1, 2. Paano nagkakaiba-iba ang sitwasyon ng ating mga pamilya at ang paraan kung paano natin nalaman ang katotohanan?

SI Jehova ang nagpasimula ng kaayusan ng pamilya. (Efe. 3:14, 15) Pero kahit nagmula tayo sa iisang pamilya, magkakaiba ang ating mga katangian at sitwasyon. Baka mula pagkabata ay kapiling mo ang iyong mga magulang. Ang ilan ay baka namatayan ng mga magulang dahil sa sakit, aksidente, o iba pang trahedya. Sa kaso ng iba, baka hindi pa nga nila nakilala ang kanilang mga magulang.

² Bilang mga mananamba naman ni Jehova, natuto tayo ng katotohanan sa magkakaibang paraan. Baka ‘pinalaki ka sa katotohanan’ at mga magulang mo ang nagturo sa iyo ng mga simulain sa Bibliya. (Deut. 6:6, 7) O baka isa ka sa libu-libong nakaalam ng katotohanan dahil sa pangangaral ng mga Saksi ni Jehova.—Roma 10:13-15; 1 Tim. 2:3, 4.

3. Ano ang pagkakatulad nating lahat?

³ Sa kabila ng mga pagkakaibang ito, mayroon tayong pagkakatulad. Lahat tayo ay nagdurusa dahil sa pagsuway ni Adan at nagmana ng di-kasakdalan, kasalanan, at kamatayan. (Roma 5:12) Pero bilang mga tunay na mananamba ni Jehova, maaari natin siyang tawaging “Ama.” Noong sinaunang panahon, masasabi  ng piling bayan ng Diyos ang pananalita sa Isaias 64:8: “O Jehova, ikaw ang aming Ama.” At sa pasimula ng modelong panalangin ni Jesus, sinabi niya: “Ama namin na nasa langit, pakabanalin nawa ang iyong pangalan.”—Mat. 6:9.

4, 5. Habang sinusuri ang lalim ng pagpapahalaga natin sa ating Ama na si Jehova, ano ang makabubuting isaalang-alang?

⁴ Pinangangalagaan at pinoprotektahan tayo ng ating Ama sa langit bilang isang bayan na tumatawag sa kaniyang pangalan nang may pananampalataya. Sinipi ng salmista ang sinabi Niya: “Dahil iniukol niya [ng tunay na mananamba] sa akin ang kaniyang pagmamahal, paglalaanan ko rin siya ng pagtakas. Ipagsasanggalang ko siya sapagkat nalaman niya ang aking pangalan.” (Awit 91:14) Oo, inililigtas tayo ni Jehova mula sa ating mga kaaway at pinoprotektahan bilang kaniyang bayan para hindi tayo malipol.

⁵ Para lalong lumalim ang pagpapahalaga natin sa ating Ama sa langit, isaalang-alang natin ang tatlong mahahalagang punto: (1) Si Jehova ang ating Tagapaglaan. (2) Si Jehova ang ating Tagapagsanggalang. (3) Ang Diyos ang ating pinakamatalik na Kaibigan. Habang tinatalakay ang mga puntong ito, makakatulong kung bubulay-bulayin natin ang ating kaugnayan sa Diyos at kung paano natin siya mapararangalan bilang Ama. Makakatulong din kung pag-iisipan natin ang mga pagpapalang inilalaan ni Jehova sa mga lumalapit sa kaniya.—Sant. 4:8.

6. Bakit masasabing si Jehova ang Tagapagbigay ng “bawat mabuting kaloob”?

⁶ Isinulat ng alagad na si Santiago: “Ang bawat mabuting kaloob at ang bawat sakdal na regalo ay mula sa itaas, sapagkat bumababa ito mula sa Ama ng makalangit na mga liwanag.” (Sant. 1:17) Ang buhay mismo ay napakagandang regalo mula kay Jehova. (Awit 36:9) Kapag ginagamit natin ang ating buhay para gawin ang kalooban ng Diyos, nagtatamasa tayo ng maraming pagpapala ngayon at may pag-asa tayong mabuhay magpakailanman sa bagong sanlibutan. (Kaw. 10:22; 2 Ped. 3:13) Pero paano naging posible iyon sa kabila ng masasaklap na resulta ng pagsuway ni Adan?

