ФЕРНАНДО * јаман нараһат иди. Чүнки ики ағсаггал онунла тәкликдә данышмаг истәдикләрини демишди. Рајон нәзарәтчисинин башчәкмәсиндән сонра ағсаггаллар јығынҹагда әлавә мәсулијјәтләр алмасы үчүн ондан нә тәләб олдуғуну изаһ етдиләр. Вахт кечирди, Фернандо фикир чәкирди, ҝөрәсән, о, нә вахтса ағсаггал олаҹаг, ја јох. Инди рајон нәзарәтчиси јенидән јығынҹаға баш чәкир. Мараглыдыр, бәс бу дәфә ағсаггаллар нә дејәҹәк?

Будур, ағсаггаллар јенидән Фернандоја јахынлашырлар. Ағсаггаллардан бири 1 Тимотејә 3:1 ајәсинә истинад едиб дејир ки, јығынҹаг ағсаггаллары онун ағсаггал тәјин олунмасы илә бағлы мәктуб алыблар. О, гулагларына инанмајыб сорушду: «Неҹә, неҹә?» Гардаш дедијини јенидән тәкрарлајанда Фернандонун үзү ҝүлдү. Онун тәјинаты јығынҹагда елан едиләндә һамы севинди.

Бәс јығынҹагда мәсулијјәтләр алмаг истәји јанлышдыр? Бу һеч дә белә дејил. 1 Тимотејә 3:1 ајәсинә әсасән, «нәзарәтчи вәзифәсинә ҹан атан адам јахшы иш ҝөрүр». Бир чох гардашлар бу тәшвигедиҹи сөзләрә әсасән давраныр вә јығынҹагда мәсулијјәтләрә лајиг ҝөрүлмәк үчүн руһани аддымлар атырлар. Белә ки, һал-һазырда Аллаһын халгы арасында он минләрлә мәһарәтли ағсаггал вә хидмәти көмәкчи вар. Јығынҹагларын сајы ҝүнү-ҝүндән артдығындан даһа чох гардашларын мәсулијјәтләрә ҹан атмасы тәләб олунур. Бәс буну дүзҝүн шәкилдә неҹә етмәк олар? Јахуд Фернандо кими, ағсаггал олмаға ҹан атанлар нә вахт тәјинат алаҹаглары барәдә нараһатчылыг кечирмәлидирләрми?

Мүгәддәс Китабда ишләнән «ҹан атмаг» ифадәси јунан фелиндән тәрҹүмә едилиб вә үрәкдән арзуламаг, арзуладығы шејә тәрәф узанмаг мәнасыны верир. Бу, киминсә узаныб ағаҹдан дадлы бир  мејвә дәрмәјә чалышмасына бәнзәјир. Лакин ҹан атмаг «нәзарәтчи вәзифәсинә» аҹҝөзлүклә тамаһ салмаг демәк дејил. Чүнки ағсаггал олмаға сидги-үрәкдән ҹан атанларын мәгсәди вәзифәјә галхмаг јох, «јахшы иш» ҝөрмәк олмалыдыр.

Бу јахшы ишлә бағлы әксәр тәләбләр 1 Тимотејә 3:2—7 вә Титус 1:5—9 ајәләриндә јазылыб. Узун илләрдир ағсаггал кими хидмәт едән Рајмонд гардаш һәмин јүксәк нормаларла бағлы белә демишди: «Мәним үчүн, ән әсасы, инсанын хасијјәтидир. Дүздүр, јахшы нитг вә өјрәтмәк баҹарығы ваҹибдир, лакин һәр шеј бунунла битмир, инсан ҝәрәк гүсурсуз, һәр шејдә һәддини билән, сағламдүшүнҹәли, низам-интизамы севән, гонагпәрвәр, ағыллы-камаллы олсун».

Бу вәзифәјә, һәгигәтән дә, ҹан атан гардаш гүсурсуз олдуғуну һәр ҹүр надүрүстлүкдән вә натәмизликдән узаг дурмагла ҝөстәрир. О, һәр шејдә һәддини билән, сағламдүшүнҹәли, низам-интизамы севән, ағыллы-камаллыдыр, буна ҝөрә дә һәмиманлылары онун рәһбәрлијинә вә проблемләринин һәллиндә көмәјинә ҝүвәнирләр. Гонагпәрвәр олдуғу үчүн о, ҝәнҹләрин вә һәгигәтә јени ҝәләнләрин руһланма мәнбәјидир. Хејирхаһлыг етмәји севдији үчүн хәстәләрә вә јашлылара тәсәлли верир вә көмәк едир. О, бу хүсусијјәтләри тәјинат алмаг үчүн јох, башгаларына фајда ҝәтирмәк үчүн инкишаф етдирир *.

