آیا ‹دلتان راغب است یَهُوَه را بشناسد›؟‏

‏«دلی به ایشان خواهم بخشید تا مرا بشناسند که من یَهُوَه هستم و ایشان قوم من خواهند بود.‏»—‏ار ۲۴:‏۷‏.‏

پاسخ شما چیست؟‏

به چه مفهوم بسیاری از یهودیان دوران اِرْمیا ‹در دل نامختون› بودند؟‏

چرا باید همهٔ ما دل مجازی خود را بیازماییم؟‏

چگونه می‌توانیم ‹دلی را بیابیم که یَهُوَه را بشناسد›؟‏

۱،‏ ۲.‏ چرا برخی به انجیر علاقه دارند؟‏

آیا از خوردن انجیر تازه یا خشک لذّت می‌برید؟‏ بسیاری از خوردن آن لذّت می‌برند.‏ از این رو در بسیاری نقاط جهان این میوهٔ لذیذ پرورش داده می‌شود.‏ یهودیان باستان برای میوهٔ درخت انجیر ارزش فراوان قائل بودند.‏ (‏نا ۳:‏۱۲؛‏ لو ۱۳:‏۶-‏۹‏)‏ انجیر حاوی الیاف غذایی،‏ مواد ضدّ اکسید و مواد معدنی است و از این رو برخی می‌گویند که برای قلب مفید می‌باشد.‏

^۲ یَهُوَه انجیر را یک بار به دل ارتباط داد.‏ خدا به مفید بودن خوردن انجیر اشاره نکرد بلکه موضوعی را با آن تشبیه کرد.‏ آنچه یَهُوَه از طریق اِرْمیای نبی بیان کرد،‏ به دل ما و عزیزانمان نیز ارتباط دارد.‏ هنگام بررسی سخنان یَهُوَه فکر کنید که این موضوع چه مفهومی برای ما مسیحیان دارد.‏

۳.‏ در باب ۲۴ اِرْمیا انجیرها مظهر چه بود؟‏

^۳ بگذارید به آنچه یَهُوَه در روزگار اِرْمیا در مورد انجیر گفت توجه کنیم.‏ قوم یهودا در سال ۶۱۷ ق.‏م.‏ از لحاظ روحانی در وضعیتی بد قرار داشت.‏ خدا آیندهٔ آنان را در رؤیایی نمایان ساخت.‏ در آن رؤیا دو نوع انجیر یعنی «انجیر بسیار نیکو» و «انجیر بسیار بد» نمایان بود.‏ ‏(‏اِرْمیا ۲۴:‏۱-‏۳ خوانده شود.‏‏)‏ انجیرهای بد مظهر صِدِقیّای پادشاه و اشخاصی مانند او بود که از طریق نَبُوکَدْنَصَّر پادشاه و سپاهیانش تنبیه می‌شدند.‏ ولی حِزْقِیال،‏ دانیال و سه دوستش که در بابل بودند و برخی از یهودیانی که بعد از مدتی به اسارت برده شدند انجیرهای نیکو بودند.‏ مطابق با پیشگویی باقی‌ماندهٔ این اشخاص به اورشلیم برمی‌گشتند تا معبد را بازسازی کنند.‏—‏ار ۲۴:‏۸-‏۱۰؛‏ ۲۵:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۲۹:‏۱۰‏.‏

۴.‏ چرا سخن خدا در مورد انجیرهای نیکو تشویق‌کننده است؟‏

^۴ یَهُوَه در مورد آنانی که با انجیرهای نیکو تشبیه شده بودند  چنین گفت:‏ «دلی به ایشان خواهم بخشید تا مرا بشناسند که من یَهُوَه هستم و ایشان قوم من خواهند بود.‏» (‏ار ۲۴:‏۷‏)‏ این آیه بسیار تشویق‌کننده است!‏ زیرا خدا راغب است به تک‌تک ما ‹دلی دهد که او را بشناسیم.‏› در اینجا «دل» به گرایشات شخص مربوط است.‏ به حتم می‌خواهید چنین دلی داشته و به قوم خدا تعلّق داشته باشید.‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس و عمل به توصیه‌های آن،‏ توبه و بازگشت،‏ وقف خود به خدا و تعمید به نام پدر،‏ پسر و روح‌القدس قدم‌های لازم در این راه است.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ اعما ۳:‏۱۹‏)‏ شاید شما این گام‌ها را برداشته‌اید یا شاید مرتباً با شاهدان یَهُوَه در جلساتشان معاشرت می‌کنید و در حال پیشرفت می‌باشید.‏

