1, 2. (α) Ποιος είναι ο πιο εξέχων μάρτυρας του Ιεχωβά; (β) Τι σημαίνει το όνομα Ιησούς, και πώς έζησε ο Γιος του Θεού σύμφωνα με το όνομά του;

«ΕΓΩ για αυτό έχω γεννηθεί και για αυτό έχω έρθει στον κόσμο, ώστε να δώσω μαρτυρία για την αλήθεια». (Διαβάστε Ιωάννης 18:33-37) Ο Ιησούς Χριστός είπε αυτά τα λόγια στον Ρωμαίο κυβερνήτη της Ιουδαίας κατά τη διάρκεια της δίκης που θα έκρινε τη ζωή του. Είχε μόλις προσδιορίσει τον εαυτό του ως βασιλιά. Χρόνια αργότερα, ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σε αυτό το θαρραλέο παράδειγμα του Ιησού, «που ως μάρτυρας έκανε την καλή δημόσια διακήρυξη μπροστά στον Πόντιο Πιλάτο». (1 Τιμ. 6:13) Πράγματι, μερικές φορές χρειάζεται μεγάλο θάρρος για να είναι κάποιος «πιστός και αληθινός μάρτυρας» σε αυτόν τον κόσμο του Σατανά που διαπνέεται από μίσος!—Αποκ. 3:14.

² Ως μέλος του Ιουδαϊκού έθνους, ο Ιησούς ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά από τη γέννησή του. (Ησ. 43:10) Πράγματι, αποδείχτηκε ο μεγαλύτερος μάρτυρας που ήγειρε ποτέ ο Θεός υπέρ του ονόματός Του. Ο Ιησούς είχε πλήρη συναίσθηση της σημασίας του θεόδοτου ονόματός του. Όταν ένας άγγελος είπε στο θετό του πατέρα, τον Ιωσήφ, ότι αυτό που είχε συλλάβει η Μαρία ήταν μέσω αγίου πνεύματος, στη συνέχεια πρόσθεσε: «Αυτή θα γεννήσει γιο, και πρέπει να καλέσεις το όνομά του Ιησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους». (Ματθ. 1:20, 21· υποσ. ΜΝΚ, στην αγγλική) Οι Βιβλικοί λόγιοι γενικά συμφωνούν ότι το όνομα Ιησούς προέρχεται από το εβραϊκό όνομα Γεσούα, το οποίο περιέχει μια συντετμημένη μορφή του θεϊκού ονόματος  και σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία». Σε αρμονία με τη σημασία του ονόματός του, ο Ιησούς βοήθησε τα «χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ» να μετανοήσουν από τις αμαρτίες τους προκειμένου να ξανακερδίσουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. (Ματθ. 10:6· 15:24· Λουκ. 19:10) Για να το επιτελέσει αυτό, έδωσε μαρτυρία με ζήλο για τη Βασιλεία του Θεού. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος ανέφερε: «Ο Ιησούς ήρθε στη Γαλιλαία, κηρύττοντας τα καλά νέα του Θεού και λέγοντας: “Ο προσδιορισμένος καιρός έχει συμπληρωθεί και η βασιλεία του Θεού έχει πλησιάσει. Να μετανοείτε και να έχετε πίστη στα καλά νέα”». (Μάρκ. 1:14, 15) Επίσης, ο Ιησούς κατέκρινε θαρραλέα τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες, και αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους εκείνοι φρόντισαν να εκτελεστεί.—Μάρκ. 11:17, 18· 15:1-15.

3. Τι συνέβη την τρίτη ημέρα μετά το θάνατο του Ιησού;

³ Αλλά την τρίτη ημέρα μετά τη βάναυση εκτέλεση του Ιησού, συνέβη κάτι εκπληκτικό! Ο Ιεχωβά τον ανέστησε, όχι ως άνθρωπο, αλλά ως αθάνατο πνευματικό πλάσμα. (1 Πέτρ. 3:18) Για να αποδείξει ότι είχε επιστρέψει στη ζωή, ο Κύριος Ιησούς υλοποιήθηκε παίρνοντας ανθρώπινη μορφή. Την ίδια κιόλας ημέρα που αναστήθηκε, εμφανίστηκε τουλάχιστον πέντε φορές σε διάφορους μαθητές.—Ματθ. 28:8-10· Λουκ. 24:13-16, 30-36· Ιωάν. 20:11-18.

