۱.‏ چرا یَهُوَه درخور سپاس است؟‏

یَهُوَه که «بخشش نیکو و هر موهبت کامل» از اوست،‏ به‌راستی درخور سپاس است.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۷‏)‏ او که شبان ماست،‏ با مهربانی،‏ تمام نیازهای مادی و روحانی ما را برآورده می‌سازد.‏ (‏مز ۲۳:‏۱-‏۳‏)‏ یَهُوَه به‌ویژه در سختی‌ها «ملجا و قوّت ماست!‏» (‏مز ۴۶:‏۱‏)‏ به‌راستی دلایل بسیاری داریم که از صمیم دل همچون مزمورنویس بگوییم:‏ «خداوند را سپاس گویید زیرا که او نیکوست و محبتش تا ابدالآباد است.‏»—‏مز ۱۰۶:‏۱‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

۲،‏ ۳.‏ الف)‏  چه عواملی ممکن است سبب شود که قدردانی خود را از دست بدهیم؟‏ ب)‏ در این مقاله چه سؤالاتی را بررسی خواهیم کرد؟‏

^۲ چرا بررسی گفتهٔ مزمورنویس به‌ویژه در روزگار ما پراهمیت است؟‏ زیرا چنان که پیشگویی شده است در این روزهای آخر،‏ مردمان ناسپاس می‌شوند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏۲‏)‏ بسیاری نسبت به برکاتی که دارند،‏ ناشکرند.‏ میلیون‌ها نفر به جای آن که به آنچه دارند قانع باشند،‏ تحت تأثیر جهان تجارت و تبلیغات در پی افزودن بر دارایی‌هایشان هستند.‏ این روحیه ممکن است در ما نیز رخنه کند.‏ آری،‏ ممکن  است مانند قوم اسرائیل باستان ناشکر و ناسپاس شده،‏ دیگر قدر رابطهٔ پرارزشمان با یَهُوَه و برکات او را ندانیم.‏—‏مز ۱۰۶:‏۷،‏ ۱۱-‏۱۳‏.‏

^۳ حال اگر با شرایطی سخت روبرو شویم،‏ چطور؟‏ فشار سختی‌ها شاید چنان باشد که دید ما را تیره و تار کند و دیگر برکات و موهباتمان را نبینیم.‏ (‏مز ۱۱۶:‏۳‏)‏ پس بجاست این پرسش‌ها را از نظر بگذرانیم:‏ چگونه می‌توانیم حس قدردانی را در دل خود تقویت کنیم و آن را حفظ کنیم؟‏ چه چیز به ما کمک می‌کند تا در سخت‌ترین موقعیت‌های زندگی،‏ دلگرمی و قوّت قلب گیریم؟‏

۴.‏ چگونه می‌توانیم حس قدردانی را در دل خود حفظ کنیم؟‏

^۴ اگر می‌خواهیم حس قدردانی را در دل خود تقویت کنیم و آن را حفظ نماییم،‏ باید واقف باشیم که یَهُوَه برکات بسیاری به ما داده است و بر برکات و احسان‌های یَهُوَه تأمّل کنیم.‏ مزمورنویس نیز هنگامی که بر شمار عظیم اعمال یَهُوَه تأمّل می‌کرد،‏ در حیرت و شگفتی فرو می‌رفت.‏—‏مزمور ۴۰:‏۵؛‏ ۱۰۷:‏۴۳ خوانده شود.‏

