ای شبانان!‏ از شبانان اعظم الگو گیرید

‏«مسیح برای شما رنج کشید و سرمشقی گذاشت تا بر آثار قدمهای وی پا نهید.‏»​—‏۱پطر ۲:‏۲۱‏.‏

سؤالات مرور مقاله:‏

شبانان چگونه می‌توانند از یَهُوَه الگو گیرند؟‏

پیران چگونه می‌توانند از عیسی مسیح الگو گیرند؟‏

هدف پیران مسیحی از شبانی اعضای جماعت چیست؟‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ وقتی از گوسفندان به خوبی مراقبت شود،‏ چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟‏ ب)‏ چرا بسیاری از مردم روزگار عیسی همچون گوسفندانی بی‌شبان بودند؟‏

وقتی از تک‌تک گوسفندان به خوبی مراقبت شود،‏ گله از سلامت کامل برخوردار می‌شود.‏ در کتاب دستورالعمل پرورش گوسفندان چنین آمده است:‏ «کسی که فقط گله را به مراتع ببرد و توجه دیگری به گوسفندان نکند،‏ پس از چند سال گله‌اش بیمار و ضعیف می‌شود.‏» برعکس اگر از گوسفندان به خوبی مراقبت شود،‏ گله فربه می‌شود.‏

^۲ این موضوع در مورد گلهٔ خدا نیز صدق می‌کند.‏ مراقبت شبانان مسیحی از تک‌تک گوسفندان در سلامت کل جماعت تأثیر می‌گذارد.‏ شاید به یاد آورید که عیسی دلش به حال مردم بسوخت «زیرا همچون گوسفندانی بی‌شبان،‏ پریشانحال و درمانده بودند.‏» (‏مت ۹:‏۳۶‏)‏ چرا مردم در چنین وضعیت تأسف‌آوری قرار داشتند؟‏ زیرا آنانی که مسئولیت تعلیم شریعت خدا را به عهده داشتند،‏ سخت‌گیر،‏ پرتوقع و ریاکار بودند.‏ رهبران دینی اسرائیل به جای پرورش گله‌شان «بارهای توان‌فرسا» بر دوش آنان می‌گذاشتند.‏—‏مت ۲۳:‏۴‏.‏

۳.‏ شبانان مسیحی باید چه موضوعی را در رابطه با گلهٔ خدا به یاد داشته باشند؟‏

^۳ امروزه شبانان مسیحی یعنی پیران جماعت مسئولیتی بسیار مهم به عهده دارند.‏ گلهٔ گوسفندان به یَهُوَه و عیسی تعلّق دارد.‏ عیسی که «شبان نیکو» است این گوسفندان را «به بهایی گران خریده» است یعنی «به خون گرانبهای» خود.‏ (‏یو ۱۰:‏۱۱؛‏ ۱قر ۶:‏۲۰؛‏ ۱پطر ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ او گوسفندان را به حدّی دوست دارد که زندگی‌اش را راغبانه فدای آنان کرد.‏ پیران باید به یاد داشته باشند که  تحت نظارت عیسی مسیح،‏ پسر مهربان خدا می‌باشند که «شبانِ اعظم گوسفندان» است.‏—‏عبر ۱۳:‏۲۰‏.‏

۴.‏ در این مقاله چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۴ شبانان مسیحی چگونه باید با گوسفندان رفتار کنند؟‏ اعضای جماعت ترغیب می‌شوند که «از رهبران [یا راهنمایان] خود اطاعت» کنند.‏ از سوی دیگر پیران جماعت ترغیب می‌شوند «بر کسانی که به‌دست [ایشان] سپرده شده‌اند سروری» نکنند.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱۷؛‏ ۱پطر ۵:‏۲،‏ ۳ خوانده شود.‏‏)‏ حال پیران مسیحی چگونه می‌توانند گلهٔ خدا را بدون سَروری بر آنان راهنمایی کنند؟‏ به عبارت دیگر،‏ پیران چگونه می‌توانند بدون تخطّی از اختیارات خود از گوسفندان مراقبت کنند؟‏

