۱،‏ ۲.‏ الف)‏ در رابطه با رفتار،‏ از قوم خدا چه انتظاری می‌رود؟‏ ب)‏ در این مقاله به چه سؤالاتی پاسخ داده می‌شود؟‏

در کتاب لاویان بر موضوع تقدّس تأکید فراوان شده است.‏ یَهُوَه خدا به پِطرُس رسول الهام کرد که این تقدّس را با رفتار مقدّس مسیحی ارتباط دهد.‏ ‏(‏۱پِطرُس ۱:‏۱۴-‏۱۶ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه،‏ «آن قدّوس،‏» از مسح‌شدگان و گوسفندان دیگر انتظار دارد که نه فقط در برخی از رفتار بلکه در همهٔ رفتار خود مقدّس باشند.‏—‏یو ۱۰:‏۱۶‏.‏

^۲ بررسی بیشتر کتاب لاویان برای یافتن گنج‌های روحانی دیگر بسیار مفید است و به‌کارگیری آنچه می‌آموزیم به ما کمک می‌کند در همهٔ رفتار خود مقدّس باشیم.‏ در این مقاله این سؤالات مورد بررسی قرار خواهد گرفت:‏ ‹چه دیدی به سازش باید داشته باشیم؟‏ کتاب لاویان چه موضوعی را در رابطه با حمایت از سلطنت عالمگیر یَهُوَه به ما تعلیم می‌دهد؟‏ از تقدیم قربانی‌ها چه درسی می‌آموزیم؟‏›‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چرا مسیحیان نباید در رابطه با قوانین و اصول کتاب مقدّس سازش کنند؟‏ ب)‏ چرا نباید انتقام بگیریم یا کینه به دل راه دهیم؟‏

^۳ اگر می‌خواهیم یَهُوَه را خشنود سازیم،‏ باید به قوانین و اصولش قویاً پای‌بند باشیم،‏ هرگز چیزی ناپاک را نپذیریم و سازش نکنیم.‏ البته ما تحت شریعت موسوی نیستیم.‏ با این حال،‏ شریعت به ما کمک می‌کند تا درک کنیم چه چیزی  مورد قبول یَهُوَه است و چه چیزی نیست.‏ برای مثال،‏ به اسرائیلیان چنین فرمانی داده شده بود:‏ «از اَبنای قوم خود انتقام مگیر،‏ و کینه مورز،‏ و همسایهٔ خود را مثل خویشتن محبت نما.‏ من یَهُوَه هستم.‏»—‏لاو ۱۹:‏۱۸‏.‏

^۴ یَهُوَه از همهٔ ما انتظار دارد که از انتقام گرفتن اجتناب کنیم و کینه به دل راه ندهیم.‏ (‏روم ۱۲:‏۱۹‏)‏ اگر قوانین و اصول الٰهی را نادیده گیریم،‏ ابلیس را شاد خواهیم ساخت و ممکن است باعث بدنامی یَهُوَه شویم.‏ حتی اگر کسی عمداً ما را رنجانده باشد،‏ نباید بگذاریم کینه و نفرت در دلمان راه یابد.‏ کتاب مقدّس ما را به «ظروفی خاکی» یا گلی تشبیه می‌کند که در آن گنجی نفیس قرار گرفته است.‏ این گنج خدمت موعظه است.‏ (‏۲قر ۴:‏۱،‏ ۷‏)‏ ما نمی‌خواهیم نفرت و کینه را که مانند اسید می‌باشد در همان ظرفی بریزیم که آن گنج در آن قرار دارد!‏