۵.‏ برای تقویت حس قدردانی در دل خود،‏ از پولُس رسول چه می‌آموزیم؟‏

^۵ برای این که حس قدردانی را در دلمان تقویت کنیم،‏ می‌توانیم از پولُس رسول درس‌های ارزنده‌ای بیاموزیم.‏ پولُس به‌کرّات از بابت برکات خود ابراز قدردانی کرد و این نشان می‌دهد که او در مورد برکاتش تفکّر می‌کرد.‏ او به‌خوبی می‌دانست که پیش از آن شخصی «کفرگو،‏ آزاررسان و گستاخ» بود.‏ پس خدا را شکر نمود که با وجود گذشتهٔ گناه‌آلودش،‏ خدا و مسیح به او رحمت نشان دادند و او را برای خدمت موعظه برگماشتند.‏ ‏(‏۱تیموتائوس ۱:‏۱۲-‏۱۴ خوانده شود.‏)‏ پولُس از بابت هم‌ایمانانش نیز بسیار شکرگزار بود و به خاطر خصوصیات خوب آنان و خدمت وفادارانه‌شان،‏ خدا را شکر می‌کرد.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۳-‏۵،‏ ۷؛‏ ۱تسا ۱:‏۲،‏ ۳‏)‏ همچنین وقتی او با وضعیتی دشوار روبرو می‌شد،‏ از این که برادرانش به کمک او می‌شتافتند،‏ بی‌درنگ یَهُوَه را شکر و سپاس می‌گفت.‏ (‏اعما ۲۸:‏۱۵؛‏ ۲قر ۷:‏۵-‏۷‏)‏ پس تعجبی ندارد که پولُس مسیحیان را تشویق کرد که شکرگزار باشند و یکدیگر را «با مزامیر،‏ سرودهای حمد و سرودهای پرستش که برای سپاسگزاری خوانده می‌شود،‏» دلگرمی دهند.‏—‏کول ۳:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۶.‏ شما به‌ویژه از بابت کدام برکات یَهُوَه قدردانید؟‏

^۶ چگونه می‌توانیم همچون پولُس حس قدردانی را در دل خود تقویت کنیم و سپاسگزاری خود را ابراز داریم؟‏ باید همچون او در آنچه یَهُوَه برای شخص ما انجام داده است،‏ تعمّق کنیم.‏ (‏مز ۱۱۶:‏۱۲‏)‏ اگر از شما سؤال شود که برای کدام یک از برکات یَهُوَه شکرگزار هستید،‏ چه پاسخ می‌دهید؟‏ آیا به رابطهٔ پرارزشتان با او اشاره می‌کنید؟‏ آیا به یاد می‌آورید که از طریق ایمان ورزیدن به قربانی عیسی،‏ مورد بخشش یَهُوَه قرار گرفته‌اید؟‏ آیا به نام برادران و خواهرانی اشاره می‌کنید که در سختی‌ها شما را حمایت کرده‌اند؟‏ مسلّماً در شکرگزاری‌تان،‏ همسر عزیز خود و فرزندانتان را نیز از نظر دور نمی‌دارید.‏ اگر وقت بگذاریم و در مورد برکات زیبایی که یَهُوَه در اختیارمان گذاشته است،‏ تفکّر کنیم،‏ با دلی سرشار از قدردانی هر روزه او را شکر و سپاس می‌گوییم.‏—‏مزمور ۹۲:‏۱،‏ ۲ خوانده شود.‏

۷.‏ الف)‏ چرا باید یَهُوَه را در دعا شکر گوییم؟‏ ب)‏ ابراز قدردانی در دعا چه فوایدی به همراه دارد؟‏

^۷ هنگامی که برکات یَهُوَه را مد نظر قرار می‌دهیم،‏ بر آن می‌شویم که در دعا یَهُوَه را شکر و سپاس گوییم.‏ (‏مز ۹۵:‏۲؛‏ ۱۰۰:‏۴،‏ ۵‏)‏ بسیاری از مردم فقط  وقتی درخواستی از خدا دارند،‏ به او دعا می‌کنند.‏ اما ما همچنین می‌توانیم در دعاهایمان یَهُوَه را شکر گوییم و اطمینان داشته باشیم که چنین دعاهایی دل او را شاد می‌سازد.‏ کتاب مقدّس حاوی دعاهای صمیمانهٔ بسیاری است.‏ در این میان می‌توان به دعای حَنّا و حِزْقِیّا اشاره کرد.‏ (‏۱سمو ۲:‏۱-‏۱۰؛‏ اشع ۳۸:‏۹-‏۲۰‏)‏ چقدر بجاست که این خادمان سپاسگزار را سرمشق قرار دهیم و یَهُوَه را به خاطر برکاتمان در دعا شکر گوییم.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ این کار فواید بسیار دارد:‏ محبتمان به یَهُوَه بیشتر می‌شود،‏ رابطهٔ دوستی‌مان با او صمیمی‌تر می‌گردد و خود نیز سرزنده‌تر می‌شویم.‏—‏یعقو ۴:‏۸‏.‏

