1, 2. (α) Ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν τα πρόβατα λαβαίνουν την κατάλληλη φροντίδα; (β) Γιατί ήταν πολλοί άνθρωποι στην εποχή του Ιησού σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα;

ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ευημερούν όταν ο ποιμένας ενδιαφέρεται γνήσια για το ποίμνιό του. Σύμφωνα με ένα σύγγραμμα για την εκτροφή προβάτων, «αυτός που απλώς βάζει το κοπάδι να βοσκήσει χωρίς να του δίνει άλλη προσοχή ή φροντίδα είναι πολύ πιθανό ότι μέσα σε λίγα χρόνια θα καταλήξει να έχει πολλά άρρωστα και μη επικερδή πρόβατα». Όταν όμως τα πρόβατα λαβαίνουν την κατάλληλη φροντίδα, το ποίμνιο θα είναι υγιές.

² Η ποιότητα της φροντίδας και της προσοχής που παρέχουν οι ποιμένες του Θεού στο κάθε πρόβατο που τους είναι εμπιστευμένο θα επηρεάσει την πνευματική υγεία ολόκληρης της εκκλησίας. Ίσως θυμάστε ότι ο Ιησούς σπλαχνίστηκε τα πλήθη επειδή «ήταν γδαρμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα». (Ματθ. 9:36) Γιατί βρίσκονταν σε τόσο θλιβερή κατάσταση; Επειδή εκείνοι που είχαν την ευθύνη να διδάσκουν στο λαό το Νόμο του Θεού ήταν σκληροί, απαιτητικοί και υποκριτές. Αντί να βοηθούν και να φροντίζουν τα μέλη του ποιμνίου τους, οι πνευματικοί ηγέτες του Ισραήλ έβαζαν «βαριά φορτία» στους ώμους του λαού.—Ματθ. 23:4.

3. Τι πρέπει να θυμούνται οι πρεσβύτεροι καθώς εκπληρώνουν το ρόλο τους ως πνευματικοί ποιμένες;

³ Επομένως, οι Χριστιανοί ποιμένες σήμερα—οι διορισμένοι πρεσβύτεροι—έχουν σοβαρή ευθύνη. Τα πρόβατα του ποιμνίου που φροντίζουν ανήκουν στον Ιεχωβά και στον Ιησού, ο οποίος αυτοπροσδιορίστηκε ως «ο καλός ποιμένας». (Ιωάν. 10:11) Τα πρόβατα έχουν “αγοραστεί με κάποιο αντίτιμο” το οποίο κατέβαλε ο Ιησούς με το δικό του «πολύτιμο αίμα». (1 Κορ. 6:20· 1 Πέτρ. 1:18, 19) Τα αγαπάει τόσο πολύ ώστε θυσίασε πρόθυμα τη ζωή του για αυτά. Οι πρεσβύτεροι πρέπει πάντα να θυμούνται ότι είναι υποποιμένες—βρίσκονται υπό την επίβλεψη  του στοργικού Γιου του Θεού, του Ιησού Χριστού, “του μεγάλου ποιμένα των προβάτων”.—Εβρ. 13:20.

4. Τι θα εξεταστεί σε αυτό το άρθρο;

⁴ Πώς αναμένεται να συμπεριφέρονται, λοιπόν, οι Χριστιανοί ποιμένες στα πρόβατα; Οι αδελφοί στην εκκλησία παροτρύνονται να είναι «υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία» μεταξύ τους. Από την άλλη πλευρά, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι προτρέπονται να μην “καταδυναστεύουν εκείνους που είναι κληρονομιά του Θεού”. (Εβρ. 13:17· διαβάστε 1 Πέτρου 5:2, 3) Πώς μπορούν, λοιπόν, οι διορισμένοι πρεσβύτεροι να αναλαμβάνουν την ηγεσία χωρίς να καταδυναστεύουν το ποίμνιο; Με άλλα λόγια, πώς μπορούν οι επίσκοποι να φροντίζουν για τις ανάγκες των προβάτων χωρίς να υπερβαίνουν τα όρια της εξουσίας που τους έχει παραχωρήσει ο Θεός;

5. Τι μας δείχνει για τον Ιεχωβά η λεκτική εικόνα του εδαφίου Ησαΐας 40:11;

