۱.‏ تفکّر در چه برکاتی ما را شاد می‌سازد؟‏

یَهُوَه می‌خواهد که ما شاد باشیم و در راه شادی‌مان برکاتی فراوان عطا می‌کند.‏ یکی از نعمات او عطای حیات است.‏ از آنجایی که خدا ما را به پرستش حقیقی جذب کرده است،‏ می‌توانیم از زندگی خود در راه حمد و سپاس او استفاده کنیم.‏ (‏مز ۱۴۴:‏۱۵؛‏ یو ۶:‏۴۴‏)‏ یَهُوَه خدا ما را از محبت خود مطمئن می‌سازد و به ما کمک می‌کند تا در خدمتش پایدار بمانیم.‏ (‏ار ۳۱:‏۳؛‏ ۲قر ۴:‏۱۶‏)‏ همچنین از بهشت روحانی برخورداریم جایی که مملو از غذای معنوی و محبت برادران و خواهرانمان است.‏ به علاوه،‏ امید زندگی ابدی را پیش روی ما قرار داده است.‏

۲.‏ برخی از خادمان وفادار خدا با چه مشکلی روبرویند؟‏

^۲ با وجود این دلایل،‏ برخی از خادمان وفادار خدا نسبت به خود افکار منفی دارند.‏ آنان احساس می‌کنند که نه خود در چشم یَهُوَه ارزش دارند و نه خدمتشان.‏ در چشم آنانی که پیوسته افکار منفی دارند،‏ شادی در «سال‌های بسیار» خواب و خیالی بیش نیست.‏ زندگی در چشم آنان مانند روزهای تاریکی است.‏—‏جا ۱۱:‏۸‏.‏

۳.‏ به چه دلایلی ممکن است احساسات منفی در کسی بروز کند؟‏

^۳ احساسات منفی این برادران و خواهران به دلیل دلسردی،‏ بیماری یا حتی کهولت است.‏ (‏مز ۷۱:‏۹؛‏ امث ۱۳:‏۱۲؛‏ جا ۷:‏۷‏)‏ هر مسیحی باید این واقعیت  را بپذیرد که دل فریبنده است و در حالی که مقبول خداست دلش او را محکوم می‌سازد.‏ (‏ار ۱۷:‏۹؛‏ ۱یو ۳:‏۲۰‏)‏ به علاوه،‏ ابلیس همواره به خادمان خدا تهمت می‌زند.‏ همچنین آنانی که طرز فکر شیطان را دارند سعی می‌کنند افکار منفی را در ما القا کنند؛‏ افکاری مانند سخن اَلیفاز بی‌ایمان که گفت انسان در چشم خدا بی‌ارزش است.‏ این سخن همان طور که در روزگار ایّوب دروغ بود امروزه نیز دروغ است.‏—‏ایو ۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏

۴.‏ در این مقاله چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۴ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که یَهُوَه با کسانی است که «در وادی سایهٔ موت» راه می‌روند.‏ (‏مز ۲۳:‏۴‏)‏ یک راهی که یَهُوَه به ما کمک می‌کند از طریق کلامش است.‏ کتاب مقدّس ‹قادر است دژها را منهدم سازد.‏› این دژها شامل تصوّرات غلط و افکار منفی نیز می‌شود.‏ (‏۲قر ۱۰:‏۴،‏ ۵‏)‏ حال بیایید ببینیم که چگونه می‌توانیم نگرش مثبت را با استفاده از کتاب مقدّس در خود ایجاد و حفظ کنیم.‏ بدین شکل هم خود فایده می‌بریم هم قادر خواهیم شد دیگران را تقویت کنیم.‏

۵.‏ چه کاری به ما کمک می‌کند تا نگرش مثبت داشته باشیم؟‏

^۵ سخن پولُس رسول به ما کمک می‌کند تا نگرش مثبت را در خود به وجود آوریم.‏ او جماعت قُرِنتُس را چنین ترغیب کرد:‏ «خود را بیازمایید تا ببینید آیا در ایمان هستید یا نه.‏» (‏۲قر ۱۳:‏۵‏)‏ «ایمان» در اینجا کل اعتقادات مسیحی است که در کتاب مقدّس آمده است.‏ اگر سخنان و اعمالمان با این تعالیم هماهنگ باشد در آزمایش «ایمان» قبول می‌شویم.‏ البته باید زندگی خود را با تمام تعالیم مسیحی مقایسه کنیم.‏ کافی نیست که فقط مطابق با برخی از آن تعالیم زندگی کنیم.‏—‏یعقو ۲:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

