1. Πώς ίσως χρησιμοποιούμε την προσευχή των εδαφίων Ματθαίος 6:9-13 στη διακονία μας;

ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι μπορούν να παραθέσουν από μνήμης το «Πάτερ Ημών». Στη διακονία μας από πόρτα σε πόρτα, αναφερόμαστε συχνά σε αυτή την προσευχή για να βοηθήσουμε τους οικοδεσπότες να κατανοήσουν ότι η Βασιλεία του Θεού είναι μια πραγματική κυβέρνηση που θα φέρει υπέροχες αλλαγές στη γη μας. Ή μπορεί να αναφερόμαστε στο πρώτο αίτημα της προσευχής για να δείξουμε ότι ο Θεός έχει ένα προσωπικό όνομα, το οποίο πρέπει να αγιαστεί.—Ματθ. 6:9.

2. Πώς ξέρουμε ότι ο Ιησούς δεν ήθελε να επαναλαμβάνουμε λέξη προς λέξη την υποδειγματική προσευχή κάθε φορά που προσευχόμαστε;

² Μήπως ο Ιησούς ήθελε να επαναλαμβάνουμε αυτή την προσευχή λέξη προς λέξη κάθε φορά που προσευχόμαστε, όπως κάνουν πολλοί στον Χριστιανικό κόσμο; Όχι. Ακριβώς πριν αναφέρει αυτή την προσευχή, που θα χρησίμευε ως πρότυπο, είπε: «Όταν προσεύχεστε, μη λέτε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά». (Ματθ. 6:7) Αργότερα, σε κάποια άλλη περίπτωση, επανέλαβε αυτή την προσευχή με διαφορετικά λόγια. (Λουκ. 11:1-4) Ο Ιησούς μάς βοήθησε έτσι να μάθουμε ποια πράγματα πρέπει να  ζητάμε και με ποια σειρά προτεραιότητας. Συνεπώς, είναι κατάλληλο να την αποκαλούμε υποδειγματική προσευχή.

3. Ποιες ερωτήσεις μπορούμε να σκεφτούμε καθώς αναλύουμε την υποδειγματική προσευχή;

³ Σε αυτό και στο επόμενο άρθρο, θα αναλύσουμε το περιεχόμενο της υποδειγματικής προσευχής. Καθώς το κάνουμε αυτό, αναρωτηθείτε: “Πώς μπορεί να με βοηθήσει αυτό το υπόδειγμα να βελτιώσω τις δικές μου προσευχές; Και, το πιο σημαντικό, ζω σε αρμονία με αυτή την προσευχή;”

4. Τι μας υπενθυμίζει η φράση «Πατέρα μας», και με ποια έννοια είναι ο Ιεχωβά «Πατέρας» για τους Χριστιανούς με επίγεια ελπίδα;

⁴ Η φράση «Πατέρα μας», και όχι «Πατέρα μου», μας υπενθυμίζει ότι ανήκουμε σε μια «αδελφότητα» στην οποία αγαπάμε αληθινά ο ένας τον άλλον. (1 Πέτρ. 2:17) Τι πολύτιμο προνόμιο είναι αυτό! Οι χρισμένοι Χριστιανοί, που έχουν γεννηθεί από το πνεύμα ως γιοι του Θεού με την προοπτική της ουράνιας ζωής, αποκαλούν ορθά τον Ιεχωβά «Πατέρα» με την πλήρη έννοια της λέξης. (Ρωμ. 8:15-17) Οι Χριστιανοί που ελπίζουν να ζήσουν για πάντα στη γη μπορούν και αυτοί να αποκαλούν τον Ιεχωβά «Πατέρα». Είναι ο Ζωοδότης τους, και φροντίζει στοργικά για τις ανάγκες όλων των αληθινών λάτρεων. Εκείνοι που έχουν την επίγεια ελπίδα θα γίνουν παιδιά του Θεού με την πλήρη έννοια αφού θα έχουν φτάσει σε τελειότητα και θα έχουν αποδείξει την οσιότητά τους στην τελική δοκιμή.—Ρωμ. 8:21· Αποκ. 20:7, 8.