⁵ Ο προφήτης Ησαΐας είπε αναφερόμενος στον Ιεχωβά: «Σαν ποιμένας θα ποιμάνει το κοπάδι του. Με το βραχίονά του θα συγκεντρώσει τα αρνιά· και στην αγκαλιά του θα τα βαστάξει. Τις προβατίνες που θηλάζουν θα τις οδηγήσει δείχνοντας φροντίδα». (Ησ. 40:11) Αυτή η λεκτική εικόνα μεταδίδει την ιδέα ότι ο Ιεχωβά νοιάζεται για τις ανάγκες των αδύναμων και ευάλωτων μελών της εκκλησίας. Σαν τον ποιμένα που έχει επίγνωση των συγκεκριμένων αναγκών του κάθε προβάτου στο ποίμνιό του και είναι άγρυπνος να τις καλύψει, έτσι και ο Ιεχωβά γνωρίζει τις ανάγκες των μελών της εκκλησίας και παρέχει ευχαρίστως την απαιτούμενη φροντίδα. Όπως ο ποιμένας βαστάζει ένα νεογέννητο αρνάκι στις πτυχές του ενδύματός του όταν χρειάζεται, έτσι και ο Ιεχωβά—«ο Πατέρας του τρυφερού ελέους»—θα μας βαστάξει σε δύσκολους καιρούς. Θα μας παρηγορήσει όταν περνάμε κάποια μεγάλη δοκιμασία ή όταν έχουμε κάποια ειδική ανάγκη.—2 Κορ. 1:3, 4.

6. Ως πνευματικός ποιμένας, πώς μπορεί ένας πρεσβύτερος να ακολουθεί το παράδειγμα του Ιεχωβά;

⁶ Τι υπέροχο δίδαγμα μπορεί να πάρει ένας πνευματικός ποιμένας από τον ουράνιο Πατέρα μας! Σαν τον Ιεχωβά, πρέπει να δίνει προσοχή στις ανάγκες των προβάτων. Γνωρίζοντας ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζουν και ποιες συγκεκριμένες ανάγκες απαιτούν άμεση προσοχή, ο πρεσβύτερος θα είναι σε θέση να προσφέρει την απαραίτητη ενθάρρυνση και υποστήριξη. (Παρ. 27:23) Όπως είναι προφανές, πρέπει να έχει καλή επικοινωνία με τους ομοπίστους του. Ενώ σέβεται την ιδιωτική τους ζωή, ενδιαφέρεται για ό,τι βλέπει και ακούει στην εκκλησία και διαθέτει τον εαυτό του πρόθυμα και στοργικά για να “βοηθάει εκείνους που είναι αδύναμοι”.—Πράξ. 20:35· 1 Θεσ. 4:11.

7. (α) Πώς συμπεριφέρονταν οι ποιμένες στα πρόβατα του Θεού την εποχή του Ιεζεκιήλ και του Ιερεμία; (β) Τι μας διδάσκει η καταδίκη των άπιστων πνευματικών ποιμένων από τον Ιεχωβά;

⁷ Εξετάστε τη στάση κάποιων ποιμένων τους οποίους καταδίκασε ο Θεός. Την εποχή του Ιεζεκιήλ και του Ιερεμία, ο Ιεχωβά κατέκρινε εκείνους που θα έπρεπε να φροντίζουν τα πρόβατά του αλλά δεν το έκαναν αυτό με το δέοντα τρόπο. Όταν δεν πρόσεχε κανένας τα πρόβατα, το ποίμνιο γινόταν εύκολη λεία και σκόρπιζε. Εκείνοι οι ποιμένες, αντί να βόσκουν τα πρόβατα, τα εκμεταλλεύονταν και «έβοσκαν τον εαυτό τους». (Ιεζ. 34:7-10· Ιερ. 23:1) Η καταδίκη τους από τον Θεό μπορεί να εφαρμοστεί κατάλληλα στους ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου. Τονίζει όμως και πόσο σημαντικό είναι να δίνουν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι στο ποίμνιο του Ιεχωβά τη δέουσα προσοχή με αγάπη.