۵.‏ از هارون و مرگ پسرانش چه موضوعی را می‌آموزیم؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۵ در لاویان ۱۰:‏۱-‏۱۱‏،‏ در مورد اتفاقی دلخراش و غم‌انگیز که برای هارون و خانواده‌اش رخ داد می‌خوانیم.‏ احتمالاً آنان هنگامی که آتش از آسمان آمد و ناداب و ابیهو،‏ پسران هارون را در خیمهٔ اجتماع هلاک ساخت،‏ شدیداً ناراحت شدند.‏ حقیقتاً این اتفاق،‏ ایمان هارون و خانواده‌اش را تحت آزمایش قرار داد،‏ زیرا خدا به آنان گفته بود برای آنان سوگواری نکنند!‏ آیا شما نیز برای آن که مقدّس بمانید،‏ از معاشرت با شخصی که اخراج شده است،‏ چه از اعضای خانواده باشد،‏ چه نباشد،‏ اجتناب می‌کنید؟‏—‏۱قُرِنتیان ۵:‏۱۱ خوانده شود.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ قبل از تصمیم گرفتن به این که در مراسم ازدواج در مکان مذهبی حضور یابیم،‏ باید چه نکاتی را در نظر گیریم؟‏ (‏پاورقی ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم در مورد حضور نیافتن در مراسم ازدواج در مکانی مذهبی با خویشاوندان غیرشاهدمان استدلال کنیم؟‏

^۶ شاید با آزمایش ایمانی که هارون و خانواده‌اش با آن روبرو شدند،‏ مواجه نشویم.‏ ولی اگر به جشن عروسی خویشاوندی غیرشاهد در مکانی مذهبی دعوت شویم که با مراسمی مذهبی همراه باشد،‏ چه تصمیمی می‌گیریم؟‏ هیچ آیه‌ای صریحاً حضور در چنین جشنی را منع نمی‌کند.‏ با این حال،‏ هنگام گرفتن چنین تصمیمی لازم است به اصول کتاب مقدّس توجه کنیم.‏ *

^۷ عزم ما در مقدّس ماندن برای یَهُوَه ممکن است موجب سردرگمی خویشاوندان غیرشاهد ما شود.‏ (‏۱پطر ۴:‏۳،‏ ۴‏)‏ البته،‏ نمی‌خواهیم موجب رنجش آنان شویم.‏ با این حال،‏ لازم است با مهربانی ولی صریح با آنان گفتگو کنیم.‏ شاید بتوانیم این کار را مدت‌ها قبل از جشن عروسی انجام دهیم.‏ می‌توانیم از آنان تشکر کنیم و بگوییم:‏ ‹خیلی خوشحال شدیم ما را به جشن عروسی‌تان دعوت کردید.‏› سپس می‌توانیم بگوییم:‏ ‹نمی‌خواهیم در این روز ویژه به دلیل شرکت نکردن در مراسم مذهبی باعث شرمندگی شما و میهمانانتان شویم.‏› این یکی از راه‌هایی است که نسبت به اعتقادات و ایمانمان سازش نکنیم.‏

۸.‏ کتاب لاویان چگونه سلطنت یَهُوَه را برجسته می‌سازد؟‏

^۸ کتاب لاویان سلطنت عالمگیر یَهُوَه را برجسته می‌سازد.‏ بیش از ۳۰ بار در آنجا اشاره شده است که قوانین این کتاب از سوی یَهُوَه خداست.‏ موسی این موضوع را اذعان کرد و آنچه یَهُوَه به او گفته بود انجام داد.‏ (‏لاو ۸:‏۴،‏ ۵‏)‏ ما نیز باید آنچه یَهُوَه،‏ سلطان عالم از ما می‌خواهد،‏ انجام دهیم.‏ در این رابطه،‏ سازمانش از ما حمایت می‌کند.‏ با این حال،‏ هنگامی که تنها هستیم ممکن است ایمانمان تحت آزمایش قرار گیرد،‏ چنان که ایمان عیسی در بیابان تحت آزمایش قرار گرفت.‏ (‏لو ۴:‏۱-‏۱۳‏)‏ اگر افکارمان را به سلطنت عالمگیر خدا معطوف  سازیم و به او اعتماد کنیم،‏ هیچ کس نمی‌تواند ما را به سازش وادارد و با ترس از انسان به دام اندازد.‏—‏امث ۲۹:‏۲۵‏.‏

