Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

 ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ

Ο Βασιλιάς Κατενθουσιάστηκε!

Ο Βασιλιάς Κατενθουσιάστηκε!

ΣΥΝΕΒΗ τον Αύγουστο του 1936, στο Βασιλικό Οικισμό, ή αλλιώς κράαλ, της Σουαζιλάνδης. Ο Ρόμπερτ και ο Τζορτζ Νίσμπετ είχαν βάλει να ακουστούν μουσικές ηχογραφήσεις από το μεγάφωνο του αυτοκινήτου τους, καθώς και ηχογραφημένες ομιλίες του αδελφού Ι. Φ. Ρόδερφορντ. Ο Βασιλιάς Σομπούζα Β΄ κατενθουσιάστηκε. «Αλλά ήρθαμε σε μεγάλη αμηχανία», είπε ο Τζορτζ, «επειδή ήθελε να αγοράσει το μηχάνημα αναπαραγωγής ήχου, τους δίσκους και το μεγάφωνο που μετέδιδε το άγγελμα της Βασιλείας!»

Ο Ρόμπερτ είπε με απολογητικό ύφος ότι ο εξοπλισμός αυτός δεν ήταν προς πώληση. Γιατί; Επειδή ανήκε σε κάποιον άλλον. Ο Βασιλιάς ήθελε να μάθει σε ποιον.

Ο Ρόμπερτ αποκρίθηκε: «Ανήκουν όλα σε έναν άλλον Βασιλιά». Ο Σομπούζα ρώτησε ποιος ήταν αυτός ο Βασιλιάς. «Είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού», είπε ο Ρόμπερτ.

«Ω! Αυτός είναι σπουδαίος Βασιλιάς», παραδέχτηκε ο Σομπούζα με μεγάλο σεβασμό. «Δεν θέλω να πάρω κάτι που του ανήκει».

Ο Ρόμπερτ έγραψε: “Εντυπωσιάστηκα βαθιά από την προσωπικότητα του Ανώτατου Αρχηγού, του Βασιλιά Σομπούζα. Μιλούσε τέλεια αγγλικά χωρίς ίχνος υπερηφάνειας ή αλαζονείας και ήταν πολύ ευθύς και προσιτός. Κάθησα μαζί του στο γραφείο του γύρω στα 45 λεπτά, ενώ ο Τζορτζ έμεινε έξω και έβαζε δίσκους με μουσική”.

Ο Ρόμπερτ συνέχισε: “Αργότερα την ίδια μέρα, επισκεφτήκαμε το Εθνικό Σχολείο των Σουάζι όπου είχαμε την πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία. Δώσαμε μαρτυρία στο γυμνασιάρχη ο οποίος άκουσε με προσοχή. Όταν του μιλήσαμε για το μηχάνημα και προτείναμε να βάλουμε τους δίσκους για να ακούσει όλο το σχολείο, εκείνος χάρηκε πολύ και συγκέντρωσε περίπου εκατό μαθητές για να καθήσουν στο χορτάρι και να ακούσουν. Μας είπαν ότι το γυμνάσιο δίδασκε στα αγόρια αγροκαλλιέργεια, κηπουρική, ξυλουργική, οικοδομικές εργασίες, αγγλικά και αριθμητική, και στα κορίτσια νοσηλευτική, οικιακά και άλλες χρήσιμες τέχνες”. Το σχολείο είχε ιδρυθεί από τη γιαγιά του Ανώτατου Αρχηγού. *

Οι μαθητές γυμνασίου που άκουσαν μια δημόσια ομιλία στη Σουαζιλάνδη το 1936

Από το 1933 κιόλας, ο Βασιλιάς Σομπούζα άκουγε με ευχαρίστηση τους σκαπανείς που επισκέπτονταν το Βασιλικό Οικισμό. Κάποια φορά μάλιστα, συγκέντρωσε την προσωπική του φρουρά, που αποτελούνταν από 100 πολεμιστές, για να ακούσουν το ηχογραφημένο άγγελμα της Βασιλείας. Έγινε συνδρομητής στα  περιοδικά μας και έπαιρνε διάφορα έντυπα. Μέσα σε λίγο καιρό, ο Βασιλιάς απέκτησε τη δική του θεοκρατική βιβλιοθήκη, από την οποία δεν έλειπε σχεδόν τίποτα! Και όταν η βρετανική αποικιακή κυβέρνηση απαγόρευσε τα έντυπά μας στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, εκείνος δεν κούνησε ούτε βιβλίο από τη θέση του!

Ο Βασιλιάς Σομπούζα Β΄ συνέχισε να καλοδέχεται τους Μάρτυρες στο Βασιλικό Οικισμό στη Λομπάμπα, και μάλιστα καλούσε κληρικούς να έρθουν για να ακούσουν τις Γραφικές ομιλίες τους. Κάποια φορά, ενώ ο Χέλβι Μασάζι, ένας ντόπιος Μάρτυρας, ανέλυε το 23ο κεφάλαιο του Ματθαίου, μια ομάδα κληρικών σηκώθηκε με άγριες διαθέσεις και προσπάθησε να τον αναγκάσει να σταματήσει. Αλλά παρενέβη ο Βασιλιάς και ζήτησε από τον αδελφό Μασάζι να συνεχίσει. Επιπλέον, είπε στους ακροατές να σημειώνουν όλα τα Γραφικά εδάφια που αναφέρονταν στην ομιλία!

Σε μια άλλη περίπτωση, όταν τέσσερις κληρικοί άκουσαν την ομιλία ενός σκαπανέα, γύρισαν ανάποδα τα κολάρα τους και δήλωσαν: «Δεν είμαστε πια κληρικοί. Είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά». Έπειτα ρώτησαν το σκαπανέα αν μπορούσε να τους δώσει από εκείνα τα βιβλία που είχε και ο Ανώτατος Αρχηγός.

Από τη δεκαετία του 1930 ως το θάνατό του το 1982, ο Ανώτατος Αρχηγός έδειχνε σεβασμό για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και δεν επέτρεψε να υποστούν διωγμό εξαιτίας της άρνησής τους να τηρούν τις τελετουργίες των Σουάζι. Εύλογα, λοιπόν, οι Μάρτυρες ήταν ευγνώμονες σε αυτόν και λυπήθηκαν βαθιά όταν πέθανε.

Στις αρχές του 2013, υπήρχαν στη Σουαζιλάνδη πάνω από 3.000 διαγγελείς της Βασιλείας. Με πληθυσμό που μόλις υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο, η αναλογία των ευαγγελιζομένων ήταν 1 στους 384 κατοίκους. Πάνω από 260 σκαπανείς ήταν δραστήριοι σε 90 εκκλησίες, ενώ οι παρόντες στην Ανάμνηση το 2012 ήταν 7.496. Είναι φανερό πως υπάρχει μεγάλη προοπτική για αύξηση. Αναμφισβήτητα, εκείνες οι επισκέψεις στη Σουαζιλάνδη τη δεκαετία του 1930 έθεσαν γερό θεμέλιο.—Από το αρχείο μας στη Νότια Αφρική.

^ παρ. 8 Ο Χρυσούς Αιών, 30 Ιουνίου 1937, σελίδα 629 (στην αγγλική).