5, 6. Ποιο υπέροχο δώρο μπορούν να χαρίσουν οι γονείς στα παιδιά τους, και τι πρέπει να κάνει το κάθε παιδί με αυτό; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

⁵ Οι γονείς που διδάσκουν τα παιδιά τους να προσεύχονται και τα βοηθούν να βλέπουν τον Ιεχωβά ως τον στοργικό ουράνιο Πατέρα τους τούς χαρίζουν ένα υπέροχο δώρο. Κάποιος αδελφός που υπηρετεί τώρα ως επίσκοπος περιοχής στη Νότια Αφρική θυμάται: «Από την ημέρα που γεννήθηκαν οι κόρες μας, προσευχόμουν μαζί τους κάθε βράδυ, εκτός αν έλειπα από το σπίτι. Οι κόρες μας αναφέρουν συχνά ότι δεν θυμούνται τι ακριβώς έλεγα σε εκείνες τις προσευχές. Ωστόσο, θυμούνται την ατμόσφαιρα που υπήρχε, το πόσο ιερές θεωρούσαμε τις στιγμές που επικοινωνούσαμε με τον Πατέρα μας, τον Ιεχωβά, και το αίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας που επικρατούσε. Όταν μεγάλωσαν λίγο, τις παρότρυνα να προσεύχονται δυνατά ώστε να τις ακούω να εκφράζουν τις σκέψεις και τα αισθήματά τους στον Ιεχωβά. Αυτή ήταν μια θαυμάσια ευκαιρία που μου επέτρεπε να καταλαβαίνω τι υπήρχε στην καρδιά τους. Έτσι μπορούσα να τις βοηθάω με καλοσυνάτο τρόπο να περιλαμβάνουν στις προσευχές τους σημαντικά στοιχεία της υποδειγματικής προσευχής ώστε να προσδίδουν σε αυτές ουσιαστικό νόημα».

⁶ Δεν είναι καθόλου παράξενο που τα κοριτσάκια αυτού του αδελφού έκαναν θαυμάσια πνευματική πρόοδο. Σήμερα έχουν και οι δυο τους ευτυχισμένο γάμο, και μαζί με τους συζύγους τους κάνουν το θέλημα του Θεού στην ολοχρόνια υπηρεσία. Το μεγαλύτερο δώρο που μπορούν να χαρίσουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν μια θερμή, στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Φυσικά, το κάθε παιδί έχει την προσωπική ευθύνη να διατηρήσει αυτή την πολύτιμη σχέση. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να μάθει να αγαπάει το όνομα του Θεού και να το μεταχειρίζεται με βαθύτατο σεβασμό.—Ψαλμ. 5:11, 12· 91:14.

7. Ποιο προνόμιο έχει ο λαός του Θεού, αλλά τι απαιτείται από εμάς;

⁷ Τι προνόμιο είναι, όχι μόνο να γνωρίζουμε το προσωπικό όνομα του Θεού, αλλά και να το φέρουμε πάνω μας ως “λαός για το όνομά του”! (Πράξ. 15:14· Ησ. 43:10) Στην προσευχή μας, παρακαλούμε τον ουράνιο Πατέρα μας: «Ας αγιαστεί το όνομά  σου». Αυτό το αίτημα ίσως σας υποκινεί να ζητάτε από τον Ιεχωβά να σας βοηθάει ώστε να μην κάνετε ή να μην πείτε οτιδήποτε θα ατίμαζε το άγιο όνομά του. Δεν θέλουμε να είμαστε σαν μερικούς τον πρώτο αιώνα οι οποίοι δεν εφάρμοζαν τα όσα κήρυτταν. Ο απόστολος Παύλος έγραψε για αυτούς: «Το όνομα του Θεού βλασφημείται εξαιτίας σας ανάμεσα στα έθνη».—Ρωμ. 2:21-24.

8, 9. Δείξτε με παράδειγμα πώς ευλογεί ο Ιεχωβά όσους ενδιαφέρονται για τον αγιασμό του ονόματός του.

⁸ Θέλουμε να αγιάζουμε το όνομα του Θεού. Έπειτα από τον πρόωρο θάνατο του συζύγου της, μια αδελφή στη Νορβηγία έμεινε μόνη με τον δίχρονο γιο της. «Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος στη ζωή μου», λέει. «Προσευχόμουν κάθε μέρα, σχεδόν κάθε ώρα, ώστε να έχω τη δύναμη να διατηρήσω τη συναισθηματική μου ισορροπία και να μη δώσω στον Σατανά αφορμή για να εμπαίξει τον Ιεχωβά εξαιτίας κάποιας δικής μου άσοφης απόφασης ή πράξης απιστίας. Ήθελα να αγιάζω το όνομα του Ιεχωβά, και ήθελα να ξαναδεί ο γιος μου τον πατέρα του στον Παράδεισο».—Παρ. 27:11.

