İçeriğe geç

İçindekiler kısmına geç

ARŞİVİMİZDEN SEÇMELER

100 Yıllık Bir Şaheser

100 Yıllık Bir Şaheser

“Bu, Russell biradere kendisinden daha çok benziyor!” (“Yaratılışın Fotodramı”nı izleyen biri, 1914).

BU YIL “Yaratılışın Fotodramı”nın 100. yılı. Bu unutulmaz görsel sunum insanların Kutsal Kitabın Tanrı’nın Sözü olduğuna iman etmeleri için tasarlanmıştı. Evrim teorisinin, şüpheciliğin ve Kutsal Kitaba yönelik eleştirilerin birçok insanın imanını sarstığı bir çağda “Yaratılışın Fotodramı” Yehova’yı Yaratıcı olarak yüceltti.

Mukaddes Kitap Tetkikçilerine önderlik eden Charles T. Russell, Kutsal Kitaptaki hakikati yaymanın en etkili ve en hızlı yolunu bulmak için sürekli uğraşıyordu. Mukaddes Kitap Tetkikçileri zaten otuz yılı aşkın bir zamandır basılı yayınları kullanıyordu. Şimdi yeni bir araç dikkatlerini çekmişti: O zamanki adıyla hareketli resimler, yani filmler.

İNCİL FİLMLERLE GENİŞ KİTLELERE ULAŞIYOR

İnsanlar sessiz filmlerle 1890’larda tanıştı. 1903 yılında New York’ta bir kilisede dini bir film gösterildi. Dolayısıyla film endüstrisi daha yolun başındayken, Russell 1912’de cesaret isteyen bir işe girişerek “Yaratılışın Fotodramı”nın hazırlıklarını başlattı. O Kutsal Kitaptaki hakikati bu şekilde anlatmanın, basılı yayınların tek başına yapamayacağı şeyleri başarabileceğini fark etti.

“Yaratılışın Fotodramı” sekiz saat sürüyordu ve genelde dört kısım halinde sunuluyordu. Kutsal Kitaba dayanan 96 kısa konuşma içeriyordu ve bu kayıtlar dönemin en tanınmış seslerinden biri tarafından seslendirilmişti. Birçok sahneye klasik müzik eşlik ediyordu. Eğitim almış kardeşler ses ve müzik kayıtlarını gramofonlarda çalarak, bunları Kutsal Kitabın iyi bilinen öykülerinin canlandırıldığı filmlerle ve renkli slaytlarla senkronize ediyordu.

“Yıldızların yaratılışından Mesih’in Bin Yıllık Hükümdarlığının görkemli doruğuna kadar her şeyi gözler önüne seriyordu” (1914’te 14 yaşında olan F. Stuart Barnes).

Filmlerin çoğu, cam slaytların ise bir kısmı ticari stüdyolardan alındı. Cam slaytlar ve filmlerdeki her bir resim Philadelphia, New York, Paris ve Londra’daki profesyonel ressamlar tarafından renklendirildi. Beytel’in Resim Departmanından ekipler de bu işin büyük kısmında yer aldı; özellikle de kırılan slaytları yenileyerek. Satın alınan filmlerin yanı sıra, yakınlardaki Yonkers kentinde (New York) Beytel ailesi üyelerinin rol aldığı çekimler yapıldı; onlar İbrahim’in, İshak’ın, ayrıca İshak’ın kurban edilmesini engelleyen meleğin rollerini oynadılar (Başl. 22:9-12).

Eğitim almış kardeşler 3.200 metre uzunluğundaki filmi, 26 gramofon kaydını ve yaklaşık 500 cam slaytı iyi bir senkronizasyonla sundular

Russell biraderin iş arkadaşlarından biri “Yaratılışın Fotodramı” hakkında gazetecilere şöyle dedi: ‘Geçmişte dinin ilerlemesi adına yapılan her şeyden daha çok ilgi uyandırarak binlerce kişinin dikkatini Kutsal Yazılara çekecek.’ Peki din adamları ruhen aç kitlelere ulaşmak amacıyla yapılan bu yenilikçi girişimden memnun olacak mıydı? Tam tersine Hıristiyan Âleminin vaizleri “Yaratılışın Fotodramı”nı alenen kınadılar. Hatta insanların bu sunumu seyretmesini engellemek için bazen kurnazca ve küstahça yöntemlere başvurdular. Örneğin bir vaizler birliği gösterim yapılan bir yerde elektriği kestirdi.

Yerel cemaatlerden kadın teşrifatçılar, içinde “Yaratılışın Fotodramı”nın resimleri bulunan Senaryo kitapçığından ücretsiz olarak milyonlarca adet dağıttılar

İzleyicilere, üzerinde genç İsa’nın resmi olan “Pax” (Barış) rozetleri verildi. Rozetler bunu takanlara barışçı olmayı hatırlatıyordu

Her şeye rağmen seyirciler tiyatro salonlarını doldurdular ve “Yaratılışın Fotodramı”nı ücretsiz olarak izlediler. Amerika Birleşik Devletleri’nde her gün neredeyse 80 kentte gösterim yapıldı. Birçok insan büyük bir heyecanla ilk ‘konuşan’ filmini izliyordu. Hızlandırılmış çekim tekniği sayesinde bir civcivin yumurtadan çıkışını, bir çiçeğin zarifçe açışını seyrettiler. Bilimsel sahneler Yehova’nın muazzam hikmetini gözler önüne serdi. Bir izleyici “Yaratılışın Fotodramı”nın başında konuşan Russell biraderi perdede görünce şöyle dedi: “Bu, Russell biradere kendisinden daha çok benziyor!”

KUTSAL KİTAP EĞİTİMİNDE BİR DÖNÜM NOKTASI

“Yaratılışın Fotodramı”nın ilk gösterimi 11 Ocak 1914’te, o zamanlar Uluslararası Mukaddes Kitap Tetkikçileri Birliğine ait olan ve onlar tarafından kullanılan New York’taki bu güzel tiyatro salonunda yapıldı

Yazar ve sinema tarihçisi Tim Dirks “Yaratılışın Fotodramı”nı, “seslerin (konuşma kaydı), hareketli görüntülerin ve büyülü fenerle [bugünkü projeksiyon cihazlarının atası] gösterilen renkli slaytların senkronize edilerek bir arada kullanıldığı ilk büyük film” olarak tarif etti. “Yaratılışın Fotodramı”ndan önceki filmlerde bu tekniklerden bazıları kullanılmıştı, ancak hepsinin bir arada kullanıldığı bir çalışma yapılmamıştı, özellikle de Kutsal Kitapla ilgili bir teması olan. Ve bunların hiçbirinin “Yaratılışın Fotodramı”ndan daha büyük bir izleyici kitlesi olmamıştı. Bu yapımı sadece ilk yılında Kuzey Amerika, Avrupa, Avustralya ve Yeni Zelanda’da yaklaşık dokuz milyon kişi izledi!

“Yaratılışın Fotodramı”nın ilk gösterimi 11 Ocak 1914’te New York kentinde yapıldı. Bundan yedi ay sonra, ileride I. Dünya Savaşı olarak adlandırılacak olan felaket baş gösterdi. Yine de “Yaratılışın Fotodramı”nı izlemek için dünya çapında kalabalıklar bir araya gelmeye devam etti ve Krallığın getireceği nimetleri canlı şekilde gösteren sahnelerle teselli buldular. “Yaratılışın Fotodramı” 1914 yılı için her açıdan gerçekten de eşsiz bir gösterimdi.

Kuzey Amerika genelindeki gösterimler için ekipler yirmi adet “Yaratılışın Fotodramı” seti kullandı