۶.‏ چرا باید خود را بیازماییم که «در ایمان» هستیم یا خیر؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۶ شاید در آزمایش ایمان کمی مردد باشید،‏ به ویژه اگر احساس کنید که در آن مردود می‌شوید.‏ با این حال،‏ دید یَهُوَه و طرز فکر او نسبت به ما بس فراتر از دید و طرز فکر خودمان است.‏ (‏اشع ۵۵:‏۸،‏ ۹‏)‏ او پرستندگان خود را نه برای محکوم کردن بلکه برای یافتن خصوصیات خوب و کمک به آنان آزمایش می‌کند.‏ وقتی خود را با کتاب مقدّس بیازمایید که «در ایمان» هستید یا خیر،‏ بیشتر خود را از دیدگاه خدا می‌نگرید.‏ این کار به شما کمک می‌کند که اطمینان یابید یَهُوَه برای شما ارزشی والا قائل است.‏ درست مانند این است که پردهٔ اتاقی تاریک را کنار بزنید و بگذارید نور به داخل آن بتابد.‏

۷.‏ بررسی شرح حال خادمان نمونه‌ای که در کتاب مقدّس آمده است چگونه به ما کمک می‌کند؟‏

^۷ یک راه مؤثر در آزمایش خود،‏ تعمّق در خادمان وفاداری است که شرح حالشان در کتاب مقدّس آمده است.‏ موقعیت و احساس آنان را با موقعیت و احساس خود مقایسه کنید و ببینید که در موقعیت آنان چه واکنشی می‌داشتید.‏ بیایید با بررسی سه نمونه از کتاب مقدّس اطمینان یابیم که «در ایمان» هستیم و بدین شکل طرز فکری مثبت در خود به وجود آوریم.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ آن بیوه‌زن فقیر در چه وضعیتی قرار داشت؟‏ ب)‏ احتمالاً آن بیوه‌زن چه احساسی داشت؟‏

^۸ عیسی بیوه‌زنی فقیر را در معبد مشاهده کرد.‏ شرح حال آن بیوه‌زن به ما کمک می‌کند که دیدگاه مثبت خود را با وجود محدودیت‌هایمان حفظ کنیم.‏ ‏(‏لوقا ۲۱:‏۱-‏۴ خوانده شود.‏)‏ وضعیت آن بیوه‌زن را در نظر گیرید.‏ او هم در سوگ مرگ همسرش بود هم از وضعیت اجتماعی آن روزگار رنج می‌برد که تحت  تسلّط رهبران دینی بود.‏ رهبران دینی بیشتر ترجیح می‌دادند «خانه‌های بیوه‌زنان را غارت» کنند تا این که به این قشر محرومِ جامعه کمک کنند.‏ (‏لو ۲۰:‏۴۷‏)‏ او از روی تنگدستی فقط قادر بود مقدار پولی اعانه دهد که معادل مزد چند دقیقه کارگر بود.‏

^۹ تصوّر کنید که وقتی آن بیوه‌زن با دو سکهٔ ناچیز وارد صحن معبد شد چه احساسی داشت.‏ شاید با خود فکر می‌کرد که اکنون در مقایسه با زمانی که همسرش زنده بود اعانه‌ای ناچیز اهدا می‌کند.‏ یا شاید وقتی می‌دید مردم اعاناتی پرارزش اهدا می‌کنند احساس شرم می‌کرد.‏ با این حال آن بیوه‌زن آنچه که در راه پرستش پاک از دستش برمی‌آمد انجام داد.‏

