۱.‏ چرا مهر و محبت خدا و پسرش به هم زیاد شد؟‏

عیسی مسیح،‏ پسر یَهُوَه چنین بیان کرد:‏ «پدر را دوست می‌دارم.‏» (‏یو ۱۴:‏۳۱‏)‏ عیسی همچنین گفت:‏ «پدر،‏ پسر را دوست می‌دارد.‏» (‏یو ۵:‏۲۰‏)‏ این موضوع باعث تعجب نیست زیرا که عیسی قبل از زندگی زمینی برای مدت‌های مدید نزد خدا «معمار» بود.‏ (‏امث ۸:‏۳۰‏)‏ عیسی طی مدتی که با پدرش همکاری می‌کرد،‏ به خصوصیات عالی او پی برد و این باعث شد که یَهُوَه را از صمیم دل دوست بدارد.‏ در واقع،‏ مهر و محبت آنان به یکدیگر در اثر معاشرت نزدیک زیاد شد.‏

۲.‏ الف)‏ مهر و محبت ورزیدن به چه مفهوم است؟‏ ب)‏ در این مقاله چه سؤالاتی بررسی می‌شود؟‏

^۲ وقتی به کسی مهر و محبت می‌ورزید بدین مفهوم است که او را بسیار دوست دارید.‏ داود مزمورنویس نوشت:‏ «ای خداوند،‏ ای قوت من،‏ تو را دوست می‌دارم.‏» (‏مز ۱۸:‏۱‏)‏ ما نیز باید چنین احساسی نسبت به خدا داشته باشیم زیرا او نیز ما را دوست می‌دارد.‏ اگر از احکام یَهُوَه اطاعت کنیم،‏ به ما محبت خواهد کرد.‏ ‏(‏تثنیه ۷:‏۱۲،‏ ۱۳ خوانده شود.‏)‏ آیا می‌توان به خدای نادیده محبت کرد؟‏ محبت به یَهُوَه به چه مفهوم است؟‏ چه دلایلی برای محبت به او داریم؟‏ چگونه می‌توانیم به او محبت کنیم؟‏

۳،‏ ۴.‏ چرا قادریم یَهُوَه را محبت کنیم؟‏

^۳ چون «خدا روح است» نمی‌توان او را دید.‏ (‏یو ۴:‏۲۴‏)‏ با این حال،‏ محبت کردن به یَهُوَه امکان‌پذیر است و در کلام خدا فرمان داده شده است که به او محبت کنیم.‏ برای مثال،‏ موسی به اسرائیلیان گفت:‏ «یهوه خدای خود را به تمامی دل و تمامی جان و تمامی توان خود محبت کن.‏»—‏تث ۶:‏۵‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

^۴ از آنجایی که یَهُوَه ما را طوری آفریده است که به او نیاز داشته و قادر به محبت کردن باشیم،‏ می‌توانیم به خدای نادیده محبت کنیم.‏ وقتی نیاز روحانی ما برآورده شود،‏ محبتمان به خدا زیاد می‌شود و شادی و خرسندی می‌یابیم.‏ عیسی گفت:‏ «خوشابحال آنان که نیاز خود را به خدا احساس می‌کنند،‏ زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.‏» (‏مت ۵:‏۳‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ آبراهام کِرسی موریسون در کتابش با عنوان راز آفرینش انسان گفته است که مشاهدهٔ این که انسان‌ها همیشه در جستجوی خدا بوده‌اند و به هستی قادر مطلق اعتقاد داشته‌اند،‏ بسیار شگفت‌انگیز است.‏ بسیاری مانند نویسندهٔ این کتاب درک کرده‌اند که انسان‌ها ذاتاً به شناخت خدا نیاز دارند.‏