8. Πώς έθεσε ο Ιησούς εξαίρετο υπόδειγμα όσον αφορά τη διόρθωση ατόμων με εσφαλμένη νοοτροπία;

⁸ Λόγω της ανθρώπινης ατέλειας, κάποια πρόβατα του Θεού ίσως αργούν να καταλάβουν τι αναμένει ο Ιεχωβά από αυτά. Ίσως δεν ευθυγραμμίζουν την πορεία  τους σύμφωνα με τις Γραφικές συμβουλές ή ίσως οι ενέργειές τους φανερώνουν έλλειψη πνευματικής ωριμότητας. Πώς πρέπει να αντιδρούν οι πρεσβύτεροι; Πρέπει να μιμούνται την υπομονή που εκδήλωνε ο Ιησούς προς τους μαθητές του όταν φιλονικούσαν για το ποιος ανάμεσά τους θα γινόταν ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία. Αντί να χάνει την υπομονή του, ο Ιησούς συνέχιζε να τους διδάσκει και να τους δίνει στοργικές συμβουλές για την εκδήλωση ταπεινοφροσύνης. (Λουκ. 9:46-48· 22:24-27) Πλένοντας τα πόδια τους, τους δίδαξε έμπρακτα την ταπεινοφροσύνη, μια ιδιότητα που χρειάζεται να εκδηλώνουν οι Χριστιανοί επίσκοποι.—Διαβάστε Ιωάννης 13:12-15· 1 Πέτρ. 2:21.

9. Ποια νοοτροπία συνέστησε ο Ιησούς στους μαθητές του;

⁹ Η άποψη του Ιησού για το ρόλο του πνευματικού ποιμένα διέφερε από την άποψη που είχαν εκδηλώσει κάποτε ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Οι δύο απόστολοι επιδίωξαν να εξασφαλίσουν περίοπτη θέση στη Βασιλεία. Αλλά ο Ιησούς διόρθωσε τη νοοτροπία τους, λέγοντας: «Ξέρετε ότι στους αλλοεθνείς άρχοντες αρέσει να δίνουν διαταγές στο λαό. Και οι μεγάλοι ηγέτες τους ασκούν απόλυτη εξουσία στους υπηκόους τους. Αλλά εσείς μη φέρεστε σαν αυτούς. Αν θέλετε να είστε μεγάλοι, πρέπει να είστε υπηρέτες όλων των άλλων». (Ματθ. 20:25, 26, Σύγχρονη Αγγλική Μετάφραση [Contemporary English Version]) Οι απόστολοι χρειαζόταν να αντιστέκονται στην τάση να «καταδυναστεύουν» τους συντρόφους τους, ή αλλιώς “να τους δίνουν διαταγές”.

10. Πώς θέλει ο Ιησούς να συμπεριφέρονται οι πρεσβύτεροι στο ποίμνιο, και ποιο παράδειγμα έθεσε ο Παύλος ως προς αυτό;

¹⁰ Ο Ιησούς αναμένει από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους να συμπεριφέρονται στο ποίμνιο όπως εκείνος. Πρέπει να είναι πρόθυμοι να υπηρετούν τους αδελφούς τους, όχι να τους εξουσιάζουν. Ο απόστολος Παύλος είχε αυτή την ταπεινή νοοτροπία, διότι είπε στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Εφέσου: «Γνωρίζετε καλά πώς από την πρώτη ημέρα που πάτησα στην περιφέρεια της Ασίας ήμουν μαζί σας όλο τον καιρό, υπηρετώντας ως δούλος τον Κύριο με τη μεγαλύτερη ταπεινοφροσύνη». Ο απόστολος ήθελε να βοηθούν εκείνοι οι πρεσβύτεροι τους άλλους με ένθερμο, ταπεινό τρόπο. Πρόσθεσε: «Σας έδειξα σε όλα τα πράγματα ότι έτσι κοπιάζοντας πρέπει να βοηθάτε εκείνους που είναι αδύναμοι». (Πράξ. 20:18, 19, 35) Επίσης είπε στους Κορινθίους ότι δεν εξουσίαζε την πίστη τους. Αντιθέτως, ήταν ταπεινός συνεργάτης για τη χαρά τους. (2 Κορ. 1:24) Ο Παύλος αποτελεί υπέροχο παράδειγμα ταπεινοφροσύνης και φιλοπονίας για τους πρεσβυτέρους σήμερα.

