1, 2. Bakit dapat tayong maging interesado sa Awit 45?

ISANG maluwalhating hari ang humayo alang-alang sa katotohanan at katuwiran para lupigin ang kaniyang mga kaaway. Matapos magtagumpay, pinakasalan niya ang kaniyang magandang kasintahan. Ang hari ay inalala at pinuri sa lahat ng sumunod na salinlahi. Iyan ang tema ng Awit 45.

² Pero ang Awit 45 ay hindi lang kapana-panabik na kuwento na may masayang wakas. Ang mga pangyayaring binanggit doon ay mahalaga dahil makaaapekto ito sa buhay natin ngayon at sa hinaharap. Kaya maingat nating suriin ang awit na ito.

3, 4. (a) Sa anong “mabuting bagay” tayo nasasangkot, at paano ito nakaaapekto sa puso natin? (b) Bakit “may kinalaman sa isang hari” ang ating awit? Paano naging gaya ng panulat ang ating dila?

³ Basahin ang Awit 45:1. Ang “mabuting bagay” na nakaantig at ‘pumukaw’ sa puso ng salmista ay tungkol sa isang hari. Ang pandiwang Hebreo na isinaling “napukaw” ay orihinal na nangangahulugang “kumulo.” Dahil sa mabuting bagay na iyon, ang puso ng salmista ay napukaw, o nag-umapaw, sa kagalakan at ang dila niya ay naging gaya ng “panulat ng isang dalubhasang tagakopya.”

 ⁴ Kumusta naman tayo? Ang mabuting balita tungkol sa Mesiyanikong Kaharian ay isang mabuting bagay na nakaaantig sa puso natin. Lalo nang naging ‘mabuti’ ang mensahe ng Kaharian noong 1914. Mula noon, ang mensaheng ito ay hindi na tungkol sa isang darating na Kaharian kundi tungkol sa isang tunay na gobyernong namamahala na ngayon sa langit. Ito ang ‘mabuting balita ng Kaharian’ na ipinangangaral natin “sa buong tinatahanang lupa bilang patotoo sa lahat ng mga bansa.” (Mat. 24:14) ‘Napupukaw’ ba ng mensahe ng Kaharian ang ating puso? Masigasig ba nating ipinangangaral ang mabuting balita ng Kaharian? Gaya ng salmista, ang ating awit ay “may kinalaman sa isang hari”—ang ating haring si Jesu-Kristo. Inihahayag natin na iniluklok na siya sa langit bilang Hari ng Mesiyanikong Kaharian. Inaanyayahan din natin ang lahat—ang mga tagapamahala at mga pinamamahalaan—na magpasakop sa kaniya. (Awit 2:1, 2, 4-12) At ang ating dila ay naging gaya ng “panulat ng isang dalubhasang tagakopya” dahil lubusan nating ginagamit ang Bibliya sa pangangaral.

5. (a) Sa anu-anong diwa “makisig” si Jesus? (b) Paano nagsalita nang may “panghalina” ang Hari? Paano natin matutularan ang halimbawa niya?

⁵ Basahin ang Awit 45:2. Walang gaanong sinasabi ang Kasulatan tungkol sa hitsura ni Jesus. Bilang taong sakdal, tiyak na “makisig” siya. Pero ang natatangi niyang kakisigan ay dahil sa di-natitinag na katapatan niya kay Jehova. Bukod diyan, ipinangaral ni Jesus ang mensahe ng Kaharian sa paraang ‘kahali-halina.’ (Luc. 4:22; Juan 7:46) Kapag nangangaral, sinisikap ba natin siyang tularan sa paggamit ng mga salitang makaaantig sa puso ng iba?—Col. 4:6.

6. Paano pinagpala ng Diyos si Jesus “hanggang sa panahong walang takda”?

⁶ Dahil sa buong-pusong debosyon ni Jesus, pinagpala ni Jehova ang ministeryo niya sa lupa at ginantimpalaan siya pagkatapos niyang mamatay bilang hain. Isinulat ni apostol Pablo: “Nang masumpungan niya [ni Jesus] ang kaniyang sarili sa anyong tao, nagpakababa siya at naging masunurin hanggang sa kamatayan, oo, kamatayan sa pahirapang tulos. Sa mismong dahilan ding ito ay dinakila siya ng Diyos sa isang nakatataas na posisyon at may-kabaitang ibinigay sa kaniya ang pangalang nakahihigit sa lahat ng iba pang pangalan, upang sa pangalan ni Jesus ay lumuhod ang bawat tuhod niyaong mga nasa langit at niyaong mga nasa lupa at niyaong mga nasa ilalim ng lupa, at ang bawat dila ay hayagang kumilala na si Jesu-Kristo ay Panginoon sa ikaluluwalhati ng Diyos na Ama.” (Fil. 2:8-11) Pinagpala ni Jehova si Jesus “hanggang sa panahong walang takda” nang buhayin niya itong muli tungo sa imortal na buhay.—Roma 6:9.