۹.‏ چرا قوم خدا مورد نفرت همهٔ قوم‌ها قرار دارند؟‏

^۹ ما شاهدان یَهُوَه که پیروان مسیح می‌باشیم،‏ در برخی سرزمین‌ها مورد زجر و آزار قرار می‌گیریم.‏ چنین چیزی برای ما غیرمنتظره نیست،‏ زیرا عیسی به شاگردانش گفته بود:‏ «در آن زمان شما را تسلیم دشمنان خواهند کرد تا زیر شکنجه قرار گیرید و کشته شوید.‏ همهٔ قومها به‌خاطر نام من از شما نفرت خواهند داشت.‏» (‏مت ۲۴:‏۹‏)‏ با وجود چنین نفرتی،‏ در فعالیت خدمت موعظه پایداریم و همواره می‌کوشیم تا نزد یَهُوَه مقدّس بمانیم.‏ ما که تابعینی صادق هستیم،‏ زندگی‌ای پاک داریم و به قوانین دولت وقت احترام می‌گذاریم،‏ چرا مورد نفرت ملت‌ها قرار می‌گیریم؟‏ (‏روم ۱۳:‏۱-‏۷‏)‏ زیرا ما از یَهُوَه،‏ سلطان عالم اطاعت می‌کنیم،‏ نه از کسی دیگر!‏ ما «تنها او را» خدمت می‌کنیم و هرگز حاضر نیستیم با زیر پا گذاشتن قوانین و اصولش،‏ سازش کنیم.‏—‏مت ۴:‏۱۰‏.‏

۱۰.‏ برادری که موضع بی‌طرفی خود را نسبت به جنگ و سیاست حفظ نکرد،‏ با چه موقعیتی روبرو شد؟‏

^۱۰ ما همچنین ‹به دنیا تعلّق نداریم.‏› از این رو،‏ در جنگ‌ها و امور سیاسی بی‌طرف هستیم.‏ ‏(‏یوحنا ۱۵:‏۱۸-‏۲۱؛‏ اِشَعْیا ۲:‏۴ خوانده شود.‏)‏ برخی که خود را به یَهُوَه خدا وقف کرده بودند،‏ در رابطه با بی‌طرفی در جنگ‌ها و امور سیاسی سازش کردند.‏ بسیاری از این اشخاص توبه کردند و دوباره با یَهُوَه رابطهٔ دوستی ایجاد نمودند.‏ (‏مز ۵۱:‏۱۷‏)‏ متأسفانه برخی توبه نکردند.‏ برای مثال،‏ طی جنگ جهانی دوم،‏ مأموران دولت ۱۶۰ نفر از برادرانمان را که زیر ۴۵ سال داشتند و ناعادلانه در زندان‌های مجارستان در حبس بودند،‏ در شهرکی جمع کردند و به آنان دستور دادند تا به ارتش بپیوندند.‏ برادران وفادار با قاطعیت از این امر امتناع کردند،‏ اما ۹ نفر از آنان سوگند نظامی یاد کردند و لباس نظامی بر تن نمودند.‏ دو سال بعد،‏ یکی از آنانی که سازش کرده بود جزو مأموران جوخهٔ آتشی قرار گرفت که می‌بایست گروهی از شاهدان یَهُوَه را به رگبار ببندد.‏ در آن گروه برادر تنی او نیز قرار داشت!‏ البته،‏ به دلایلی آن اعدام لغو شد.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ از قربانی‌هایی که در اسرائیل باستان تقدیم می‌شد چه می‌آموزیم؟‏