۵.‏ از کجا می‌دانیم که می‌توانیم خدا را بیابیم؟‏

^۵ آیا می‌توان خدا را یافت؟‏ بلی!‏ خدا می‌خواهد که او را بجوییم تا بیابیم.‏ وقتی پولُس رسول در آتن،‏ بر تپهٔ آریوپاگوس که در نزدیکی معبد پارتنون که به الٰههٔ آتن باستان وقف‌شده بود،‏ به گروهی شهادت می‌داد،‏ این موضوع را آشکار ساخت.‏ پولُس را تصوّر کنید که در بارهٔ «خدایی که جهان و هر آنچه را در آن است آفرید» سخن می‌گفت و توضیح می‌داد که او «در معابد ساختهٔ دست بشر ساکن نمی‌شود.‏» او سپس گفت که خدا «همهٔ اقوام بشری را از یک انسان پدید آورد تا در سرتاسر زمین ساکن شوند؛‏ و زمانهای تعیین شده برای ایشان و حدود محل سکونتشان را مقرر فرمود.‏ تا مردمان او را بجویند و چه بسا که در پی‌اش گشته،‏ او را بیابند،‏ هر چند از هیچ یک از ما دور نیست.‏» (‏اعما ۱۷:‏۲۴-‏۲۷‏)‏ بلی،‏ انسان‌ها می‌توانند خدا را بیابند و بیش از هفت‌ونیم میلیون شاهد یَهُوَه ‹او را یافته‌اند› و حقیقتاً او را دوست می‌دارند.‏

۶.‏ ‏«بزرگترین حکم شریعت کدام است؟‏»‏

^۶ محبت ما به خدا باید از دل باشد.‏ این موضوع در جواب عیسی به سؤال فَریسی‌ای معلوم می‌شود که پرسید:‏ «ای استاد،‏ بزرگترین حکم شریعت کدام است؟‏» عیسی در پاسخ گفت:‏ «خداوندْ خدای خود را با تمامی دل و با تمامی جان و با تمامی فکر خود محبت نما.‏»—‏مت ۲۲:‏۳۴-‏۳۸‏.‏

۷.‏ الف)‏ محبت کردن به یَهُوَه با «تمامی دل» به چه مفهوم است؟‏ ب)‏ محبت کردن به یَهُوَه با «تمامی جان» به چه مفهوم است؟‏ پ)‏ محبت کردن به یَهُوَه با «تمامی فکر» به چه مفهوم است؟‏

^۷ منظور عیسی چه بود وقتی گفت که یَهُوَه را «با تمامی دل» محبت کنید؟‏ منظور او این بود که یَهُوَه را با احساسات،‏ آرزوها و عواطف خود محبت کنیم.‏ همچنین لازم است که یَهُوَه را «با تمامی جان» یعنی با تمامی وجود و زندگی خود محبت کنیم.‏ به علاوه،‏ باید خدا را با «تمامی فکر» یعنی با تمامی عقل خود محبت کنیم.‏ در واقع،‏ ما باید یَهُوَه را بدون هیچ حدومرزی محبت کنیم.‏

۸.‏ چه اعمالی مشخص می‌کند که به یَهُوَه محبت داریم؟‏

^۸ اگر یَهُوَه را با تمامی دل،‏ جان و فکر محبت کنیم،‏ در مطالعهٔ کلامش پشتکار خواهیم داشت،‏ هر چه از ما بخواهد انجام خواهیم داد و غیورانه بشارت پادشاهی را اعلام خواهیم کرد.‏ (‏مت ۲۴:‏۱۴؛‏ روم ۱۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ محبت حقیقی به یَهُوَه،‏ ما را هر روز به او  نزدیک‌تر می‌سازد.‏ (‏یعقو ۴:‏۸‏)‏ البته،‏ قادر نیستیم که تمام دلایل محبت به یَهُوَه را بررسی کنیم.‏ با این حال،‏ برخی از دلایل را در این مقاله بررسی می‌کنیم.‏

۹.‏ چرا به یَهُوَه محبت می‌کنیم؟‏

^۹ یَهُوَه آفریدگار و مهیاکنندهٔ همهٔ نیازهای ماست.‏ پولُس رسول گفت:‏ «در اوست که زندگی و حرکت و هستی داریم.‏» (‏اعما ۱۷:‏۲۸‏)‏ یَهُوَه زمین پرشکوه را برای سکونت به ما هدیه داده است.‏ (‏مز ۱۱۵:‏۱۶‏)‏ او همچنین خوراک و نیازهای دیگر را برای ادامهٔ حیات به ما بخشیده است.‏ از این رو،‏ پولُس به ساکنین بت‌پرست لِستْره چنین گفت:‏ «خدای زنده .‏ .‏ .‏ خود را بدون شهادت نگذاشت؛‏ او با فرستادن باران از آسمان و بخشیدن فصلهای پُر بار،‏ بر شما احسان نموده،‏ خوراک فراوان به شما ارزانی می‌دارد و دلهایتان را از خرّمی لبریز می‌کند.‏» (‏اعما ۱۴:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ حقیقتاً این دلیل خوبی برای محبت کردن به یَهُوَه،‏ آفریدگار و مهیاکنندهٔ نیازهایمان است!‏—‏جا ۱۲:‏۱‏.‏