7. Sa anu-anong paraan pinahiran ng Diyos si Jesus nang higit kaysa sa kaniyang “mga kasamahan”?

⁷ Basahin ang Awit 45:6, 7. Dahil sa pag-ibig ni Jesus sa katuwiran at pagkapoot sa anumang magdudulot ng upasala sa kaniyang Ama, pinahiran siya ni Jehova bilang Hari ng Mesiyanikong Kaharian. Pinahiran siya ng “langis ng pagbubunyi” nang higit kaysa sa kaniyang “mga kasamahan,” ang mga hari ng Juda sa angkan ni David. Sa anu-anong paraan? Si Jesus ay pinahiran mismo ni Jehova. Pinahiran din siya ni Jehova para  kapuwa maging Hari at Mataas na Saserdote. (Awit 2:2; Heb. 5:5, 6) Gayundin, si Jesus ay pinahiran ng banal na espiritu, hindi ng langis, at ang pagkahari niya ay makalangit, hindi makalupa.

8. Bakit masasabing ‘ang Diyos ang trono ni Jesus’? Bakit tayo nakatitiyak na matuwid ang kaharian ni Jesus?

⁸ Iniluklok ni Jehova ang kaniyang Anak sa langit bilang Mesiyanikong Hari noong 1914. ‘Ang setro ng kaniyang kaharian ay setro ng katuwiran,’ kaya tiyak na matuwid at makatarungan ang pamamahala niya. May legal na karapatan siyang mamahala dahil ‘ang Diyos ang kaniyang trono,’ ibig sabihin, si Jehova ang pundasyon ng kaharian niya. Bukod diyan, ang trono ni Jesus ay mananatili “magpakailan-kailanman.” Hindi ba’t isang karangalang maglingkod kay Jehova sa ilalim ng Haring hinirang Niya?

9, 10. (a) Kailan ibinigkis ni Kristo ang kaniyang tabak, at paano niya iyon ginamit agad? (b) Sa hinaharap, paano gagamitin ni Kristo ang kaniyang tabak?

⁹ Basahin ang Awit 45:3. Iniutos ni Jehova sa kaniyang Hari na ‘ibigkis ang tabak sa hita nito,’ sa gayon ay binibigyan ng awtoridad si Jesus na makipagdigma sa lahat ng sumasalansang sa soberanya ng Diyos at maglapat sa kanila ng Kaniyang kahatulan. (Awit 110:2) Dahil walang makalulupig kay Kristo bilang Mandirigmang-Hari, tinawag siyang “makapangyarihan.” Ibinigkis niya ang kaniyang tabak noong 1914 at nagtagumpay siya laban kay Satanas at sa mga demonyo, na inihagis niya mula sa langit tungo sa lupa.—Apoc. 12:7-9.

¹⁰ Pasimula pa lang iyon ng tagumpay ng Hari. Kailangan pa niyang “lubusin ang kaniyang pananaig.” (Apoc. 6:2) Kailangan pang ilapat ang mga kahatulan ni Jehova sa lahat ng elemento ng sistema ni Satanas sa lupa at sugpuin si Satanas at ang mga demonyo. Unang malilipol ang Babilonyang Dakila, ang pandaigdig na imperyo ng huwad na relihiyon. Gagamitin ni Jehova ang mga pulitikal na tagapamahala para puksain ang napakasamang “patutot” na ito. (Apoc. 17:16, 17) Isusunod ng Mandirigmang-Hari ang pulitikal na sistema ni Satanas. Pagkatapos, lulubusin ni Kristo, na tinatawag ding “anghel ng kalaliman,” ang kaniyang pananaig sa pamamagitan ng pagbubulid kay Satanas at sa mga demonyo sa kalaliman. (Apoc. 9:1, 11; 20:1-3) Tingnan natin kung paano inihula sa Awit 45 ang kapana-panabik na mga pangyayaring ito.

11. Paano humahayo si Kristo “alang-alang sa katotohanan”?

¹¹ Basahin ang Awit 45:4. Ang Mandirigmang-Hari ay hindi nakikipagdigma para lang manakop at manupil. Marangal ang tunguhin ng pakikipagdigma niya. Humahayo siya “alang-alang sa katotohanan at kapakumbabaan at katuwiran.” Ang pinakamahalagang katotohanan na dapat ipagtanggol ay hinggil sa pansansinukob na soberanya ni Jehova. Hinamon ni Satanas ang pagiging nararapat ng pamamahala ni Jehova nang maghimagsik ito laban sa Kaniya. Mula noon, ang katotohanang iyan ay kinukuwestiyon kapuwa ng mga demonyo at ng mga tao. Dumating na ang panahon para humayo ang Haring pinahiran ni Jehova upang lubos na itatag ang katotohanan tungkol sa pagiging soberano ni Jehova.

