۱،‏ ۲.‏ بسیاری از مهاجران با برگشت به سرزمینشان با چه مشکلاتی مواجه می‌شوند؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

اِدواردو * می‌گوید:‏ «خارج از کشور شغل و درآمدی خوب داشتم اما وقتی شروع به یادگیری کتاب مقدّس از شاهدان یَهُوَه کردم پی بردم که مسئولیتی مهم‌تر از تأمین معاش خانواده‌ام دارم؛‏ مسئولیت رسیدگی به نیازی روحانی آنان.‏ از این رو،‏ نزد خانواده‌ام برگشتم.‏»—‏افس ۶:‏۴‏.‏

^۲ اِدواردو متوجه شده بود که بازگشت نزد خانواده‌اش موجب خشنودی یَهُوَه می‌شود.‏ اما او مانند ماریلین که در مقالهٔ قبل دربارهٔ او خواندیم لازم بود که رابطه‌اش را با همسر و فرزندانش ترمیم کند.‏ همچنین در سرزمینش با مشکلات اقتصادی روبرو می‌شد.‏ چگونه می‌توانست هزینهٔ زندگی خانواده‌اش را تأمین کند؟‏ جماعت چگونه می‌توانست به او کمک کند؟‏

۳.‏ دوری والد از خانواده چه تأثیری در فرزندان می‌گذارد؟‏

^۳ اِدواردو چنین اذعان می‌کند:‏ «متوجه شدم زمانی که فرزندانم شدیداً به محبت و راهنمایی نیاز داشتند من در کنارشان نبودم.‏ خانه نبودم که برایشان داستان‌های کتاب مقدّس را بخوانم،‏ دعا کنم،‏ آنان را در آغوش گیرم و با آنان بازی کنم.‏» (‏تث ۶:‏۷‏)‏  دختر بزرگش آنا می‌گوید:‏ «نبودن پدرم باعث شده بود که اعتمادبه‌نَفْس نداشته باشم.‏ وقتی به خانه برگشت فقط چهره و صدای او برای ما آشنا بود.‏ وقتی پدرم مرا در آغوش می‌کشید احساس غریبی می‌کردم.‏»‏

۴.‏ دوری شوهر از خانه چه تأثیری در نقش سَروری او می‌گذارد؟‏

^۴ دوری پدر از خانه همچنین نقش سَروری او را تضعیف می‌کند.‏ روبی،‏ همسر اِدواردو می‌گوید:‏ «در خانه هم مادر بودم و هم پدر و عادت کرده بودم که اکثر تصمیمات خانواده را خودم بگیرم.‏ اما وقتی اِدواردو به خانه برگشت باید یاد می‌گرفتم که اصل سَروری را رعایت کنم.‏ هنوز هم باید به خودم یادآوری کنم که شوهرم سر خانواده است.‏» (‏افس ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ اِدواردو اضافه می‌کند:‏ «دخترانم عادت داشتند از مادرشان اجازه بگیرند نه از من.‏ روبی و من پی بردیم که لازم است به دخترانمان نشان دهیم که ما با هم تصمیم می‌گیریم.‏ من هم باید یاد می‌گرفتم که سَروری خانه را به دست بگیرم.‏»‏

۵.‏ اِدواردو پس از برگشت به خانه چگونه روابط خانوادگی‌اش را بهبود بخشید و چه نتیجه‌ای به دست آورد؟‏

^۵ اِدواردو مصمم بود برای بهبود روابطش با خانواده و روابط آنان با یَهُوَه هر آنچه که از دستش برآید انجام دهد.‏ او می‌گوید:‏ «هدفم این بود که راه یَهُوَه را نه فقط با سخن بلکه با عمل نیز تعلیم دهم.‏» (‏۱یو ۳:‏۱۸‏)‏ آیا یَهُوَه به تلاش‌های اِدواردو برکت داد؟‏ دخترش آنا در پاسخ می‌گوید:‏ «پدرم تلاش می‌کرد که پدری خوب باشد و رابطه‌اش را با ما بهتر کند.‏ این کار تأثیر خوب در ما گذاشت.‏ وقتی می‌دیدیم که پدرم در راه واجد شرایط شدن برای مسئولیت‌های جماعت تلاش می‌کند به او افتخار می‌کردیم.‏ دنیا می‌خواست ما را از یَهُوَه دور سازد اما می‌دیدیم که والدین ما به پرستش خدا اولویت می‌دهند.‏ ما هم آن‌ها را سرمشق قرار دادیم.‏ پدرم به ما قول داد که هرگز ما را ترک نکند و نکرد.‏ اگر ما را ترک می‌کرد احتمالاً در سازمان یَهُوَه باقی نمی‌ماندم.‏»‏