‏«به آغوش خویش خواهد گرفت»‏

۵.‏ تشبیهی که در اِشَعْیا ۴۰:‏۱۱ به کار رفته است چه چیزی را در مورد یَهُوَه نشان می‌دهد؟‏

^۵ اِشَعْیای نبی در رابطه با یَهُوَه چنین گفت:‏ «او مثل شبان گلّهٔ خود را خواهد چرانید و به بازوی خود برّه‌ها را جمع کرده،‏ به آغوش خویش خواهد گرفت و شیردهندگان را به ملایمت رهبری خواهد کرد.‏» (‏اشع ۴۰:‏۱۱‏)‏ این تشبیه نشان می‌دهد که یَهُوَه به ضعیفان و آسیب‌پذیران جماعت توجه و به نیازشان رسیدگی می‌کند.‏ همان گونه که شبان از نیاز هر یک از گوسفندانش آگاهی دارد و آمادهٔ کمک به آن‌هاست یَهُوَه نیز از نیازهای اعضای جماعت آگاه است و آن را مشتاقانه فراهم می‌کند.‏ شبان همچنین برّهٔ تازه متولّدشده را در صورت لزوم در ردایش می‌نهد.‏ یَهُوَه «پدر رحمتها» نیز ما را به همین شکل در موقعیت‌های دشوار نگهداری و مراقبت می‌کند.‏ او ما را در موقعیت‌های سخت و دشوار تسلّی می‌دهد.‏—‏۲قر ۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

۶.‏ پیران جماعت چگونه می‌توانند یَهُوَه را در شبانی الگو قرار دهند؟‏

^۶ حقیقتاً پدر آسمانی‌مان الگویی عالی برای شبانان جماعت است!‏ آنان نیز باید همچون یَهُوَه به نیازهای گوسفندان توجه و رسیدگی کنند.‏ پیران زمانی می‌توانند تشویق و حمایت لازم را برای اعضای جماعت فراهم بینند که از مشکلات و نیاز خاصّ آنان باخبر باشند.‏ (‏امث ۲۷:‏۲۳‏)‏ از این رو،‏ باید گفتگویی خوب و واضح با هم‌ایمانانشان داشته باشند.‏ پیران با آن که به حریم خصوصی اعضای جماعت احترام می‌گذارند،‏ باید به آنچه در جماعت می‌بینند و می‌شنوند توجه نشان دهند و برای ‹دستگیری ضعیفان› همواره در دسترس و آماده باشند.‏—‏اعما ۲۰:‏۳۵؛‏ ۱تسا ۴:‏۱۱‏.‏

۷.‏ الف)‏ در روزگار حِزْقِیال و اِرْمیا با گوسفندان خدا چگونه رفتار شد؟‏ ب)‏ پیران مسیحی چه درسی از مردود شمرده شدن آن شبانان می‌گیرند؟‏

^۷ طرز فکر شبانانی را در نظر گیرید که خدا آنان را محکوم کرد.‏ در روزگار حِزْقِیال و اِرْمیا،‏ یَهُوَه شبانانی را که در نگهداری از گوسفندانش غفلت می‌کردند مردود کرد.‏ آن شبانان چون از گوسفندان یَهُوَه نگهبانی نمی‌کردند،‏ گله پراکنده می‌گشت و طعمهٔ حیوانات درنده می‌شد.‏ آنان به جای آن که گله را بچرانند ‹خویشتن را می‌چرانیدند.‏› (‏حز ۳۴:‏۷-‏۱۰؛‏ ار ۲۳:‏۱‏)‏ مردود شمردن آن شبانان در رابطه با رهبران دینی جهان مسیحیت نیز صدق می‌کند.‏ با این حال،‏ هشداری بجا برای پیران مسیحی است که از گلهٔ یَهُوَه به درستی و مهربانی رسیدگی کنند.‏

‏«سرمشقی به شما دادم»‏

۸.‏ پیران مسیحی چگونه می‌توانند در دادن پند و اندرز به برادرانشان از عیسی سرمشق گیرند؟‏

