‏«یهوه خدا آدم را برگرفت و او را در باغ عدن نهاد تا کار آن را بکند و از آن نگاهداری نماید.‏ و یهوه خدا آدم را امر کرده،‏ گفت:‏ ‹تو می‌توانی از هر یک از درختان باغ آزادانه بخوری؛‏ اما از درخت شناخت نیک و بد زنهار مخوری،‏ زیرا روزی که از آن خوردی به‌یقین خواهی مرد.‏›»—‏پیدایش ۲:‏۱۵-‏۱۷‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏.‏

خدا آدم را در باغ عدن،‏ بهشتی زمینی قرار داد که مملو از انواع حیوانات و گیاهان زیبا بود.‏ درختان میوه در آنجا قرار داشت تا آدم آزادانه از آن بخورد.‏ ولی یَهُوَه خدا به‌روشنی برای آدم مشخص کرد که از میوهٔ یکی از درختان باغ نخورد.‏ همچنین به او هشدار داد که اگر از آن بخورد،‏ خواهد مرد.‏

آدم چه درکی از این ممنوعیت داشت؟‏ او می‌دانست که مرگ چیست،‏ چون دیده بود که حیوانات می‌میرند.‏ اگر آدم خلق شده بود که به‌تدریج پیر شود و بمیرد،‏ هشدار خدا هیچ مفهومی نداشت.‏ بلی،‏ آدم درک کرده بود که اگر از خدا اطاعت کند و از میوهٔ آن درخت نخورد،‏ می‌تواند تا ابد زندگی کند،‏ یعنی هرگز نمیرد.‏

برخی معتقدند که میوهٔ درخت ممنوعه مظهر ممنوعیت رابطهٔ جنسی بین آدم و حوّا بود،‏ ولی آیا چنین عقیده‌ای صحیح است؟‏ خیر.‏ زیرا یَهُوَه به آدم و همسرش حوّا گفت که «بارور و کثیر شوید و زمین را پر سازید.‏» (‏پیدایش ۱:‏۲۸‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ پس،‏ آن درخت،‏ درختی واقعی بود.‏ یَهُوَه خدا آن را «درخت شناخت نیک و بد» نامید،‏ زیرا آن درخت مظهر این بود که خدا حق دارد نیک و بد را برای انسان‌ها تعیین کند.‏ آدم با نخوردن از میوهٔ درخت ممنوعه نشان می‌داد که از خدا اطاعت می‌کند و از بابت خلقتش و برکات فراوانی که دریافت کرده بود،‏ سپاسگزار است.‏

خدا «به آدم گفت:‏ ‹چون .‏ .‏ .‏ از درختی که تو را امر کردم از آن نخوری خوردی،‏ .‏ .‏ .‏ با عرق جبین نان خواهی خورد،‏ تا آن هنگام که به خاک بازگردی که از آن گرفته شدی؛‏ چرا که تو خاک هستی و به خاک باز خواهی گشت.‏›»—‏پیدایش ۳:‏۱۷،‏ ۱۹‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

آدم از میوهٔ درخت ممنوعه خورد و این نافرمانی خطایی بسیار بزرگ بود.‏ سرکشی او عملی وقیح نسبت به همهٔ مهربانی‌هایی بود که یَهُوَه در حق او انجام داده بود.‏ آدم،‏ یَهُوَه خدا را با خوردن آن میوه رد کرد و راهی جدا از او برگزید که عاقبتش بسیار اسفبار بود.‏

همان طور که یَهُوَه خدا از پیش گفته بود،‏ آدم به‌تدریج مُرد.‏ خدا آدم را «از خاک زمین» سرشته و به او گفته بود که «به خاک باز خواهی گشت.‏» آدم پس از مرگ به دنیایی دیگر برده نشد که در آنجا به زندگی خود ادامه دهد.‏ او هنگام مرگ به خاکی بی‌جان تبدیل شد که از آن ساخته شده بود.‏—‏پیدایش ۲:‏۷؛‏ جامعه ۹:‏۵،‏ ۱۰‏.‏

