1, 2. (α) Τι σημαίνει η λέξη «μάρτυρας», και σε ποιον σημαντικό τομέα έχουν αποτύχει τα μέσα ενημέρωσης αυτού του κόσμου; (β) Γιατί δεν εξαρτάται ο Ιεχωβά από τα μέσα ενημέρωσης;

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ η λέξη «μάρτυρας»; Ένα λεξικό δίνει τον εξής ορισμό: «Κάποιος που βλέπει ένα γεγονός και αναφέρει τι συνέβη». Για παράδειγμα, στην πόλη Πιτερμάριτσμπερχ της Νότιας Αφρικής, η εφημερίδα που τώρα ονομάζεται Ο Μάρτυρας (The Witness) κυκλοφορεί εδώ και πάνω από 160 χρόνια. Αυτό το όνομα είναι κατάλληλο, εφόσον ο σκοπός μιας εφημερίδας είναι να αναφέρει με ακρίβεια τα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο. Ο ιδρυτής της δεσμεύτηκε ότι η εφημερίδα θα έλεγε «την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς φόβο και πάθος».

² Δυστυχώς όμως, τα μέσα ενημέρωσης αυτού του κόσμου έχουν ως επί το πλείστον αγνοήσει, ή ακόμα και διαστρεβλώσει, τα πιο σημαντικά γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας. Την ίδια ακριβώς τακτική έχουν εφαρμόσει όσον αφορά την εξαγγελία που έκανε ο παντοδύναμος Θεός μέσω του αρχαίου προφήτη Ιεζεκιήλ: «Τα έθνη θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά». (Ιεζ. 39:7) Αλλά ο Υπέρτατος Κυρίαρχος του σύμπαντος δεν εξαρτάται από τα μέσα ενημέρωσης αυτού του κόσμου. Έχει περίπου οχτώ εκατομμύρια Μάρτυρες οι οποίοι μιλούν στους ανθρώπους όλων των εθνών για εκείνον και την πολιτεία του με την ανθρωπότητα, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Αυτός ο στρατός των Μαρτύρων αναγγέλλει επίσης τις μελλοντικές ευλογίες που υπόσχεται να φέρει ο Θεός στην ανθρωπότητα. Δίνοντας προτεραιότητα σε αυτό το έργο μαρτυρίας, αποδεικνυόμαστε συνεπείς στο θεόδοτο όνομά μας, όπως δηλώνεται  στο εδάφιο Ησαΐας 43:10: «“Εσείς είστε μάρτυρές μου”, λέει ο Ιεχωβά, “ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα”».

3, 4. (α) Πότε υιοθέτησαν οι Σπουδαστές της Γραφής ένα καινούριο όνομα, και πώς ένιωσαν για αυτό; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.) (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε τώρα;

³ Τι προνόμιο είναι να φέρουμε πάνω μας το όνομα του Ιεχωβά, του “Βασιλιά της αιωνιότητας”, ο οποίος λέει: «Αυτό είναι το όνομά μου στον αιώνα, αυτό και το ενθύμημά μου επί γενεές γενεών»! (1 Τιμ. 1:17· Έξοδ. 3:15· παράβαλε Εκκλησιαστής 2:16.) Το 1931, οι Σπουδαστές της Γραφής υιοθέτησαν το όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μετέπειτα, αυτό το περιοδικό δημοσίευσε πολλές επιστολές εκτίμησης. «Τα καλά νέα ότι είμαστε “μάρτυρες του Ιεχωβά” μάς έχουν ενθουσιάσει και μας έχουν κάνει ακόμα πιο αποφασισμένους να ενεργούμε αντάξια αυτού του καινούριου ονόματος», έγραψε μια εκκλησία από τον Καναδά.

⁴ Πώς μπορείτε να δείξετε την εκτίμησή σας για το προνόμιο που έχετε να φέρετε πάνω σας το όνομα του Θεού; Επίσης, μπορείτε να εξηγήσετε το υπόβαθρο της Γραφικής δήλωσης στην οποία βασίζεται το όνομά μας, Μάρτυρες του Ιεχωβά;

5, 6. (α) Με ποια έννοια έπρεπε να είναι οι Ισραηλίτες γονείς μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Ποια άλλη εντολή έπρεπε να ακολουθούν οι Ισραηλίτες γονείς, και γιατί πρέπει να κάνουν το ίδιο οι γονείς σήμερα;