۶.‏ برخی از والدین طی جنگ چه درسی آموختند؟‏

^۶ تجربیات برخی از شاهدان یَهُوَه در زمان جنگ بین کشورهای بالکان نشان می‌دهد که فرزندانشان با وجود وضعیت دشوار شاد بودند.‏ چرا؟‏ چون والدین سر کار نمی‌رفتند،‏ در خانه به فرزندانشان آموزش می‌دادند،‏ با آنان بازی و گفتگو می‌کردند.‏ از این موضوع چه درسی می‌گیریم؟‏ فرزندان به جای پول یا هدایا بیشتر به والدینشان نیاز دارند.‏ بلی،‏ همان طور که در کلام خدا آمده است وقتی والدین برای فرزندانشان و تربیت آنان وقت می‌گذارند فرزندان بیشتر فایده می‌برند.‏—‏امث ۲۲:‏۶‏.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ برخی از والدینی که به سرزمین خود برمی‌گردند چه برخورد اشتباهی دارند؟‏ ب)‏ والد چگونه می‌تواند به فرزندانش کمک کند تا بر افکار منفی غلبه یابند؟‏

^۷ متأسفانه برخی از والدینی که به خانه برمی‌گردند وقتی با دلخوری یا بی‌اعتنایی فرزندانشان روبرو می‌شوند به آنان می‌گویند:‏ «برای شما این همه کار کردم و سختی کشیدم،‏ جواب خوبی‌هایم را این طوری می‌دهید؟‏» طرز فکر منفی فرزندان ممکن است بیشتر به دلیل دوری والد باشد.‏ حال والد چگونه می‌تواند شکاف به‌وجودآمده را ترمیم کند؟‏

^۸ از یَهُوَه برای درک احساس اعضای خانواده‌تان و اهمیت دادن به آن تقاضای کمک کنید.‏ سپس،‏ وقتی با خانواده‌تان گفتگو می‌کنید لازم است تصدیق کنید و بپذیرید که بی‌تقصیر نیستید.‏ عذرخواهی صمیمانه از همسر و فرزندان اغلب مؤثر است.‏ وقتی همسر و فرزندانتان ببینند که در بهبود روابط خانوادگی می‌کوشید به صداقت شما پی می‌برند.‏ عزم راسخ و شکیبایی شما باعث می‌شود که خانواده‌تان به تدریج شما را دوست بدارند و به شما احترام گذارند.‏

۹.‏ چرا فراهم کردن نیاز خانواده بدین مفهوم نیست که پیوسته در پی مادیات باشیم؟‏

^۹ پولُس رسول نوشت که وقتی مسیحیان سالمند نتوانند نیاز خود را فراهم سازند،‏ فرزندان و نوه‌های آنان باید «دِین خود را به والدین و اجدادشان اَداکنند.‏» پولُس همچنین گفت که همهٔ مسیحیان باید به نیازهای ضروری زندگی یعنی غذا،‏ لباس و سرپناه قانع باشند.‏ ما نباید پیوسته در پی این بکوشیم که زندگی‌ای بهتر یا وضعیت مالی مطمئن‌تری برای آینده داشته باشیم.‏ ‏(‏۱تیموتائوس ۵:‏۴،‏ ۸؛‏ ۶:‏۶-‏۱۰ خوانده شود.‏)‏ مسیحیان برای فراهم کردن نیازهای خانواده لازم نیست که در پی مادیات این دنیا که به زودی نابود می‌شود بکوشند.‏ (‏۱یو ۲:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ ما نباید اجازه دهیم که «فریبندگی ثروت» یا «نگرانیهای زندگی» باعث شود که خانواده‌مان «حیات واقعی» را در دنیای جدید خدا از دست بدهند.‏—‏مرق ۴:‏۱۹؛‏ لو ۲۱:‏۳۴-‏۳۶؛‏ ۱تیمو ۶:‏۱۹‏.‏

