ਕਈ ਲੋਕ ਕਿਤਿਓਂ ਵੀ ਬਾਈਬਲ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਸਫ਼ੇ ਉੱਤੇ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਉੱਥੋਂ ਹੀ ਪੜ੍ਹਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਾਂ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਸੱਚੇ ਮਸੀਹੀ ਜਾਦੂਗਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਸਗੋਂ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਸਟੱਡੀ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸਹੀ ਗਿਆਨ ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।​—12/15, ਸਫ਼ਾ 3.

ਜਿਹੜੀ “ਦੁਨੀਆਂ” ਖ਼ਤਮ ਹੋਣੀ ਹੈ, ਉਹ ਇਹ ਧਰਤੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਮੁਤਾਬਕ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਨਹੀਂ ਜੀਉਂਦੇ। (1 ਯੂਹੰ. 2:17) ਅੰਤ ਵਿੱਚੋਂ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਇਨਸਾਨ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਬਚ ਜਾਵੇਗੀ।​—1/1, ਸਫ਼ੇ 5-7.

ਉਹ ਆਪਣੀ ਨਿਹਚਾ ਰਾਹੀਂ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦੀ ਨਿਹਚਾ ਤੋਂ ਸਿੱਖੀਏ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਨਕਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਦਿਖਾਵਾਂਗੇ ਕਿ ਹਾਬਲ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਅਸਰ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।​—1/1, ਸਫ਼ਾ 12.

ਕੁਝ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ: ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਜਾਂ ਕੈਰੀਅਰ, ਮਨੋਰੰਜਨ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਛੇਕੇ ਹੋਏ ਮੈਂਬਰ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ-ਜੁਲਣਾ, ਤਕਨਾਲੋਜੀ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਹੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ, ਪੈਸੇ ਪ੍ਰਤੀ ਗ਼ਲਤ ਰਵੱਈਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਘਮੰਡ ਕਰਨਾ।—1/15, ਸਫ਼ੇ 12-21.

ਮੂਸਾ ਨੇ ਅਧਿਕਾਰ ਮਿਲਣ ਤੇ ਘਮੰਡ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ’ਤੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਯਹੋਵਾਹ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਿਆ। ਅਸੀਂ ਅਧਿਕਾਰ ਜਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਾਬਲੀਅਤਾਂ ਕਰਕੇ ਕਦੇ ਘਮੰਡੀ ਨਹੀਂ ਬਣਾਂਗੇ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ ਅਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ’ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਾਂਗੇ। (ਕਹਾ. 3:5, 6)​—3/1, ਸਫ਼ਾ 5.

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਢੀਠ ਅਤੇ ਬਾਗ਼ੀ ਸਨ। ਯਹੋਵਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਸੋਚ ਤੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗ਼ਲਤ ਸੋਚ, ਇੱਛਾਵਾਂ ਤੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। (ਯਿਰ. 5:23, 24)​—3/15, ਸਫ਼ੇ 9-10.

ਇਸ ਵਿਚ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਸਭਾ, ਬ੍ਰਾਂਚ ਕਮੇਟੀਆਂ, ਸਫ਼ਰੀ ਨਿਗਾਹਬਾਨ, ਬਜ਼ੁਰਗ, ਮੰਡਲੀਆਂ ਅਤੇ ਪਬਲੀਸ਼ਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।​—4/15, ਸਫ਼ਾ 29.

ਯਿਸੂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਮਕਸਦ ਸੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਇਹੀ ਸੀ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਰਾਜ਼।​—5/1, ਸਫ਼ੇ 4-5.

ਨਹੀਂ। ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਇੱਦਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਨਹੀਂ। ਪੁਰਾਣੇ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾਂ ਬੁਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਜਾਨੋਂ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। (ਲੇਵੀ. 20:2, 27) ਫਿਰ ਸ਼ਾਇਦ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹੇ-ਆਮ ਸੂਲ਼ੀ ਜਾਂ ਦਰਖ਼ਤ ’ਤੇ ਟੰਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਮਿਲੇ।​—5/15, ਸਫ਼ਾ 13.

ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੁਸ਼ਟ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। (ਹਿਜ਼. 33:11) ਪੁਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੱਬ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਦਾ ਜੋ ਨਮੂਨਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਉਮੀਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।​—7/1, ਸਫ਼ੇ 5-6.