داود چنین نوشت:‏ «مرد صالح را هرگز متروک [یعنی ترک‌شده] ندیده‌ام و نه نسلش را که گدای نان بشوند.‏» نتیجه‌گیری کلّی داود بر اساس مشاهداتش بود.‏ او در زندگی دیده بود که یَهُوَه چگونه از او به خوبی حمایت و مراقبت کرده است.‏ (‏مز ۳۷:‏۲۵‏)‏ با وجود آن،‏ سخنان داود بدین مفهوم نیست که پرستندگان یَهُوَه هرگز دچار کمبود نخواهند شد.‏

البته،‏ داود گاهی اوقات با وضعیت‌های سخت مواجه می‌شد.‏ یک بار زمانی بود که از دست شاؤل پادشاه فرار کرد.‏ از این رو،‏ داود به اندازهٔ کافی آذوقه نداشت و برای خود و همراهانش تقاضای نان کرد.‏ (‏۱سمو ۲۱:‏۱-‏۶‏)‏ پس در آن زمان داود در جستجوی نان بود.‏ با این حال،‏ در آن موقعیت بحرانی داود می‌دانست که یَهُوَه او را رها نکرده است.‏ در واقع،‏ در جایی از کتاب مقدّس نیامده است که داود برای ‹نان گدایی› کرده باشد تا زنده بماند.‏

در مَتّی ۶:‏۳۳ عیسی قول داد که خدا تمام نیازهای خادمان وفادارش را که به اهداف پادشاهی اولویت دهند،‏ فراهم می‌سازد.‏ عیسی به پیروانش چنین گفت:‏ «نخست در پی پادشاهی خدا و انجام ارادهٔ او باشید،‏ آنگاه همهٔ اینها [مانند غذا،‏ نوشیدنی و لباس] نیز به شما عطا خواهد شد.‏» با این حال،‏ عیسی همچنین اشاره کرد که ‹برادرانش› به دلیل زجر و آزار ممکن است با گرسنگی مواجه شوند.‏ (‏مت ۲۵:‏۳۵،‏ ۳۷،‏ ۴۰‏)‏ پولُس رسول با چنین مشکلی مواجه شد.‏ او گاهی اوقات گرسنگی و تشنگی کشید.‏—‏۲قر ۱۱:‏۲۷‏.‏

یَهُوَه به ما گفته است که به طرق مختلف زجر و آزار خواهیم دید.‏ او شاید بگذارد که تحت محرومیت قرار گیریم تا به اتهامات ابلیس پاسخ داده شود.‏ (‏ایو ۲:‏۳-‏۵‏)‏ برای مثال،‏ برخی از هم‌ایمانانمان مانند آنانی که در اردوگاه‌های اسارت نازی‌ها بودند،‏ جانشان به دلیل زجر و آزار به خطر افتاد.‏ فقدان غذا یکی از ترفندهای پلیدی بود که برای در هم شکستن ایمان شاهدان یَهُوَه به کار گرفته شد.‏ اکثر شاهدان یَهُوَه به خدا وفادار ماندند و او نیز آنان را رها نکرد.‏ با این حال،‏ یَهُوَه گذاشت که آنان تحت زجر و آزار قرار گیرند،‏ درست همان طوری که گذاشته است مسیحیان کنونی نیز به طرق مختلف سختی ببینند.‏ ولی،‏ شکی نیست که یَهُوَه کسانی را که به سبب نامش زجر و آزار می‌کشند،‏ کمک می‌کند تا آن را تحمّل کنند.‏ (‏۱قر ۱۰:‏۱۳‏)‏ سخنان فیلیپیان ۱:‏۲۹ را به خاطر داشته باشید که آمده است:‏ «زیرا این افتخار نصیب شما شده که نه تنها به مسیح ایمان آورید،‏ بلکه در راه او رنج هم ببرید.‏»‏

یَهُوَه به خادمانش وعده داده است که آنان را رها نخواهد کرد.‏ در اِشَعْیا ۵۴:‏۱۷ چنین آمده است:‏ «هر اسلحه‌ای که بر ضد تو ساخته شود کاری از پیش نخواهد برد.‏» (‏ترجمهٔ تفسیری‏)‏ این وعده و وعده‌های مشابه تضمینی است که قوم خدا محافظت می‌شوند.‏ با این حال،‏ تک‌تک مسیحیان تحت سختی‌ها قرار خواهند گرفت و حتی برخی از آنان ممکن است جان خود را از دست دهند.‏