۱۰.‏ چرا عاقلانه است که مقروض نشویم؟‏

^۱۰ یَهُوَه می‌داند که به پول نیاز داریم.‏ ولی پول نمی‌تواند امنیتی را فراهم سازد که حکمت الٰهی فراهم می‌سازد.‏ (‏جا ۷:‏۱۲؛‏ لو ۱۲:‏۱۵‏)‏ در بیشتر مواقع،‏ مردم هزینهٔ هنگفت رفتن به کشوری دیگر را برای کار دست کم می‌گیرند.‏ به علاوه،‏ هیچ تضمینی وجود ندارد که در کشوری دیگر بتوان امرار معاش کرد.‏ این کار خطرات بزرگی به همراه دارد.‏ برای مثال،‏ بسیاری از مهاجران با قرضی بیشتر به سرزمینشان برمی‌گردند.‏ آنان به جای آن که خدا را خدمت کنند،‏ بندهٔ طلبکاران خود می‌شوند و آنان را خدمت می‌کنند.‏ ‏(‏امثال ۲۲:‏۷ خوانده شود.‏)‏ پس بسیار عاقلانه است که هیچ وقت مقروض نشویم.‏

۱۱.‏ بودجه‌بندی چگونه به خانواده در کاهش فشار مالی کمک می‌کند؟‏

^۱۱ اِدواردو برای آن که بتواند با خانواده‌اش بماند لازم بود که مخارج زندگی خانواده‌اش را کنترل کند.‏ او و همسرش بودجه‌ای بر اساس نیازهای اساسی خانواده تنظیم کردند.‏ آنان برای آن که مطابق با این برنامه پیش روند لازم بود یک سری از مخارج خود را کم کنند.‏ همچنین اعضای خانواده برای آن که بیش از نیازشان خرید نکنند با هم همکاری کردند.‏ * اِدواردو می‌گوید:‏ «برای مثال فرزندانم را از مدرسهٔ خصوصی به مدرسهٔ دولتی منتقل کردم.‏» او و خانواده‌اش دعا کردند تا شغلی بیابد که مانع فعالیت‌های روحانی‌شان نشود.‏ یَهُوَه چگونه به دعاهای آنان پاسخ داد؟‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ اِدواردو برای تأمین نیازهای خانواده‌اش چه قدم‌هایی برداشت و یَهُوَه چگونه به او برکت داد؟‏

^۱۲ اِدواردو می‌گوید:‏ «دو سال اول را به سختی گذراندیم چون پس‌اندازم به تدریج کاهش یافته بود،‏ درآمدم جوابگوی همهٔ هزینه‌هایمان نبود و جسماً خیلی خسته می‌شدم.‏ با این حال،‏ در تمام جلسات و خدمت موعظه شرکت می‌کردیم.‏» اِدواردو تصمیم گرفته بود که هیچ گونه شغلی را دور از خانواده قبول نکند،‏ حتی برای چندین ماه.‏ او می‌گوید:‏ «به جای آن یاد گرفتم که شغل‌های مختلف انجام دهم که اگر برای شغلی کار نبود به شغلی دیگر مشغول باشم.‏»‏

^۱۳ از آنجایی که اِدواردو می‌خواست بدهی خود را در اقساط بیشتر بپردازد بهرهٔ بدهی‌اش بیشتر شد.‏ با وجود آن،‏ اِدواردو حاضر بود که بهرهٔ بیشتری بپردازد ولی یَهُوَه را همواره با خانواده‌اش خدمت کند.‏ اِدواردو می‌گوید:‏ «اکنون درآمدم کمتر از ۱۰ درصد درآمدم در خارج از کشور است.‏ اما گرسنه نمی‌مانیم چون ‹دست یَهُوَه کوتاه نیست.‏› حتی تصمیم گرفتیم پیشگامی کنیم.‏ پس از آن،‏ فشار مالی ما کاهش یافت و نیازهای ما آسان‌تر فراهم می‌شد.‏»—‏اشع ۵۹:‏۱‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ خانواده‌ها تحت فشار چگونه می‌توانند به فعالیت‌های روحانی اولویت دهند و به جا گذاشتن الگوی خوب اغلب چه نتیجه‌ای دارد؟‏

