Yaklaşık 3.000 yıl önce bir şair şunları yazmıştı: “Ne muhteşem, ne harika yaratılmışım!” (Mezmur 139:14). Tek bir hücrenin gelişip bir bebeğe dönüştüğünü düşündüğünüzde sizin de içiniz hayranlıkla dolmuyor mu? Birçok kişi canlıları bir Yaratıcının tasarladığına inanıyor (Mezmur 139:13-17 ve İbraniler 3:4’ü okuyun).

Evreni yaratan ve yeryüzünü yaşama elverişli hale getiren Yaratıcı hayatın da kaynağıdır (Mezmur 36:9). O insanlarla iletişim kurmuş ve bize kendini tanıtmıştır (İşaya 45:18’i okuyun).

Vücudumuzun birçok açıdan hayvanlarınkine benzediği doğrudur. Ancak bunun nedeni hayvanların da insanların da yeryüzünde yaşamak üzere tasarlanmış olmasıdır. Yaratıcı, ilk insanı bir hayvandan değil topraktan yapmıştır (Başlangıç 1:24 ve 2:7’yi okuyun).

İnsanlar hayvanlardan iki önemli yönden farklıdır. Öncelikle insanlar Yaratıcıyı tanıma, sevme ve O’na saygı duyma yetisine sahiptir. Ayrıca hayvanlardan farklı olarak sonsuza dek yaşamak üzere tasarlanmışlardır. Fakat ne yazık ki ilk insan, Yaratıcının rehberliğini reddettiği için şu anda tüm insanlık ölümü miras almış durumda (Başlangıç 1:27 ve 2:15-17’yi okuyun).