⁵ Στην εποχή του Ησαΐα, οι Ισραηλίτες ως άτομα ήταν «μάρτυρες» του Ιεχωβά και το έθνος ως σύνολο ήταν ο «υπηρέτης» του. (Ησ. 43:10) Ένας τρόπος με τον οποίο έδιναν μαρτυρία οι Ισραηλίτες γονείς ήταν το ότι δίδασκαν τα παιδιά τους για την πολιτεία του Θεού με τους προπάτορές τους. Για παράδειγμα, όταν ο Ιεχωβά τούς έδωσε την εντολή να τηρούν το Πάσχα κάθε χρόνο, τους είπε: «Όταν οι γιοι σας σάς λένε: “Τι σημαίνει για εσάς αυτή η υπηρεσία;” τότε θα λέτε: “Είναι η θυσία του πάσχα για τον Ιεχωβά, ο οποίος προσπέρασε τα σπίτια των γιων του Ισραήλ στην Αίγυπτο όταν έπληξε τους Αιγυπτίους, αλλά απελευθέρωσε τα σπίτια μας”». (Έξοδ. 12:26, 27) Αυτοί οι γονείς ίσως εξηγούσαν επίσης στα παιδιά τους  πως, όταν ο Μωυσής πήγε για πρώτη φορά στον ηγεμόνα της Αιγύπτου για να του ζητήσει να επιτρέψει στους Ισραηλίτες να λατρέψουν τον Ιεχωβά στην έρημο, εκείνος είπε: «Ποιος είναι ο Ιεχωβά ώστε να υπακούσω στη φωνή του και να εξαποστείλω τον Ισραήλ;» (Έξοδ. 5:2) Ασφαλώς, θα τους έλεγαν επίσης πως, μετά την ερήμωση της χώρας από τις δέκα πληγές και τη διαφυγή των Ισραηλιτών από τον αιγυπτιακό στρατό μέσω της Ερυθράς Θάλασσας, η απάντηση στην ερώτηση του Φαραώ έγινε φανερή σε όλους. Ο Ιεχωβά ήταν—και παραμένει—ο Παντοδύναμος. Επιπλέον, οι Ισραηλίτες ως έθνος έγιναν αυτόπτες μάρτυρες του ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός και ο Εκπληρωτής των υποσχέσεών του.

⁶ Χωρίς αμφιβολία, οι Ισραηλίτες οι οποίοι εκτιμούσαν το προνόμιο που είχαν να φέρουν πάνω τους το όνομα του Ιεχωβά ανέφεραν αυτά τα φοβερά γεγονότα, όχι μόνο στα παιδιά τους, αλλά και στους ξένους που γίνονταν δούλοι στα σπιτικά τους. Εξίσου σημαντική όμως ήταν και η εντολή να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους ώστε να τηρούν τα κριτήρια αγιότητας που είχε θέσει ο Θεός. Ο Ιεχωβά είπε: «Πρέπει να αποδεικνύεστε άγιοι, επειδή εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σας, είμαι άγιος». (Λευιτ. 19:2· Δευτ. 6:6, 7) Τι υπέροχο παράδειγμα για τους Χριστιανούς γονείς σήμερα, που πρέπει να εκπαιδεύουν και αυτοί τα παιδιά τους στην οδό της αγιότητας, βοηθώντας τα έτσι να δίνουν τιμή στο ένδοξο όνομα του Θεού!—Διαβάστε Παροιμίες 1:8· Εφεσίους 6:4.

7. (α) Πώς επηρεάζονταν τα γύρω έθνη όταν ο Ισραήλ ήταν πιστός στον Ιεχωβά; (β) Ποια ευθύνη έχουν όλοι όσοι φέρουν το όνομα του Θεού;

⁷ Έτσι λοιπόν, όταν οι Ισραηλίτες ήταν πιστοί, έδιναν θαυμάσια μαρτυρία για το όνομα του Θεού. Τους είχε ειπωθεί: «Όλοι οι λαοί της γης θα δουν ότι το όνομα του Ιεχωβά έχει κληθεί πάνω σου και θα σε φοβηθούν». (Δευτ. 28:10) Δυστυχώς όμως, η ιστορία των Ισραηλιτών ήταν, ως επί το πλείστον, ένα υπόμνημα απιστίας. Κατ’ επανάληψη, επέστρεφαν στη λατρεία των ανθρωποποίητων ειδώλων. Επιπρόσθετα, έγιναν αδίστακτοι, σαν τους χαναανιτικούς θεούς τους οποίους λάτρευαν, θυσιάζοντας τα παιδιά τους και καταπιέζοντας τους φτωχούς. Πόσο έντονα μας διδάσκει αυτό να προσπαθούμε πάντα να είμαστε άγιοι, όπως ο Αγιότατος του οποίου το όνομα φέρουμε!