7. Ano ang ginawa ng Diyos para magkaroon tayo ng malapít na kaugnayan sa kaniya?

⁷ Si Jehova ay Dakilang Tagapaglaan sa napakaraming paraan. Halimbawa, dahil sa kaniyang di-sana-nararapat na kabaitan, naglaan siya sa atin ng kaligtasan. Oo, lahat tayo ay makasalanan at nagmana ng di-kasakdalan sa ating unang ama na si Adan. (Roma 3:23) Gayunman, dahil sa pag-ibig ni Jehova, siya ang unang kumilos para magkaroon tayo ng malapít na kaugnayan sa kaniya. Isinulat ni apostol Juan: “Sa ganito nahayag ang pag-ibig ng Diyos may kaugnayan sa atin, sapagkat isinugo ng Diyos ang kaniyang bugtong na Anak sa sanlibutan upang magkamit tayo ng buhay sa pamamagitan niya. Ang pag-ibig ay nasa bagay na ito, hindi sa tayo ang umibig sa Diyos, kundi siya ang umibig sa atin at nagsugo ng kaniyang Anak bilang pampalubag-loob na hain para sa ating mga kasalanan.”—1 Juan 4:9, 10.

8, 9. Noong panahon nina Abraham at Isaac, paano pinatunayan ni Jehova na siya ang Dakilang Tagapaglaan? (Tingnan ang larawan sa simula ng artikulong ito.)

⁸ Noong ika-19 na siglo B.C.E., isang makahulang pangyayari ang naganap na nagsisiwalat kung ano ang ilalaan ni Jehova para magkaroon ng buhay na walang hanggan ang masunuring mga tao. Ipinaliwanag sa Hebreo 11:17-19: “Sa pananampalataya si Abraham, nang subukin siya, ay para na ring inihandog si Isaac, at ang tao na may-katuwaang tumanggap ng mga pangako ay nagtangkang ihandog ang kaniyang bugtong na anak, bagaman sinabi sa kaniya: ‘Ang tatawaging “iyong binhi” ay magiging sa pamamagitan ni Isaac.’ Ngunit inisip niya na magagawa ng Diyos na ibangon siya kahit mula sa mga patay; at mula roon ay tinanggap nga rin niya siya sa makatalinghagang paraan.” Kitang-kita ang inilalarawan nito: Ibinigay ni Jehova  ang kaniyang Anak, si Jesu-Kristo, alang-alang sa sangkatauhan.—Basahin ang Juan 3:16, 36.

⁹ Tiyak na gayon na lang ang pasasalamat ni Isaac nang maligtas siya sa kamatayan bilang hain at maglaan ang Diyos ng kapalit niya—isang barakong tupa na nasabit sa palumpungan. (Gen. 22:10-13) Kaya naman ang lugar na iyon ay tinawag na “Jehova-jireh,” na nangangahulugang “Si Jehova ay Maglalaan.”—Gen. 22:14.

10, 11. Sino ang nangunguna sa “ministeryo ng pakikipagkasundo,” at paano nila ito ginagawa?

¹⁰ Kapag binubulay-bulay natin kung paano pinatutunayan ni Jehova na siya ang Dakilang Tagapaglaan, napahahalagahan natin ang papel na ginampanan ni Jesu-Kristo para maging kaibigan tayo ng Diyos. Isinulat ni Pablo: “Ito ang aming inihahatol, na ang isang tao ay namatay para sa lahat; kaya nga, ang lahat ay namatay; at namatay siya para sa lahat upang yaong mga nabubuhay ay huwag nang mabuhay pa para sa kanilang sarili, kundi para sa kaniya na namatay para sa kanila at ibinangon.”—2 Cor. 5:14, 15.

¹¹ Udyok ng pag-ibig sa Diyos at pasasalamat sa napakalaking pribilehiyo na paglingkuran siya, masayang tinanggap ng unang mga Kristiyano ang “ministeryo ng pakikipagkasundo.” Dahil sa kanilang pangangaral at paggawa ng alagad, nagkaroon ng pagkakataon ang mga tapat-puso na makipagpayapaan sa Diyos, makipagkaibigan sa kaniya, at maging espirituwal na mga anak niya. Sa ngayon, ang pinahirang mga lingkod ni Jehova ay nagsasagawa rin ng gayong ministeryo. Bilang mga embahador ng Diyos at ni Kristo, tinutulungan nila ang mga tapat-puso na mailapit ni Jehova kay Jesus at maging mananampalataya.—Basahin ang 2 Corinto 5:18-20; Juan 6:44; Gawa 13:48.

12, 13. Paano natin maipakikitang pinahahalagahan natin ang maraming paglalaan ni Jehova?

