1, 2. (α) Πώς πήρατε την απόφαση να υπηρετείτε τον Θεό; (β) Ποια ερωτήματα μπορούμε να υποβάλουμε σχετικά με την πνευματική μας κληρονομιά;

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ από εμάς έχουν κάνει τη σοφή επιλογή να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό και να ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού Χριστού πιστά. (Ματθ. 16:24· 1 Πέτρ. 2:21) Δεν παίρνουμε στα ελαφρά αυτή τη ζωή αφιέρωσης στον Θεό. Η επιλογή μας βασίστηκε, όχι σε επιφανειακή γνώση κάποιων εδαφίων, αλλά σε επισταμένη μελέτη του Λόγου του Θεού. Ως αποτέλεσμα, μάθαμε πολλές ενισχυτικές για την πίστη λεπτομέρειες σχετικά με την κληρονομιά που έχει θέσει ο Ιεχωβά μπροστά σε όσους “αποκτούν γνώση για Εκείνον, καθώς και για αυτόν που απέστειλε, τον Ιησού Χριστό”.—Ιωάν. 17:3· Ρωμ. 12:2.

² Για να διατηρήσουμε την υπόστασή μας ως Χριστιανοί, πρέπει να κάνουμε επιλογές που ευαρεστούν τον ουράνιο Πατέρα μας. Έτσι λοιπόν, αυτό το άρθρο θα εξετάσει τα εξής σημαντικά ερωτήματα: Ποια είναι η κληρονομιά μας; Πώς πρέπει να τη θεωρούμε; Πώς μπορούμε να τη διασφαλίσουμε; Τι θα μας βοηθήσει να κάνουμε σοφές επιλογές;

3. Ποια κληρονομιά επιφυλάσσεται (α) για τους χρισμένους και (β) για τα «άλλα πρόβατα»;

³ Ένας σχετικά μικρός αριθμός Χριστιανών αποβλέπουν σε «μια άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη κληρονομιά»—το ανεκτίμητο προνόμιο να συγκυβερνήσουν με τον Χριστό στον ουρανό. (1 Πέτρ. 1:3, 4) Για να λάβουν αυτή την κληρονομιά, πρέπει να “αναγεννηθούν”. (Ιωάν. 3:1-3) Ποια είναι η κληρονομιά των εκατομμυρίων “άλλων προβάτων” του Ιησού, που συνεργάζονται με τους χρισμένους ακολούθους του στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού; (Ιωάν. 10:16) Τα άλλα πρόβατα θα λάβουν την κληρονομιά που ποτέ δεν έλαβαν οι αμαρτωλοί Αδάμ και Εύα—αιώνια ζωή  σε μια παραδεισιακή γη χωρίς παθήματα, θάνατο ή πένθος. (Αποκ. 21:1-4) Γι’ αυτό και ο Ιησούς μπορούσε να υποσχεθεί στον κακοποιό που πέθανε δίπλα του: «Αληθινά σου λέω σήμερα, θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».—Λουκ. 23:43.

4. Ποιες ευλογίες απολαμβάνουμε ήδη;

⁴ Ακόμη και τώρα, απολαμβάνουμε ορισμένες πτυχές της κληρονομιάς μας. Επειδή ασκούμε πίστη στο «λύτρο που πλήρωσε ο Χριστός Ιησούς», έχουμε εσωτερική ειρήνη και στενή σχέση με τον Θεό. (Ρωμ. 3:23-25) Κατανοούμε ξεκάθαρα τις πολύτιμες υποσχέσεις του Λόγου του Θεού. Επιπλέον, το ότι ανήκουμε σε μια στοργική διεθνή αδελφότητα μας φέρνει απερίγραπτη χαρά. Και τι ευλογητό προνόμιο έχουμε να είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά! Διόλου παράξενο που εκτιμούμε τόσο πολύ την κληρονομιά μας!

5. Τι προσπαθεί να κάνει ο Σατανάς στο λαό του Θεού, και τι θα μας βοηθήσει να μείνουμε σταθεροί ενάντια στις μηχανορραφίες του;

⁵ Για να μη χάσουμε όμως την υπέροχη κληρονομιά μας, πρέπει να παραμείνουμε άγρυπνοι όσον αφορά τα τεχνάσματα του Σατανά. Ο Σατανάς προσπαθούσε ανέκαθεν να επηρεάσει τους υπηρέτες του Θεού ώστε να κάνουν επιλογές που θα μπορούσαν να τους στερήσουν την κληρονομιά τους. (Αριθ. 25:1-3, 9) Γνωρίζοντας ότι το τέλος του είναι κοντά, έχει επισπεύσει τις προσπάθειές του για να μας παροδηγήσει. (Διαβάστε Αποκάλυψη 12:12, 17) Για να “μείνουμε σταθεροί ενάντια στις μηχανορραφίες του Διαβόλου”, πρέπει να συνεχίσουμε να θεωρούμε πολύτιμη την κληρονομιά μας. (Εφεσ. 6:11) Σχετικά με αυτό, το προειδοποιητικό παράδειγμα του Ησαύ, του γιου του πατριάρχη Ισαάκ, μας παρέχει κάποια μαθήματα που χρειάζεται να πάρουμε στα σοβαρά.