۵.‏ اِرْمیا عمدتاً در مورد دل چه کسانی نوشت؟‏

^۵ به هر حال،‏ هر یک از ما باید به طرز فکر و رفتار خود توجه کند.‏ سخنان اِرْمیا در مورد دل،‏ دلیل آن را برایمان روشن می‌کند.‏ برخی از باب‌های کتاب اِرْمیا در مورد قوم‌های اطراف آنان بود.‏ با این حال،‏ بیشتر سخنان اِرْمیا در بارهٔ قوم یهودا بود که طی حکمرانی پنج پادشاه به سر می‌بردند.‏ (‏ار ۱:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ بلی اِرْمیا عمدتاً در بارهٔ مردان،‏ زنان و کودکانی نوشت که به یَهُوَه وقف شده بودند.‏ اجداد آنان داوطلبانه انتخاب کرده بودند که با خدا چنین رابطه‌ای داشته باشند.‏ (‏خرو ۱۹:‏۳-‏۸‏)‏ و مردم روزگار اِرْمیا وقف خود را به یَهُوَه تأیید کردند.‏ آنان گفتند:‏ «نزد تو می‌آییم زیرا که تو یَهُوَه خدای ما هستی.‏» (‏ار ۳:‏۲۲‏)‏ ولی وضعیت دل آنان چگونه بود؟‏

جرّاحی دل مجازی

۶.‏ چرا باید به آنچه خدا در مورد دل گفته است بسیار علاقه‌مند باشیم؟‏

^۶ پزشکان با استفاده از تکنولوژی پیشرفته قادرند وضعیت قلب و عملکرد آن را تشخیص دهند.‏ ولی یَهُوَه قادر است فراتر از پزشکان عمل کند و در این کار بسیار ماهر است.‏ در این رابطه،‏ یَهُوَه در روزگار اِرْمیا گفت:‏ «دل از همه چیز فریبنده‌تر است و بسیار مریض است کیست که آن را بداند؟‏ ‹من یَهُوَه تفتیش‌کنندهٔ دل .‏ .‏ .‏ هستم تا به هر کس برحسب راه‌هایش و بر وفق ثمرهٔ اَعمالش جزا دهم.‏›» (‏ار ۱۷:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ در اینجا ‹تفتیش دل› به مفهوم آزمایش قلب نیست؛‏ قلبی که در مدت ۷۰ یا ۸۰ سال تقریباً سه میلیارد بار می‌تپد.‏ یَهُوَه در مورد دل مجازی سخن گفت.‏ «دل» به شخص درونی اشاره دارد که شامل آرزوها،‏ افکار،‏ گرایشات،‏ دیدگاه‌ها و اهداف شخص می‌شود.‏ بلی،‏ هر یک از ما چنین دلی داریم.‏ خدا قادر است آن را بیازماید و ما نیز تا حدّی می‌توانیم آن را بیازماییم.‏

۷.‏ اِرْمیا وضعیت دل اکثر یهودیان همعصر خود را چگونه توصیف کرد؟‏

^۷ قبل از چنین آزمونی باید از خود بپرسید:‏ ‹وضعیت دل مجازی اکثر یهودیان روزگار اِرْمیا چگونه بود؟‏› برای جواب به این سؤال به عبارتی که اِرْمیا گفت توجه کنید:‏ «تمامی خاندان اسرائیل در دل نامختونند‏.‏» او به ختنه شدن مردان یهودی اشاره نمی‌کرد چرا که در آیه آمده است:‏ «اینک ایّامی می‌آید که نامختونان را با مختونان عقوبت خواهم رسانید.‏» پس حتی مردان یهودی ختنه‌شده نیز ‹در دل نامختون بودند.‏› (‏ار ۹:‏۲۵،‏ ۲۶‏)‏ مفهوم این عبارت چیست؟‏