¹² Dahil sa pagpapahalaga kay Jehova bilang Dakilang Tagapaglaan, lahat ng Kristiyanong may makalupang pag-asa ay tumutulong sa mga pinahiran sa pangangaral tungkol sa Kaharian. Ginagamit natin sa gawaing ito ang Bibliya, na isa pang napakagandang paglalaan ng Diyos. (2 Tim. 3:16, 17) Sa pamamagitan ng epektibong paggamit sa kinasihang Salita ng Diyos, binibigyan natin ng pagkakataon ang iba na magtamo ng buhay na walang hanggan. Bilang pantulong sa gawaing ito, lahat tayo ay umaasa sa isa pang paglalaan ni Jehova—ang banal na espiritu. (Zac. 4:6; Luc. 11:13) Kahanga-hanga ang resulta ng ating pangangaral, gaya ng ipinakikita sa mga Taunang Aklat ng mga Saksi ni Jehova. Isa ngang karangalan na makibahagi sa gawaing ito bilang pagpuri sa ating Ama at Tagapaglaan!

¹³ Habang pinag-iisipan natin ang lahat ng inilalaan ng Diyos, makabubuting itanong sa sarili: ‘Ginagawa ko ba ang buong makakaya ko sa ministeryo para ipakita kay Jehova ang lalim ng pagpapahalaga ko sa mga paglalaan niya? Ano pa ang pasusulungin ko para maging mas epektibong mangangaral ng mabuting balita?’ Maipakikita natin ang pasasalamat sa kahanga-hangang mga paglalaan ng Diyos kung uunahin natin ang kapakanan ng Kaharian. Kung gagawin natin iyan, tiyak na ilalaan ni Jehova ang ating mga pangangailangan. (Mat. 6:25-33) Dahil sa pag-ibig ng Diyos sa atin, gusto nating gawin ang lahat para mapasaya ang kaniyang puso.—Kaw. 27:11.

14. Paano inililigtas ni Jehova ang kaniyang bayan?

¹⁴ Umawit ang salmistang si David: “Ako ay napipighati at dukha. Pinahahalagahan ako ni Jehova. Ikaw ang tulong sa akin at ang Tagapaglaan ko ng pagtakas.” (Awit 40:17) Paulit-ulit na inililigtas ni Jehova ang kaniyang bayan bilang isang grupo, lalo na kapag sila ay malupit at walang-lubay na pinag-uusig ng mga kaaway. Laking pasasalamat natin sa tulong ng Diyos sa gayong mga pagkakataon at sa maraming espirituwal na paglalaang patuloy niyang ibinibigay!

15. Ilarawan kung paano pinoprotektahan ng isang maibiging ama ang kaniyang anak.

¹⁵ Ang isang maibiging ama ay hindi lang naglalaan sa kaniyang mga anak, pinoprotektahan din niya sila. Natural lang na ililigtas niya sila kapag nasa panganib. Naalala ng isang brother ang isang pangyayari noong bata pa siya. Pauwi na sila ng tatay niya galing sa paglabas sa larangan pero kailangan nilang tawirin ang isang sapa. Dahil umulan nang malakas noong umaga, mataas at rumaragasa ang tubig sa sapa. Para makatawid, kailangan nilang tumuntong sa mga bato. Nauuna siya sa tatay niya, at pagtapak sa isang bato, nahulog siya sa tubig at dalawang beses na lumubog. Mabuti na lang at agad siyang nahawakan ng tatay niya sa balikat at iniahon! Inililigtas tayo ng ating makalangit na Ama sa tila rumaragasang agos ng masamang sanlibutang ito at sa tagapamahala nito na si Satanas. Oo, si Jehova ang pinakamahusay na Tagapagsanggalang!—Mat. 6:13; 1 Juan 5:19.

16, 17. Paano tinulungan at pinrotektahan ni Jehova ang mga Israelita nang makipaglaban sila sa mga Amalekita?

¹⁶ Ang maibiging pagsasanggalang ni Jehova ay kitang-kita sa nangyari pagkatapos niyang iligtas ang mga Israelita mula sa pagkaalipin sa Ehipto at makahimalang protektahan sa Dagat na Pula noong 1513 B.C.E. Matapos maglakbay sa ilang patungong Bundok Sinai, nakarating ang bayan sa Repidim.

