesa. Pagkakita nako sa hulagway sa hapin sa libro, misenyas ko nga gusto nako na. Gitagoan dayon sa doktor ang libro. *

Si Mama naningkamot sa pagmatuto kanamong mga anak sumala sa Kristohanong mga prinsipyo.  Dad-on mi niya sa mga tigom sa mga Saksi ni Jehova, sa Mérignac Congregation, duol sa Bordeaux. Kay bata pa, dili kaayo ko makasabot sa mga tigom. Apan, ang mga membro sa kongregasyon magpulipulig tapad nako aron isulat ang gihisgotan sa tigom. Natandog ko sa ilang gugma ug kahingawa. Sa balay, tun-an ko ni Mama sa Bibliya, apan wala nako masabti pag-ayo ang iyang gitudlo. Mora kog si propetang Daniel, kinsa, human makadawat ug tagna gikan sa usa ka manulonda, miingon: “Ako nakadungog, apan wala ako makasabot.” (Daniel 12:8) Sa akong bahin, “Ako nakakita, apan wala ko makasabot.”

Hinuon, inanay nakong nasabtan ang pangunang mga pagtulon-an sa Bibliya. Gipabilhan nako ang akong nakat-onan ug gipaningkamotang mapadapat kana sa akong kinabuhi. Nakakat-on sab ko pinaagi sa pag-obserbar sa panggawi sa uban. Pananglitan, ang Bibliya nag-awhag kanato nga magmapailobon. (Santiago 5:7, 8) Wala kaayo ko kasabot niana. Apan, pinaagi sa pag-obserbar sa isigkamagtutuo nga nagpasundayag niini nga hiyas, nasabtan nako kon unsa ang pagkamapailobon. Sa pagkatinuod, nakatabang gyod nako ang Kristohanong kongregasyon.

Usa ka adlaw niana, sa tin-edyer pa ko, nakakita kog amang nga mga batan-on diha sa karsada nga nagsenyasay. Misugod ko pagpakig-uban nila sa tago ug nakakat-on kog French Sign Language (FSL). Nagpadayon kog tambong sa Kristohanong mga tigom, diin usa ka batan-ong Saksi, si Stéphane, nagpakitag personal nga interes kanako. Naningkamot siya sa pagpakigkomunikar nako, ug nasuod ko pag-ayo niya. Apan, dihay hitabo nga nakapahigawad kaayo nako. Si Stéphane napriso kay midumili siya sa pagsundalo. Nahugno ko pag-ayo! Kay wala na si Stéphane, naluya ko pag-ayo ug wala nay ganang motambong sa mga tigom.

Onse ka bulan sa ulahi, si Stéphane gibuhian ug mipauli. Nasorpresa kaayo ko kay si Stéphane nakigkomunikar na nako pinaagig sign language. Morag dili ko makatuo! Unsay nahitabo? Sa prisohan, si Stéphane nakakat-og FSL. Nagtan-aw ko sa iyang mga senyas ug ekspresyon sa nawong, ug misamot ang akong kahinam kay nasayod ko nga makabenepisyo gyod ko niini.

Gitun-an ko ni Stéphane sa Bibliya. Sugod niadto nasabtan na nako ang lainlaing kamatuoran nga akong nakat-onan kaniadto. Sa bata pa ko, ganahan kong motan-aw sa nindot nga mga hulagway sa mga publikasyon sa Bibliya, nga nagtandi sa mga karakter ug nagsusi sa matag detalye aron matisok sa akong hunahuna ang mga sugilanon. Nahibalo na ko bahin kang Abraham, sa iyang “binhi,” ug sa “dakong panon,” apan ayha pa nako masabti ang tinuod nga kahulogan niini sa dihang gipatin-aw kini kanako pinaagig sign language. (Genesis 22:15-18; Pinadayag 7:9) Dayag nga mao kini ang akong kinaiyanhong pinulongan, ang pinulongan sa akong kasingkasing.