^۸ به دلیل ناکاملی،‏ برخی از اعضای جماعت شاید نتوانند سریع آنچه یَهُوَه از آنان انتظار دارد  درک کنند.‏ آنان ممکن است هماهنگ با توصیهٔ داده‌شده عمل نکنند یا عملکردشان نشانی از عدم بلوغ روحانی باشد.‏ پیران چه واکنشی باید داشته باشند؟‏ آنان باید همان گونه که عیسی با شاگردانش صبور بود،‏ شکیبا باشند.‏ وقتی در میان شاگردان بحث بود که چه کسی از همه بزرگ‌تر است،‏ عیسی صبور و مهربان بود و بارها به آنان با پند و اندرز درس فروتنی داد.‏ (‏لو ۹:‏۴۶-‏۴۸؛‏ ۲۲:‏۲۴-‏۲۷‏)‏ عیسی با شستن پاهای شاگردان درسی عینی از فروتنی داد،‏ خصوصیتی که پیران نیز باید به کار گیرند.‏—‏یوحنا ۱۳:‏۱۲-‏۱۵ خوانده شود؛‏ ۱پطر ۲:‏۲۱‏.‏

۹.‏ عیسی چه طرز فکری را به شاگردانش توصیه کرد؟‏

^۹ دیدگاه عیسی با دیدگاه یعقوب و یوحنا نسبت به نقش شبانان روحانی متفاوت بود.‏ آن دو رسول از عیسی خواستند که در پادشاهی خدا مقامی والا به آنان دهد.‏ اما عیسی دیدگاه آنان را اصلاح کرد و چنین گفت:‏ «در این دنیا،‏ حکمرانان بر مردم آقایی می‌کنند و رؤسا به زیردستان خود دستور می‌دهند.‏ ولی شما چنین نباشید.‏ اگر کسی از شما می‌خواهد در میان شما از همه بزرگتر باشد،‏ باید خدمتگزار همه باشد.‏» (‏مت ۲۰:‏۲۵،‏ ۲۶‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ بلی،‏ رسولان لازم بود که با تمایل «سروری» بر همیارانشان یا ‹آقایی بر مردم› مقابله کنند.‏

۱۰.‏ الف)‏ عیسی از پیران مسیحی چه انتظاری دارد؟‏ ب)‏ پولُس رسول در این رابطه چه الگویی از خود به جا گذاشت؟‏

^۱۰ عیسی از پیران مسیحی انتظار دارد که با گلهٔ خدا همان رفتاری را داشته باشند که او با گلهٔ خدا داشت.‏ آنان باید راغبانه به اعضای جماعت خدمت کنند،‏ نه آن که بر آنان سَروری نمایند.‏ پولُس رسول همچون عیسی دیگران را فروتنانه خدمت کرد.‏ او به پیران جماعت اِفِسُس چنین گفت:‏ «آگاهید که از همان روز نخست که به آسیا پا نهادم،‏ چگونه در همهٔ اوقات با شما به سر برده‌ام.‏ چگونه در کمال فروتنی .‏ .‏ .‏ خداوند را خدمت .‏ .‏ .‏ کرده‌ام.‏» پولُس می‌خواست که آن پیران مسیحی صادقانه و با فروتنی به دیگران خدمت کنند.‏ از این رو،‏ چنین گفت:‏ «از هر لحاظ به شما نشان داده‌ام که باید چنین سخت کار کنیم تا بتوانیم ضعیفان را دستگیری نماییم.‏» (‏اعما ۲۰:‏۱۸،‏ ۱۹،‏ ۳۵‏)‏ پولُس در نامه‌اش به مسیحیان قُرِنتُس گفت که بر ایمان آنان سَروری نمی‌کند بلکه دست در دست آنان در راه شادی‌شان می‌کوشد.‏ (‏۲قر ۱:‏۲۴‏)‏ پولُس الگویی نیکو از فروتنی و سخت‌کوشی برای پیران مسیحی است.‏

‏‹بر کلام مطمئن پایدار باشید›‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ پیران چگونه می‌توانند به هم‌ایمانانشان در تصمیم‌گیری کمک کنند؟‏