⁹ Απάντησε ο Ιεχωβά σε αυτές τις ανιδιοτελείς προσευχές; Ναι. Η αδελφή έλαβε υποστήριξη από την τακτική συναναστροφή με τους στοργικούς ομοπίστους της. Πέντε χρόνια αργότερα, παντρεύτηκε κάποιον πρεσβύτερο. Ο γιος της, σήμερα 20 χρονών, είναι βαφτισμένος. «Είμαι πολύ ευτυχισμένη», λέει, «που ο σύζυγός μου με βοήθησε να τον μεγαλώσω».

10. Τι χρειάζεται να γίνει για να αγιαστεί πλήρως το όνομα του Θεού;

¹⁰ Τι χρειάζεται να γίνει για να αγιαστεί πλήρως το όνομα του Θεού και να καθαριστεί από κάθε μομφή; Για να συμβεί αυτό, ο Ιεχωβά πρέπει να αναλάβει δράση ώστε να απομακρύνει όλους όσους απορρίπτουν εσκεμμένα την κυριαρχία του. (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 38:22, 23) Η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί σταδιακά σε τελειότητα. Πόσο λαχταράμε να έρθει ο καιρός που όλα τα νοήμονα πλάσματα θα αγιάζουν το όνομα του Ιεχωβά! Τότε, ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας θα είναι επιτέλους «τα πάντα για όλους».—1 Κορ. 15:28.

11, 12. Στα τέλη του 19ου αιώνα, τι βοήθησε ο Ιεχωβά τους αληθινούς Χριστιανούς να κατανοήσουν;

¹¹ Προτού ο Ιησούς αναληφθεί στον ουρανό, οι απόστολοί του τον ρώτησαν: «Κύριε, μήπως αυτόν τον καιρό αποκαθιστάς τη βασιλεία στον Ισραήλ;» Η απάντησή του έδειξε ότι δεν είχε έρθει ακόμα ο καιρός να μάθουν πότε θα άρχιζε να κυβερνάει η Βασιλεία του Θεού. Είπε στους μαθητές του να αφοσιωθούν στο σημαντικό έργο μαρτυρίας που έπρεπε να κάνουν. (Διαβάστε Πράξεις 1:6-8) Εντούτοις, δίδαξε τους ακολούθους του να αποβλέπουν στον ερχομό της Βασιλείας του Θεού. Έτσι λοιπόν, από την εποχή των αποστόλων, οι Χριστιανοί προσεύχονται να έρθει αυτή η Βασιλεία.

¹² Καθώς πλησίαζε ο καιρός που η Βασιλεία του Θεού υπό τον Ιησού θα άρχιζε να κυβερνάει από τον ουρανό, ο Ιεχωβά βοήθησε τον λαό του να κατανοήσει πότε θα συνέβαινε αυτό. Το 1876, ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ έγραψε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βιβλικός Εξεταστής (Bible Examiner). Είχε το θέμα «Οι Καιροί των Εθνών: Πότε Τελειώνουν;» και έδειχνε ότι το 1914 θα ήταν καθοριστικό έτος. Αυτό το άρθρο συσχέτιζε τους “εφτά καιρούς” της προφητείας του Δανιήλ με τους “προσδιορισμένους καιρούς των εθνών” για τους οποίους μίλησε ο Ιησούς. *—Δαν. 4:16· Λουκ. 21:24.

13. Τι συνέβη το 1914, και τι επιβεβαιώνουν τα παγκόσμια γεγονότα από τότε και έπειτα;