^۱۴ در بسیاری از سرزمین‌ها مردم خود را ملزم می‌دانند که به بستگان و دوستان پول و هدیه دهند.‏ اِدواردو می‌گوید:‏ «این رسم ماست و خوشحال می‌شویم که به اقوام خود هدیه بدهیم.‏ اما باید اعتدال به خرج داد.‏ من سنجیده به بستگانم توضیح دادم که این رسم را تا جایی به جا می‌آورم که نیازها و فعالیت‌های روحانی خانواده‌ام به خطر نیفتد.‏»‏

^۱۵ مهاجرانی که به سرزمینشان برمی‌گردند و آنانی که موقعیت شغلی در سرزمینی دیگر را رد می‌کنند،‏ اغلب با خشم،‏ تحقیر و دلسردی بستگانی مواجه می‌شوند که از آنان توقع نان‌آوری دارند.‏ برخی حتی عمل آنان را بی‌مهری می‌دانند.‏ (‏امث ۱۹:‏۶،‏ ۷‏)‏ آنا دختر ادواردو می‌گوید:‏ «وقتی فعالیت‌های روحانی را فدای مادیات نکنیم،‏ ممکن است برخی پی ببرند که زندگی مسیحی ما چقدر پرارزش است.‏ اما اگر تسلیم آنان شویم چطوری به این موضوع پی ببرند؟‏»—‏با ۱پِطرُس ۳:‏۱،‏ ۲ مقایسه شود.‏

۱۶.‏ الف)‏ شخص چگونه ممکن است خود را با استدلال نادرست ‹فریب دهد›؟‏ (‏یعقو ۱:‏۲۲‏)‏ ب)‏ یَهُوَه چه تصمیماتی را برکت می‌دهد؟‏

^۱۶ خواهری که برای کار به سرزمینی مرفه رفته بود به پیران مسیحی آنجا گفت:‏ «برای آن که به اینجا بیایم خیلی چیزها را فدا کردیم.‏ حتی شوهرم مجبور شد که از خدمت پیر مسیحی دست بکشد.‏ امیدوارم که یَهُوَه تصمیم ما را برکت دهد.‏» یَهُوَه حقیقتاً تصمیماتی که بر اساس ایمان گرفته شود برکت می‌دهد ولی چگونه تصمیمی را برکت دهد که خلاف ارادهٔ اوست،‏ به خصوص اگر آن تصمیم باعث شود که شخص افتخاری را بی‌جهت از دست دهد؟‏—‏عبرانیان ۱۱:‏۶؛‏ ۱یوحنا ۵:‏۱۳-‏۱۵ خوانده شود.‏

۱۷.‏ چرا باید قبل از گرفتن تصمیمات از یَهُوَه تقاضای راهنمایی کنیم و چگونه؟‏

^۱۷ قبل از گرفتن تصمیم و بستن تعهد از یَهُوَه تقاضای راهنمایی کنید،‏ نه بعد از آن.‏ برای دریافت روح‌القدس،‏ حکمت و راهنمایی دعا کنید.‏ (‏۲تیمو ۱:‏۷‏)‏ از خود بپرسید:‏ ‹آیا در هر شرایطی حاضرم مطیع یَهُوَه بمانم؟‏ حتی تحت اذیت و آزار؟‏ در این صورت،‏  آیا حاضرم حتی با داشتن زندگی‌ای بسیار ساده مطیع بمانم؟‏› (‏لو ۱۴:‏۳۳‏)‏ از پیران جماعت جویای راهنمایی کلام خدا شوید و به وعدهٔ یَهُوَه در کمک به شما ایمان و اعتماد داشته باشید.‏ پیران مسیحی نمی‌توانند برای شما تصمیم بگیرند ولی می‌توانند به شما کمک کنند تصمیماتی بگیرید که در درازمدت به شادی شما می‌انجامد.‏—‏۲قر ۱:‏۲۴‏.‏

۱۸.‏ چه کسی مسئول فراهم کردن نیازهای خانواده است و ما چگونه می‌توانیم به هم‌ایمانان محتاج کمک کنیم؟‏

