مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

سؤالات خوانندگان

سؤالات خوانندگان

سؤالات خوانندگان

‏«پسران خدا» که مطابق با پیدایش ۶:‏۲،‏ ۴ پیش از توفان نوح زندگی می‌کردند،‏ چه کسانی بودند؟‏

▪ شواهد نشان می‌دهد که این عبارت به پسران روحی خدا اشاره دارد.‏ چه شواهدی؟‏

در رابطه با این عبارت،‏ اولین بار در کتاب پیدایش چنین می‌خوانیم:‏ «پسران خدا دختران آدمیان را دیدند که نیکو منظرند،‏ و از هر کدام که خواستند،‏ زنان برای خویشتن می‌گرفتند.‏»—‏پیدا ۶:‏۲‏.‏

عبارت «پسران خدا» در زبان اصلی متون عبرانی در پیدایش ۶:‏۲،‏ ۴؛‏ ایّوب ۱:‏۶؛‏ ۲:‏۱؛‏ ۳۸:‏۷ و مزمور ۸۹:‏۶ آمده است.‏ این آیات چه چیزی در مورد این عبارت روشن می‌سازد؟‏

عبارت «پسران خدا» که در ایّوب ۱:‏۶ آمده است به روشنی به موجودات روحی در درگاه خدا اشاره می‌کند.‏ شیطان نیز در جمع آنان بود که از «تردّد [یا رفت‌وآمد] کردن در زمین» برگشته بود.‏ (‏ایو ۱:‏۷؛‏ ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ به طور مشابه در ایّوب ۳۸:‏۴-‏۷ آمده است که وقتی خدا ‹سنگ زاویهٔ زمین را نهاد،‏› «پسران خدا آواز شادمانی دادند.‏» مطمئناً آنان فرشتگان بودند چرا که در آن زمان بشر آفریده نشده بود.‏ همچنین عبارت «پسران خدا» در مزمور ۸۹:‏۶ که در فارسی «فرزندان زورآوران» برگردانده شده است،‏ به موجودات روحی در آسمان اشاره دارد نه انسان‌ها.‏

‏«پسران خدا» که در پیدایش ۶:‏۲،‏ ۴ ذکر شده است چه کسانی می‌باشند؟‏ هماهنگ با شواهد آیات بند قبل،‏ به طور منطقی می‌توان نتیجه گرفت که پیدایش ۶:‏۲،‏ ۴ به پسران روحی خدا اشاره دارد که به زمین آمدند.‏

برای عده‌ای دشوار است بپذیرند که برخی از فرشتگان به رابطهٔ جنسی با زنان دست زدند.‏ سخن عیسی در متّی ۲۲:‏۳۰ نشان می‌دهد که فرشتگان در آسمان نه ازدواج می‌کنند و نه رابطهٔ جنسی دارند.‏ با این حال،‏ در گذشته فرشتگان برخی اوقات از روح به جسم تبدیل می‌شدند و حتی با انسان‌ها می‌خوردند و می‌نوشیدند.‏ (‏پیدا ۱۸:‏۱-‏۸؛‏ ۱۹:‏۱-‏۳‏)‏ از این رو،‏ منطقی است نتیجه بگیریم که فرشتگان با بدن انسانی قادر بودند با زنان رابطهٔ جنسی داشته باشند.‏

بر اساس کتاب مقدّس دلایلی محکم وجود دارد که برخی فرشتگان به چنین عملی دست زدند.‏ یهودا ۶،‏ ۷ گناه مردان شهر سُدُوم را که در پی رابطهٔ جنسی غیرطبیعی رفتند،‏ با گناه «فرشتگانی» مقایسه کرد «که مقام والای خود را حفظ نکردند،‏ بلکه منزلگاه مناسب خویش را ترک گفتند.‏» نکتهٔ مشابه بین این فرشتگان و مردان اهل سُدُوم این بود که هر دوی «آنان بی‌عفتی کردند و در پی شهوات غیرطبیعی رفتند.‏» ۱پِطرُس ۳:‏۱۹،‏ ۲۰ نیز این فرشتگان یاغی را با «روزگار نوح» مربوط می‌داند.‏ (‏۲پطر ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ بنابراین،‏ عملی که این فرشتگان سرکش در روزگار نوح مرتکب شدند مشابه است با گناه اهالی سُدُوم و غَمورَه.‏