6, 7. Ποιος ήταν ο Ησαύ, και ποια κληρονομιά τού επιφυλασσόταν;

⁶ Πριν από σχεδόν 4.000 χρόνια, ο Ισαάκ και η Ρεβέκκα απέκτησαν τον Ησαύ και το δίδυμο αδελφό του τον Ιακώβ. Καθώς τα παιδιά μεγάλωναν, διέφεραν στο χαρακτήρα και στις επιλογές τους. «Ο Ησαύ έγινε άνθρωπος που ήξερε να κυνηγάει, άνθρωπος του αγρού», ενώ «ο Ιακώβ έγινε άμεμπτος άνθρωπος, που κατοικούσε σε σκηνές». (Γέν. 25:27) Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «άμεμπτος», όπως παρατηρεί ο Βιβλικός μεταφραστής Ρόμπερτ Άλτερ, «υποδηλώνει ακεραιότητα ή ακόμη και αθωότητα».

⁷ Όταν ο Ησαύ και ο Ιακώβ ήταν 15 χρονών, ο παππούς τους ο Αβραάμ πέθανε, αλλά η υπόσχεση που του είχε δώσει ο Ιεχωβά δεν χάθηκε μαζί του. Αργότερα, ο Ιεχωβά την επανέλαβε στον Ισαάκ, τονίζοντας ότι όλα τα έθνη της γης θα ευλογούσαν τον εαυτό τους μέσω του σπέρματος του Αβραάμ. (Διαβάστε Γένεση 26:3-5) Αυτή η υπόσχεση αποκάλυπτε ότι ο Μεσσίας—το πιστό «σπέρμα» του εδαφίου Γένεση 3:15—θα ερχόταν από τους απογόνους του Αβραάμ. Εφόσον ο Ησαύ ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ισαάκ, είχε το νόμιμο δικαίωμα να λάβει αυτή την υπόσχεση. Τι θαυμάσια κληρονομιά τού επιφυλασσόταν! Αλλά την εκτιμούσε;

8, 9. (α) Ποια επιλογή έκανε ο Ησαύ σχετικά με την κληρονομιά του; (β) Έπειτα από χρόνια, τι συνειδητοποίησε ο Ησαύ για την επιλογή του, και πώς αντέδρασε;

⁸ Κάποια μέρα που ο Ησαύ επέστρεψε από τον αγρό, είδε τον Ιακώβ να “βράζει φαγητό”. «Γρήγορα, σε παρακαλώ», του είπε, «δώσε μου μια μπουκιά από το κόκκινο—αυτό εκεί το κόκκινο, γιατί είμαι κουρασμένος!» Ο Ιακώβ τού απάντησε: «Πούλησέ μου, πρώτα, τα δικαιώματα που έχεις ως πρωτότοκος!» Ποια επιλογή έκανε ο Ησαύ; Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, είπε: «Τι με ωφελούν τα πρωτοτόκια;» Ναι, ο Ησαύ προτίμησε ένα πιάτο φαγητό παρά τα δικαιώματα που είχε ως πρωτότοκος! Για να είναι νομότυπη η μεταβίβαση των πρωτοτοκίων, ο Ιακώβ επέμεινε: «Ορκίσου μου πρώτα!» Χωρίς να διστάσει, ο Ησαύ απαρνήθηκε τα πρωτοτόκιά του. Τότε «ο Ιακώβ έδωσε στον Ησαύ ψωμί και βρασμένες φακές, και εκείνος άρχισε να τρώει και να πίνει. Κατόπιν σηκώθηκε και έφυγε. Έτσι λοιπόν, ο  Ησαύ καταφρόνησε τα πρωτοτόκια».—Γέν. 25:29-34.