۸.‏ چه چیز ممکن است سبب شود که حس قدردانی در ما از میان برود؟‏

^۸ یَهُوَه به ما نیکویی‌های بسیاری کرده است و اگر مراقب نباشیم،‏ حس قدردانی در ما رفته‌رفته از میان می‌رود.‏ به چه دلیل؟‏ زیرا ما ناکاملیم و ناسپاسی را از والدین نخستین خود به ارث برده‌ایم.‏ یَهُوَه آدم و حوّا را در باغ بهشت قرار داد.‏ او همهٔ نیازهای آنان را برآورده ساخت و بدیشان این امکان را داد که تا ابد در صلح و آرامش زندگی کنند.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۸‏)‏ اما آنان قدر برکات خود را ندانستند و طمع ورزیده،‏ زیاده‌خواهی کردند و در نتیجه هر چه داشتند از دست دادند.‏ (‏پیدا ۳:‏۶،‏ ۷،‏ ۱۷-‏۱۹‏)‏ امروزه ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که اغلب مردم ناسپاسند و این خطر وجود دارد که برکات یَهُوَه در نظرمان بی‌رنگ شود؛‏ برکاتی همچون رابطهٔ دوستی‌مان با یَهُوَه یا برادری جهانی‌مان!‏ همچنین ممکن است زرق‌وبرق دنیا توجه ما را از برکات یَهُوَه دور کند.‏ (‏۱یو ۲:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ برای آن که دنیا ما را در گرداب خود فرو نبرد،‏ باید در برکاتی که یَهُوَه به ما داده است تعمّق کنیم و از این که ما را در میان قوم خود پذیرفته است،‏ مرتباً از او سپاسگزار باشیم.‏—‏مزمور ۲۷:‏۴ خوانده شود.‏

۹.‏ هنگام تحمّل مصیبت‌های ناگوار،‏ چرا بجاست که در برکاتمان تعمّق کنیم؟‏

^۹ برای تحمّل مصیبت‌های ناگوار،‏ داشتن دلی سرشار از قدردانی و سپاس به ما کمک می‌کند.‏ وقایعی که زندگی ما را به‌ناگاه دستخوش دگرگونی می‌کند،‏ شاید دیگر تاب و توانی در ما باقی نگذارد؛‏ وقایعی از قبیل خیانت همسر،‏ بیماری‌ای مرگبار،‏ از دست دادن عزیزمان یا فجایع طبیعی.‏ در چنین موقعیت‌هایی با تعمّق در برکاتمان می‌توانیم دلگرمی و قوّت قلب یابیم.‏ در ادامه می‌خواهیم شرح‌حال زندگی هم‌ایمانانی را که در چنین موقعیت‌هایی بوده‌اند،‏ بررسی کنیم.‏

۱۰.‏ آیرینا از تفکّر در مورد برکاتی که یَهُوَه به او داده است،‏ چه فایده‌ای برده است؟‏

 ^۱۰ آیرینا،‏ * خواهری پیشگام است که در آمریکای شمالی زندگی می‌کند.‏ همسرش که پیری مسیحی بود،‏ به او خیانت کرد و او و فرزندانش را ترک نمود.‏ اما چه چیز به آیرینا کمک کرد که همچنان یَهُوَه را با وفاداری خدمت کند؟‏ او می‌گوید:‏ «بسیار سپاسگزارم که یَهُوَه به من توجه نشان می‌دهد.‏ هر روز تلاش می‌کنم به برکاتی که یَهُوَه به من داده است،‏ فکر کنم.‏ به این شکل،‏ پی می‌برم که یَهُوَه پدر آسمانی‌مان به من توجه و محبت دارد و این افتخاری فوق‌العاده است.‏ می‌دانم که او هیچ گاه مرا ترک نخواهد کرد.‏» آیرینا،‏ مصیبت‌ها و سختی‌های بسیاری در زندگی‌اش دیده است،‏ اما روحیهٔ شادش همواره به او قدرت تحمّل داده و برای دیگران مایهٔ تشویق و دلگرمی بوده است.‏