4. Ποια συνάθροιση διεξήγαγε ο Ιησούς με τους μαθητές του την ημέρα που αναστήθηκε, και ποια ευθύνη τούς ανέθεσε ξεκάθαρα;

⁴ Η πέμπτη φορά που εμφανίστηκε ο Ιησούς ήταν μπροστά στους αποστόλους του και σε κάποιους άλλους που είχαν συγκεντρωθεί μαζί τους. Σε εκείνη την αξιομνημόνευτη περίσταση, διεξήγαγε, σαν να λέγαμε, μαζί τους μια μελέτη από το Λόγο του Θεού. «Άνοιξε τις διάνοιές τους πλήρως για να συλλάβουν το νόημα των Γραφών». Ως αποτέλεσμα, μπόρεσαν να κατανοήσουν ότι η θανάτωσή του από τους εχθρούς του Θεού και η θαυματουργική του ανάσταση είχαν προειπωθεί στις Γραφές. Ολοκληρώνοντας εκείνη τη συνάθροιση μαζί τους, ο Ιησούς τούς εξήγησε καθαρά ποια ευθύνη είχαν. Τους είπε ότι «με βάση το όνομά του θα κηρυττόταν σε όλα τα έθνη μετάνοια για συγχώρηση αμαρτιών—αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ». Και πρόσθεσε: «Εσείς θα είστε μάρτυρες αυτών των πραγμάτων».—Λουκ. 24:44-48.

5, 6. (α) Γιατί είπε ο Ιησούς: «Θα είστε μάρτυρές μου»; (β) Ποιο νέο χαρακτηριστικό του σκοπού του Ιεχωβά θα έπρεπε να γνωστοποιήσουν οι μαθητές του Ιησού;

⁵ Συνεπώς, 40 ημέρες αργότερα, την τελευταία φορά που εμφανίστηκε ο Ιησούς, οι απόστολοί του θα πρέπει να είχαν καταλάβει τι εννοούσε όταν, με απλά αλλά δυνατά λόγια, τους έδωσε την εντολή: «Θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8) Γιατί είπε ο Ιησούς: «Θα είστε μάρτυρές μου», και όχι του Ιεχωβά; Θα μπορούσε κάλλιστα να το είχε πει αυτό, αλλά οι άνθρωποι στους οποίους μιλούσε ήταν Ισραηλίτες, και επομένως ήταν ήδη μάρτυρες του Ιεχωβά.

⁶ Οι μαθητές του Ιησού θα έπρεπε τώρα να γνωστοποιήσουν ένα νέο χαρακτηριστικό του σκοπού του Ιεχωβά—κάτι πολύ πιο μεγαλειώδες από την απελευθέρωση του Ισραήλ από τη δουλεία στην Αίγυπτο και αργότερα από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα. Ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού Χριστού παρείχαν τη βάση για απελευθέρωση από τη χειρότερη μορφή αιχμαλωσίας, τη δουλεία στην αμαρτία και στο θάνατο. Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι μαθητές του Ιησού, που μόλις είχαν χριστεί με άγιο πνεύμα, γνωστοποίησαν στους ανθρώπους «τα μεγαλεία του Θεού», και πολλοί ανταποκρίθηκαν. Έτσι λοιπόν, από την ουράνια θέση του στα δεξιά του Πατέρα του, ο Ιησούς άρχισε να βλέπει το όνομά του να προσλαμβάνει μεγαλύτερη σημασία καθώς χιλιάδες μετανοούσαν και έθεταν πίστη σε αυτόν ως το μέσο που προμήθευσε  ο Ιεχωβά για σωτηρία.—Πράξ. 2:5, 11, 37-41.