⁹ Έπειτα από χρόνια, όταν ο Ισαάκ πίστευε ότι θα πέθαινε, η Ρεβέκκα φρόντισε ώστε ο Ιακώβ να λάβει όντως τα πρωτοτόκια από τα οποία παραιτήθηκε ο Ησαύ. Όταν ο Ησαύ συνειδητοποίησε εκ των υστέρων την ανόητη επιλογή του, ικέτευσε τον Ισαάκ: «Ευλόγησε και εμένα, ναι και εμένα, πατέρα μου! . . . Δεν φύλαξες ευλογία για εμένα;» Ο Ισαάκ είπε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει την ευλογία που είχε ήδη δώσει στον Ιακώβ, και τότε «ο Ησαύ ύψωσε τη φωνή του και ξέσπασε σε κλάματα».—Γέν. 27:30-38.

10. Πώς ένιωθε ο Ιεχωβά για τον Ησαύ και πώς για τον Ιακώβ, και γιατί;

¹⁰ Τι μαθαίνουμε από τις Γραφές για τη νοοτροπία του Ησαύ; Όπως αποδείχτηκε, η ικανοποίηση των σαρκικών του επιθυμιών ήταν πιο σημαντική για αυτόν από τις μελλοντικές ευλογίες που θα γευόταν μέσω της κληρονομιάς του. Ο Ησαύ δεν εκτιμούσε τα πρωτοτόκιά του και προφανώς δεν αγαπούσε πραγματικά τον Θεό. Ούτε και σκέφτηκε τις συνέπειες που θα είχε η πράξη του για τους απογόνους του. Ο Ιακώβ, απεναντίας, εκτιμούσε βαθιά την κληρονομιά του. Για παράδειγμα, ακολούθησε τις οδηγίες των γονέων του όσον αφορά την επιλογή συζύγου. (Γέν. 27:46–28:3) Επειδή έκανε αυτή την επιλογή που απαιτούσε υπομονή και θυσίες, έγινε προπάτορας του Μεσσία. Πώς ένιωθε ο Θεός για τον Ησαύ και πώς για τον Ιακώβ; Μέσω του προφήτη Μαλαχία, είπε: «Αγάπησα τον Ιακώβ, τον δε Ησαύ τον μίσησα».—Μαλ. 1:2, 3.

11. (α) Γιατί αφορά εμάς ως Χριστιανούς το παράδειγμα του Ησαύ; (β) Γιατί συνέδεσε ο Παύλος την πορνεία με αυτό που έκανε ο Ησαύ;

¹¹ Αφορούν άραγε τους Χριστιανούς σήμερα αυτά που λέει η Γραφή για τον Ησαύ; Και βέβαια. Ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε τους ομοπίστους του να προσέχουν ώστε κανένας τους να μην είναι «πόρνος ούτε [άτομο] που δεν εκτιμάει τα ιερά πράγματα, όπως ο Ησαύ, ο οποίος σε αντάλλαγμα για ένα γεύμα έδωσε τα δικαιώματα που είχε ως πρωτότοκος». (Εβρ. 12:16) Αυτή η προειδοποίηση εξακολουθεί να ισχύει για τους Χριστιανούς. Πρέπει να διατηρούμε την εκτίμησή μας για τα ιερά πράγματα ώστε να μην υποκύψουμε στις σαρκικές επιθυμίες και χάσουμε την πνευματική μας κληρονομιά. Γιατί, όμως, συνέδεσε ο Παύλος την πορνεία με αυτό που έκανε ο Ησαύ; Διότι αν κάποιος έχει σαρκική νοοτροπία όπως είχε εκείνος, είναι πιο πιθανό να απαρνηθεί τα ιερά πράγματα χάριν αθέμιτων απολαύσεων, όπως είναι η πορνεία.

12. (α) Πώς βάζει ο Σατανάς πειρασμούς στο δρόμο μας; (β) Αναφέρετε Γραφικά παραδείγματα που μπορούν να μας βοηθήσουν όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες επιλογές.

¹² Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, ασφαλώς δεν επιδιώκουμε να βρεθούμε σε καταστάσεις που θα μπορούσαν να μας φέρουν στον πειρασμό να διαπράξουμε σεξουαλική ανηθικότητα.  Τουναντίον, προσευχόμαστε να μη μας αφήσει ο Ιεχωβά Θεός να υποκύψουμε όταν κάποιος μας υποβάλει στον πειρασμό να Τον παρακούσουμε. (Ματθ. 6:13) Ωστόσο, καθώς αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας μέσα σε αυτόν τον εξαχρειωμένο κόσμο, ο Σατανάς προσπαθεί διαρκώς να υποσκάψει την πνευματικότητά μας. (Εφεσ. 6:12) Ως ο θεός αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, ο Διάβολος γνωρίζει πώς να εκμεταλλευτεί τις ατελείς μας επιθυμίες βάζοντας στο δρόμο μας πειρασμούς που είναι κοινοί στους ατελείς ανθρώπους. (1 Κορ. 10:8, 13) Λόγου χάρη, φανταστείτε ότι σας παρουσιάζεται η ευκαιρία να ικανοποιήσετε κάποια επιθυμία με ανήθικο τρόπο. Ποια θα ήταν η επιλογή σας; Μήπως θα ενεργούσατε σαν τον Ησαύ λέγοντας: “Γρήγορα! Δώσ’ το μου!”; Ή θα αντιστεκόσασταν στον πειρασμό και θα φεύγατε μακριά, όπως έκανε ο γιος του Ιακώβ, ο Ιωσήφ, όταν τον υπέβαλε σε πειρασμό η σύζυγος του Πετεφρή;—Διαβάστε Γένεση 39:10-12.

