پولُس رسول به پیران جماعت اِفِسُس چنین گفت:‏ «مراقب خود و تمامی گله‌ای که روح‌القدس شما را به نظارتِ بر آن برگماشته است باشید و کلیسای خدا را که آن را به خون [«پسر،‏» پاورقی‏] خود خریده است،‏ شبانی کنید.‏» (‏اعما ۲۰:‏۲۸‏)‏ امروزه،‏ روح‌القدس در منصوب شدن پیران مسیحی و خادمان جماعت چه نقشی دارد؟‏

اول،‏ روح‌القدس نگارندگان کتاب مقدّس را برانگیخت تا شروط لازم برای انتصاب پیران مسیحی و خادمان جماعت را به نگارش درآورند.‏ در اول تیموتائوس ۳:‏۱-‏۷‏،‏ شانزده شرط لازم برای انتصاب پیران مسیحی درج شده است.‏ شرط‌های دیگر در تیتوس ۱:‏۵-‏۹ و یعقوب ۳:‏۱۷،‏ ۱۸ ذکر شده است.‏ شروط لازم برای خادمان جماعت در اول تیموتائوس ۳:‏۸-‏۱۰،‏ ۱۲،‏ ۱۳ آمده است.‏ دوم،‏ کسانی که برادری را برای انتصاب پیشنهاد می‌کنند و کسانی که شخص را منصوب می‌کنند،‏ باید برای چنین تصمیم‌گیری‌ای به یَهُوَه دعا کنند.‏ آنان باید بسنجند که با توجه به شروط کتاب مقدّس،‏ آیا آن برادر واجد شرایط است یا خیر و باید در این تصمیم‌گیری اعتدال را حفظ کنند.‏ سوم،‏ برادری که برای انتصاب پیشنهاد می‌شود،‏ لازم است ثمرهٔ روح‌القدس را در زندگی‌اش نشان دهد.‏ (‏غلا ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ بنابراین،‏ روح‌القدس در تمام جوانب انتصاب برادرمان نقش مهمی دارد.‏

اما چه کسی چنین برادرانی را منصوب می‌کند؟‏ در گذشته،‏ تمام توصیه‌نامه‌ها در مورد انتصاب پیران مسیحی و خادمان جماعت به دفتر شعبه فرستاده می‌شد.‏ هیئت اداره‌کننده،‏ برادرانی را در دفتر شعبه گماشته بود که موظف بودند توصیه‌نامه‌ها را مرور و اشخاص را منصوب کنند.‏ سپس،‏ دفتر شعبه،‏ هیئت پیران را از انتصاب آنان مطلع می‌ساخت.‏ پیران مسیحی نیز برادر منصوب‌شده را از این خبر آگاه می‌کردند و از او می‌پرسیدند که آیا راغب است این مسئولیت را بپذیرد و آیا مانعی وجود دارد که صلاحیت او را سلب کند.‏ سپس،‏ انتصاب برادرمان در جماعت اعلام می‌شد.‏

در قرن اول،‏ رسولان گاهی برخی را بر فعالیتی ویژه می‌گماشتند.‏ برای مثال،‏ هفت مرد را منصوب کردند تا پخش غذای روزانه بین بیوه‌ها را نظارت کنند.‏ (‏اعما ۶:‏۱-‏۶‏)‏ با این حال،‏ از این گزارش نمی‌توان نتیجه گرفت که رسولان همیشه پیران مسیحی و خادمان جماعت را منصوب می‌کردند؛‏ زیرا آن هفت مرد احتمالاً پیش از گرفتن این مسئولیت به عنوان پیر مسیحی منصوب شده بودند.‏ پس،‏ انتصاب پیران مسیحی و خادمان جماعت در قرن اول چگونه انجام می‌گرفت؟‏