۸،‏ ۹.‏ اکثر یهودیان در رابطه با دلشان چه باید انجام می‌دادند؟‏

^۸ از سخنان خدا به یهودیان در مورد عبارت «در دل نامختونند» می‌توان سرنخی یافت.‏ خدا آنان را چنین ترغیب کرد:‏ «ای مردان یهودا و ساکنان اورشلیم .‏ .‏ .‏ غلفهٔ دل‌های خود را دور کنید مبادا حدّت خشم من به سبب بدی اَعمال شما ‏.‏ .‏ .‏ افروخته گردد.‏» بدی اعمال آنان از کجا منشأ می‌گرفت؟‏ از دل آنان.‏  ‏(‏مَرقُس ۷:‏۲۰-‏۲۳ خوانده شود.‏‏)‏ بلی،‏ خدا دقیقاً منشأ اعمال بد آنان را تشخیص داد و از طریق اِرْمیا به آنان اعلام کرد.‏ دل آنان بسیار سرکش و انگیزه‌ها و افکار آنان در دید خدا ناپسند بود.‏ ‏(‏اِرْمیا ۵:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۷:‏۲۴-‏۲۶ خوانده شود.‏‏)‏ از این رو،‏ خدا به آنان چنین گفت:‏ «خویشتن را برای خداوند مختون سازید و غلفهٔ دل‌های خود را دور کنید.‏»—‏ار ۴:‏۴؛‏ ۱۸:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

^۹ از این رو،‏ یهودیان روزگار اِرْمیا به جرّاحی دل مجازی نیاز داشتند تا ‹دل خود را مختون سازند،‏› درست مانند اسرائیلیان روزگار موسی.‏ (‏تث ۱۰:‏۱۶؛‏ ۳۰:‏۶‏)‏ ‹دور کردن غلفهٔ دل› یعنی زدودن ناپاکی‌ها از دل که شامل افکار،‏ تمایلات یا انگیزه‌هایی است که با معیارهای خدا مغایرت دارد.‏—‏اعما ۷:‏۵۱‏.‏

داشتن ‹دلی که یَهُوَه را بشناسد›‏

۱۰.‏ مطابق با نمونهٔ داود لازم است چه کاری انجام دهیم؟‏

^۱۰ سپاسگزاریم که یَهُوَه به ما کمک می‌کند به آنچه در دل مجازی‌مان داریم پی ببریم!‏ ولی برخی ممکن است بپرسند:‏ ‹چرا این موضوع برای ما شاهدان یَهُوَه اهمیت دارد؟‏› لازمهٔ آزمایش دل به این مفهوم نیست که اکثر شاهدان یَهُوَه مانند یهودیان باستان اعمال بد انجام می‌دهند و به طور مجازی به «انجیرهای بد» تبدیل شده‌اند.‏ خیر،‏ خادمان امروزهٔ خدا پاک و به او وفادارند.‏ با این حال لازم است به دعای داود پادشاه توجه کنیم که گفت:‏ «ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس‏.‏ مرا بیازما و فکرهای مرا بدان،‏ و ببین که آیا در من راه فساد است.‏»—‏مز ۱۷:‏۳؛‏ ۱۳۹:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ چرا لازم است هر یک از ما دل خود را بیازماید؟‏ ب)‏ چه انتظاری را نباید از خدا داشته باشیم؟‏

^۱۱ یَهُوَه خدا از تک‌تک ما می‌خواهد مقبول او شود و مقبول او بماند.‏ اِرْمیای نبی در رابطه با عادلان اذعان کرد:‏ «ای یَهُوَه صبایوت .‏ .‏ .‏ عادلان را می‌آزمایی و گُرده‌ها و دل‌ها را مشاهده می‌کنی.‏» (‏ار ۲۰:‏۱۲‏)‏ پس اگر یَهُوَه خدا حتی دل‌های عادلان را می‌آزماید،‏ ضروری است که برای مقبول شدن نزد او،‏ دل خود را صادقانه بیازماییم.‏ ‏(‏مزمور ۱۱:‏۵ خوانده شود.‏‏)‏ هنگام این کار ممکن است طرز فکر،‏ هدف یا احساسی نادرست در خود بیابیم.‏ ممکن است پی ببریم که دلمان به اصطلاح ‹غلفه› دارد و لازم است آن را دور اندازیم.‏ این کار به مفهوم جرّاحی دل مجازی است.‏ حال برای آزمایش دلمان باید در پی چه چیزهایی برآییم؟‏ و چگونه می‌توانیم تغییرات لازم را در دل خود به وجود آوریم؟‏—‏ار ۴:‏۴‏.‏