۱۱.‏ چه چیز به کییونگ‌سوک کمک کرده است تا بر سختی خود فائق آید؟‏

^۱۱ کییونگ‌سوک،‏ خواهری اهل آسیا با همسرش بیش از ۲۰ سال به خدمت پیشگامی مشغول بودند.‏ خواهرمان با خبری غیرمنتظره روبرو شد.‏ پزشکان تشخیص دادند که او به سرطان ریه مبتلاست و بیماری به مراحل پیشرفتهٔ خود رسیده است و بین سه تا شش ماه بیشتر زندگی نخواهد کرد.‏ او و همسرش در زندگی با سختی‌های کوچک و بزرگِ بسیاری روبرو شده بودند،‏ اما هرگز با مشکل سلامتی روبرو نبودند.‏ خواهرمان می‌گوید:‏ «شنیدن این خبر برایم خیلی سخت بود.‏ فکر می‌کردم همه چیز را از دست داده‌ام.‏ روحیه‌ام را کاملاً باخته بودم.‏» برای فائق آمدن بر این سختی چه چیز به کییونگ‌سوک کمک کرده است؟‏ او می‌گوید:‏ «هر شب قبل از خواب،‏ به بالای پشت‌بام خانه‌مان می‌روم و با صدای بلند دعا می‌کنم و در دعایم به پنج برکتی اشاره می‌کنم که در آن روز داشته‌ام.‏ این به من احساس آرامش می‌دهد و بر آن می‌شوم که عشق و علاقه‌ام را به یَهُوَه بیان کنم.‏» کییونگ‌سوک از دعاهای شبانهٔ خود چه بهره‌ای برده است؟‏ او می‌گوید:‏ «پی برده‌ام که یَهُوَه در سختی‌ها،‏ قدرت تحمّل به ما می‌بخشد،‏ همچنین این که در زندگی برکاتمان بسیار بیشتر از سختی‌هایمان است.‏»‏

۱۲.‏ جِیسون چگونه پس از مرگ همسرش آرامش یافت؟‏

^۱۲ جِیسون که در یکی از دفاتر شعبه در آفریقا فعالیت می‌کند،‏ بیش از ۳۰ سال در خدمت تمام‌وقت است.‏ او می‌گوید:‏ «هفت سال پیش،‏ همسرم را از دست دادم.‏ هنوز غم و اندوه ناشی از آن گاه برایم غیرقابل تحمّل است.‏ وقتی به خاطر می‌آورم که او چطور با سرطان می‌جنگید،‏ برایم دردناک است.‏» چه چیز به جِیسون قدرت تحمّل می‌دهد؟‏ او می‌گوید:‏ «روزی یکی از خاطرات شیرین گذشته‌مان را به یاد آوردم و در دعا از یَهُوَه برای آن تشکر کردم.‏ این به من خیلی آرامش داد.‏ از آن پس مرتباً خدای خود را برای چنین خاطرات زیبایی شکر می‌کنم.‏ شکرگزاری روحیه‌ام را به کلّی عوض کرده است.‏ هنوز هم احساس درد و اندوه می‌کنم،‏ اما یَهُوَه را شکر می‌کنم که زندگی مشترک موفقی داشتم و از این افتخار برخوردار بودم که او را به همراه همسرم که یَهُوَه را دوست داشت،‏ خدمت کنم.‏ این امر دیدم را به زندگی بهتر کرده است.‏»‏