^۱۱ مطابق با شریعت موسوی،‏ اسرائیلیان موظف بودند قربانی‌هایی خاص تقدیم کنند.‏ (‏لاو ۹:‏۱-‏۴،‏ ۱۵-‏۲۱‏)‏ از آنجا که قربانی‌های آنان به قربانی کامل عیسی اشاره داشت،‏ می‌بایست بی‌عیب می‌بود.‏ به علاوه،‏ هر نوع قربانی به شیوه‌ای مشخص تقدیم می‌شد.‏ به قربانی‌ای که باید مادر نوزاد تقدیم می‌کرد،‏ توجه کنید.‏ در لاویان ۱۲:‏۶ آمده است:‏ «چون ایّام [طهارتش] برای پسر یا دختر تمام شود،‏ برّه‌ای یک ساله برای قربانی سوختنی و جوجهٔ کبوتر یا فاخته‌ای برای قربانی گناه به در خیمه اجتماع نزد کاهن بیاورد.‏» شریعت به طور صریح مشخص می‌کرد که چه چیز باید اهدا شود،‏ اما در عین حال معقول بودن و محبت خدا را نیز نمایان می‌ساخت.‏ اگر مادر قادر نبود برّه‌ای تقدیم کند،‏ اجازه داشت دو فاخته یا دو جوجه کبوتر اهدا کند.‏ (‏لاو ۱۲:‏۸‏)‏ یَهُوَه برای هدیهٔ کوچک این پرستندهٔ کم‌بضاعت خود به همان اندازه ارزش قائل بود که برای هدیهٔ گرانقیمت دیگران ارزش قائل بود و او را مانند دیگر پرستندگانش دوست داشت.‏ از این موضوع چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۲ پولُس رسول هم‌ایمانانش را ترغیب کرد تا «قربانیِ سپاس را» به خدا تقدیم کنند.‏ (‏عبر ۱۳:‏۱۵‏)‏ ما نیز باید با لب‌های خود نام مقدّس یَهُوَه را اعلام کنیم.‏ برادران و خواهران ناشنوا قربانی سپاس را با زبان اشاره  به خدا تقدیم می‌کنند.‏ مسیحیانی که قادر نیستند از خانه بیرون روند،‏ یَهُوَه را با نوشتن نامه،‏ موعظهٔ تلفنی و موعظه به پرستاران و عیادت‌کنندگان حمد و سپاس می‌گویند.‏ قربانی سپاس ما،‏ یعنی شناساندن نام خدا و اعلام بشارت،‏ به سلامتی و توانایی ما بستگی دارد.‏ البته،‏ آنچه به یَهُوَه تقدیم می‌کنیم باید بهترین باشد.‏—‏روم ۱۲:‏۱؛‏ ۲تیمو ۲:‏۱۵‏.‏

۱۳.‏ چرا باید زمان خدمت موعظه‌مان را گزارش دهیم؟‏

^۱۳ ما چون یَهُوَه را دوست داریم داوطلبانه قربانی‌های سپاس را به او تقدیم می‌کنیم.‏ (‏مت ۲۲:‏۳۷،‏ ۳۸‏)‏ اما همچنین از ما تقاضا می‌شود که گزارش ماهانهٔ خدمت موعظه را تحویل دهیم.‏ چه طرز فکری باید داشته باشیم؟‏ گزارش ماهانهٔ ما ارتباط مستقیم با وقفمان دارد.‏ (‏۲پطر ۱:‏۷‏)‏ البته،‏ هیچ یک از ما نباید صرفاً برای گزارش ساعات بیشتر خود را تحت فشار قرار دهد و ساعات بسیاری به موعظه برود.‏ در واقع،‏ اگر مبشّری به دلیل سالخوردگی یا بیماری قادر نباشد زمانی طولانی موعظه کند،‏ می‌تواند هر ۱۵ دقیقه‌ای را که به این فعالیت می‌پردازد،‏ در گزارش موعظهٔ خود درج کند.‏ یَهُوَه خدا برای این دقایق ارزش فراوانی قائل است،‏ زیرا مبشّر از روی محبت و قدردانی بهترین قربانی خود را به او اهدا کرده است.‏ درست مانند آن اسرائیلیانی که تنها قادر بودند قربانی کوچکی تقدیم کنند،‏ خادمانی که محدودیت‌هایی دارند می‌توانند گزارش موعظه‌شان را هر چقدر هم کم باشد،‏ تحویل دهند.‏ گزارش تک‌تک ما شاهدان یَهُوَه قسمتی از گزارش جهانی می‌شود که به سازمان کمک می‌کند برای فعالیت‌های آینده برنامه‌ریزی نماید.‏ این دلیلی است که از ما درخواست می‌شود زمان خدمت موعظه‌مان را گزارش دهیم.‏