Ағсаггаллар шурасы тәјината ҹан атан гардаша мәсләһәт вермәјә вә она дәстәк олмаға һазырдыр. Лакин Мүгәддәс Китаб тәләбләринә ҹаваб вериб-вермәјәҹәји онун өзүндән асылыдыр. Һенри адлы тәҹрүбәли ағсаггал дејир: «Әҝәр сән ҹан атырсанса, онда бу тәјината јарарлы олдуғуну сүбут етмәк үчүн әлиндән ҝәләни ет». О, Ваиз 9:10 ајәсини ситат ҝәтирәрәк изаһ едир: «“Чалышмаг үчүн нә баҹарырсан, вар ҝүҹүнлә ет”. Ағсаггалларын сәнә һәвалә етдији һәр бир тапшырығы ән јахшы тәрздә һәјата кечир. Дөшәмәни тәмизләмәк дә дахил олмагла, јығынҹагда сәнә тапшырылан бүтүн ишләри сев. Онда сәнин ишин вә ҝөстәрдијин ҹәһдләр нәзәрдән гачмајаҹаг. Әҝәр јахын ҝәләҹәкдә  ағсаггал кими хидмәт етмәк истәјирсәнсә, мүгәддәс хидмәтин һәр саһәсиндә зәһмәткеш вә етибарлы ол. Һәјатда гүрурлу јох, тәвазөкар ол (Мат. 23:8—12).

Јығынҹагда мәсулијјәтләрә ҹан атан бәзиләри уҹундан-гулағындан ағсаггал олмаг истәдикләринә ејһам вура вә ја ағсаггаллар шурасына тәсир ҝөстәрмәјә чалыша биләр. Башгалары исә ағсаггаллар мәсләһәт верәндә өз наразылыгларыны билдирирләр. Беләләри өзләриндән сорушмалыдыр: «Мән өз марагларымы ҝүдүрәм, јохса һәлимликлә Јеһованын халгынын гејдинә галмаг истәјирәм?»

Ағсаггал вәзифәсинә ҹан атанлар «сүрүјә нүмунә олун» тәләбини дә унутмамалыдыр (1 Пет. 5:1—3). Јығынҹаға нүмунә олан кәс һијләҝәр фикир вә һәрәкәтләрдән гачыр. Тезликлә тәјинат алыб-алмајаҹағындан асылы олмајараг, о, сәбирли олмалыдыр. Ағсаггал олмаг инсаны мөҹүзәви шәкилдә нөгсанлардан тәмизләмир (Сај. 12:3; Мәз. 106:32, 33). Һәмчинин гардашын «[виҹданы] һәр ҹәһәтдән» раһат олса да, кимләрсә онда бир әмма тапаҹаглар (1 Кор. 4:4). Буна ҝөрә дә ағсаггаллар сәнә Мүгәддәс Китаб әсасында сәмими мәсләһәт верәндә гыҹыгланмадан гәбул ет вә бунун үзәриндә ишлә.

Бәзи гардашлара елә ҝәлир ки, онларын тәјинатлары ҝеҹикир. Артыг илләрдир «нәзарәтчи вәзифәсинә ҹан [атмағын]», һәрдән сәни нараһат едирми? Белә олан һалда нөвбәти илһамланмыш сөзләри јадда сахла: «Ҝеҹикән үмид үрәји хәстәләндирир, арзуја чатмаг һәјат ағаҹыдыр» (Сүл. мәс. 13:12).

Арзу олунан мәгсәд әлчатмаз кими ҝөрүнәндә инсанын үрәји үзүлә биләр. Ибраһим пејғәмбәр өзүнү белә һисс едирди. Јеһова она оғлу олаҹағыны вәд етмишди, лакин илләр өтүрдү вә Сара илә онун өвлады олмурду ки олмурду (Јар. 12:1—3, 7). Гоҹалыг чағында Ибраһим фәрјад етди: «Еј Худавәнд Рәбб, мәнә нә верәҹәксән? Мәним өвладым јохдур... Сән мәнә өвлад [вермәдин]». Јеһова ону әмин етди ки, өвладла бағлы вердији вәд мүтләг һәјата кечәҹәк. Анҹаг Аллаһын бу вәди јеринә јетмәздән әввәл, ән азы, 14 ил дә кечди (Јар. 15:2—4; 16:16; 21:5).

Бу мүддәт әрзиндә Ибраһим Јеһоваја хидмәтдә севинҹини итирдими? Хејр. О, һеч вахт Аллаһын вәдинә шүбһә етмәди. О, һәр шејин јахшы олаҹағына әмин иди. Һәвари Павел јазмышды: «Ибраһим бу вәди сәбир ҝөстәрәндән сонра алды» (Ибр. 6:15). Сонда Күлли-Ихтијар Аллаһ сәбирлә ҝөзләјән бу садиг бәндәсини хејир-дуаландырды. Бәс сән Ибраһимдән өзүнә нә ҝөтүрә биләрсән?