‏«گناه از طریق یک انسان وارد دنیا شد و از طریق گناه مرگ آمد و از آنجا که همه گناه کردند،‏ مرگ در میان همهٔ انسان‌ها شیوع یافت.‏»—‏رومیان ۵:‏۱۲‏.‏

نافرمانی یا گناه آدم عواقبی بس فراتر داشت؛‏ آنچه آدم از دست داد ۷۰ یا ۸۰ سال زندگی نبود،‏ بلکه زندگی ابدی بود.‏ به علاوه،‏ وقتی آدم گناه کرد ناکامل شد و فقط می‌توانست ناکاملی را به نسل خود انتقال دهد.‏

همهٔ ما از نسل آدم می‌باشیم.‏ بدون این که حق انتخابی داشته باشیم،‏ گناه و بدن ناکامل را از او به ارث برده‌ایم که در نتیجه،‏ ما را به مرگ تدریجی سوق می‌دهد.‏ پولُس رسول مصیبت ما را چنین توصیف کرد:‏ «من نفسانی و همچون برده به گناه فروخته شده‌ام.‏ .‏ .‏ .‏ چه وضعیت اسفباری دارم!‏ چه کسی مرا از بدنی که این مرگ را در من پدید می‌آورد،‏ رهایی می‌بخشد؟‏» پولُس،‏ خود به این سؤال چنین پاسخ داد:‏ «خدا را شکر می‌کنم که از طریق سَرورمان عیسی مسیح مرا رهایی می‌بخشد!‏»—‏رومیان ۷:‏۱۴،‏ ۲۴،‏ ۲۵‏.‏

‏«پدر،‏ پسر خود را فرستاد تا نجات‌دهندهٔ مردم دنیا باشد.‏»—‏۱یوحنا ۴:‏۱۴‏.‏

یَهُوَه خدا،‏ راهی را مهیا دید تا تأثیر گناه را خنثی سازد و ما را از محکومیت مرگ ابدی رهایی دهد.‏ چگونه؟‏ او پسر عزیز خود را از آسمان فرستاد تا به شکل انسانی کامل مانند آدم متولّد شود.‏ ولی،‏ عیسی برخلاف آدم «هیچ گناهی مرتکب نشد.‏» (‏۱پِطرُس ۲:‏۲۲‏)‏ عیسی چون کامل بود،‏ تحت محکومیت مرگ قرار نداشت و می‌توانست تا ابد بر زمین زندگی کند.‏

اما یَهُوَه اجازه داد که عیسی به دست دشمنانش کشته شود.‏ سه روز پس از آن،‏ یَهُوَه او را با بدنی روحی رستاخیز داد تا بتواند دوباره به آسمان بازگردد.‏ در آنجا،‏ عیسی چون زندگی کامل انسانی خود را فدا کرده بود،‏ توانست بهای آنچه آدم و نسل او از دست داده بود،‏ به خدا پرداخت کند.‏ یَهُوَه آن بها را پذیرفت و این امکان را فراهم آورد تا آنانی که به عیسی ایمان بورزند،‏ حیات ابدی را دریافت کنند.‏—‏رومیان ۳:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۱یوحنا ۲:‏۲‏.‏

بدین شکل،‏ عیسی آنچه آدم از دست داده بود،‏ بازخرید کرد.‏ او رنج مرگ را به تن خرید تا ما بتوانیم تا ابد زندگی کنیم.‏ در کلام خدا آمده است که عیسی با مرگ رنج‌آوری که متحمّل شد،‏ «به سبب لطف خدا،‏ .‏ .‏ .‏ طعم مرگ را به خاطر همگان چشید.‏»—‏عبرانیان ۲:‏۹‏.‏

