Czy Jehowa Bóg się nami interesuje, czy może nasz los jest Mu obojętny? Biblijna odpowiedź na to pytanie podnosi nas na duchu. Bóg naprawdę troszczy się o rodzinę ludzką i chce, żebyśmy cieszyli się życiem. Każdego dnia pozwala, by ludzie — nawet najbardziej niewdzięczni — zaznawali Jego wielkiej dobroci. Rozważmy pewną wypowiedź apostoła Pawła. Odszukaj Dzieje Apostolskie 14:16, 17.

Zwracając się do pogańskich mieszkańców Listry, Paweł powiedział: „Za minionych pokoleń pozwalał on [Bóg] wszystkim narodom, by chodziły własnymi drogami, choć przecież nie pozostał bez świadectwa, gdyż czynił dobro, dając wam deszcze z nieba oraz pory urodzajne, napełniając wasze serca pokarmem i weselem”. Co ta wypowiedź oznaczała dla słuchaczy Pawła?

Mieszkańcy Listry nie musieli daleko szukać, żeby przekonać się o prawdziwości jego słów. Żyli w społeczności rolniczej w żyznym, dobrze nawodnionym rejonie. Paweł przypomniał im jednak, że deszcz i urodzajne pory pochodzą od Boga. Tak więc za każdym razem, gdy zbierali obfite plony i jedli smaczny posiłek, korzystali z Bożej dobroci.

Słowa skierowane do mieszkańców Listry uczą nas o Jehowie Bogu kilku ważnych rzeczy.

Jehowa daje nam wolną wolę. Zauważmy, że pozwalał On wszystkim pogańskim narodom, „by chodziły własnymi drogami”. Inaczej mówiąc — jak podaje pewien podręcznik dla tłumaczy Biblii — Bóg pozwalał narodom „chodzić według własnego uznania”, „robić to, co same uważały za najlepsze”. Jehowa nikogo nie zmusza, żeby oddawał Mu cześć. Obdarzył nas wolną wolą, czyli dał nam możliwość wyboru drogi życiowej (Powtórzonego Prawa 30:19).

Jehowa chce, żebyśmy Go poznali. Paweł powiedział, że Bóg „nie pozostał bez świadectwa”. Wspomniany wcześniej podręcznik wyjaśnia, że słowa te można też oddać „wyraźnie pokazał ludziom, jakim jest Bogiem”. O Jego „niewidzialnych przymiotach”, takich jak dobroć, mądrość, moc i miłość, wymownie świadczy dzieło stwórcze (Rzymian 1:20). A znacznie więcej Jehowa wyjawił o sobie w Biblii (2 Tymoteusza 3:16, 17). Czy to nie dowodzi, że On chce, byśmy Go poznali?

Jehowa pragnie naszego szczęścia. Jak przyznał Paweł, On ‛napełnia nasze serca pokarmem i weselem’. Nawet grzesznik, który nie uznaje Jehowy, może jeść do syta i odczuwać pewną miarę zadowolenia. Bóg pragnie jednak, żebyśmy zaznawali rzeczywistego i trwałego szczęścia. Możemy to osiągnąć jedynie dzięki poznaniu prawdy o Nim i trzymaniu się jej w życiu (Psalm 144:15; Mateusza 5:3).

Z dobroci Jehowy korzystamy wszyscy, i to każdego dnia. Czy nie warto dowiedzieć się czegoś więcej, jak okazywać wdzięczność Bogu, który ‛napełnia nasze serca pokarmem i weselem’?