യേശുവിന്‍റെ മരണമാണ്‌ ചരിത്രത്തിലേക്കുംവെച്ച് ഏറ്റവും പ്രാധാന്യമേറിയ സംഭവം. കാരണം, മനുഷ്യജീവിതം എങ്ങനെയായിരിക്കാനാണോ ദൈവം ഉദ്ദേശിച്ചത്‌, അത്‌ വീണ്ടും കൊണ്ടുവരുന്നതിനുവേണ്ടിയാണ്‌ യേശു മരിച്ചത്‌. തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുള്ള ചായ്‌വോടെയല്ല മനുഷ്യൻ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത്‌, അവൻ രോഗിയായിത്തീരാനോ മരിക്കാനോ ദൈവം ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നില്ല. (ഉല്‌പത്തി 1:31) എന്നാൽ, ആദ്യമനുഷ്യനായ ആദാമിലൂടെ പാപം ലോകത്തിലേക്കു വന്നു. ഈ പാപത്തിൽനിന്നും മരണത്തിൽനിന്നും നമ്മളെ മോചിപ്പിക്കാനാണ്‌ യേശു തന്‍റെ ജീവൻ നൽകിയത്‌.—മത്തായി 20:28; റോമർ 6:23 വായിക്കുക.

നമുക്കുവേണ്ടി മരിക്കാൻ തന്‍റെ പുത്രനെ ഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ചതിലൂടെ ദൈവം നമ്മളോടുള്ള സ്‌നേഹത്തിന്‍റെ ആഴം എത്രയധികമാണെന്ന് കാണിച്ചു. (1 യോഹന്നാൻ 4:9, 10) അപ്പവും വീഞ്ഞും ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ലളിതമായ ഒരു ചടങ്ങിലൂടെ തന്‍റെ മരണത്തിന്‍റെ ഓർമ ആചരിക്കാൻ യേശു ശിഷ്യന്മാരോട്‌ പറഞ്ഞു. യേശു കല്‌പിച്ചപ്രകാരം എല്ലാ വർഷവും അവന്‍റെ മരണത്തിന്‍റെ ഓർമ ആചരിക്കുന്നതിലൂടെ ദൈവവും യേശുവും നമ്മളോട്‌ കാണിച്ചിരിക്കുന്ന സ്‌നേഹത്തോടുള്ള വിലമതിപ്പ് നമുക്ക് കാണിക്കാനാകും.—ലൂക്കോസ്‌ 22:19, 20 വായിക്കുക.

തന്‍റെ മരണത്തിന്‍റെ ഓർമ ആചരിക്കാൻ ശിഷ്യന്മാരോട്‌ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ യേശു ഒരു ഉടമ്പടി അഥവാ കാരാറിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. (മത്തായി 26:26-28) അത്‌ അവർക്കും മറ്റൊരു ചെറിയ കൂട്ടത്തിനും സ്വർഗത്തിൽ രാജാക്കന്മാരും പുരോഹിതന്മാരും ആയി വാഴാനുള്ള അവസരം തുറന്നുകൊടുത്തു. ദശലക്ഷങ്ങൾ യേശുവിന്‍റെ മരണം ഓർമിക്കാൻ കൂടിവരുമെങ്കിലും ആ ഉടമ്പടിയിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന അംഗങ്ങൾ മാത്രമാണ്‌ അപ്പവീഞ്ഞുകളിൽ പങ്കുപറ്റുന്നത്‌.—വെളിപാട്‌ 5:10 വായിക്കുക.

ഇങ്ങനെ രാജാക്കന്മാരായി ഭരിക്കാനിരിക്കുന്നവരെ കഴിഞ്ഞ 2,000-ത്തോളം വർഷമായി യഹോവ തിരഞ്ഞെടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. (ലൂക്കോസ്‌ 12:32) ഭൂമിയിൽ എന്നേക്കും ജീവിക്കാനിരിക്കുന്നവരോടുള്ള താരതമ്യത്തിൽ അവരുടെ എണ്ണം വളരെ കുറവാണ്‌.—വെളിപാട്‌ 7:4, 9, 17 വായിക്കുക. (w15-E 03/01)