¹⁷ Dahil sa hula ng Diyos sa Genesis 3:15, malamang na desperado si Satanas na masalakay ang walang kalaban-labang mga Israelita. Para magawa ito, ginamit niya ang mga Amalekita, na kaaway ng bayan ng Diyos. (Bil. 24:20) Pero pinrotektahan ni Jehova ang kaniyang bayan sa pamamagitan ng tapat na mga lalaking sina Josue, Moises, Aaron,  at Hur. Habang nakikipaglaban si Josue sa mga Amalekita, sina Moises, Aaron, at Hur ay nasa isang malapit na burol. Kapag itinataas ni Moises ang mga kamay niya, nananalo ang mga Israelita. Nang mangalay na ang kaniyang mga kamay, inalalayan iyon nina Aaron at Hur. Sa tulong at proteksiyon ni Jehova, “nilupig ni Josue ang Amalek at ang kaniyang bayan.” (Ex. 17:8-13) Nagtayo si Moises ng altar doon at tinawag itong “Jehova-nisi,” na nangangahulugang “Si Jehova ang Aking Posteng Pananda.”—Basahin ang Exodo 17:14, 15.

18, 19. Anong proteksiyon ang inilalaan ng Diyos sa kaniyang mga lingkod sa ngayon?

¹⁸ Pinoprotektahan ni Jehova ang mga umiibig at sumusunod sa kaniya. Gaya ng mga Israelita sa Repidim, umaasa tayo sa proteksiyon ng Diyos laban sa mga kaaway. Madalas tayong pinoprotektahan ni Jehova bilang grupo, at iniingatan niya tayo laban sa mga pakana ng Diyablo. Isip-isipin ang maraming pagkakataon na iningatan ng Diyos ang ating mga kapatid na nanatiling neutral. Halimbawa, ganiyan ang nangyari noong panahon ng Nazi sa Germany at sa iba pang mga bansa noong dekada ’30 hanggang pasimula ng dekada ’40. Kung babasahin natin at bubulay-bulayin ang mga ulat sa Taunang Aklat at ang mga talambuhay na nagpapakita ng pagsasanggalang ng Diyos sa panahon ng pag-uusig, titibay ang pagtitiwala natin kay Jehova bilang ating Kanlungan.—Awit 91:2.

¹⁹ Sa pamamagitan ng organisasyon ni Jehova at ng mga publikasyon nito, tumatanggap tayo ng maibiging mga paalaala na nagsisilbing proteksiyon natin. Pansinin kung paano ito nakakatulong sa ngayon. Habang ang sanlibutang ito ay lalo pang nagpapakasasa sa imoralidad at pornograpya, nagbibigay si Jehova ng kinakailangang paalaala at praktikal na tulong para manatili tayong alerto sa mga panganib sa moral. Halimbawa, pinapayuhan tayong umiwas sa masasamang kasama sa mga social network. *—1 Cor. 15:33.

20. Anong proteksiyon at patnubay ang tinatanggap natin sa loob ng kongregasyong Kristiyano?

²⁰ Paano natin maipakikita na tayo ay talagang “naturuan ni Jehova”? Sa pamamagitan ng maingat na pagsunod sa kaniyang mga utos. (Isa. 54:13) Sa loob ng kongregasyon, tumatanggap tayo ng kinakailangang patnubay at proteksiyon, dahil naroon ang tapat na mga elder na naglalaan ng maka-Kasulatang tulong at payo. (Gal. 6:1) Ginagamit ni Jehova ang ‘kaloob na mga taong iyon’ para mapangalagaan tayo sa maibiging paraan. (Efe. 4:7, 8) Paano tayo dapat tumugon? Ang kusang-loob na pagpapasakop at pagsunod ay magdudulot ng pagpapala ng Diyos.—Heb. 13:17.

21. (a) Ano ang dapat na maging determinasyon natin? (b) Ano ang tatalakayin sa susunod na artikulo?

²¹ Maging determinado tayong magpaakay sa banal na espiritu at sa gayo’y nagpapagabay sa ating makalangit na Ama. Kailangan din nating bulay-bulayin ang buhay ng kaniyang Anak, si Jesu-Kristo, at sikaping tularan ang kaniyang napakahusay na halimbawa. Dahil sa kaniyang pagkamasunurin hanggang kamatayan, tumanggap si Jesus ng malaking gantimpala. (Fil. 2:5-11) Gaya niya, pagpapalain tayo kung magtitiwala tayo kay Jehova nang buong puso. (Kaw. 3:5, 6) Kaya lagi nawa tayong umasa kay Jehova bilang ating walang-katulad na Tagapaglaan at Tagapagsanggalang. Isa ngang kagalakan at pribilehiyo na paglingkuran siya! Ang ating pag-ibig sa kaniya ay higit na lalalim habang binubulay-bulay natin ang ikatlong aspekto ng pangangalaga ng ating Ama—ang kaniyang pakikipagkaibigan. Tatalakayin sa susunod na artikulo kung paanong si Jehova ang pinakamatalik na Kaibigan natin.