8. Ποια αποστολή ανέθεσε ο Ιεχωβά στον Ησαΐα, και πώς αντέδρασε εκείνος;

⁸ Ο Ιεχωβά προείπε μια μεγαλειώδη πράξη απελευθέρωσης από αιχμαλωσία, και το έθνος του Ισραήλ θα γινόταν μάρτυρας αυτής της πράξης. (Ησ. 43:19) Τα πρώτα έξι κεφάλαια του βιβλίου του Ησαΐα περιέχουν κυρίως προειδοποιήσεις για τη βέβαιη συμφορά που θα έπληττε την Ιερουσαλήμ και τις γύρω πόλεις. Ο Ιεχωβά, ο οποίος διαβάζει τέλεια τις καρδιές, είπε στον Ησαΐα να συνεχίσει να διακηρύττει αυτή την προειδοποίηση παρότι θα αντιμετώπιζε όλο και πιο σκληρή και αρνητική στάση. Κατάπληκτος, ο Ησαΐας θέλησε να μάθει ως πότε θα παρέμενε αμετανόητο το έθνος του Θεού. Τι του απάντησε Εκείνος; «Μέχρις ότου ερειπωθούν οι πόλεις, ώστε να μην έχουν κάτοικο, και τα σπίτια μείνουν χωρίς χωματένιο άνθρωπο και το έδαφος καταστραφεί και γίνει ερημότοπος».—Διαβάστε Ησαΐας 6:8-11.

9. (α) Πότε εκπληρώθηκε η προφητεία του Ησαΐα σχετικά με την Ιερουσαλήμ; (β) Ποια κατάσταση που επικρατεί σήμερα απαιτεί να είμαστε σε εγρήγορση;

⁹ Ο Ησαΐας ανέλαβε αυτή την αποστολή το τελευταίο έτος της διακυβέρνησης του Βασιλιά Οζία, δηλαδή περίπου το 778 Π.Κ.Χ. Συνέχισε να υπηρετεί ως προφήτης επί 46 χρόνια περίπου, τουλάχιστον μέχρι το 732 Π.Κ.Χ., όταν ο Εζεκίας ήταν ήδη αρκετά χρόνια βασιλιάς. Από τότε πέρασαν 125 χρόνια μέχρι να καταστραφεί η Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Έτσι λοιπόν, ο λαός του Θεού προειδοποιήθηκε από πολύ νωρίς για το τι επρόκειτο να τους συμβεί. Και σήμερα επίσης ο Ιεχωβά, μέσω των υπηρετών του, έχει προειδοποιήσει από πολύ νωρίς τους ανθρώπους για όσα πρόκειται να συμβούν στο μέλλον. Επί 135 χρόνια, από το πρώτο κιόλας τεύχος, Η Σκοπιά κάνει έκκληση στους αναγνώστες της να είναι σε  εγρήγορση επειδή η πονηρή κυριαρχία του Σατανά σύντομα θα τερματιστεί και θα αντικατασταθεί από τη Χιλιετή Βασιλεία του Ιησού Χριστού.—Αποκ. 20:1-3, 6.

10, 11. Πώς έγιναν μάρτυρες της εκπλήρωσης της προφητείας του Ησαΐα οι Ισραηλίτες που ήταν εξόριστοι στη Βαβυλώνα;

¹⁰ Πολλοί υπάκουοι Ιουδαίοι που παραδόθηκαν στους Βαβυλωνίους επέζησαν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. (Ιερ. 27:11, 12) Εκεί, 70 χρόνια μετά, ο λαός του Θεού έγινε μάρτυρας της εκπλήρωσης μιας θαυμαστής προφητείας: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά, ο Εξαγοραστής σας, ο Άγιος του Ισραήλ: “Για χάρη σας θα εξαποστείλω στη Βαβυλώνα και θα κάνω να πέσουν οι αμπάρες των φυλακών”».—Ησ. 43:14.