این طریقی که یَهُوَه مهیا دیده است،‏ نکته‌ای بسیار مهم را دربارهٔ او آشکار می‌کند.‏ از آنجایی که معیار عدالت یَهُوَه بسیار والاست،‏ برای انسان‌های ناکامل غیرممکن است که بهای رهایی خود را فراهم کنند.‏ ولی،‏ او برای رهایی بشر از روی محبت و رحمت راهی را گشود تا ترازوی عدالتش موازی شود.‏ به چه قیمتی؟‏ به قیمت هنگفت قربانی شدن پسرش تا بهای رهایی پرداخته شود.‏—‏رومیان ۵:‏۶-‏۸‏.‏

‏«مسیح از مردگان برخیزانده شد و در این خصوص،‏ نوبر کسانی است که به خواب مرگ رفته‌اند؛‏ زیرا از آنجا که مرگ از طریق یک انسان آمد،‏ رستاخیز مردگان نیز از طریق یک انسان می‌آید.‏ چون همان طور که به سبب آدم همه می‌میرند،‏ از طریق مسیح نیز همه زنده خواهند شد.‏»—‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۰-‏۲۲‏.‏

شکی در مورد زندگی و مرگ عیسی وجود ندارد.‏ اما چه شواهدی برای رستاخیز او وجود دارد؟‏ شواهد محکمی در دست است که بسیاری از مردم،‏ عیسای رستاخیزیافته را در موقعیت‌ها و مکان‌های گوناگون به چشم دیدند.‏ برای مثال،‏ یک بار عیسی بر بیش از ۵۰۰ نفر ظاهر شد.‏ پولُس رسول در مورد این واقعه در نامه‌اش به قُرِنتیان نوشت و اشاره کرد که برخی از آن شاهدان عینی هنوز زنده‌اند و می‌توانند به آنچه دیده و شنیده بودند،‏ شهادت دهند.‏—‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳-‏۸‏.‏

جالب این که وقتی پولُس نوشت مسیح در میان رستاخیزیافتگان «نوبر» است،‏ نشان داد که دیگران نیز بعدها رستاخیز خواهند یافت.‏ عیسی خود گفت که زمانی فرا خواهد رسید که «تمام آنانی که در قبرها هستند،‏ .‏ .‏ .‏ بیرون خواهند آمد.‏»—‏یوحنا ۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏.‏

‏«خدا آنقدر به مردم دنیا محبت داشت که پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که به او ایمان بورزد،‏ نابود نگردد،‏ بلکه زندگی جاودان یابد.‏»—‏یوحنا ۳:‏۱۶‏.‏

در اولین صفحات کتاب مقدّس توصیف شده است که چگونه مرگ دامنگیر انسان‌ها شد و بهشت زمینی از دست رفت.‏ در آخرین صفحات کتاب مقدّس وصف شده است که مرگ مغلوب و نابود خواهد شد و خدا بهشت زمینی را بازسازی خواهد کرد.‏ در آن زمان،‏ مردم تا ابد در شادی زندگی خواهند کرد،‏ زیرا در مکاشفه ۲۱:‏۴ آمده است:‏ «دیگر مرگ نخواهد بود.‏» در آیهٔ ۵ برای تضمین این وعده آمده است:‏ «این گفته‌ها امین و راست است.‏» بلی،‏ یَهُوَه قادر است که به همهٔ وعده‌هایش عمل کند.‏

آیا باور می‌کنید که «این گفته‌ها امین و راست است»؟‏ با یادگیری دربارهٔ عیسی مسیح و ایمان ورزیدن به او،‏ خشنودی و تأیید یَهُوَه خدا را به دست خواهید آورد.‏ بدین شکل،‏ نه فقط در این زمان طعم برکات فراوان خدا را خواهید چشید،‏ بلکه به حیات ابدی در بهشت زمینی خواهید رسید،‏ جایی که «دیگر مرگ نخواهد بود و ماتم و شیون و درد نیز وجود نخواهد داشت.‏»‏