7. Τι απέδειξαν τα γεγονότα της ημέρας της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ.;

⁷ Τα γεγονότα της ημέρας της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ. απέδειξαν ότι ο Ιεχωβά είχε δεχτεί με ευμένεια την αξία της τέλειας ανθρώπινης θυσίας του Ιησού ως εξιλέωση, ή αλλιώς κάλυψη, για την αμαρτία. (Εβρ. 9:11, 12, 24) Ο Ιησούς εξήγησε ότι ήρθε, «όχι για να τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Ματθ. 20:28) Οι “πολλοί” που θα ωφελούνταν από το λύτρο του Ιησού δεν θα περιορίζονταν στους μετανοημένους Ιουδαίους. Αντιθέτως, το θέλημα του Θεού είναι «να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι», εφόσον το λύτρο «αφαιρεί την αμαρτία του κόσμου!»—1 Τιμ. 2:4-6· Ιωάν. 1:29.

8. Πόσο εκτεταμένη μαρτυρία έδωσαν οι μαθητές του Ιησού, και πώς τα κατάφεραν;

⁸ Είχαν εκείνοι οι πρώτοι μαθητές του Ιησού το απαραίτητο θάρρος για να συνεχίσουν να δίνουν μαρτυρία σχετικά με αυτόν; Και βέβαια το είχαν, αλλά δεν τα κατάφεραν με τη δική τους δύναμη. Το πανίσχυρο άγιο πνεύμα του Ιεχωβά τούς υποκινούσε και τους ενδυνάμωνε ώστε να συνεχίσουν να δίνουν μαρτυρία. (Διαβάστε Πράξεις 5:30-32) Περίπου 27 χρόνια μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., μπορούσε να λεχθεί ότι η “αλήθεια των καλών νέων” είχε φτάσει σε Ιουδαίους και Εθνικούς «σε όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό».—Κολ. 1:5, 23.

9. Όπως είχε προειπωθεί, τι συνέβη στην αρχική Χριστιανική εκκλησία;

⁹ Δυστυχώς, όμως, η αρχική Χριστιανική εκκλησία με τον καιρό μολύνθηκε. (Πράξ. 20:29, 30· 2 Πέτρ. 2:2, 3· Ιούδα 3, 4) Όπως είχε δείξει ο Ιησούς, αυτή η αποστασία, την οποία προωθούσε ο “πονηρός”, ο Σατανάς, θα γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη, επισκιάζοντας την αληθινή Χριστιανοσύνη μέχρι την «τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθ. 13:37-43) Τότε ο Ιεχωβά θα ενθρόνιζε τον Ιησού ως Βασιλιά του κόσμου της ανθρωπότητας. Αυτό έγινε τον Οκτώβριο του 1914, σηματοδοτώντας την έναρξη των “τελευταίων ημερών” του πονηρού συστήματος του Σατανά.—2 Τιμ. 3:1.

10. (α) Ποιο σημαντικό χρονικό ορόσημο υπέδειξαν οι χρισμένοι Χριστιανοί στη σύγχρονη εποχή; (β) Τι συνέβη τον Οκτώβριο του 1914, και πώς έχει γίνει αυτό ολοφάνερο;

¹⁰ Στη σύγχρονη εποχή, οι χρισμένοι Χριστιανοί υπέδειξαν εκ των προτέρων τον Οκτώβριο του 1914 ως ένα σημαντικό χρονικό  ορόσημο. Το βάσισαν αυτό στην προφητεία του Δανιήλ για ένα μεγάλο δέντρο που κόπηκε αλλά θα μεγάλωνε ξανά έπειτα από “εφτά καιρούς”. (Δαν. 4:16) Ο Ιησούς, στην προφητεία του σχετικά με τη μελλοντική παρουσία του και “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”, αναφέρθηκε στο ίδιο διάστημα ως “τους προσδιορισμένους καιρούς των εθνών”. Από το βαρυσήμαντο έτος 1914 και έπειτα, «το σημείο της παρουσίας» του Χριστού ως του νέου Βασιλιά της γης έχει γίνει φανερό ώστε να μπορούν να το δουν όλοι. (Ματθ. 24:3, 7, 14· Λουκ. 21:24) Έκτοτε λοιπόν, «τα μεγαλεία του Θεού» περιλαμβάνουν το γεγονός ότι ο Ιεχωβά έχει ενθρονίσει τον Ιησού ως Βασιλιά του κόσμου της ανθρωπότητας.