¹¹ Σε αρμονία με αυτή την προφητεία, κάποια νύχτα στις αρχές Οκτωβρίου του 539 Π.Κ.Χ. συνέβη ένα κοσμοϊστορικό γεγονός. Ενώ ο βασιλιάς της Βαβυλώνας και οι ευγενείς του έπιναν κρασί από τα ιερά σκεύη που είχαν κλαπεί από το ναό της Ιερουσαλήμ και λάτρευαν τους ανθρωποποίητους θεούς τους, τα στρατεύματα της Μηδοπερσίας κατέλαβαν τη Βαβυλώνα. Το 538 με 537 Π.Κ.Χ., ο κατακτητής της Βαβυλώνας, ο Κύρος, διέταξε τους Ιουδαίους να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και να ανοικοδομήσουν το ναό του Θεού. Όλα αυτά είχαν προειπωθεί από τον Ησαΐα, όπως και η υπόσχεση του Ιεχωβά ότι θα προμήθευε για το μετανοημένο λαό του και θα τον προστάτευε στο δρόμο της επιστροφής προς την Ιερουσαλήμ. Ο Θεός τούς αποκάλεσε «ο λαός που έπλασα για τον εαυτό μου, για να διηγείται τον αίνο μου». (Ησ. 43:21· 44:26-28) Όταν αυτοί οι πρώην εξόριστοι τελικά επέστρεψαν και ανοικοδόμησαν το ναό στην Ιερουσαλήμ, έγιναν μάρτυρες του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά, ο μόνος αληθινός Θεός, εκπληρώνει πάντα το λόγο του.

12, 13. (α) Ποιοι συμμετείχαν μαζί με τους Ισραηλίτες στην αποκατάσταση της λατρείας του Ιεχωβά; (β) Τι αναμένεται από τα «άλλα πρόβατα» καθώς υποστηρίζουν τον «Ισραήλ του Θεού», και ποια ελπίδα έχουν;

¹² Σε αυτό το αναγεννημένο έθνος περιλαμβάνονταν χιλιάδες μη Ισραηλίτες, ενώ αργότερα έγιναν προσήλυτοι στον Ιουδαϊσμό και πολλοί άλλοι Εθνικοί. (Έσδρ. 2:58, 64, 65· Εσθήρ 8:17) Σήμερα, «ένα μεγάλο πλήθος» των “άλλων προβάτων” του Ιησού προσφέρουν την όσια υποστήριξή τους στους χρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι απαρτίζουν τον «Ισραήλ του Θεού». (Αποκ. 7:9, 10· Ιωάν. 10:16· Γαλ. 6:16) Το μεγάλο πλήθος φέρει και αυτό πάνω του το θεόδοτο όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά.

¹³ Στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού, το μεγάλο πλήθος θα έχει την απερίγραπτη χαρά να εξηγήσει στους αναστημένους τι σήμαινε να είναι κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά στις τελευταίες ημέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Αλλά θα μπορέσουμε να το ζήσουμε αυτό μόνο αν αποδειχτούμε συνεπείς στο όνομά μας τώρα και αν αγωνιστούμε να παραμείνουμε  άγιοι. Επίσης, όσο σκληρά και αν προσπαθούμε, πρέπει να ζητάμε καθημερινά συγχώρηση για οποιαδήποτε αστοχία μας στην εκδήλωση αγιότητας, αναγνωρίζοντας ότι είμαστε αμαρτωλοί και ότι είναι απαράμιλλη τιμή το να μας επιτρέπει ο Θεός να φέρουμε πάνω μας το άγιο όνομά του.—Διαβάστε 1 Ιωάννη 1:8, 9.

14. Τι σημαίνει το όνομα Ιεχωβά;

¹⁴ Για να κατανοήσουμε καλύτερα πόσο μεγάλη τιμή είναι να φέρουμε πάνω μας το όνομα του Θεού, χρειάζεται να κάνουμε στοχασμούς γύρω από τη σημασία του. Το θεϊκό όνομα, που γενικά αποδίδεται «Ιεχωβά», προέρχεται από ένα εβραϊκό ρήμα το οποίο μπορεί να φανερώνει δράση και είναι δυνατόν να μεταφραστεί «γίνομαι». Έτσι λοιπόν, το όνομα Ιεχωβά θεωρείται ότι σημαίνει «Αυτός Κάνει να Γίνεται». Ο συγκεκριμένος ορισμός ταιριάζει πολύ καλά με το ρόλο που έχει ο Ιεχωβά τόσο ως ο Δημιουργός του υλικού σύμπαντος και των νοημόνων πλασμάτων όσο και ως ο Εκπληρωτής του σκοπού του. Καθώς εκτυλίσσονται τα γεγονότα, συνεχίζει να κάνει το θέλημα και το σκοπό του να γίνονται πραγματικότητα, όσο και αν προσπαθεί οποιοσδήποτε ενάντιος, όπως ο Σατανάς, να ανατρέψει την προοδευτική επεξεργασία του θελήματός Του.

