บางคนใช้วิธีสุ่มเปิดพระคัมภีร์โดยเชื่อว่าข้อแรกที่พบจะช่วยเขาแก้ปัญหา. คริสเตียนแท้ไม่มองหานิมิตหรือลางบอกเหตุ. แทนที่จะทำอย่างนั้น พวกเขาศึกษาคัมภีร์ไบเบิลเพื่อจะได้รับความรู้ถ่องแท้และการชี้นำจากพระเจ้า.—15/12, หน้า 3

“โลก” ที่จะสูญไปคือโลกแห่งมนุษย์ทั้งสิ้นที่ดำเนินชีวิตอย่างที่ขัดกับพระประสงค์ของพระเจ้า. (1 โย. 2:17) แผ่นดินโลกจะไม่ถูกทำลายและมนุษย์ที่ซื่อสัตย์จะรอดชีวิต.—1/1, หน้า 5-7

เฮเบลพูดกับเราโดยทางความเชื่อ. เราสามารถเรียนรู้และเลียนแบบความเชื่อของเขาได้. ความเชื่อของเขายังคงเป็นแบบอย่างที่ยอดเยี่ยมสำหรับเราในทุกวันนี้.—1/1, หน้า 12

แง่มุมเหล่านี้ได้แก่: งานอาชีพ, นันทนาการและความบันเทิง, การคบหากับญาติที่ถูกตัดสัมพันธ์, การใช้คอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์, ความเป็นห่วงกังวลในเรื่องสุขภาพ, ทัศนะที่ไม่ถูกต้องในเรื่องเงิน, และการให้ความสำคัญมากเกินไปกับทัศนะหรือฐานะตำแหน่งของเราเอง.—15/1, หน้า 12-21

แทนที่จะปล่อยให้อำนาจที่ได้รับทำให้ท่านกลายเป็นคนหยิ่งทะนง โมเซหมายพึ่งพระยะโฮวาแทนที่จะเชื่อในการตัดสินใจของตัวเอง. เราไม่ต้องการกลายเป็นคนหยิ่งเพราะได้รับอำนาจหรือมีความสามารถสูง. แต่เราต้องการไว้วางใจให้พระยะโฮวาชี้นำเรา. (สุภา. 3:5, 6)—1/2, หน้า 5

คนจำนวน 144,000 คนจะอยู่ในสวรรค์. แต่คนที่ถูกปลุกให้เป็นขึ้นจากตายส่วนใหญ่จะกลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่งบนแผ่นดินโลก โดยมีความหวังจะอยู่ตลอดไป.—1/3, หน้า 6

พวกเขาขืนอำนาจและไม่ยอมเปลี่ยนแปลงแก้ไข. พวกเขาจำเป็นต้องกำจัดความคิด ความปรารถนา หรือแรงกระตุ้นใดๆก็ตามที่ทำให้พวกเขาเพิกเฉยละเลยพระบัญชาของพระเจ้า. (ยิระ. 5:23, 24)—15/3, หน้า 9-10

พระองค์ทรงมีจุดมุ่งหมายในชีวิต ซึ่งก็คือการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า. พระองค์ทรงมีความรักอันแรงกล้าต่อพระบิดา และพระองค์ทรงรักผู้คน. ดังนั้น พระเยซูทรงรู้ว่าพระบิดารักและพอพระทัยพระองค์. การทำสิ่งเหล่านี้ทำให้ชีวิตมีความหมาย.—1/4, หน้า 4-5

องค์การของพระเจ้าบนแผ่นดินโลกประกอบด้วยคณะกรรมการปกครอง, คณะกรรมการสาขา, ผู้ดูแลเดินทาง, คณะผู้ปกครอง, ประชาคม และผู้ประกาศแต่ละคน.—15/4, หน้า 29

พระยะโฮวาไม่ทรงยินดีที่เห็นคนชั่วตาย. (ยเอศ. 33:11) สิ่งที่พระองค์ทำในอดีตแสดงว่าพระองค์ทรงรักผู้คนโดยที่ทรงเตือนพวกเขาก่อนจะพิพากษาลงโทษ. นี่ทำให้เรามีความหวังที่จะรอดชีวิตจากการพิพากษาในอนาคต.—1/5, หน้า 5-6

ไม่. หลายชาติในสมัยโบราณทำอย่างนั้นแต่ชาวอิสราเอลไม่ได้ทำอย่างนั้น. ที่เรารู้แน่ๆก็คือในสมัยที่เขียนพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูคนชั่วจะถูกประหารก่อน เช่น ด้วยการเอาหินขว้าง. (เลวี. 20:2, 27) หลังจากนั้น ศพของเขาอาจถูกนำไปแขวนไว้บนเสาเพื่อเตือนคนอื่นๆไม่ให้ทำผิดอย่างเดียวกัน.—15/5, หน้า 13

แม้ว่ามนุษย์ประสบความสำเร็จมากมาย แต่พวกเขาไม่มีความสามารถที่จะกำหนดก้าวของตัวเองได้. (ยิระ. 10:23) ซาตานมีอำนาจเหนือโลกนี้ มนุษย์จึงไม่มีทางทำให้มีสันติภาพได้. (1 โย. 5:19)—1/6, หน้า 16