11, 12. (α) Τι άρχισε να κάνει ο νέος Βασιλιάς της γης το 1919; (β) Ποια επιπρόσθετη εξέλιξη έγινε φανερή από τα μέσα της δεκαετίας του 1930; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

¹¹ Ο Ιησούς Χριστός, ως ο νέος Βασιλιάς της γης, άρχισε σύντομα να απελευθερώνει τους χρισμένους ακολούθους του από την αιχμαλωσία στη “Βαβυλώνα τη Μεγάλη”. (Αποκ. 18:2, 4) Το 1919, λίγο μετά το τέλος του πολέμου, υπήρχαν πλέον οι προϋποθέσεις για να δοθεί παγκόσμια μαρτυρία όσον αφορά το μέσο που προμήθευσε ο Θεός για σωτηρία και τα καλά νέα της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας. Οι χρισμένοι Χριστιανοί άδραξαν την ευκαιρία να δώσουν μαρτυρία, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν χιλιάδες ακόμα χρισμένοι για να γίνουν συγκληρονόμοι του Χριστού.

¹² Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 και έπειτα, έγινε φανερό ότι ο Χριστός είχε αρχίσει να συγκεντρώνει εκατομμύρια από τα «άλλα πρόβατά» του τα οποία θα αποτελούσαν ένα «μεγάλο πλήθος» από όλα τα έθνη. Υπό την κατεύθυνση των χρισμένων Χριστιανών, αυτό το μεγάλο πλήθος ακολουθεί επίσης το θαρραλέο παράδειγμα του Ιησού και γνωστοποιεί δημόσια ότι οφείλει τη σωτηρία του στον Θεό και στον Χριστό. Καθώς υπομένουν σε αυτό το έργο μαρτυρίας και συνεχίζουν να ασκούν πίστη στο λύτρο του Χριστού, θα έχουν το προνόμιο να επιζήσουν από «τη μεγάλη θλίψη», η οποία θα βάλει τέλος στον κόσμο του Σατανά.—Ιωάν. 10:16· Αποκ. 7:9, 10, 14.

13. Ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, τι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε, και πώς μπορούμε να έχουμε βέβαιη επιτυχία;

¹³ Είθε να συνεχίσουμε να θεωρούμε πολύτιμο το προνόμιο που έχουμε να είμαστε Μάρτυρες “των μεγαλείων” τα οποία έχει ήδη κάνει ο Ιεχωβά Θεός, καθώς και των υποσχέσεών Του για το μέλλον. Είναι αλήθεια ότι αυτό το έργο δεν είναι πάντα εύκολο. Πολλοί αδελφοί μας κηρύττουν σε τομείς όπου συναντούν μεγάλη απάθεια, εμπαιγμό ή απροκάλυπτο διωγμό. Αν συμβαίνει αυτό και σε εμάς, μπορούμε να κάνουμε ό,τι έκανε ο απόστολος Παύλος και οι σύντροφοί του. Όπως είπε ο ίδιος: «Βρήκαμε την τόλμη μέσω του Θεού μας για να σας πούμε τα καλά νέα του Θεού με μεγάλο αγώνα». (1 Θεσ. 2:2) Ας μην παραιτηθούμε λοιπόν ποτέ. Απεναντίας, ας είμαστε  αποφασισμένοι να παραμείνουμε συνεπείς στην αφιέρωσή μας καθώς το σύστημα του Σατανά οδεύει στην ερείπωσή του. (Ησ. 6:11) Βέβαια, αυτό δεν μπορούμε να το πετύχουμε με τη δική μας δύναμη, αλλά όπως έκαναν και οι πρώτοι Χριστιανοί, πρέπει να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά ζητώντας του να μας δίνει μέσω του πνεύματός του «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό».—Διαβάστε 2 Κορινθίους 4:1, 7· Λουκ. 11:13.