^۱۲ ما نباید انتظار داشته باشیم که یَهُوَه دل ما را تغییر دهد.‏ یَهُوَه در رابطه با «انجیرهای نیکو» گفت که «دلی به ایشان خواهم بخشید تا مرا بشناسند» نه این که دل ایشان را تغییر خواهم داد.‏ در واقع آن اسرائیلیان لازم بود خواهان دلی باشند که مایل است،‏ خدا را بشناسد.‏ آیا ما نیز نباید خواهان چنین دلی باشیم؟‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ به چه مفهوم ممکن است دل فردی مسیحی به او صدمه زند؟‏

^۱۳ عیسی گفت:‏ «از دل است که افکار پلید،‏ قتل،‏ زنا،‏ بی‌عفتی،‏ دزدی،‏ شهادتِ دروغ و تهمت سرچشمه  می‌گیرد.‏» (‏مت ۱۵:‏۱۹‏)‏ اگر برادری دست به زنا زند و از عمل خود توبه نکند لطف خدا را از دست می‌دهد.‏ از طرفی دیگر،‏ ممکن است ما چنین گناهی مرتکب نشده باشیم اما بگذاریم امیال ناشایست در دلمان رشد کند.‏ ‏(‏متّی ۵:‏۲۷،‏ ۲۸ خوانده شود.‏‏)‏ از این رو لازم است دل خود را بیازماییم.‏ اگر دلمان را آزمودیم و پی بردیم که نسبت به جنس مخالف افکار و تمایلات ناشایست داریم باید آن را از دل بزداییم چرا که در دید خدا خطا محسوب می‌شود.‏

^۱۴ همچنین ممکن است برادری دست به «قتل» نزده باشد اما بگذارد کینه در دلش تا حدّی جمع شود که از هم‌ایمانش نفرت کند.‏ (‏لاو ۱۹:‏۱۷‏)‏ در این صورت باید سخت تلاش کند،‏ کینه را از دلش بزداید.‏—‏مت ۵:‏۲۱،‏ ۲۲‏.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ با مثالی توضیح دهید که چگونه ممکن است فردی مسیحی ‹در دل نامختون› باشد.‏ ب)‏ چرا ‹دل نامختون› در دید یَهُوَه ناپسند است؟‏

^۱۵ جای خوشحالی است که اکثر مسیحیان حقیقی چنین مشکلی ندارند.‏ عیسی همچنین در مورد مشکلی دیگر یعنی «افکار پلید» صحبت کرد.‏ «افکار پلید» نگرش‌ها یا طرز فکرهایی است که بر بسیاری از جوانب زندگی تأثیر بد می‌گذارد.‏ برای مثال کسی ممکن است نسبت به خویشاوندانش وفاداری بی‌جا داشته باشد.‏ البته مسیحیان نسبت به خویشاوندانشان مهر و عطوفت دارند و نمی‌خواهند مانند کسانی باشند که در این «زمان‌های آخر» سرد و بی‌عاطفه‌اند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱،‏ ۳‏)‏ با این حال ممکن است در این رابطه افراطی عمل کنند.‏ بسیاری عقیده دارند که «خون از آب غلیظ‌تر است.‏» از این رو وقتی خویشاوندشان از دست کسی دلخور شود،‏ آنان نیز از آن شخص دلخور می‌شوند و به هر قیمتی از خویشاوندشان جانبداری می‌کنند.‏ به خاطر آورید خشم بیش از حد برادران دِینَه،‏ آنان را به چه عملی واداشت.‏ (‏پیدا ۳۴:‏۱۳،‏ ۲۵-‏۳۰‏)‏ تصوّر کنید در دل اَبْشالوم چه می‌گذشت که او را به قتل برادر ناتنی‌اش اَمْنُون واداشت.‏ (‏۲سمو ۱۳:‏۱-‏۳۰‏)‏ آیا پشت تمام این ماجراها «افکار پلید» نهفته نبود؟‏

^۱۶ البته مسیحیان حقیقی مرتکب قتل نمی‌شوند.‏ با این حال،‏ ممکن است مسیحی‌ای نسبت به برادر یا خواهری احساس منفی داشته باشد چرا که یکی از خویشاوندانش را رنجانده است یا چنین گمان می‌کند‏.‏ او ممکن است دعوت شخص را به مهمانی نپذیرد یا او را به خانهٔ خود دعوت نکند.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ این احساسات و رفتار منفی بازتابی از عدم مهربانی  و محبت است.‏ بلی،‏ آزمایندهٔ دل‌ها ممکن است تشخیص دهد که شخص ‹در دل نامختون› است.‏ (‏ار ۹:‏۲۵،‏ ۲۶‏)‏ یَهُوَه این اشخاص را چنین ترغیب می‌کند:‏ «غلفهٔ دل‌های خود را دور کنید.‏»—‏ار ۴:‏۴‏.‏