13. (α) Σήμερα, πώς έχουν ενεργήσει πολλοί σαν τον Ιωσήφ, ενώ κάποιοι άλλοι σαν τον Ησαύ; (β) Ποια ζωτική ανάγκη υπογραμμίζουν τα παραδείγματα εκείνων που ενεργούν σαν τον Ησαύ;

¹³ Πολλοί αδελφοί και αδελφές μας έχουν βρεθεί σε καταστάσεις στις οποίες χρειάστηκε να επιλέξουν αν θα ενεργήσουν σαν τον Ησαύ ή σαν τον Ιωσήφ. Οι περισσότεροι ενήργησαν σοφά και έκαναν την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται. (Παρ. 27:11) Κάποιοι άλλοι ομόπιστοί μας, όμως, όταν αντιμετώπισαν πειρασμό, επέλεξαν να ενεργήσουν σαν τον Ησαύ, θέτοντας σε κίνδυνο την πνευματική τους κληρονομιά. Μάλιστα πολλές από τις δικαστικές ενέργειες και τις αποκοπές που συμβαίνουν κάθε χρόνο οφείλονται σε σεξουαλική ανηθικότητα. Πόσο ζωτικό είναι να ετοιμάζουμε την καρδιά μας τώρα—πολύ προτού βρεθούμε σε καταστάσεις που δοκιμάζουν την ακεραιότητά μας! (Ψαλμ. 78:8) Υπάρχουν τουλάχιστον δύο βήματα που θα μας θωρακίσουν ενάντια στον πειρασμό και θα μας βοηθήσουν να κάνουμε σοφές επιλογές αργότερα.

14. Ο συλλογισμός γύρω από ποιες ερωτήσεις θα μας βοηθάει να “αποστρεφόμαστε ό,τι είναι πονηρό” και να “προσκολλούμαστε σε ό,τι είναι καλό”;

¹⁴ Το πρώτο βήμα είναι να συλλογιζόμαστε τις συνέπειες των πράξεών μας. Το βάθος της εκτίμησής μας για την πνευματική μας κληρονομιά εξαρτάται κατά πολύ από το βάθος της αγάπης μας για τον Ιεχωβά, τον Δωρητή αυτής της κληρονομιάς. Άλλωστε, αν αγαπάμε κάποιον, δεν θέλουμε να τον πληγώσουμε. Απεναντίας, προσπαθούμε να κερδίσουμε την επιδοκιμασία του. Επομένως, είναι σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο για να συλλογιζόμαστε ποιες θα ήταν οι συνέπειες για εμάς και για άλλους αν ενδίδαμε σε ακάθαρτες σαρκικές επιθυμίες. Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Πώς θα επηρέαζε η ιδιοτελής πράξη μου τη σχέση μου με τον Ιεχωβά; Ποιον αντίκτυπο θα είχε στην οικογένειά μου; Πώς θα επηρέαζε τους αδελφούς και τις αδελφές μου στην εκκλησία; Μήπως θα έκανα άλλους να προσκόψουν;” (Φιλιπ. 1:10) Μπορούμε επίσης να ρωτήσουμε: “Αξίζουν οι λίγες στιγμές αθέμιτης απόλαυσης τον πόνο που θα προκαλούσε η επιλογή μου; Θέλω να έχω την κατάληξη του Ησαύ και να κλάψω πικρά όταν συνειδητοποιήσω τι έχω κάνει;” (Εβρ. 12:17) Ο συλλογισμός γύρω από τέτοιες ερωτήσεις θα μας βοηθάει να “αποστρεφόμαστε ό,τι είναι πονηρό” και να “προσκολλούμαστε σε ό,τι είναι καλό”. (Ρωμ. 12:9) Και ιδιαίτερα η αγάπη μας για τον Ιεχωβά θα μας υποκινεί να προσκολλούμαστε στην κληρονομιά μας.—Ψαλμ. 73:28.