14, 15. (α) Τι άποψη είχε ο κόσμος για τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα Κ.Χ., και τι είπε ο απόστολος Πέτρος για αυτούς; (β) Πώς πρέπει να νιώθουμε αν μας συμπεριφέρονται άσχημα επειδή είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁴ Σήμερα, εκατομμύρια μπορεί να ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αλλά «απαρνούνται [τον Θεό] με τα έργα τους, επειδή είναι απεχθείς και ανυπάκουοι και δεν είναι επιδοκιμασμένοι για κανενός είδους καλό έργο». (Τίτο 1:16) Είναι καλό να θυμόμαστε ότι, τον πρώτο αιώνα, πολλοί—αν όχι οι περισσότεροι—μισούσαν τους γνήσιους Χριστιανούς. Να γιατί ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Αν ονειδίζεστε για το όνομα του Χριστού, είστε ευτυχισμένοι, γιατί . . . το πνεύμα του Θεού . . . αναπαύεται πάνω σας».—1 Πέτρ. 4:14.

¹⁵ Ισχύουν αυτά τα θεόπνευστα λόγια για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα; Και βέβαια, επειδή δίνουμε μαρτυρία για τη βασιλεία του Ιησού. Επομένως, αν μας μισούν επειδή φέρουμε πάνω μας το όνομα του Ιεχωβά, είναι σαν να μας “ονειδίζουν για το όνομα του [Ιησού] Χριστού”, ο οποίος είπε στους εναντίους του: «Εγώ έχω έρθει εξ ονόματος του Πατέρα μου, αλλά δεν με δέχεστε». (Ιωάν. 5:43) Έτσι λοιπόν, την επόμενη φορά που θα συναντήσετε εναντίωση καθώς δίνετε μαρτυρία, πάρτε θάρρος. Αυτή η άσχημη συμπεριφορά αποδεικνύει ότι ο Θεός σάς χαμογελάει με επιδοκιμασία και ότι το πνεύμα του «αναπαύεται πάνω σας».

16, 17. (α) Τι βλέπει ο λαός του Ιεχωβά σε πολλά μέρη του κόσμου; (β) Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

¹⁶ Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε ότι σε πολλά μέρη του κόσμου βλέπουμε μεγάλες αυξήσεις. Ακόμα και σε τομείς που καλλιεργούνται συχνά, βρίσκουμε ανθρώπους οι οποίοι είναι πρόθυμοι να ακούσουν το υπέροχο άγγελμα σωτηρίας που κηρύττουμε. Ας δείχνουμε επιμέλεια κάνοντας επανεπισκέψεις σε αυτά τα ενδιαφερόμενα άτομα και, αν είναι δυνατόν, διεξάγοντας Γραφική μελέτη μαζί τους, ώστε να τους βοηθήσουμε να προοδεύσουν προς την αφιέρωση και το βάφτισμα. Πιθανώς νιώθετε όπως η Σάρι από τη Νότια Αφρική, η οποία είναι δραστήρια στο έργο μαρτυρίας επί 60 και πλέον χρόνια. Η ίδια λέει: «Είμαι πολύ ευγνώμων επειδή, μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού, μπορώ να έχω καλή σχέση με τον Ιεχωβά, τον Κυρίαρχο του σύμπαντος, και είμαι ευτυχισμένη που μπορώ να γνωστοποιώ το ένδοξο όνομά του». Εκείνη και ο σύζυγός της, ο Μαρτίνους, έχουν βοηθήσει πολλούς να γίνουν λάτρεις του Ιεχωβά, μεταξύ αυτών και τα τρία τους παιδιά. «Καμιά άλλη δραστηριότητα», προσθέτει η Σάρι, «δεν φέρνει μεγαλύτερη ικανοποίηση, και μέσω του αγίου του πνεύματος ο Ιεχωβά δίνει σε όλους μας τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε αυτό το ζωοσωτήριο έργο».

¹⁷ Είτε είμαστε βαφτισμένοι Χριστιανοί είτε προοδεύουμε προς αυτόν το στόχο, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ευγνώμονες για το προνόμιο του να ανήκουμε στην παγκόσμια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, συνεχίστε να δίνετε πλήρη μαρτυρία καθώς αγωνίζεστε να κρατάτε τον εαυτό σας αμόλυντο από τον ακάθαρτο κόσμο του Σατανά. Κάνοντάς το αυτό, θα δίνετε τιμή στον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας, που μας έχει χαρίσει το προνόμιο να φέρουμε πάνω μας το ένδοξο όνομά του.