۱۴.‏ توضیح دهید که چرا باید عادات مطالعهٔ خود را بسنجیم.‏

^۱۴ آیا پس از بررسی چند درس پرارزش از کتاب لاویان پی برده‌اید که به چه دلایلی این کتاب در میان کتب مقدّس قرار داده شده است؟‏ (‏۲تیمو ۳:‏۱۶‏)‏ آیا مصمم‌تر شده‌اید که مقدّس بمانید؟‏ یَهُوَه انتظار دارد بهترین خود را به او بدهیم و البته شایستگی آن را نیز دارد.‏ به حتم،‏ آنچه در این دو مقاله در رابطه با کتاب لاویان آموخته‌اید،‏ به اشتیاق و رغبت شما در تحقیق و بررسی آیات افزوده است.‏ ‏(‏امثال ۲:‏۱-‏۵ خوانده شود.‏)‏ همراه با دعا عادات مطالعهٔ خود را بسنجید.‏ یقیناً می‌خواهید قربانی‌های سپاس شما مورد قبول یَهُوَه قرار گیرد.‏ آیا گاهی اجازه می‌دهید که برنامه‌های تلویزیونی،‏ بازی‌های کامپیوتری،‏ ورزش یا سرگرمی مانع پیشرفت روحانی‌تان شود؟‏ پس حال بسیار مفید است که در گفتهٔ پولُس رسول به عبرانیان تعمّق کنید.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ چرا پولُس در نامه‌اش به مسیحیان عبرانی لحنی صریح داشت؟‏

^۱۵ پولُس رسول نامه‌ای بسیار صریح به مسیحیان عبرانی نوشت.‏ ‏(‏عبرانیان ۵:‏۷،‏ ۱۱-‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ او به آن مسیحیان گفت که ‹گوش‌هایشان سنگین› شده است.‏ چرا پولُس بدین صراحت سخن گفت؟‏ او مانند یَهُوَه،‏ آنان را دوست داشت و نگران حالشان بود،‏ چون  فقط به شیر روحانی،‏ یعنی تعالیم پایه‌ای اکتفا کرده بودند.‏ تعلیمات پایه‌ای برای مسیحیان حیاتی است.‏ با این حال،‏ آن مسیحیان برای پیشرفت روحانی به «غذای سنگین» نیاز داشتند.‏

^۱۶ آن مسیحیان عبرانی به جای آن که به دیگران تعلیم دهند،‏ لازم بود خود تعلیم گیرند.‏ چرا؟‏ زیرا از خوردن «غذای سنگین» اجتناب می‌کردند.‏ از خود سؤال کنید:‏ ‹آیا دیدگاهی صحیح نسبت به تعالیم عمیق کتاب مقدّس دارم؟‏ آیا آن را با میل و رغبت مطالعه می‌کنم یا این که از دعا کردن و مطالعهٔ عمیق کتاب مقدّس گریزانم؟‏ اگر چنین است،‏ آیا روش مطالعه‌ام را باید تغییر دهم؟‏› خدمت ما فقط به موعظه کردن محدود نمی‌شود بلکه باید به مردم تعلیم دهیم و آنان را شاگرد بسازیم.‏—‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ چرا لازم است که مسیحیان مرتباً از غذای روحانی سنگین استفاده کنند؟‏ ب)‏ نسبت به نوشیدن مشروبات الکلی پیش از حضور در جلسات چه دیدی باید داشته باشیم؟‏