۱۰.‏ از بابت فدیه چه احساسی دارید؟‏

^۱۰ خدا راه را برای از میان برداشتن گناه موروثی و مرگ باز کرده است.‏ ‏(‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ حقیقتاً «خدا محبت خود را به ما این‌گونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم،‏ مسیح در راه ما مرد.‏» (‏روم ۵:‏۸‏)‏ بلی،‏ در صورتی که توبه کنیم و به فدیهٔ قربانی عیسی ایمان بورزیم،‏ خدا گناهان ما را می‌بخشد.‏ به حتم،‏ این موضوع،‏ دل ما را از محبت به یَهُوَه سرشار می‌سازد.‏—‏یو ۳:‏۱۶‏.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ یَهُوَه چه امیدهایی به ما داده است؟‏

^۱۱ امیدی که یَهُوَه بخشیده است،‏ ما را از «شادی و آرامش» پر می‌سازد.‏ ‏(‏روم ۱۵:‏۱۳‏)‏ یَهُوَه به مسح‌شدگان امید داده است که اگر تا پای جان وفادار بمانند «تاج حیات را» در آسمان دریافت خواهند کرد.‏ (‏مکا ۲:‏۱۰‏)‏ او همچنین به دیگر مسیحیان وفادار امید داده است که از برکات زندگی ابدی در فردوس برخوردار خواهند شد.‏ (‏لو ۲۳:‏۴۳‏)‏ چنین امیدی هر یک از ما را در برابر آزمایش‌های ایمان استقامت می‌بخشد.‏ حال،‏ واکنش ما نسبت به این امید چیست؟‏ حقیقتاً چنین امیدی،‏ دل ما را از شادی،‏ آرامش و محبت به یَهُوَه پر می‌سازد؛‏ خدایی که بخشندهٔ هر چیز «نیکو و هر عطای کامل» است.‏—‏یعقو ۱:‏۱۷‏.‏

^۱۲ خدا امید دلگرم‌کنندهٔ رستاخیز را به ما داده است.‏ ‏(‏اعما ۲۴:‏۱۵‏)‏ البته از مرگ عزیزمان سوگواری می‌کنیم اما نه «همچون دیگر مردمان که امیدی ندارند.‏» (‏۱تسا ۴:‏۱۳‏)‏ یَهُوَه خدا مشتاق است که مردگان را از روی محبت رستاخیز دهد،‏ به خصوص خادمانی وفادار مانند ایّوب را.‏ (‏ایو ۱۴:‏۱۵‏)‏ شادی زمانی را تصوّر کنید که به استقبال رستاخیزیافتگان می‌رویم.‏ به راستی که تفکّر در مورد این امید شگفت‌انگیز،‏ دل‌هایمان را از عشق و محبت به پدر آسمانی پر می‌سازد!‏

۱۳.‏ از کجا می‌دانیم که یَهُوَه حقیقتاً به فکر ماست؟‏

^۱۳ یَهُوَه حقیقتاً به ما علاقه دارد و به فکر ماست.‏ (‏مزمور ۳۴:‏۶،‏ ۱۸،‏ ۱۹؛‏ ۱پِطرُس ۵:‏۶،‏ ۷ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه همیشه آماده است تا به خادمان وفادارش کمک کند.‏ از این رو،‏ در گلهٔ خدا احساس امنیت می‌کنیم.‏ (‏مز ۷۹:‏۱۳‏)‏ به علاوه،‏ محبت خدا به ما از طریق عملکرد پادشاهی‌اش تحت حکمرانی عیسی نیز نمایان خواهد شد.‏ وقتی عیسی مسیح،‏ زمین را از خشونت،‏ ظلم و شرارت پاک سازد،‏ انسان‌های مطیع از رفاه و آرامش ابدی برخوردار خواهند شد.‏ (‏مز ۷۲:‏۷،‏ ۱۲-‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ بلی،‏ تعمّق در مورد چنین آینده‌ای،‏ ما را برمی‌انگیزاند تا خدای مهربان را با تمامی دل،‏ جان،‏ قدرت و ذهن محبت کنیم.‏—‏لو ۱۰:‏۲۷‏.‏