با آن که در کتاب مقدّس اطلاعات کمی دربارهٔ روش انتصاب برادران گفته شده است،‏ از آیات می‌توانیم تا حدّی به چگونگی  انتصاب آنان پی ببریم.‏ برای مثال،‏ در کتاب مقدّس می‌خوانیم که وقتی پولُس و بَرنابا از اولین سفر میسیونری برمی‌گشتند،‏ «با دعا و روزه در هر جماعت،‏ پیرانی برای شاگردان منصوب کردند و آنان را به یَهُوَه که به او ایمان آورده بودند،‏ سپردند.‏» (‏اعما ۱۴:‏۲۳‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید‏)‏ سال‌ها بعد،‏ پولُس به همسفر خود تیتوس چنین نوشت:‏ «تو را در جزیرهٔ کِرِت باقی گذاشتم تا بقیهٔ نابسامانی‌ها را سامان دهی و پیرانی را در هر شهر منصوب کنی ‏.‏ .‏ .‏ همان طور که تو را راهنمایی کردم.‏» (‏تیت ۱:‏۵‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید‏)‏ به تیموتائوس نیز که بارها با پولُس رسول سفر کرده بود،‏ چنین اختیاری داده شد.‏ (‏۱تیمو ۵:‏۲۲‏)‏ پس به روشنی می‌توان دید که سرپرستان سیّار برادران را منصوب می‌کردند،‏ نه رسولان و پیران اورشلیم.‏

مطابق با این آیات،‏ هیئت اداره‌کنندهٔ شاهدان یَهُوَه در انتصاب پیران و خادمان جماعت تغییری داده است.‏ از اول سپتامبر ۲۰۱۴،‏ انتصاب آنان بدین شکل خواهد بود:‏ هر سرپرست حوزه توصیه‌نامه‌های جماعت‌های حوزهٔ خود را به دقت بررسی می‌کند.‏ طی دیدار از هر جماعت،‏ او می‌کوشد تا با برادرانی که از طرف هیئت پیران پیشنهاد شده‌اند،‏ آشنا شود و اگر ممکن باشد با آنان به خدمت موعظه برود.‏ او پس از گفتگو با پیران مسیحی در مورد توصیه‌نامه،‏ مسئولیت انتصاب پیران و خادمان جماعت را بر عهده دارد.‏ این روند با نحوهٔ انتصاب پیران مسیحی و خادمان جماعت در قرن اول تا حد بیشتری هماهنگی دارد.‏

در این روند چه کسانی نقش دارند؟‏ به مانند گذشته،‏ «غلام امین و دانا» مسئولیت اصلی خوراک دادن به اهل خانه را به عهده دارد.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ مسئولیت غلام امین شامل این می‌شود که به کمک روح‌القدس در آیات تحقیق کند و راهنمایی‌ها و توصیه‌های عملی اصول کتاب مقدّس را در اختیار مسیحیان قرار دهد؛‏ اصولی که بر مبنای آن،‏ جماعت جهانی شاهدان یَهُوَه سازماندهی شده است.‏ غلام امین همچنین همهٔ سرپرستان حوزه و اعضای کمیتهٔ شعبه را منصوب می‌کند.‏ هر شعبه نیز راهنمایی‌های داده‌شده را در اختیار جماعات می‌گذارد.‏ هیئت پیران موظف است برای انتصاب برادری در جماعت خدا صلاحیت او را مطابق با شروط کتاب مقدّس ارزیابی کند.‏ سرپرست حوزه این وظیفهٔ جدّی را بر دوش دارد که به دقت و به همراه دعا،‏ توصیه‌نامه‌های برادرانی را بررسی کند که پیران مسیحی پیشنهاد کرده‌اند.‏ سپس باید مردانی را که واجد شرایطند،‏ منصوب کند.‏

وقتی درک کنیم که روند انتصاب چگونه انجام می‌گیرد،‏ به نقش روح‌القدس در این روند بیشتر پی می‌بریم.‏ بدین شکل،‏ اعتماد و احتراممان به منصوب‌شدگان در جماعت بیشتر می‌شود.‏—‏عبر ۱۳:‏۷،‏ ۱۷‏.‏

در مکاشفه ۱۱:‏۳ از دو شاهد که برای ۱۲۶۰ روز نبوّت می‌کنند،‏ صحبت شده است.‏ سپس در ادامهٔ گزارش آمده است که وحش «بر آنان غالب خواهد شد و آنان را خواهد کشت.‏» اما آن دو شاهد پس از «سه روز و نیم» زنده و باعث حیرت ناظران خواهند شد.‏—‏مکا ۱۱:‏۷،‏ ۱۱‏.‏