^۱۷ شاید مطالعهٔ کتاب مقدّس برای بسیاری از ما آسان نباشد.‏ البته،‏ یَهُوَه نمی‌خواهد که ما به دلیل احساس گناه مطالعه کنیم.‏ با این حال،‏ چه سالیان سال خادم خدا بوده‌ایم،‏ چه اخیراً خادم او شده‌ایم،‏ باید مرتباً خود را با غذای سنگین روحانی سیر سازیم.‏ اگر می‌خواهیم همواره مقدّس بمانیم،‏ چنین کاری ضروری است.‏

^۱۸ برای مقدّس ماندن لازم است کتاب مقدّس را به دقت بررسی کنیم و خواست خدا را انجام دهیم.‏ توجه کنید که ناداب و ابیهو،‏ پسران هارون به دلیل استفاده از «آتش غیرمجاز» کشته شدند؛‏ البته احتمالاً مست نیز بودند.‏ (‏لاو ۱۰:‏۱،‏ ۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ دقت کنید که خدا پس از آن به هارون چه گفت.‏ ‏(‏لاویان ۱۰:‏۸-‏۱۱ خوانده شود.‏)‏ آیا مفهوم این آیات این است که قبل از رفتن به جلسه به هیچ وجه نباید مشروبات الکلی نوشید؟‏ به این نکات توجه کنید:‏ ما تحت شریعت موسوی قرار نداریم.‏ (‏روم ۱۰:‏۴‏)‏ در برخی از سرزمین‌ها،‏ هم‌ایمانان ما قبل از رفتن به جلسه هنگام صرف غذا به اعتدال کمی مشروبات الکلی می‌نوشند.‏ به خاطر آورید که در جشن فِصَح چهار جام شراب استفاده می‌شد.‏ به علاوه،‏ وقتی عیسی یادبود مرگش را بنیان نهاد از رسولانش خواست شرابی را بنوشند که مظهر خونش بود.‏ (‏مت ۲۶:‏۲۷‏)‏ البته،‏ کتاب مقدّس افراط در نوشیدن الکل و مستی را محکوم می‌کند.‏ (‏۱قر ۶:‏۱۰؛‏ ۱تیمو ۳:‏۸‏)‏ به علاوه،‏ وجدان برخی از مسیحیان به آنان اجازه نمی‌دهد که قبل از انجام دادن هر نوع خدمت مقدّس از مشروبات الکلی استفاده کنند.‏ با این حال،‏ رسوم هر سرزمین با رسوم سرزمینی دیگر متفاوت است و برای مسیحیان اهمیت دارد که ‹مقدّس را از غیرمقدّس تشخیص دهند› تا برای خشنودی خدا رفتاری مقدّس داشته باشند.‏

۱۹.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم مطالعهٔ خانوادگی و مطالعهٔ فردی را پرمفهوم سازیم؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانید نشان دهید که در مقدّس ماندن مصمم می‌باشید؟‏

^۱۹ اگر در کلام خدا کندوکاو کنید،‏ گنج‌های روحانی بسیاری می‌یابید.‏ پرستش خانوادگی و مطالعهٔ فردی را با استفاده از ابزار تحقیقاتی موجود پرمفهوم سازید.‏ شناخت خود را از یَهُوَه و مقاصدش افزایش دهید.‏ بکوشید تا هر چه بیشتر به او نزدیک شوید.‏ (‏یعقو ۴:‏۸‏)‏ مانند مزمورنویس چنین دعا کنید:‏ «چشمانم را بگشا تا حقایق شگفت‌انگیز کلام تو را ببینم.‏» (‏مز ۱۱۹:‏۱۸‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ در رابطه با قوانین و اصول کتاب مقدّس هرگز سازش نکنید.‏ با رغبت قوانین عالی یَهُوَه،‏ «آن قدّوس» را اطاعت کنید و با غیرت به خدمت مقدّس اعلام بشارت مشغول باشید.‏ (‏۱پطر ۱:‏۱۵؛‏ روم ۱۵:‏۱۶‏)‏ در این ایّام پرآشوب همواره مقدّس بمانید.‏ باشد که همهٔ ما در رفتارمان مقدّس باشیم و از سلطنت عالمگیر یَهُوَه،‏ خدای مقدّس حمایت کنیم.‏