۱۰.‏ عیسی چگونه نشان داد که آن بیوه‌زن در چشم یَهُوَه پرارزش بود؟‏

^۱۰ عیسی نشان داد که هم بیوه‌زن و هم اعانه‌اش در دید یَهُوَه پرارزش بود.‏ او گفت که بیوه‌زن «از همهٔ [آن ثروتمندان] بیشتر داد.‏» عیسی در میان آن همه اعانه‌کننده به آن بیوه‌زن توجه کرد و او را به دلیل عشقش به خدا تحسین نمود.‏ در دید خزانه‌دارانی که اعانات را در آخر روز جمع‌آوری می‌کردند آن دو سکه ناچیز بود و اهداکنندهٔ آن را نمی‌شناختند.‏ در حالی که برای یَهُوَه آن بیوه‌زن و اعانه‌اش بسیار پرارزش بود.‏ عیسی نشان داد که دید یَهُوَه مهم است نه دید مردم و حتی نه دید بیوه‌زن نسبت به خودش.‏ حال چگونه می‌توانید با استفاده از این گزارش بیازمایید که در ایمان هستید یا خیر؟‏

۱۱.‏ از گزارش بیوه‌زن چه درسی می‌آموزیم؟‏

^۱۱ وضعیتتان در آنچه به یَهُوَه اهدا می‌کنید ممکن است تأثیر بگذارد.‏ شاید به دلیل سالخوردگی یا ضعف و بیماری فقط می‌توانید مقدار زمانی کم در خدمت موعظه باشید.‏ از این رو،‏ شاید با خود فکر کنید که ارزش ندارد آنچه موعظه کرده‌اید گزارش دهید.‏ حتی اگر وضعیتتان بهتر باشد شاید احساس کنید که خدمتتان در مقایسه با تمام ساعاتی که  دیگران سالانه در خدمتشان انجام می‌دهند بسیار ناچیز است.‏ با این حال،‏ از گزارش بیوه‌زن فقیر آموختیم که یَهُوَه به هر آنچه برای او انجام می‌دهیم توجه می‌کند و برای آن ارزش قائل است به خصوص اگر انجام دادن آن دشوار بوده باشد.‏ به خدمتی که در سال گذشته انجام دادید فکر کنید.‏ شاید یک بار با وجود وضعیتی بسیار دشوار باز هم به خدمت موعظه رفتید.‏ در این صورت مطمئن باشید که یَهُوَه برای آن تلاشتان ارزش فراوان قائل است.‏ وقتی مانند آن بیوه‌زن فقیر آنچه از دستتان بر می‌آید در خدمت به یَهُوَه انجام می‌دهید دلیلی محکم دارید که «در ایمان هستید.‏»‏

۱۲-‏۱۴.‏ الف)‏ افسردگی چه تأثیری در ایلیّا گذاشت؟‏ ب)‏ دلیل افسردگی ایلیّا چه بود؟‏

^۱۲ ایلیّای نبی به یَهُوَه وفادار بود و ایمانی بسیار قوی داشت.‏ با این حال،‏ یک بار آنقدر افسرده شد که از یَهُوَه چنین تقاضا کرد:‏ «ای خداوند بس است!‏ جان مرا بگیر.‏» (‏۱پاد ۱۹:‏۴‏)‏ کسانی که تا این حد مأیوس و ناامید نشده‌اند ممکن است دعای ایلیّا را ‹سخنان بیهوده› تلقّی کنند.‏ (‏ایو ۶:‏۳‏)‏ در صورتی که ایلیّا حقیقتاً افسرده شده بود.‏ توجه کنید که یَهُوَه به جای آن که ایلیّا را از بابت سخنش سرزنش کند به او کمک کرد.‏

^۱۳ دلیل افسردگی ایلیّا چه بود؟‏ کمی قبل از آن،‏ او در اسرائیل،‏ قوم اسرائیل و انبیای بَعْل را جمع کرده بود تا در آزمایشی ثابت شود یَهُوَه خدای حقیقی است.‏ این کار به هلاکت ۴۵۰ نبی بَعْل انجامید.‏ (‏۱پاد ۱۸:‏۳۷-‏۴۰‏)‏ ایلیّا احتمالاً امید داشت که قوم خدا به پرستش پاک بازگردند اما چنین نشد.‏ ایزابل،‏ ملکهٔ شریر اسرائیل در پیامی به ایلیّا گفت که قصد کشتن او را دارد.‏ ایلیّا از ترس جانش به سمت جنوب به بیابان یهودا،‏ جایی خشک و بایر فرار کرد.‏—‏۱پاد ۱۹:‏۲-‏۴‏.‏