12. Sa anong diwa humahayo ang Hari ‘alang-alang sa kapakumbabaan’?

¹² Humahayo rin ang Hari ‘alang-alang sa kapakumbabaan.’ Bilang bugtong na anak ng Diyos, nagpakita siya ng napakahusay na halimbawa ng kapakumbabaan at pagpapasakop sa soberanya ng kaniyang Ama. (Isa. 50:4, 5; Juan 5:19) Lahat ng tapat na sakop ng Hari ay dapat tumulad sa kaniya at mapagpakumbabang magpasakop sa soberanya ni Jehova sa lahat ng bagay. Tanging ang mga  gumagawa nito ang pahihintulutang mabuhay sa bagong sanlibutan ng Diyos.—Zac. 14:16, 17.

13. Paano humahayo si Kristo ‘alang-alang sa katuwiran’?

¹³ Humahayo rin si Kristo ‘alang-alang sa katuwiran.’ Ang katuwirang ipinagtatanggol ng Hari ay ang “katuwiran ng Diyos”—ang pamantayan ni Jehova ng tama at mali. (Roma 3:21; Deut. 32:4) Tungkol sa haring si Jesu-Kristo, inihula ni Isaias: “Isang hari ang maghahari ukol sa katuwiran.” (Isa. 32:1) Sa paghahari ni Jesus, iiral ang ipinangakong “mga bagong langit” at “bagong lupa,” na ‘tatahanan ng katuwiran.’ (2 Ped. 3:13) Lahat ng maninirahan sa bagong sanlibutan ay kailangang sumunod sa mga pamantayan ni Jehova.—Isa. 11:1-5.

14. Paano gagawa ng “mga kakila-kilabot na bagay” ang kanang kamay ni Kristo? (Tingnan ang larawan sa simula ng artikulong ito.)

¹⁴ Habang humahayo ang Hari, isang tabak ang nakabigkis sa kaniyang hita. (Awit 45:3) Pero darating ang panahon na hahawakan at iwawasiwas iyon ng kaniyang kanang kamay. Inihula ng salmista: “Tuturuan ka ng iyong kanang kamay ng mga kakila-kilabot na bagay.” (Awit 45:4) Kapag humayo si Jesu-Kristo para ilapat ang hatol ni Jehova sa Armagedon, gagawa siya ng “mga kakila-kilabot na bagay” laban sa mga kaaway. Hindi natin alam kung paano niya pupuksain ang sistema ni Satanas. Pero manghihilakbot sa gagawin niya ang mga hindi nakinig sa babala ng Diyos na magpasakop sa pamamahala ng Hari. (Basahin ang Awit 2:11, 12.) Sa hula ni Jesus tungkol sa panahon ng kawakasan, sinabi niyang ang mga tao ay ‘manlulupaypay dahil sa takot at sa paghihintay sa mga bagay na dumarating sa tinatahanang lupa, sapagkat ang mga kapangyarihan ng mga langit ay mayayanig.’ Idinagdag pa niya: “At kung magkagayon ay makikita nila ang Anak ng tao na dumarating na nasa ulap taglay ang kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian.”—Luc. 21:26, 27.

15, 16. Sinu-sino ang kabilang sa “mga hukbo” na susunod kay Kristo sa labanan?

¹⁵ Ang pagdating ng Hari “taglay ang kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian” para maglapat ng hatol ay binabanggit sa aklat ng Apocalipsis: “Nakita kong bukás ang langit, at, narito! isang kabayong puti. At ang nakaupo roon ay tinatawag na Tapat at Totoo, at siya ay humahatol at nakikipagdigma ayon sa katuwiran. Gayundin, ang mga hukbo na nasa langit ay sumusunod sa kaniya na nakasakay sa mga kabayong puti, at nadaramtan sila ng mapuputi, malilinis, maiinam na lino. At mula sa kaniyang bibig ay lumalabas ang isang mahabang tabak na matalas, upang kaniyang saktan ang mga bansa sa pamamagitan nito, at papastulan niya sila ng isang tungkod na bakal. Niyuyurakan din niya ang pisaan ng ubas ng galit ng poot ng Diyos na Makapangyarihan-sa-lahat.”—Apoc. 19:11, 14, 15.

