အဲဒါကတော့ သမ္မာကျမ်းစာကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ အရင်ဆုံးတွေ့ရတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်မှာပါတဲ့အချက်က သူတို့လိုအပ်တဲ့လမ်းညွှန်ချက်ပဲလို့ ယုံကြည်တာဖြစ်တယ်။ ခရစ်ယာန်စစ်တွေဟာ အတိတ်နိမိတ်ကောက်တာမျိုး မလုပ်ကြဘူး။ အဲဒီအစား တိကျမှန်ကန်တဲ့အသိပညာနဲ့ ဘုရားသခင့်လမ်းညွှန်မှုရဖို့ သမ္မာကျမ်းစာကို လေ့လာကြတယ်။—၁၂/၁၅၊ စာမျက်နှာ ၃။

ကွယ်ပျောက်သွားမယ့် “လောက” ဆိုတာက ဘုရားသခင့်အလိုတော်နဲ့အညီ မနေထိုင်တဲ့ လူသားအားလုံးကို ပြောနေတာဖြစ်တယ်။ (၁ ယော. ၂:၁၇) ကမ္ဘာမြေကြီးနဲ့ သစ္စာရှိလူသားတွေကတော့ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်မယ်။—၁/၁၊ စာမျက်နှာ ၅-၇။

ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဟောပြောနေပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ သူ့ရဲ့ယုံကြည်ခြင်းကနေ သင်ယူပြီး တုပနိုင်ပါတယ်။ သူ့ရဲ့စံနမူနာဟာ ယနေ့အချိန်အထိ အတုယူစရာဖြစ်နေတုန်းပဲ။—၁/၁၊ စာမျက်နှာ ၁၂။

ကဏ္ဍတချို့ကတော့ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း အလုပ်အကိုင်၊ ကျွန်ုပ်တို့ရွေးချယ်တဲ့ အပန်းဖြေမှုနဲ့ ဖျော်ဖြေရေး၊ နှင်ထုတ်ခံထားရတဲ့ ဆွေမျိုးတွေနဲ့ ပေါင်းသင်းခြင်း၊ ခေတ်သစ်နည်းပညာတွေအသုံးပြုခြင်း၊ ကိုယ့်ကျန်းမာရေးအတွက် စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်း၊ ငွေအပေါ် လွဲမှားတဲ့အမြင်ထားရှိခြင်း၊ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့အမြင်နဲ့ အနေအထားကို အလွန်အလေးထားခြင်းတို့ ဖြစ်ပါတယ်။—၁/၁၅၊ စာမျက်နှာ ၁၂-၂၁။

မောရှေဟာ အခွင့်အာဏာကြောင့် မာနကြီးမယ့်အစား ဘုရားသခင်ကို မှီခိုအားကိုးတယ်၊ သူ့ကိုယ်သူ အားမကိုးခဲ့ဘူး။ ကျွန်ုပ်တို့မှာရှိတဲ့ အခွင့်အာဏာ၊ အစွမ်းအစကြောင့် မာနမကြီးသင့်ဘူး၊ ကျွန်ုပ်တို့ဟာ ယေဟောဝါကို ယုံကြည်ကိုးစားလိုကြတယ်။ (သု. ၃:၅၊ ၆)—၂/၁၊ စာမျက်နှာ ၅။

အရေအတွက်ကန့်သတ်ထားတဲ့ ၁၄၄,၀၀၀ ကတော့ ကောင်းကင်မှာနေကြမယ်။ ဒါပေမဲ့ ထမြောက်လာမယ့်သူ အများစုကတော့ ထာဝစဉ်အသက်ရှင်မယ့်အလားအလာနဲ့ မြေကြီးပေါ်မှာပဲ နေထိုင်ကြမယ်။—၃/၁၊ စာမျက်နှာ ၆။