^۱۴ حال که ایلیّا تنها و غرقِ افکارش بود به بی‌ثمری خدمتش فکر کرد.‏ او به یَهُوَه گفت:‏ «از پدرانم بهتر نیستم.‏» منظور او این بود که مانند خاک و استخوان‌های اجدادش بی‌فایده است.‏ ایلیّا در واقع خود را با معیارهای انسانی آزمایش کرد و به این نتیجه رسید که مردود است و هیچ ارزشی در دید یَهُوَه و دیگران ندارد.‏

۱۵.‏ خدا چگونه به ایلیّا نشان داد که همچنان در دید او پرارزش است؟‏

^۱۵ اما دید یَهُوَه نسبت به ایلیّا متفاوت بود.‏ ارزش ایلیّا در دید یَهُوَه کم نشده بود و یَهُوَه این موضوع را به طرق مختلف به او نشان داد.‏ او فرشته‌ای فرستاد تا ایلیّا را تقویت کند.‏ همچنین برای ایلیّا آب و غذا فراهم کرد تا ایلیّا بتواند طی ۴۰ روز به کوه حوریب در جنوب سفر کند.‏ به علاوه،‏ خدا دیدگاه ایلیّا را به این که هیچ اسرائیلی‌ای به یَهُوَه وفادار نمانده است با مهربانی اصلاح کرد.‏ از آن مهم‌تر،‏ خدا مأموریتی جدید به ایلیّا داد و او نیز آن را پذیرفت.‏ ایلیّای نبی با کمک یَهُوَه نیرویی تازه یافت و به خدمتش بازگشت.‏—‏۱پاد ۱۹:‏۵-‏۸،‏ ۱۵-‏۱۹‏.‏

۱۶.‏ خدا شما را به چه طرقی تقویت کرده است؟‏

^۱۶ تعمّق در تجربهٔ ایلیّا به شما کمک می‌کند اطمینان یابید که در ایمان هستید و دیدی مثبت به خود بیابید.‏ در اول به راه‌هایی فکر کنید که یَهُوَه شما را تقویت کرده است.‏ شاید یکی از خادمانش برای مثال پیر جماعت یا مسیحی‌ای پرتجربه در مقطعی از زمان به شما کمک کرده است.‏ (‏غلا ۶:‏۲‏)‏ به علاوه،‏ به کمک کتاب مقدّس،‏ نشریات مسیحی و جلسات جماعت به حتم تقویت شده‌اید.‏ در آینده وقتی دوباره به یکی از این طرق تقویت شدید،‏ به منشأ حقیقی آن فکر و از او سپاسگزاری کنید.‏—‏مز  ۱۲۱:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۷.‏ چه چیزی در دید یَهُوَه ارزش دارد؟‏

^۱۷ دوم بپذیرید که طرز فکر منفی،‏ ما را گمراه می‌کند.‏ آنچه مهم است ارزیابی خداست نه ارزیابی ما.‏ ‏(‏رومیان ۱۴:‏۴ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه ما را بر اساس پایداری و وفاداری‌مان به او ارزیابی می‌کند نه بر مبنای دست‌آوردهایمان در خدمت به او.‏ ممکن است شما نیز مانند ایلیّا دست‌آوردهای خود را در خدمت به یَهُوَه دست کم گیرید.‏ احتمالاً در برخی از اشخاص در جماعت تأثیری خوب گذاشته‌اید و نیز بشارت را در محدوده‌تان به گوش مردم رسانده‌اید.‏