^۱۸ یَهُوَه از سر خانواده انتظار دارد که نیازهای روزمرهٔ خانواده‌اش را فراهم کند.‏ عده‌ای با آن که تحت فشار و وسوسه می‌باشند این مسئولیت را بدون ترک خانواده به جا می‌آورند.‏ حقیقتاً باید این اشخاص را تحسین و برایشان دعا کنیم.‏ موقعیت‌های غیرمنتظره مانند فجایع طبیعی یا وضعیت‌های اضطراری پزشکی،‏ فرصت‌هایی را به وجود می‌آورد تا به یکدیگر محبت کنیم.‏ (‏غلا ۶:‏۲،‏ ۵؛‏ ۱پطر ۳:‏۸‏)‏ آیا می‌توانید به هم‌ایمانی در یافتن کار کمک کنید یا در موقعیتی اضطراری نیاز ضروری او را مانند پول یا خوراک فراهم بینید؟‏ بدین شکل شاید لازم نباشد که خانواده‌اش را به منظور یافتن شغل در سرزمینی دیگر ترک کند.‏—‏امث ۳:‏۲۷،‏ ۲۸؛‏ ۱یو ۳:‏۱۷‏.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چرا مسیحیان باید اطمینان داشته باشند که یَهُوَه از آنان حمایت می‌کند؟‏

^۱۹ کتاب مقدّس ما را چنین ترغیب می‌کند:‏ «زندگی شما بَری از پولدوستی باشد و به آنچه دارید قناعت کنید،‏ زیرا خدا فرموده است:‏ ‹تو را هرگز وا نخواهم گذاشت،‏ و هرگز ترک نخواهم کرد.‏› پس با اطمینان می‌گوییم:‏ ‹خداوند یاور من است،‏ پس نخواهم ترسید.‏ انسان به من چه تواند کرد؟‏›» (‏عبر ۱۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ این توصیه چگونه عملی است؟‏

^۲۰ پیری مسیحی که در سرزمینی فقیر زندگی می‌کند چنین می‌گوید:‏ «مردم اغلب می‌گویند که شاهدان یَهُوَه انسان‌هایی شاد هستند.‏ همچنین اشاره می‌کنند شاهدان یَهُوَه‌ای که فقیرند نیز لباسی خوب به تن دارند و به نظر کمبودی ندارند.‏» این موضوع هماهنگ با وعدهٔ عیسی به آنانی است که به پادشاهی خدا اولویت می‌دهند.‏ (‏مت ۶:‏۲۸-‏۳۰،‏ ۳۳‏)‏ بلی،‏ یَهُوَه پدر آسمانی‌مان هر یک از ما را دوست دارد و به خوبی از ما و فرزندانمان حمایت می‌کند.‏ «چشمان خداوند در تمام جهان تردّد می‌کند تا قوّت خویش را بر آنانی که دل ایشان با او کامل است نمایان سازد.‏» (‏۲توا ۱۶:‏۹‏)‏ او احکام خود را به ما داده است تا از آن فایده ببریم،‏ منجمله احکامی که در رابطه با خانواده و نیازهای مادی است.‏ وقتی از آن احکام پیروی کنیم،‏ نشان می‌دهیم که او را دوست و به او اعتماد داریم.‏ زیرا «محبت به خدا همین است که از احکام او اطاعت کنیم و احکام او باری گران نیست.‏»—‏۱یو ۵:‏۳‏.‏

۲۱،‏ ۲۲.‏ چرا مصممید که به یَهُوَه اعتماد کنید؟‏

^۲۱ ادواردو می‌گوید:‏ «غصهٔ دورانی را که از همسر و فرزندانم دور بودم نمی‌خورم چون گذشته را نمی‌توانم تغییر بدهم.‏ بسیاری از همکاران سابقم اکنون ثروتمندند ولی در زندگی شاد نیستند.‏ آنان در خانواده مشکلاتی بزرگ دارند.‏ ولی خانوادهٔ ما بسیار شاد است!‏ همچنین می‌بینم که بسیاری از برادرانمان در این سرزمین با آن که فقیرند به امور روحانی اولویت می‌دهند و این موضوع مرا تحت تأثیر قرار داده است.‏ همهٔ ما به حقیقت وعدهٔ عیسی پی برده‌ایم.‏»—‏مَتّی ۶:‏۳۳ خوانده شود.‏

^۲۲ دلیر باشید!‏ از یَهُوَه اطاعت و به او اعتماد کنید.‏ بگذارید عشق به یَهُوَه،‏ همسر و فرزندانتان،‏ شما را به برآورده ساختن نیازهای روحانی خانواده‌تان برانگیزاند.‏ آنگاه خواهید دید که ‹یَهُوَه یاور شماست.‏›‏