این دو شاهد مظهر چه کسانی هستند؟‏ جزئیات این گزارش به ما کمک می‌کند تا هویت این دو شاهد را تشخیص دهیم.‏ اول،‏ در مورد آنان در آیه چنین می‌خوانیم:‏ «این دو،‏ همان دو درخت زیتونند و همان دو چراغدان.‏» (‏مکا ۱۱:‏۴‏)‏ این موضوع ما را به یاد چراغدان و دو درخت زیتون می‌اندازد که در نبوّت زَکَرِیّا توصیف شده است.‏ در آن نبوّت ذکر شده است که این درختان ‹نشانه دو مرد هستند،‏› یعنی زَرُبّابلِ حاکم و یَهُوشَع کاهن اعظم که «خداوند،‏ مالک تمامی جهان،‏ آنها را برگزیده و مسح کرده تا او را خدمت کنند.‏» (‏زکر ۴:‏۱-‏۳،‏ ۱۴‏،‏ ترجمهٔ تفسیری‏)‏ دوم،‏ توصیف شده است که این دو شاهد مانند موسی و ایلیّا قادرند اعمالی عظیم انجام دهند.‏—‏مکاشفه ۱۱:‏۵،‏ ۶ با اعداد ۱۶:‏۱-‏۷،‏ ۲۸-‏۳۵ و اول پادشاهان ۱۷:‏۱؛‏ ۱۸:‏۴۱-‏۴۵ مقایسه شود.‏

این دو گزارش چه وجه اشتراکی دارند؟‏ هر دو گزارش به مسح‌شدگان اشاره دارد.‏ آنان در حالی که در معرض آزمایشی سخت قرار گرفته بودند،‏ هدایت قوم خدا را بر عهده داشتند.‏ پس در تحقق مکاشفه ۱۱‏،‏ برادران مسح‌شده‌ای که هدایت را هنگام برقرار شدن پادشاهی خدا در سال ۱۹۱۴ بر عهده داشتند‏،‏ به مدت سه سال و نیم «پلاس» پوشیده،‏ به موعظه پرداختند.‏

پس از این سه سال و نیم،‏ مسح‌شدگان به طور مجازی کشته شدند.‏ این زمانی به وقوع پیوست که آنان به مدت سه روز و نیم یعنی مدتی نسبتاً کوتاه به زندان افتادند.‏ در دید دشمنان قوم خدا،‏ فعالیت آنان کاملاً متوقف شده بود.‏ از این رو،‏ مخالفان بسیار شاد شدند.‏—‏مکا ۱۱:‏۸-‏۱۰‏.‏

ولی مطابق با پیشگویی کتاب مقدّس،‏ آن دو شاهد در پایان سه روز و نیم زنده شدند.‏ این مسح‌شدگان نیز به اصطلاح زنده شدند یعنی نه تنها از زندان آزاد شدند،‏ بلکه آن گروه از ایشان که وفادار ماندند،‏ از سوی خدا به واسطهٔ عیسی مسیح منصبی ویژه دریافت کردند.‏ در سال ۱۹۱۹،‏ آنان در میان کسانی بودند که به منصب «غلام امین و دانا» گماشته شدند تا نیاز روحانی قوم خدا را در ایّام آخر فراهم ببینند.‏—‏مت ۲۴:‏۴۵-‏۴۷؛‏ مکا ۱۱:‏۱۱،‏ ۱۲‏.‏

قابل توجه است که در مکاشفه ۱۱:‏۱،‏ ۲‏،‏ این وقایع با زمانی ارتباط داده شده است که معبد روحانی اندازه‌گیری یا بازرسی می‌شود.‏ در مَلاکی باب ۳‏،‏ به بازرسی مشابهی از معبد روحانی و پاکیزه شدن آن اشاره شده است.‏ (‏ملا ۳:‏۱-‏۴‏)‏ بازرسی و پاکسازی معبد روحانی چه مدت به طول انجامید؟‏ مدت آن از سال ۱۹۱۴ تا اوایل سال ۱۹۱۹ بود.‏ این مدت زمان شامل ۱۲۶۰ روز (‏۴۲ ماه)‏ و سه روز و نیم مجازی که در مکاشفه باب ۱۱ بدان اشاره شده است،‏ می‌باشد.‏

بسیار خوشحالیم که یَهُوَه این پاکسازی روحانی را ترتیب داد تا ‹قومی برای کار نیکو طاهر سازد!‏› (‏تیت ۲:‏۱۴‏)‏ به علاوه،‏ برای وفاداری مسح‌شدگانی که طی آن زمان آزمایش هدایت را بر عهده داشتند و مظهر دو شاهد بودند،‏ بسیار ارزش قائلیم.‏ *