۱۸.‏ خدمتی که از یَهُوَه دریافت کرده‌اید نشانگر چیست؟‏

^۱۸ سوم به خاطر داشته باشید که هر خدمتی از یَهُوَه نشانگر این است که او با شماست.‏ (‏ار ۲۰:‏۱۱‏)‏ شاید خدمتتان به نظر بی‌ثمر آید یا به هدفی روحانی دست نیافته و مانند ایلیّا دلسرد شده باشید.‏ با این حال،‏ هنوز بزرگ‌ترین افتخار را دارید یعنی خدمت موعظهٔ خبر خوش پادشاهی و داشتن نام یَهُوَه بر خود.‏ پس وفادار بمانید تا کلام عیسی در مورد شما نیز صدق کند که گفت:‏ «در شادی ارباب خود شریک شو!‏»—‏مت ۲۵:‏۲۳‏.‏

۱۹.‏ نگارندهٔ مزمور ۱۰۲ چه وضعیتی داشت؟‏

^۱۹ نگارندهٔ مزمور ۱۰۲ درمانده و ناامید بود.‏ او «مسکین» بود یعنی احتمالاً به دلیل بیماری جسمی یا فشار روحی رنج می‌کشید و چون «پریشان حال» بود توانایی مبارزه با مشکلات را نداشت.‏ (‏مز ۱۰۲‏،‏ سرآغاز)‏ از سخنانش نمایان می‌شود که او در درد،‏ تنهایی و احساساتش غرق شده بود.‏ (‏مز ۱۰۲:‏۳،‏ ۴،‏ ۶،‏ ۱۱‏)‏ او تصوّر می‌کرد که یَهُوَه می‌خواهد او را به دور اندازد.‏—‏مز ۱۰۲:‏۱۰‏.‏

۲۰.‏ دعا چه کمکی به شخص افسرده می‌کند و چگونه؟‏

^۲۰ با این حال،‏ مزمورنویس باز قادر بود یَهُوَه را حمد گوید.‏ ‏(‏مزمور ۱۰۲:‏۱۹-‏۲۱ خوانده شود.‏)‏ همان طور که در مزمور ۱۰۲ دیدیم حتی کسانی که در ایمان هستند ممکن است دچار درد و رنج شوند و به سختی بتوانند افکارشان را از آن دور سازند.‏ مزمورنویس احساس کرد که همچون ‹گنجشکی بر پشت‌بام،‏ منفرد گشته است،‏› گویی فقط غم همنشین اوست.‏ (‏مز ۱۰۲:‏۷‏)‏ اگر چنین احساسی دارید سفرهٔ دلتان را مانند مزمورنویس برای یَهُوَه باز کنید.‏ دعا کمک می‌کند که با افکار منفی مبارزه کنید.‏ یَهُوَه وعده داده است که ‹به دعای مسکینان توجه کند،‏ و دعای ایشان را خوار نشمارد.‏› (‏مز ۱۰۲:‏۱۷‏)‏ به این وعده اطمینان داشته باشید.‏

۲۱.‏ چگونه می‌توانیم افکار مثبت را جایگزین افکار منفی سازیم؟‏

^۲۱ مزمور ۱۰۲ همچنین نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم افکارمان را مثبت سازیم.‏ مزمورنویس توجهش را از مشکلات دور کرد و بر رابطهٔ دوستی‌اش با یَهُوَه معطوف ساخت.‏ (‏مز ۱۰۲:‏۱۲،‏ ۲۷‏)‏ آگاهی از این موضوع که یَهُوَه همیشه قومش را در سختی‌ها تقویت می‌کند او را تسلّی داد.‏ حال اگر افکار منفی باعث شود یَهُوَه را کمتر خدمت کنید در مورد آن دعا نمایید.‏ در دعا از خدا نه تنها تقاضای تسکین درد و رنج بلکه تقاضای قوّت اعلام نامش را نیز بکنید.‏—‏مز ۱۰۲:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۲۲.‏ هر یک از ما چگونه می‌تواند یَهُوَه را خرسند سازد؟‏

^۲۲ بلی،‏ کتاب مقدّس به ما کمک می‌کند اطمینان یابیم که در ایمان هستیم و در دید یَهُوَه پرارزشیم.‏ البته ممکن است نتوانیم تمام احساسات منفی و دلسردی را در دنیای کنونی از بین ببریم.‏ با این حال،‏ هر یک از ما می‌تواند یَهُوَه را با خدمت وفادارانه خرسند سازد و نجات یابد.‏—‏مت ۲۴:‏۱۳‏.‏