۱۴.‏ یَهُوَه چه افتخار پرارزشی به ما داده است؟‏

 ^۱۴ یَهُوَه به ما افتخار داده است که شاهدان او باشیم.‏ ‏(‏اشع ۴۳:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ ما به خدا محبت می‌کنیم چون به ما فرصت داده است که از پادشاهی‌اش حمایت کنیم و امید واقعی را برای مردم در این دنیای پرآشوب ببریم.‏ به علاوه،‏ ما با ایمان و اعتقاد راسخ موعظه می‌کنیم زیرا بشارت ما بر اساس کلام خداست،‏ خدایی که وعده‌هایش همیشه تحقق می‌یابد.‏ ‏(‏یوشَع ۲۱:‏۴۵؛‏ ۲۳:‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ البته برکات و دلایل محبت به یَهُوَه بی‌شمار است.‏ حال چگونه می‌توانیم به یَهُوَه محبت کنیم؟‏

۱۵.‏ مطالعه و به‌کارگیری کلام خدا چه کمکی به ما می‌کند؟‏

^۱۵ در مطالعه و به‌کارگیری کلام خدا کوشا باشید.‏ با این کار نشان می‌دهیم که به یَهُوَه محبت می‌کنیم و واقعاً می‌خواهیم که کلامش ‹برای پای‌های ما چراغ› باشد.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ زمانی که در اضطراب و نگرانی به سر می‌بریم،‏ چنین آیاتی ما را تسلّی می‌دهند:‏ «خدایا دل شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد.‏» «محبت تو ای خداوند،‏ تکیه‌گاهم شد.‏ در کثرت غصه‌های دل من،‏ تسلی‌های تو جانم را شادمان می‌سازد.‏» (‏مز ۵۱:‏۱۷؛‏ ۹۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ یَهُوَه و عیسی به تمام رنج‌دیدگان ترحّم می‌کنند.‏ (‏اشع ۴۹:‏۱۳؛‏ مت ۱۵:‏۳۲‏)‏ با مطالعهٔ کلام خدا درمی‌یابیم که یَهُوَه به ما علاقه دارد و به فکر ماست و این موضوع ما را برمی‌انگیزاند که عمیقاً به یَهُوَه محبت کنیم.‏

۱۶.‏ دعاهای مرتب چگونه باعث می‌شود که محبتمان به خدا بیشتر شود؟‏

^۱۶ مرتباً به خدا دعا کنید.‏ دعا ما را به یَهُوَه ‹شنوندهٔ دعا› نزدیک‌تر می‌کند.‏ (‏مز ۶۵:‏۲‏)‏ وقتی می‌بینیم که دعاهای ما مستجاب شده است،‏ محبت ما به خدا بیشتر می‌شود.‏ شاید برای مثال،‏ پی برده باشید که یَهُوَه نگذاشته است بیش از توانتان تحت آزمایش قرار گیرید.‏ (‏۱قر ۱۰:‏۱۳‏)‏ یا وقتی بسیار نگران بودید و در دعا به یَهُوَه التماس کردید،‏ «آرامش [بی‌نظیر] خدا» را دریافت کردید.‏ (‏فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ یا حتی مانند  نَحَمیا در دل دعا کرده و پاسخ دعایتان را دیده باشید.‏ (‏نح ۲:‏۱-‏۶‏)‏ وقتی «در دعا ثابت‌قدم» باشیم و به اجابت دعاهایمان توجه کنیم،‏ محبت و اعتمادمان در سختی‌ها به خدا بیشتر می‌شود.‏—‏روم ۱۲:‏۱۲‏.‏

۱۷.‏ اگر حقیقتاً خدا را دوست بداریم،‏ نسبت به جلسات چه دیدی خواهیم داشت؟‏

^۱۷ حضور در جلسات مسیحی،‏ مجمع‌ها و کنگره‌ها را عادت خود سازید.‏ ‏(‏عبر ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ قوم اسرائیل به گرد هم جمع می‌شدند تا شریعت یَهُوَه را بشنوند،‏ تعلیم یابند،‏ به او احترام بگذارند و فرامینش را اطاعت کنند.‏ (‏تث ۳۱:‏۱۲‏)‏ اگر حقیقتاً خدا را دوست بداریم،‏ اطاعت از فرامینش باری سنگین نخواهد بود.‏ ‏(‏۱یوحنا ۵:‏۳ خوانده شود.‏)‏ پس بیایید حضور در جلسات را امری کم‌اهمیت تلقّی نکنیم زیرا هرگز نمی‌خواهیم محبت نخستین خود را از دست دهیم.‏—‏مکا ۲:‏۴‏.‏