Әҝәр ағсаггал кими хидмәт етмәк истәјин илләрдир үрәјиндә галыбса, Јеһовадан үмидини үзмә. Хидмәтдә севинҹини итирмә. Бир чох гардашлара руһани аддымлар атмаға көмәк етмиш Уорн гардаш бөлүшүр: «Гардашын тәјината јарарлы олдуғуну ҝөрмәк үчүн вахт лазымдыр. Бу вахт әрзиндә давранышы вә алдығы тапшырыглара неҹә јанашмасы сајәсиндә гардашын хасијјәти вә габилијјәти  јаваш-јаваш үзә чыхыр. Бәзиләри өзләрини јалныз тәјинат алдыглары тәгдирдә уғурлу һесаб едирләр. Бу ҹүр дүшүнмәк јанлышдыр вә инсаны дала сала биләр. Һансы тәјинатда олмағындан вә ҝөрдүјүн ишдән асылы олмајараг, Јеһоваја сәдагәтлә хидмәт едирсәнсә, бу, сәнин уғурундур».

Бир гардаш ағсаггал олаҹағы ҝүнү он илдән чох ҝөзләмишди. О, «Језекел» китабынын 1-ҹи фәслиндә һамымыза јахшы таныш олан бир вәзијјәтә истинад едәрәк өзүнә ҝөтүрдүјү дәрс һагда дејир: «Јеһова Өз арабасыны, тәшкилатыны сечдији сүрәтлә идарә едир. Әсас олан бизим фикирләшдијимиз вахт јох, Јеһованын гојдуғу вахтдыр. Галды ки, ағсаггал олмағы ҝөзләмәк мәсәләсинә, ваҹиб дејил мән нә истәјирәм вә нәјин арзусундајам. Бәлкә истәдијим шеј Јеһованын мәнә лазым билдији шеј дејил».

Әҝәр үмид едирсән ки, нә вахтса бир ағсаггал кими јахшы иш ҝөрәҹәксән, онда јығынҹағын рифаһы үчүн чалышмаға ҹан ат. Әҝәр ҝөзүндә вахт ҝеҹ кечирсә, нараһатчылығы өзүндән гов вә кәмһөвсәлә олма. Јухарыда һаггында бәһс олунан Рајмонд дејир: «Шөһрәтпәрәст инсаны һеч нә гане етмәз. Нараһатчылыг кечирән инсан Јеһоваја хидмәтин ҝәтирдији севинҹи дујмур». Она ҝөрә дә Аллаһын руһунун бәһрәсини, хүсусилә дә сәбри өзүндә даһа чох јетишдир. Мүгәддәс Јазылары арашдырмагла руһанилијини даһа да ҝүҹләндир. Хош хәбәрин тәблиғинә вә мараглананлара Мүгәддәс Китабы өјрәтмәјә даһа чох вахт ајыр. Руһани ишләрдә аиләнә дәстәк ол вә һәмишә аиләви ибадәт кечир. Баҹы-гардашларла бирҝә олмаг үчүн һәр бир фүрсәтдән истифадә ет. Беләҹә, мәгсәдинә доғру аддымладыгҹа Јеһоваја хидмәтдән һәзз алаҹагсан.

Јеһованын лүтфү сајәсиндә јығынҹагда мәсулијјәтләрә јарарлы олмаг үчүн өз үзәримиздә ишләјә биләрик. Нә Јеһова, нә дә Онун тәшкилаты мәсулијјәтләрә ҹан атанларын мәјус вә кәдәрли олмасыны истәмир. Аллаһ Она тәмиз нијјәтлә хидмәт едәнләрдән Өз дәстәјини вә хејир-дуасыны әсирҝәмир. Һәгигәтән дә, Онун хејир-дуалары һеч вахт инсана «гүссә вермәз» (Сүл. мәс. 10:22).

Мәсулијјәтә артыг узун мүддәтдир ҹан атсан да, Јеһова илә мүнасибәтләрини мөһкәмләндирмәк үчүн һәмишә нәсә едә биләрсән. Јеһова Она хидмәтдә етдикләрини, лазым олан кејфијјәтләр үзәриндә ишләдијини, аиләнә вахт ајырмаг шәрти илә јығынҹагда чәкдијин зәһмәти унутмајаҹаг. Һансы тәјинатда олсан да, гој Јеһоваја хидмәт һәр заман сәнә севинҹ ҝәтирсин.