۱۳.‏ چه چیز به شِریل کمک کرد که با مرگ اعضای خانواده‌اش روبرو شود؟‏

^۱۳ در اواخر سال ۲۰۱۳ توفان سهمگین هایان بخش مرکزی فیلیپین را تخریب کرد.‏ در پی این واقعه،‏ شِریل که در آن زمان تنها ۱۳ سال داشت،‏ تقریباً همه چیزش را از دست داد.‏ او می‌گوید:‏ «هم بی‌خانمان شدم و هم بیشتر اعضای خانوادهٔ خود را از دست دادم.‏» پدر،‏ مادر،‏ دو خواهر و یکی از برادران شِریل در موج‌های سهمگین این توفان کشته شدند.‏ چه چیز به او کمک کرده است که این مصیبت دردناک را تحمّل کند و عبوس و  آزرده‌خاطر نباشد؟‏ او می‌گوید:‏ «من شاهد آن بودم که برادران و خواهران مسیحی‌ام چگونه به مصیبت‌دیدگان یاری رساندند و به آنان قوّت قلب و تسلّی بخشیدند.‏ می‌دانستم که برادران در سراسر دنیا برایم دعا می‌کنند.‏» در واقع این خواهر به برکاتی که دارد،‏ واقف است و برای آن ارزش فراوان قائل است.‏ او در ادامهٔ گفته‌هایش می‌گوید:‏ «بسیار سپاسگزارم که یَهُوَه خدای من است،‏ زیرا او همواره به نیازهای ما رسیدگی می‌کند.‏» آری،‏ اگر به برکاتی که از آن برخورداریم واقف باشیم،‏ این بهترین پادزهر علیه غم و اندوه ناشی از سختی و مصیبت است.‏ با داشتن دلی سرشار از قدردانی می‌توانیم با هر گونه مصیبتی روبرو شویم.‏—‏افس ۵:‏۲۰؛‏ فیلیپیان ۴:‏۶،‏ ۷ خوانده شود.‏

۱۴.‏ ما چشم‌انداز چه آینده‌ای را پیش رو داریم؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۱۴ قوم خدا در طول تاریخ از برکاتی که یَهُوَه نصیبشان کرده است،‏ شادی عظیمی یافته‌اند.‏ برای مثال پس از آن که یَهُوَه اسرائیلیان را در مقابل دریای سرخ از چنگ فرعون و سپاه او رهایی داد،‏ آنان شادی و سپاس خود را در سروده‌ای به یَهُوَه ابراز کردند.‏ (‏خرو ۱۵:‏۱-‏۲۱‏)‏ امروزه،‏ یکی از پرارزش‌ترین برکات ما،‏ امید به روزی است که تمام عواملی که موجب رنج و تشویش خاطرمان می‌شود،‏ از میان خواهد رفت.‏ (‏مز ۳۷:‏۹-‏۱۱؛‏ اشع ۲۵:‏۸؛‏ ۳۳:‏۲۴‏)‏ آری،‏ روزی را تصوّر کنید که یَهُوَه تمام دشمنان خود را نابود کرده،‏ ما را به دنیای مملو از آرامش و عدالت می‌آورد!‏ بی‌شک در آن روز نیز برانگیخته خواهیم شد که یَهُوَه را شکر و سپاس گوییم!‏—‏مکا ۲۰:‏۱-‏۳؛‏ ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

۱۵.‏ شما در طی سال ۲۰۱۵ مصمم به چه کاری هستید؟‏

^۱۵ ما شوق دیدن برکات بی‌شماری را داریم که یَهُوَه در سال ۲۰۱۵ نصیب قومش خواهد ساخت.‏ البته ممکن است با سختی‌هایی نیز روبرو شویم.‏ اما می‌دانیم یَهُوَه ما را هرگز رها نخواهد کرد.‏ (‏تث ۳۱:‏۸؛‏ مز ۹:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ پروردگارمان هر آنچه بدان نیاز داریم که بتوانیم او را همچنان خدمت کنیم،‏ به ما ارزانی خواهد داشت.‏ پس همان روحیه‌ای را از خود نشان دهیم که حَبَقُّوق از خود نشان داد،‏ هنگامی که گفت:‏ «اگرچه انجیر شکوفه نیاوَرَد و میوه در مَوْها یافت نشود و حاصل زیتون ضایع گردد و مزرعه‌ها آذوقه ندهد،‏ و گلّه‌ها از آغل منقطع شود و رمه‌ها در طویله‌ها نباشد،‏ لیکن من در خداوند شادمان خواهم شد و در خدای نجات خویش وجد خواهم نمود.‏» (‏حب ۳:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ باشد که در طی سال آتی با شادمانی در مورد برکاتی که یافته‌ایم تعمّق کنیم و پندی را که در آیهٔ سال ۲۰۱۵ آمده است،‏ مد نظر قرار دهیم:‏ یَهُوَه را سپاس بگویید؛‏ زیرا که او نیکوست.‏—‏مز ۱۰۶:‏۱‏.‏