کسب و حفظ ‹دلی که خدا را بشناسد›‏

۱۷.‏ ترس از یَهُوَه ما را به چه کاری ترغیب می‌کند؟‏

^۱۷ حال اگر طی آزمایش دل دریافتید که نسبت به توصیه‌های یَهُوَه سریع واکنش ندارید و تا حدّی ‹در دل نامختونید› چه باید بکنید؟‏ شاید تشخیص دهید که از انسان ترس،‏ آرزوی رسیدن به مقام یا تجمّلات یا حتی به سرکشی یا خودسری تمایل دارید.‏ البته شما اولین کسی نیستید که با این مشکلات روبرو می‌باشید.‏ (‏ار ۷:‏۲۴؛‏ ۱۱:‏۸‏)‏ اِرْمیا نوشت که اکثر یهودیان روزگارش «دل فتنه‌انگیز و متمرّد» داشتند.‏ او در ادامه گفت:‏ «[ایشان] در دل‌های خود نمی‌گویند که از یَهُوَه خدای خود بترسیم که باران .‏ .‏ .‏ را در موسمش می‌بخشد.‏» (‏ار ۵:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ این آیه نشان می‌دهد که ترس و شکرگزاری از یَهُوَه باعث می‌شود ‹غلفهٔ دل خود را دور کنیم.‏› بلی ترس سالم از یَهُوَه،‏ دلمان را به سوی خواسته‌های خدا باز می‌سازد.‏

۱۸.‏ یَهُوَه خدا به آنانی که در عهد جدید می‌باشند چه وعده‌ای داده است؟‏

^۱۸ ما همچنین می‌توانیم در دریافت ‹دلی که او را بشناسد› با یَهُوَه همکاری کنیم.‏ در واقع،‏ این چیزی است که خدا در عهد جدید به مسح‌شدگان وعده داده است:‏ «شریعت خود را در باطن ایشان خواهم نهاد و آن را بر دل ایشان خواهم نوشت و من خدای ایشان خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود.‏» یَهُوَه در ادامه گفت:‏ «بار دیگر کسی به همسایه‌اش و شخصی به برادرش تعلیم نخواهد داد و نخواهد گفت خداوند را بشناس.‏ .‏ .‏ .‏ جمیع ایشان از خُرد و بزرگ مرا خواهند شناخت،‏ چونکه عصیان ایشان را خواهم آمرزید و گناه ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.‏»—‏ار ۳۱:‏۳۱-‏۳۴‏.‏ *

۱۹.‏ چه آیندهٔ درخشانی در انتظار مسیحیان حقیقی است؟‏

^۱۹ حال چه در انتظار برکات ابدی عهد جدید در آسمان باشید چه بر زمین،‏ باید یَهُوَه را بشناسید و به قومش تعلّق داشته باشید.‏ ضروری است برای دریافت چنین برکاتی،‏ گناهانتان بر اساس فدیهٔ قربانی مسیح بخشیده شود.‏ حال که بخشیده شده‌اید باید راغبانه گناهان دیگران را حتی اگر دشوار باشد ببخشید.‏ باید سخت بکوشید تا خشم و نفرت را از خود دور سازید.‏ زدودن هر گونه احساسات منفی تأثیری مثبت بر دلتان می‌گذارد.‏ بدین شکل نه فقط نشان می‌دهید که حاضرید یَهُوَه را خدمت کنید بلکه می‌خواهید او را بهتر بشناسید.‏ در این صورت مانند کسانی خواهید بود که یَهُوَه از طریق اِرْمیا به آنان گفت:‏ «مرا خواهید طلبید و چون مرا به تمامی دل خود جستجو نمایید،‏ مرا خواهید یافت.‏»—‏ار ۲۹:‏۱۳،‏ ۱۴‏.‏

‏[پاورقی]‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۸]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

آزمودن دل و اصلاح امیال ناشایست به برکات می‌انجامد

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۲]‏