۱۸.‏ محبت به خدا ما را به چه کاری برمی‌انگیزاند؟‏

^۱۸ غیورانه «حقیقت انجیل» را به دیگران اعلام کنید.‏ ‏(‏غلا ۲:‏۵‏)‏ محبت به خدا ما را برمی‌انگیزاند که در بارهٔ پادشاهی خدا موعظه کنیم.‏ عیسی،‏ پادشاه منتخب خدا در حارمَگِدّون «به جهت راستی» یا حقیقت خواهد تاخت.‏ (‏مز ۴۵:‏۴؛‏ مکا ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ حقیقتاً تعلیم به انسان‌ها دربارهٔ دنیای جدید و محبتِ خدا بسیار شادی‌آفرین است!‏—‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۹.‏ چرا باید از یَهُوَه از بابت شبانان گله قدردان باشیم؟‏

^۱۹ از ترتیبات خدا در رابطه با شبانی گله‌اش قدردان باشید.‏ ‏(‏اعما ۲۰:‏۲۸‏)‏ یَهُوَه چون به فکر ماست،‏ پیران مسیحی را به ما هدیه کرده است.‏ پیران مسیحی «مثل پناه‌گاهی از باد و پوششی از طوفان .‏ .‏ .‏ و مانند جوی‌های آب در جای خشک و سایهٔ صخرهٔ عظیم در زمین تعب آورنده» می‌باشند.‏ (‏اشع ۳۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ به حتم هنگام وزیدن بادی شدید یا رگبار باران از داشتن سرپناهی بسیار شکرگزار خواهیم بود!‏ همچنین،‏ از قرار گرفتن زیر سایهٔ صخره‌ای عظیم طی آفتاب سوزان!‏ به طور مشابه،‏ پیران مسیحی در سختی‌ها به ما کمک می‌کنند تا به خدمتمان ادامه دهیم.‏ با اطاعت از پیران مسیحی نشان می‌دهیم که برای این ‹عطایای› انسانی ارزش قائلیم و به خدا و سر جماعت مسیح محبت می‌ورزیم.‏—‏افس ۴:‏۸؛‏ ۵:‏۲۳؛‏ عبر ۱۳:‏۱۷‏.‏

۲۰.‏ اگر یَهُوَه را دوست داشته باشیم،‏ چه می‌کنیم؟‏

^۲۰ اگر با یَهُوَه رابطه‌ای صمیمی داشته باشید،‏ ‹به‌جای‌آورندهٔ کلام خواهید بود،‏ نه فقط شنوندهٔ آن.‏› ‏(‏یعقوب ۱:‏۲۲-‏۲۵ خوانده شود.‏)‏ ایمان کسی که «به‌جای‌آورندهٔ کلام» است،‏ او را به موعظهٔ غیورانه و حضور فعال در جلسات برمی‌انگیزاند.‏ از آنجایی که یَهُوَه را دوست داریم،‏ از ‹شریعت کامل› او که شامل تمام فرامینش می‌شود،‏ اطاعت می‌کنیم.‏—‏مز ۱۹:‏۷-‏۱۱‏.‏

۲۱.‏ دعاهای ما به چه تشبیه شده است؟‏

^۲۱ محبت به یَهُوَه خدا،‏ ما را برمی‌انگیزاند تا مرتب به او صمیمانه دعا کنیم.‏ در اسرائیل باستان،‏ کاهنان هر روز برای یَهُوَه بخور می‌سوزاندند.‏ داود پادشاه با تشبیه دعاهای خود به بخور چنین گفت:‏ «دعای من به حضور تو [یَهُوَه] مثل بخور آراسته شود،‏ و برافراشتن دست‌هایم،‏ مثل هدیهٔ شام.‏» (‏مز ۱۴۱:‏۲؛‏ خرو ۳۰:‏۷،‏ ۸‏)‏ باشد که دعاهای فروتنانه،‏ استدعاهای صادقانه،‏ ستایش صمیمانه و شکرگزاری شما همچون بخور معطر مقبول یَهُوَه واقع شود.‏—‏مکا ۵:‏۸‏.‏

۲۲.‏ در مقالهٔ بعد چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۲۲ عیسی گفت که خدا و همنوع خود را محبت کنیم.‏ (‏مت ۲۲:‏۳۷-‏۳۹‏)‏ در مقالهٔ بعد خواهیم دید که عشق و علاقه به یَهُوَه و معیارهایش چگونه به ما کمک می‌کند تا به همنوع خود محبت کنیم.‏