သူတို့က ခေါင်းမာမာနဲ့ ပုန်ကန်ကြတယ်၊ သူတို့ရဲ့စိတ်နှလုံးကို တုံ့ ပြန်မှုကင်းမဲ့စေတဲ့ ဘုရားသခင်နဲ့ဆန့်ကျင်တဲ့ သူတို့ရဲ့အတွေးတွေ၊ နှစ်သက်စွဲလမ်းရာတွေနဲ့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ဖယ်ထုတ်ပစ်ဖို့လိုတယ်။ (ယေ. ၅:၂၃၊ ၂၄)—၃/၁၅၊ စာမျက်နှာ ၉-၁၀။

ယေရှုရဲ့ဘဝမှာ ဘုရားသခင့်အလိုတော်ကို ထမ်းဆောင်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်ရှိခဲ့တယ်။ သူက သူ့ခမည်းတော်ကို နှစ်နှစ်ကာကာချစ်ပြီး လူတွေကိုလည်းချစ်တယ်။ ယေရှုဟာ မိမိကို ခမည်းတော်ချစ်မြတ်နိုးပြီး နှစ်သက်လက်ခံတယ်ဆိုတာ သိရှိခဲ့တယ်။ ဒါတွေက ဘဝကိုအဓိပ္ပာယ်ရှိစေတဲ့ အဓိကအချက်တွေပဲ။—၄/၁၊ စာမျက်နှာ ၄-၅။

အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့၊ ဌာနခွဲကော်မတီတွေ၊ နယ်လှည့်ကြီးကြပ်မှူးတွေ၊ အကြီးအကဲအဖွဲ့တွေ၊ အသင်းတော်တွေနဲ့ သက်သေခံတစ်ယောက်ချင်းစီ ပါဝင်တယ်။—၄/၁၅၊ စာမျက်နှာ ၂၉။

လူဆိုးတွေ သေကျေပျက်စီးတာကို ယေဟောဝါမနှစ်သက်ဘူး။ (ယေဇ. ၃၃:၁၁) လူတွေကို ဘုရားသခင် တရားမစီရင်ခင်မှာ မေတ္တာနဲ့ သတိပေးတယ်ဆိုတာ ကိုယ်တော့်ရဲ့အတိတ်က တရားစီရင်ချက်တွေက ဖော်ပြတယ်။ ဒါက အနာဂတ်မှာ တရားစီရင်တဲ့အခါ ကျွန်ုပ်တို့ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ဖို့ မျှော်လင့်ချက်ရှိစေပါတယ်။—၅/၁၊ စာမျက်နှာ ၅-၆။

မကွပ်မျက်ခဲ့ပါဘူး။ ရှေးအချိန်က တခြားလူမျိုးတွေ အဲဒီလိုလုပ်ခဲ့ပေမဲ့ အစ္စရေးလူမျိုးကတော့ အဲဒီလို မလုပ်ပါဘူး။ ဟေဗြဲကျမ်းစောင်တွေရေးသားတဲ့အချိန်တုန်းကဆိုရင် လူဆိုးတွေကို အရင်ဆုံး ကျောက်ခဲနဲ့ပေါက်သတ်တာမျိုး လုပ်တယ်။ (ဝတ်. ၂၀:၂၊ ၂၇) အဲဒီနောက်မှာမှ တခြားသူတွေအတွက် သတိပေးချက်ဖြစ်စေဖို့ အလောင်းကို သစ်တိုင်ပေါ်မှာ ချိတ်ဆွဲတာဖြစ်နိုင်တယ်။—၅/၁၅၊ စာမျက်နှာ ၁၃။

လူသားတွေဟာ အရာများစွာကို လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ကြပေမဲ့ မိမိတို့ရဲ့ခြေလှမ်းတွေကို လမ်းညွှန်ပေးနိုင်စွမ်း မရှိကြဘူး။ (ယေ. ၁၀:၂၃) ကမ္ဘာကြီးကို စာတန်ထိန်းချုပ်ထားလို့ လူသားတွေက ငြိမ်းချမ်းရေးရအောင် လုပ်ဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ (၁ ယော. ၅:၁၉)—၆/၁၊ စာမျက်နှာ ၁၆။