15. Πώς αποκάλυψε ο Ιεχωβά μια πτυχή της προσωπικότητάς του η οποία αντανακλάται στη σημασία του ονόματός του; (Βλέπε το πλαίσιο « Ένα Όνομα Γεμάτο Νόημα».)

¹⁵ Όταν ο Ιεχωβά ανέθεσε στον Μωυσή την αποστολή να βγάλει το λαό Του από την Αίγυπτο, αποκάλυψε μια πτυχή της προσωπικότητάς του χρησιμοποιώντας ένα συγγενικό ρήμα για να περιγράψει το όνομά του, αυτή τη φορά σε πρώτο πρόσωπο. Το Γραφικό υπόμνημα αναφέρει: «Ο Θεός είπε στον Μωυσή: “Θα Αποδειχτώ Αυτό που θα Αποδειχτώ” [ή, “Θα Γίνω οτιδήποτε με ευαρεστεί”]. Και πρόσθεσε: “Αυτό θα πεις στους γιους του Ισραήλ: «Ο Θα Αποδειχτώ με έστειλε σε εσάς»”». (Έξοδ. 3:14· υποσ. ΜΝΚ, στην αγγλική) Έτσι λοιπόν, σε κάθε περίπτωση ο Ιεχωβά θα γίνει οτιδήποτε είναι αναγκαίο για να εκπληρώσει το σκοπό του. Για τους Ισραηλίτες που ήταν κάποτε υπόδουλοι, αποδείχτηκε Ελευθερωτής, Προστάτης, Οδηγός και Προμηθευτής, καλύπτοντας κάθε υλική και πνευματική τους ανάγκη.

16, 17. (α) Πώς μπορούμε να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας για το προνόμιο που έχουμε να φέρουμε πάνω μας το όνομα του Θεού; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁶ Σήμερα, ο Ιεχωβά συνεχίζει να αποδεικνύεται συνεπής στη σημασία του ονόματός του καλύπτοντας κάθε πνευματική και υλική μας ανάγκη. Ωστόσο, η σημασία του ονόματος του Θεού δεν περιορίζεται στα όσα επιλέγει Εκείνος να γίνεται. Περιλαμβάνει και τα όσα κάνει να συμβούν σε σχέση με το έργο των Μαρτύρων του για την εκπλήρωση του σκοπού του. Ο στοχασμός γύρω από αυτό θα μας υποκινήσει να ζούμε σε αρμονία με το όνομά του. Όπως λέει ο 84χρονος Κόρε από τη Νορβηγία, ο οποίος είναι ζηλωτής Μάρτυρας επί 70 χρόνια: «Είναι για εμένα μεγάλη τιμή να υπηρετώ τον Ιεχωβά, τον Βασιλιά της αιωνιότητας, και να ανήκω στο λαό που καλείται με το άγιο όνομά του. Το θεωρούσα πάντα μεγάλο προνόμιο να εξηγώ τη Γραφική αλήθεια και να βλέπω τα μάτια των ανθρώπων να λάμπουν από χαρά καθώς αποκτούν κατανόηση. Για παράδειγμα, νιώθω βαθιά ικανοποίηση όταν τους διδάσκω πώς επιδρά η λυτρωτική θυσία του Χριστού και πώς, μέσω αυτής, μπορούν να ζήσουν αιώνια σε έναν ειρηνικό και δίκαιο νέο κόσμο».

¹⁷ Πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε μερικούς τομείς γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρούμε ανθρώπους που θέλουν να μάθουν για τον Θεό. Ωστόσο, δεν νιώθετε και εσείς, όπως ο Κόρε, μεγάλη χαρά όταν βρίσκετε κάποιο δεκτικό άτομο και μπορείτε να το διδάξετε για το όνομα του Ιεχωβά; Αλλά πώς μπορούμε να είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά και ταυτόχρονα μάρτυρες του Ιησού; Το επόμενο άρθρο μας θα επικεντρωθεί σε αυτό το ερώτημα.