¹⁶ Sinu-sino ang kabilang sa makalangit na “mga hukbo” na susunod kay Kristo sa labanan? Nang unang ibigkis ni Jesus ang kaniyang tabak para palayasin si Satanas at ang mga demonyo mula sa langit, kasama niya ang “kaniyang mga anghel.” (Apoc. 12:7-9) Makatuwirang isipin na sa digmaan ng Armagedon, kasama sa mga hukbo ni Kristo ang banal na mga anghel. May iba pa bang kabilang sa kaniyang hukbo? Ipinangako ni Jesus sa kaniyang pinahirang mga kapatid: “Sa kaniya na nananaig at tumutupad sa aking mga gawa hanggang sa wakas ay ibibigay ko ang awtoridad sa mga bansa, at magpapastol siya sa mga tao sa pamamagitan ng isang tungkod na bakal anupat magkakadurug-durog sila na tulad ng mga sisidlang luwad, gaya naman ng tinanggap ko mula sa aking Ama.” (Apoc. 2:26, 27) Kaya kabilang din sa makalangit na mga hukbo ni Kristo ang kaniyang pinahirang mga kapatid, na tumanggap na sa panahong iyon ng kanilang  gantimpala sa langit. Kasama niya ang mga ito kapag gumawa siya ng “mga kakila-kilabot na bagay” habang pinapastulan ng tungkod na bakal ang mga bansa.

17. (a) Ano ang inilalarawan ng kabayong puti na sinasakyan ni Kristo? (b) Ano ang inilalarawan ng tabak at ng busog?

¹⁷ Basahin ang Awit 45:5. Ang Hari ay nakasakay sa kabayong puti, na lumalarawan sa isang malinis at matuwid na digmaan sa paningin ni Jehova. (Apoc. 6:2; 19:11) Bukod sa tabak, mayroon din siyang busog. Mababasa natin: “Nakita ko, at, narito! isang kabayong puti; at ang isa na nakaupo sa ibabaw nito ay may isang busog; at isang korona ang ibinigay sa kaniya, at humayo siyang nananaig at upang lubusin ang kaniyang pananaig.” Ang tabak at ang busog ay kapuwa lumalarawan sa paraang gagamitin ni Kristo para ilapat ang hatol sa kaniyang mga kaaway.

18. Paano magiging “matutulis” ang “mga palaso” ni Kristo?

¹⁸ Sa makahulang pananalita, sinabi ng salmista na ‘ang mga palaso ng Hari ay matutulis, na tumatagos sa puso ng kaniyang mga kaaway’ at ‘nagpapabagsak sa mga bayan sa harap niya.’ Ang pagpatay ay magaganap sa buong lupa. Inihula ni Jeremias: “Ang mga mapapatay ni Jehova sa araw na iyon ay tiyak na mula sa isang dulo ng lupa hanggang sa kabilang dulo ng lupa.” (Jer. 25:33) Isa pang katulad na hula ang nagsabi: “Nakita ko rin ang isang anghel na nakatayo sa araw, at sumigaw siya sa malakas na tinig at nagsabi sa lahat ng mga ibon na lumilipad sa kalagitnaan ng langit: ‘Halikayo rito, matipon kayo sa dakilang hapunan ng Diyos, upang inyong kainin ang mga kalamnan ng mga hari at ang mga kalamnan ng mga kumandante ng militar at ang mga kalamnan ng malalakas na tao at ang mga kalamnan ng mga kabayo at niyaong mga nakaupo sa kanila, at ang mga kalamnan ng lahat, ng mga taong laya at gayundin ng mga alipin at ng maliliit at ng malalaki.’”—Apoc. 19:17, 18.

19. Paano patuloy na ‘magtatagumpay’ si Kristo at lulubusin ang kaniyang pananaig?

¹⁹ Matapos puksain ang sanlibutan ni Satanas, si Kristo ‘sa kaniyang karilagan’ ay patuloy na ‘magtatagumpay.’ (Awit 45:4) Lulubusin niya ang pananaig sa pamamagitan ng pagbubulid kay Satanas at sa mga demonyo sa kalaliman hanggang sa matapos ang Sanlibong Taóng Paghahari. (Apoc. 20:2, 3) Habang nasa tulad-patay na kalagayan ang Diyablo at ang mga demonyo, ang mga naninirahan sa lupa ay magiging malaya sa impluwensiya nila at maaari nang lubusang magpasakop sa matagumpay at maluwalhating Hari. Pero bago maging paraiso ang buong lupa, may isa pa silang dahilan para makigalak sa Hari at sa kaniyang mga kasamang tagapamahala. Susuriin sa kasunod na artikulo ang masayang kaganapang iyan.