آیات بند قبل زمانی مفهوم پیدا می‌کند که تشخیص دهیم «پسران خدا» در پیدایش ۶:‏۲،‏ ۴ فرشتگانی بودند که از روح به جسم تبدیل شدند و با زنان رابطهٔ جنسی برقرار کردند.‏

کتاب مقدّس می‌گوید که عیسی ‹به ارواحی که در زندان بودند موعظه نمود.‏› (‏۱پطر ۳:‏۱۹‏،‏ ترجمهٔ قدیم)‏ این آیه به چه مفهوم است؟‏

▪ پِطرُس رسول گفت که این ‹ارواح› «در ایام گذشته نافرمانی کرده بودند،‏» زمانی که ‹خدا در روزگار نوح با شکیبایی انتظار می‌کشید.‏› (‏۱پطر ۳:‏۲۰‏)‏ پِطرُس به روشنی به فرشتگانی اشاره کرد که در سرکشی به شیطان پیوستند.‏ یهودا در مورد این فرشتگان گفت:‏ «مقام والای خود را حفظ نکردند،‏ بلکه منزلگاه مناسب خویش را ترک گفتند،‏ [خدا آنان را] به زنجیرهای ابدی کشیده و برای محاکمه در آن روز عظیم،‏ در تاریکی مطلق نگاه داشته است.‏»—‏یهو ۶‏.‏

این فرشتگان در روزگار نوح چگونه سرکشی کردند؟‏ قبل از توفان،‏ این فرشتگان شریر از روح به جسم تبدیل شدند که برخلاف خواست خدا بود.‏ (‏پیدا ۶:‏۲،‏ ۴‏)‏ به علاوه آنان به عملی غیرطبیعی دست زدند یعنی آمیزش با زنان.‏ قصد خدا از آفرینش فرشتگان این نبود که با زنان رابطهٔ جنسی داشته باشند.‏ (‏پیدا ۵:‏۲‏)‏ پس خدا این فرشتگان سرکش را در زمان معین نابود خواهد کرد.‏ اما اکنون آنان در «تاریکی مطلق» یعنی در زندانی مجازی به سر می‌برند،‏ همان طور که یهودا اشاره کرد.‏

چه وقت عیسی «به ارواحی که در زندان بودند» موعظه کرد و به چه مفهوم؟‏ پِطرُس نوشت که عیسی پس از آن که «به حسب روح زنده گشت» به ارواح موعظه کرد.‏ (‏۱پطر ۳:‏۱۸،‏ ۱۹‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ دقت کنید که پِطرُس گفت:‏ عیسی «موعظه نمود.‏» پِطرُس از فعل گذشته استفاده کرد.‏ این موضوع نشان می‌دهد که عیسی قبل از نگاشته شدن نامهٔ اول پِطرُس موعظه کرد.‏ این موعظه برای امید دادن به فرشتگان شریر نبود بلکه برای اعلام محکومیتشان.‏ پس به نظر می‌رسد عیسی مجازات فرشتگان شریر را مدتی پس از رستاخیزش به آنان اعلام کرد.‏ (‏یون ۱:‏۱،‏ ۲‏)‏ عیسی ایمان و وفاداری خود را تا پای مرگ ثابت کرد،‏ رستاخیز یافت و نشان داد که ابلیس بر او هیچ قدرتی ندارد.‏ از این رو،‏ حکم داوری آنان به عیسی سپرده شد.‏—‏یو ۱۴:‏۳۰؛‏ ۱۶:‏۸-‏۱۱‏.‏

در آینده،‏ عیسی شیطان و فرشتگان شریر را به بند خواهد کشید و به هاویه خواهد انداخت.‏ (‏لو ۸:‏۳۰،‏ ۳۱؛‏ مکا ۲۰:‏۱-‏۳‏)‏ تا آن زمان،‏ این ارواح سرکش در «تاریکی مطلق» خواهند بود و نابودی‌شان حتمی است.‏—‏مکا ۲۰:‏۷-‏۱۰‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