^۱۱ توصیه و پند پیران مسیحی باید بر اساس ‹کلام مطمئن› یعنی کتاب مقدّس باشد.‏ (‏تیت ۱:‏۹‏)‏ ولی باید این کار را «با ملایمت» انجام دهند.‏ (‏غلا ۶:‏۱‏)‏ شبان خوب به جای آن که هم‌ایمانانش را به عملی مجبور سازد،‏ آنان را برمی‌انگیزاند تا از دل در راه خدا گام بردارند.‏ برای مثال،‏ ممکن است پیری مسیحی به برادری کمک کند تا بر اساس اصول کتاب مقدّس یا نشریات موجود تصمیمی مهم بگیرد.‏ او ممکن است از آن برادر بخواهد تا در مورد نتیجهٔ تصمیمات مختلف فکر کند و ببیند که هر یک از آن تصمیمات چه تأثیری در دوستی‌اش با یَهُوَه می‌گذارد.‏ سپس لازم است که بر اهمیت دعا کردن قبل از گرفتن تصمیم تأکید کند.‏ (‏امث ۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ پیر مسیحی پس از گفتگو و استدلال می‌گذارد آن برادر شخصاً در این مورد تصمیم گیرد.‏—‏روم ۱۴:‏۱-‏۴‏.‏

^۱۲ اختیارات سرپرستان مسیحی بر اساس کلام خداست.‏ از این رو،‏ بسیار حیاتی است که پیران از  کتاب مقدّس با سنجیدگی استفاده کنند و بر اساس آن توصیه دهند.‏ بدین شکل پیران از قدرت خود سوءاستفاده نخواهند کرد.‏ پیران باید به خاطر داشته باشند که شبانان زیردست عیسی می‌باشند و هر یک از اعضای جماعت برای تصمیماتشان به یَهُوَه و عیسی جوابگویند.‏—‏غلا ۶:‏۵،‏ ۷،‏ ۸‏.‏

‏«برای گله نمونه باشید»‏

۱۳،‏ ۱۴.‏ پیران مسیحی در چه مواردی باید برای گلهٔ خدا نمونه باشند؟‏

^۱۳ پِطرُس رسول پس از تذکر به این که پیران بر اعضای جماعت «سروری» نکنند،‏ آنان را چنین ترغیب کرد:‏ «برای گله نمونه باشید.‏» (‏۱پطر ۵:‏۳‏)‏ پیران چگونه می‌توانند برای گلهٔ خدا نمونه باشند؟‏ دو نکته را در نظر گیرید که شخص را برای سرپرستی واجد شرایط می‌سازد.‏ اول لازم است که او «خردمند» باشد یعنی اصول الٰهی را به خوبی درک کند و بداند آن را چگونه در زندگی خود به کار گیرد.‏ (‏۱تیمو ۳:‏۱،‏ ۲‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ چنین شخصی در وضعیت‌های دشوار آرام می‌ماند و عجولانه تصمیم نمی‌گیرد.‏ دوم آن که پیر مسیحیِ خانواده‌دار «باید از عهدهٔ ادارهٔ خانوادهٔ خویش نیک برآید.‏» او لازم است که در ادارهٔ خانواده‌اش نمونه باشد «زیرا اگر کسی نداند چگونه خانوادهٔ خویش را اداره کند،‏ چگونه می‌تواند کلیسای خدا را مراقبت نماید؟‏» (‏۱تیمو ۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ مشاهدهٔ چنین خصوصیاتی در پیران،‏ باعث اعتماد اعضای جماعت به آنان می‌شود.‏

^۱۴ سرپرستان جماعت همچنین باید در خدمت موعظه پیشقدم شوند و در این کار برای هم‌ایمانانشان نمونه باشند.‏ عیسی در این زمینه نمونه‌ای عالی برای پیران مسیحی به جا گذاشت.‏ یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های عیسی بر زمین خدمت موعظه بود.‏ او نحوهٔ فعالیت موعظه را به شاگردانش نشان داد.‏ (‏مرق ۱:‏۳۸؛‏ لو ۸:‏۱‏)‏ مبشّران وقتی دوشادوش پیران مسیحی موعظه می‌کنند بسیار تشویق می‌شوند،‏ زیرا غیرت پیران را در موعظه مشاهده می‌نمایند و نحوهٔ تعلیمشان را می‌آموزند.‏ وقتی مبشّران می‌بینند که سرپرستان با وجود زندگی پرمشغله در خدمت موعظه غیورند،‏ مصمم می‌شوند از غیرت آنان نمونه گیرند.‏ پیران مسیحی همچنین در آماده کردن دروس،‏ حضور در جلسات و دیگر فعالیت‌های روحانی مانند تمیز کردن و تعمیر سالن ملکوت برای اعضای جماعت نمونه می‌باشند.‏ —‏افس ۵:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۷ خوانده شود.‏