11, 12. Πώς θα μπορούσε ένας πρεσβύτερος να βοηθήσει κάποιον ομόπιστό του να πάρει μια απόφαση;

¹¹ Ο πρεσβύτερος πρέπει να είναι «προσηλωμένος στον πιστό λόγο όσον αφορά την τέχνη της διδασκαλίας του». (Τίτο 1:9) Αλλά το κάνει αυτό «με πνεύμα πραότητας». (Γαλ. 6:1) Αντί να προσπαθεί να επιβάλει στους αδελφούς του έναν συγκεκριμένο τρόπο ενέργειας, ο καλός πνευματικός ποιμένας επιδιώκει να αγγίξει την καρδιά τους. Όταν κάποιος αδελφός έχει να πάρει μια σημαντική απόφαση, ο πρεσβύτερος θα μπορούσε να του επισημάνει τις Γραφικές αρχές που πρέπει να λάβει υπόψη του. Θα μπορούσε να ανασκοπήσει μαζί του τι έχει δημοσιευτεί γύρω από αυτό το θέμα. Θα μπορούσε επίσης να τον παροτρύνει να σκεφτεί πώς θα επηρεάσουν τη σχέση του με τον Ιεχωβά οι διάφορες επιλογές που έχει μπροστά του. Μπορεί να τονίσει πόσο σημαντικό είναι να ζητάει την κατεύθυνση του Θεού μέσω προσευχής πριν πάρει μια απόφαση. (Παρ. 3:5, 6) Αφού συζητήσει αυτά τα ζητήματα με τον ομόπιστό του, ο πρεσβύτερος θα τον αφήσει να πάρει τη δική του απόφαση.—Ρωμ. 14:1-4.

¹² Η μόνη εξουσία που έχουν οι Χριστιανοί επίσκοποι προέρχεται από τις Γραφές.  Γι’ αυτό, είναι ζωτικό να τις χρησιμοποιούν επιδέξια και να προσκολλώνται σε αυτές. Ενεργώντας έτσι, θα αποφεύγουν οποιαδήποτε πιθανή κατάχρηση εξουσίας. Άλλωστε, είναι απλώς υποποιμένες, και το κάθε μέλος της εκκλησίας θα λογοδοτήσει προσωπικά στον Ιεχωβά και στον Ιησού για τις αποφάσεις του.—Γαλ. 6:5, 7, 8.

13, 14. Σε ποιους τομείς πρέπει να είναι ο πρεσβύτερος παράδειγμα για το ποίμνιο;

¹³ Αφού νουθέτησε τους πρεσβυτέρους να μην “καταδυναστεύουν” εκείνους οι οποίοι έχουν ανατεθεί στη φροντίδα τους, ο απόστολος Πέτρος τούς πρότρεψε “να γίνονται παραδείγματα για το ποίμνιο”. (1 Πέτρ. 5:3) Πώς μπορεί να είναι ο πρεσβύτερος παράδειγμα για το ποίμνιο; Σκεφτείτε δύο από τα προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος ο οποίος «επιδιώκει θέση επισκόπου». Χρειάζεται να είναι «σώφρων» και «να προΐσταται στο σπιτικό του με καλό τρόπο». Αν ο πρεσβύτερος έχει οικογένεια, πρέπει να προΐσταται με υποδειγματικό τρόπο, διότι «πράγματι, αν κάποιος δεν γνωρίζει πώς να προΐσταται στο σπιτικό του, πώς θα φροντίσει για την εκκλησία του Θεού;» (1 Τιμ. 3:1, 2, 4, 5) Για να μπορεί κάποιος να υπηρετεί ως επίσκοπος, πρέπει να είναι σώφρων, με την έννοια ότι κατανοεί ξεκάθαρα τις θεϊκές αρχές και ξέρει πώς να τις εφαρμόζει στη ζωή του. Είναι συνετός, όχι βιαστικός στην κρίση. Όταν τα μέλη της εκκλησίας βλέπουν αυτές τις ιδιότητες στους πρεσβυτέρους, νιώθουν εμπιστοσύνη.

¹⁴ Η ανάληψη της ηγεσίας στην υπηρεσία αγρού είναι άλλος ένας τομέας στον οποίο οι επίσκοποι θέτουν θαυμάσιο παράδειγμα για τους συγχριστιανούς τους. Ο Ιησούς έδωσε το παράδειγμα για τους επισκόπους και σε αυτόν τον τομέα. Το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας κατείχε σημαντική θέση στις επίγειες δραστηριότητές του. Έδειξε στους μαθητές του πώς έπρεπε να γίνεται αυτό το έργο. (Μάρκ. 1:38· Λουκ. 8:1) Στις ημέρες μας, πόσο ενθαρρυντικό είναι για τους ευαγγελιζομένους να κηρύττουν στο πλευρό των πρεσβυτέρων, να παρατηρούν το ζήλο τους για αυτό το ζωοσωτήριο έργο και να μαθαίνουν από τις μεθόδους διδασκαλίας τους! Η σταθερότητα που εκδηλώνουν οι επίσκοποι αφιερώνοντας με ζήλο το χρόνο και τις δυνάμεις τους στο κήρυγμα των καλών νέων παρά το πολυάσχολο πρόγραμμά τους ενθαρρύνει ολόκληρη την εκκλησία να δείχνει παρόμοιο ζήλο. Οι πρεσβύτεροι μπορούν επίσης να θέτουν καλό παράδειγμα για τους αδελφούς τους με την προετοιμασία και τη συμμετοχή τους στις συναθροίσεις καθώς και σε άλλες δραστηριότητες, όπως είναι η καθαριότητα και η συντήρηση της Αίθουσας Βασιλείας.—Εφεσ. 5:15, 16· διαβάστε Εβραίους 13:7.