Karon nga masabtan na nako ang gipamulong diha sa mga tigom, natandog ko ug gusto nakong makakat-og dugang. Sa tabang ni Stéphane, ang akong kahibalo sa Bibliya padayong miuswag, ug sa 1992, ako nagpahinungod kang Jehova nga Diyos ug nagpabawtismo. Apan, bisan pa sa akong pag-uswag, ako maulawon gihapon ug malisdan sa pagpakighigala kay wala ko maanad sa pagpakigkomunikar sa uban sa bata pa ko.

Sa ngadtongadto, ang gamayng grupo sa mga amang nga akong gipakig-ubanan gitapo sa usa ka kongregasyon sa Pessac, nga kasikbit sa Bordeaux. Nakatabang gayod kadto, ug padayon kong  miuswag sa espirituwal. Bisag naglisod gihapon ko tungod sa akong limitasyon sa pagpakigkomunikar, tinoon sa akong mga higalang dili amang nga masabtan nako ang tanan. Ang usa ka magtiayon, si Gilles ug Elodie, mihimog linaing paningkamot aron makakomunikar nako. Subsob ko nilang imbitahog pangaon o pangape human sa tigom, busa nagkasuod mi pag-ayo. Pagkamakapalipay nga makauban ang mga tawong nagsundog sa mahigugmaong mga hiyas sa Diyos!

Niini nga kongregasyon nako nakaila ang maanyag nga si Vanessa. Nadani ko sa iyang pagkamasiboton ug pagkadili-mapihigon. Wala gyod niya isipa ang akong pagkaamang ingong babag, hinunoa, giisip niya kana ingong kahigayonan nga makakat-on sa pagpakigkomunikar sa mga amang. Nagkahigugmaay mi, ug nagminyo niadtong 2005. Bisag nalisdan ko sa pagpakigkomunikar, gitabangan ko ni Vanessa nga mabuntog ang akong pagkamaulawon ug mapadayag ang akong hunahuna. Gipabilhan gyod nako ang iyang pagpaluyo samtang akong giatiman ang akong mga responsabilidad.

Sa tuig nga naminyo mi, ang sangang buhatan sa mga Saksi ni Jehova sa Louviers, France nagdapit nako alang sa usa ka bulang pagbansay sa buluhatong paghubad. Dili pa dugay, ang sangang buhatan naningkamot pag-ayo sa paghimog mga publikasyon sa FSL diha sa DVD. Kay nagkadaghan ang trabaho, nagkinahanglan silag dugang maghuhubad.

Gibati namo ni Vanessa nga ang akong pag-alagad sa sangang buhatan maoy dako kaayong pribilehiyo ug gasa gikan kang Jehova, apan sa tinuod lang nagduhaduha mi. Unsaon na lang ang among grupo sa sign language? Unsaon man namo ang among balay? Makakita kahag trabaho si Vanessa didto? Sa katingalahang paagi, gitabangan mi ni Jehova nga masulbad ning tanan. Gibati gyod namo ang gugma ni Jehova kanamo ug sa mga amang.

Kay nalangkit man ko sa buluhatong paghubad, mas nasabtan nako ang tanang paningkamot sa pagtabang sa mga amang nga makaila sa Diyos. Ug makapalipay gayod nga daghang isigkamagbubuhat ang naningkamot sa pagpakigkomunikar kanako! Ang pipila ka senyas nga ilang nakat-onan ug gigamit nakatandog gyod nako. Wala gyod ko mibating nalahi kanila. Kanang tanan maoy pamatuod sa talagsaong panaghiusa sa katawhan ni Jehova.​—Salmo 133:1.

Mapasalamaton ko kang Jehova nga pinaagi sa Kristohanong kongregasyon, gitino niya nga duna gyoy motabang nako. Nalipay sab ko sa akong gamayng natampo sa pagtabang sa mga isigka-amang nga makaila ug masuod sa atong Maglalalang. Nagpaabot ko sa panahon nga mawala na ang tanang babag sa komunikasyon ug ang tanan magasulti na sa “putli nga pinulongan”​—ang kamatuoran bahin kang Jehova nga Diyos ug sa iyang katuyoan​—ingong bahin sa nagkahiusang pamilya sa katawhan.​—Sofonias 3:9.