‏«ضعیفان را حمایت نمایید»‏

۱۵.‏ شبانان به چه دلایلی از اعضای جماعت دیدار می‌کنند؟‏

^۱۵ وقتی گوسفندی بیمار شود یا صدمه بیند چوپان خوب سریع وارد عمل می‌شود.‏ به طور مشابه،‏ شبانان جماعت نیز باید به آنانی که با دشواری‌هایی روبرویند یا به کمک معنوی نیازمندند بی‌درنگ  توجه کنند.‏ برای مثال،‏ سالمندان و بیماران با آن که به دست یاری ما نیاز دارند،‏ مهم‌ترین نیاز آنان معنوی و تشویق است.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۴‏)‏ از طرفی دیگر شاید جوانان و نوجوانان جماعت با دشواری‌هایی مانند «امیال جوانی» روبرو باشند.‏ (‏۲تیمو ۲:‏۲۲‏)‏ خدمت شبانی شامل این می‌شود که پیران هر چند وقت یک بار به دیدار اعضای جماعت روند.‏ هدف آنان باید این باشد که مشکلات هم‌ایمانانشان را درک کنند و آنان را با آیات مناسب تشویق نمایند.‏ وقتی پیران مسیحی در دادن کمک لازم به برادران و خواهرانشان سریع باشند،‏ مانع بسیاری از مشکلات جدّی می‌شوند.‏

۱۶.‏ وقتی عضوی از جماعت مشکلی جدّی داشته باشد،‏ پیران چگونه می‌توانند به او کمک کنند؟‏

^۱۶ حال اگر عضوی از جماعت مشکلی جدّی داشته باشد و دوستی‌اش با یَهُوَه در خطر باشد چه کار باید کرد؟‏ یعقوب یکی از نگارندگان کتاب مقدّس نوشت:‏ «اگر کسی از شما بیمار است،‏ مشایخ کلیسا را فراخواند و آنها برایش دعا کنند و به نام خداوند او را با روغن تدهین نمایند.‏ دعای باایمان،‏ بیمار را شفا می‌بخشد و خداوند او را برمی‌خیزاند،‏ و اگر گناهی کرده باشد،‏ آمرزیده می‌شود.‏» (‏یعقو ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ حتی اگر ‹بیمار،‏ پیران جماعت را فرا نخواند› و پیران از وضعیت وی باخبر شوند باید سریع به کمکش بشتابند.‏ وقتی آنان با شخص بیمار و برای او دعا و از وی حمایت می‌کنند،‏ مایهٔ تشویق و تسلّی اعضای جماعت می‌شوند.‏—‏اِشَعْیا ۳۲:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏

۱۷.‏ وقتی پیران از «شبانِ اعظم» الگو گیرند چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟‏

^۱۷ پیران مسیحی،‏ عیسی مسیح «شبانِ اعظم» را در همهٔ مسئولیت‌هایی که در سازمان یَهُوَه به عهده دارند الگو قرار می‌دهند.‏ کمک این مردان مسئول در پیشرفت و ایمان گلهٔ خدا بسیار مفید است.‏ حقیقتاً از یَهُوَه،‏ شبان بی‌همتا برای تمام این تدارکات سپاسگزاریم.‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۹]‏

پیران به اعضای خانوادهٔ خود در آماده شدن برای خدمت موعظه کمک می‌کنند (‏بند ۱۳ ملاحظه شود)‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۳۰]‏

سرپرستان در خدمت موعظه پیشقدم می‌باشند (‏بند ۱۴ ملاحظه شود)‏