15. Τι θα ενισχύσει την άμυνά μας ενάντια στις επιρροές που απειλούν την πνευματικότητά μας;

¹⁵ Το δεύτερο βήμα είναι να οχυρώνουμε την άμυνά μας. Ο Ιεχωβά έχει κάνει πολλές προμήθειες για να οχυρώνουμε την άμυνά μας ενάντια σε κοσμικές επιρροές που απειλούν την πνευματικότητά μας. Οι προμήθειές του περιλαμβάνουν τη μελέτη της Γραφής, τις Χριστιανικές συναθροίσεις, τη  διακονία αγρού και την προσευχή. (1 Κορ. 15:58) Κάθε φορά που ανοίγουμε την καρδιά μας στον Ιεχωβά μέσω προσευχής και κάθε φορά που συμμετέχουμε ουσιαστικά στη Χριστιανική διακονία, ενισχύουμε τη θωράκισή μας ενάντια στους πειρασμούς. (Διαβάστε 1 Τιμόθεο 6:12, 19) Το πόσο ισχυρή είναι η άμυνά μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις δικές μας προσπάθειες. (Γαλ. 6:7) Αυτό τονίζεται στο δεύτερο κεφάλαιο των Παροιμιών.

16, 17. Πώς θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε την ικανότητα να κάνουμε σοφές επιλογές;

¹⁶ Το 2ο κεφάλαιο των Παροιμιών μάς προτρέπει να αποκτήσουμε σοφία και ικανότητα σκέψης. Αυτά τα δώρα μάς καθιστούν ικανούς να επιλέγουμε το σωστό από το λάθος, την αυτοπειθαρχία από τη φιληδονία. Αλλά το αν θα το πετύχουμε αυτό εξαρτάται από το αν είμαστε πρόθυμοι να καταβάλλουμε προσπάθειες. Επισημαίνοντας αυτή τη θεμελιώδη αλήθεια, η Γραφή λέει: «Γιε μου, αν δεχτείς τα λόγια μου και αποταμιεύσεις τις εντολές μου μέσα σου, ώστε να δώσεις προσοχή στη σοφία με το αφτί σου για να κλίνεις την καρδιά σου στη διάκριση· αν, επιπλέον, καλέσεις την κατανόηση και υψώσεις τη φωνή σου προς τη διάκριση, αν τη ζητάς σαν ασήμι και ερευνάς για αυτήν όπως για κρυμμένους θησαυρούς, τότε θα κατανοήσεις το φόβο του Ιεχωβά και θα βρεις τη γνώση του Θεού. Διότι ο Ιεχωβά δίνει σοφία· από το στόμα του εξέρχεται γνώση και διάκριση».—Παρ. 2:1-6.

¹⁷ Σαφώς, λοιπόν, το αν θα αποκτήσουμε την ικανότητα που απαιτείται για να κάνουμε σοφές επιλογές εξαρτάται από το κατά πόσο ανταποκρινόμαστε στις προϋποθέσεις που αναφέρουν οι Παροιμίες. Θα καταφέρουμε να παραμείνουμε σταθεροί ενάντια στους πειρασμούς αν αφήνουμε τα λόγια του Ιεχωβά να διαπλάθουν τον εσωτερικό μας άνθρωπο, αν προσευχόμαστε διαρκώς για την κατεύθυνση του Θεού και αν ερευνούμε για τη γνώση του Θεού σαν να ψάχναμε για κρυμμένα πετράδια.

18. Τι είστε αποφασισμένοι να συνεχίσετε να κάνετε, και γιατί;

¹⁸ Ο Ιεχωβά παρέχει γνώση, κατανόηση, διάκριση και σοφία σε όσους καταβάλλουν προσπάθειες για να αποκτήσουν αυτά τα δώρα. Όσο περισσότερο τα αναζητούμε και τα χρησιμοποιούμε τόσο περισσότερο θα πλησιάζουμε τον Δωρητή, τον Ιεχωβά. Και αυτή η στενή μας σχέση με τον Ιεχωβά Θεό θα χρησιμεύει ως προστασία όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πειρασμούς. Πλησιάζοντας τον Ιεχωβά και τρέφοντας ευλαβικό φόβο για αυτόν, θα προστατευόμαστε από την αδικοπραγία. (Ψαλμ. 25:14· Ιακ. 4:8) Είθε η φιλία με τον Ιεχωβά και η θεοσεβής σοφία να υποκινούν όλους μας να συνεχίζουμε να κάνουμε επιλογές που ευφραίνουν την καρδιά Του και διαφυλάττουν την κληρονομιά μας.