15. Ποιοι είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους οι πρεσβύτεροι κάνουν ποιμαντικές επισκέψεις;

¹⁵ Ο καλός ποιμένας σπεύδει να βοηθήσει το πρόβατο που έχει τραυματιστεί ή έχει αρρωστήσει. Παρόμοια, οι πρεσβύτεροι πρέπει να δίνουν αμέσως προσοχή σε οποιαδήποτε άτομα υποφέρουν ή χρειάζονται  πνευματική υποστήριξη στην εκκλησία. Οι ηλικιωμένοι και οι άρρωστοι ίσως χρειάζονται βοήθεια όσον αφορά τις καθημερινές τους ανάγκες, αλλά κυρίως χρειάζονται πνευματική βοήθεια και ενθάρρυνση. (1 Θεσ. 5:14) Τα νεαρά μέλη της εκκλησίας ίσως αντιμετωπίζουν προκλήσεις, όπως είναι οι «επιθυμίες που χαρακτηρίζουν τη νεότητα». (2 Τιμ. 2:22) Οι πρεσβύτεροι, λοιπόν, ποιμαίνουν τα μέλη της εκκλησίας κάνοντας περιοδικές επισκέψεις με σκοπό να καταλάβουν καλύτερα τις καταστάσεις που βιώνουν και να τους ενθαρρύνουν με κατάλληλες Γραφικές συμβουλές. Όταν τέτοια ζητήματα αντιμετωπίζονται έγκαιρα, πολλά προβλήματα μπορούν να επιλυθούν προτού γίνουν σοβαρά.

16. Όταν ένα μέλος της εκκλησίας χρειάζεται πνευματική υποστήριξη, πώς μπορούν να βοηθήσουν οι πρεσβύτεροι;

¹⁶ Τι μπορεί να γίνει αν κάποιο πρόβλημα πάρει τόσο σοβαρές διαστάσεις ώστε θέτει σε κίνδυνο την πνευματική υγεία ενός μέλους της εκκλησίας; «Είναι κανείς μεταξύ σας άρρωστος;» ρώτησε ο Βιβλικός συγγραφέας Ιάκωβος. «Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείβοντάς τον με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά. Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει, και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει. Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί». (Ιακ. 5:14, 15) Ακόμη και αν το πνευματικά άρρωστο άτομο δεν «καλέσει τους πρεσβυτέρους», εκείνοι πρέπει να σπεύσουν να το βοηθήσουν αμέσως μόλις μάθουν για την κατάστασή του. Όταν προσεύχονται για τους αδελφούς τους και μαζί με αυτούς και όταν τους στηρίζουν σε καιρούς ανάγκης, αποδεικνύονται πηγή πνευματικής αναζωογόνησης και ενθάρρυνσης για αυτούς που έχουν υπό τη φροντίδα τους.—Διαβάστε Ησαΐας 32:1, 2.

17. Ποιο είναι το αποτέλεσμα όταν οι πρεσβύτεροι μιμούνται τον «μεγάλο ποιμένα»;

¹⁷ Οτιδήποτε και αν κάνουν στην οργάνωση του Ιεχωβά, οι Χριστιανοί ποιμένες αγωνίζονται να μιμούνται τον «μεγάλο ποιμένα», τον Ιησού Χριστό. Με την πνευματική υποστήριξη τέτοιων υπεύθυνων αντρών, το ποίμνιο ωφελείται πολύ και συνεχίζει να ακμάζει. Για όλα αυτά, είμαστε ευγνώμονες και υποκινούμαστε να αινούμε τον απαράμιλλο Ποιμένα μας, τον Ιεχωβά.