«Είστε εντάξει χωρίς τον Θεό; Εκατομμύρια άνθρωποι είναι». Αυτό το μήνυμα υπήρχε πρόσφατα σε διαφημιστικές πινακίδες τις οποίες χρηματοδότησαν κάποιοι αθεϊστές. Προφανώς, αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ότι δεν χρειάζονται τον Θεό.

Από την άλλη, πολλοί ισχυρίζονται πως πιστεύουν στον Θεό, αλλά με τις αποφάσεις τους δείχνουν ότι είναι ανύπαρκτος για αυτούς. Ο Καθολικός αρχιεπίσκοπος Σαλβατόρε Φιζικέλα είπε για ορισμένα μέλη της εκκλησίας του: «Αν κάποιος μας παρατηρούσε, πιθανότατα δεν θα αναγνώριζε ότι είμαστε Χριστιανοί σήμερα επειδή ζούμε όπως ακριβώς οι άπιστοι».

Μερικοί είναι τόσο πολυάσχολοι ώστε δεν έχουν χρόνο για τον Θεό. Τον θεωρούν τόσο απόμακρο ή απρόσιτο ώστε δεν μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη ζωή τους. Το πολύ πολύ, στρέφονται στον Θεό μόνο όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα ή χρειάζονται κάτι—λες και είναι υπηρέτης υπό τις διαταγές τους.

Άλλοι νομίζουν ότι οι θρησκευτικές διδασκαλίες δεν έχουν πρακτική αξία ή, ούτως ή άλλως, δεν εφαρμόζουν τα όσα κηρύττει η εκκλησία τους. Ενδεικτικά, το 76 τοις εκατό των Καθολικών στη Γερμανία πιστεύουν ότι είναι αποδεκτό να συζεί ένας άντρας και μια γυναίκα πριν από το γάμο—άποψη που συγκρούεται με τις διδασκαλίες τόσο της εκκλησίας τους όσο και της Αγίας Γραφής. (1 Κορινθίους 6:18· Εβραίους 13:4) Φυσικά, οι Καθολικοί δεν είναι οι μόνοι που αντιλαμβάνονται το χάσμα ανάμεσα στο θρήσκευμά τους και στον τρόπο ζωής τους. Κληρικοί πολλών θρησκειών παραπονιούνται ότι τα μέλη των εκκλησιών τους φέρονται «ουσιαστικά σαν άθεοι».

Αυτά τα παραδείγματα οδηγούν λογικά στο ερώτημα: Χρειαζόμαστε όντως τον Θεό; Το ζήτημα είναι κάθε άλλο παρά καινούριο. Τέθηκε πρώτη φορά στις αρχικές σελίδες της Γραφής. Για να βρούμε την απάντηση, ας προσέξουμε κάποια ζητήματα που εγείρονται στο Γραφικό βιβλίο της Γένεσης.