การ
ทำไม พระเจ้า ปล่อย ให้ มี ความ ทุกข์?
ต่อ
พระเจ้า รู้สึก อย่าง ไร กับ ความ ทุกข์ ของ เรา?
มีนา: สวัสดี
โสพิศ: พี่
มีนา: คราว
โสพิศ: โห! น้อง
มีนา: ค่ะ แล้ว
โสพิศ: ก็
มีนา: ที่
โสพิศ: ก็
มีนา: ถ้า
โสพิศ: อ๋อ จำ
มีนา: ก่อน
โสพิศ: ค่ะ
มีนา: เรื่อง
โสพิศ: อืม พี่
มีนา: และ
โสพิศ: ใช่
มีนา: เรา
โสพิศ: นั่น
ใคร กัน แน่ ที่ พูด ความ จริง?
มีนา: โอ
โสพิศ: ค่ะ พี่
มีนา: ถูก
โสพิศ: ค่ะ “งู
มีนา: ขอบคุณ
โสพิศ: พวก
มีนา: ใช่
โสพิศ: พี่
มีนา: เมื่อ
โสพิศ: อืม ไม่
มีนา: เอา
โสพิศ: ก็
มีนา: ใช่
โสพิศ: อ๋อ พี่
มีนา: ถ้า
โสพิศ: อืม . . . ก็
มีนา: เพราะ
โสพิศ: แน่นอน
มีนา: ที่
โสพิศ: ก็
มีนา: ที
โสพิศ: ไม่
มีนา: ถ้า
โสพิศ: เออ . . . จริง
มีนา: แต่
คำ ถาม สำคัญ ที่ เกิด ขึ้น
โสพิศ: แต่
มีนา: ค่ะ ใน
โสพิศ: มัน
มีนา: ถูก
โสพิศ: เข้าใจ
มีนา: และ
โสพิศ: ยัง
มีนา: ซาตาน
โสพิศ: ข่าว
มีนา: คัมภีร์
โสพิศ: ค่ะ “ข้าพเจ้า
มีนา: แม้
โสพิศ: ฟัง
มีนา: ความ
โสพิศ: โอ
มี
^ วรรค 7 ดู
^ วรรค 19 ดู
^ วรรค 63 ดู