¹³ Το 1914, ξέσπασε πόλεμος μεταξύ των εθνών της Ευρώπης—ένας πόλεμος που  εξαπλώθηκε και τύλιξε στις φλόγες του όλο τον κόσμο. Όταν τελείωσε, το 1918, οι άνθρωποι είχαν βιώσει τρομερές ελλείψεις τροφίμων και υπήρχε μια επιδημία γρίπης η οποία αποδείχτηκε πιο θανατηφόρα από τον ίδιο τον πόλεμο. Με αυτόν τον τρόπο, άρχισε να εκπληρώνεται «το σημείο» που είχε δώσει ο Ιησούς για να προσδιορίσει την αόρατη παρουσία του ως νέος Βασιλιάς της γης. (Ματθ. 24:3-8· Λουκ. 21:10, 11) Υπάρχουν άφθονα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το 1914 «δόθηκε στέμμα» στον Κύριο Ιησού Χριστό, ο οποίος «προχώρησε νικώντας και για να ολοκληρώσει τη νίκη του». (Αποκ. 6:2) Καθάρισε τους ουρανούς πολεμώντας τον Σατανά και τους δαίμονές του, οι οποίοι ρίχτηκαν στη γη. Από τότε, η ανθρωπότητα έχει δει πόσο αληθινά είναι τα θεόπνευστα λόγια: «Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα».—Αποκ. 12:7-12.

14. (α) Γιατί παραμένει σημαντικό να προσευχόμαστε να έρθει η Βασιλεία του Θεού; (β) Ποιο προνόμιο έχουμε;

¹⁴ Η προφητεία των εδαφίων Αποκάλυψη 12:7-12 εξηγεί γιατί η γέννηση της Βασιλείας του Θεού συνέβη στην ουσία τον ίδιο καιρό με την έναρξη των καταστροφικών γεγονότων που συνεχίζουν να πλήττουν την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς, ο Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, άρχισε να κυβερνάει ανάμεσα στους εχθρούς του. Μέχρι να ολοκληρώσει τη νίκη του και να βάλει τέλος στην πονηρία που υπάρχει στη γη, θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε να έρθει η Βασιλεία του Θεού. Παράλληλα, πρέπει να ζούμε σε αρμονία με τις προσευχές μας συμμετέχοντας  στην εκπλήρωση ενός χαρακτηριστικού “του σημείου” που είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό. Όπως προείπε ο Ιησούς: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος».—Ματθ. 24:14.

15, 16. Πώς μπορούμε να ζούμε σε αρμονία με το αίτημα που υποβάλλουμε να γίνει το θέλημα του Θεού πάνω στη γη;

¹⁵ Πριν από 6.000 χρόνια περίπου, το θέλημα του Θεού γινόταν τέλεια πάνω στη γη. Να γιατί ο Ιεχωβά, βλέποντας το όμορφο ξεκίνημα που είχε δώσει στον άνθρωπο, μπορούσε να πει: «Ήταν πολύ καλό». (Γέν. 1:31) Έπειτα ο Σατανάς στασίασε, και έκτοτε σχετικά λίγοι άνθρωποι κάνουν το θέλημα του Θεού πάνω στη γη. Αλλά σήμερα έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε έναν καιρό στον οποίο περίπου οχτώ εκατομμύρια Μάρτυρες, όχι μόνο προσεύχονται να γίνει το θέλημα του Θεού πάνω στη γη, αλλά και αγωνίζονται να ζουν σε αρμονία με αυτή την προσευχή. Το κάνουν αυτό με τον τρόπο της ζωής τους και με τη γεμάτη ζήλο συμμετοχή τους στο έργο μαθήτευσης.

¹⁶ Για παράδειγμα, μια αδελφή που βαφτίστηκε το 1948 και υπηρέτησε ως ιεραπόστολος στην Αφρική λέει: «Σε αρμονία με αυτό το τμήμα της υποδειγματικής προσευχής, προσεύχομαι συχνά να βρούμε όλα τα προβατοειδή άτομα και να τα βοηθήσουμε να γνωρίσουν τον Ιεχωβά πριν να είναι πολύ αργά. Επίσης, όταν πρόκειται να δώσω μαρτυρία σε κάποιον, ζητάω σοφία ώστε να αγγίξω την καρδιά του. Και όσο για τα προβατοειδή άτομα που έχουν ήδη βρεθεί, προσεύχομαι να ευλογεί ο Ιεχωβά τις προσπάθειες που κάνουμε για να τα φροντίζουμε». Δεν απορούμε καθόλου που αυτή η 80χρονη αδελφή είναι επιτυχημένη στη διακονία της και, με την υποστήριξη άλλων, έχει βοηθήσει πολλούς να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σίγουρα μπορείτε να σκεφτείτε και άλλα καλά παραδείγματα αδελφών που “χύνονται σαν σπονδή” κάνοντας το θέλημα του Θεού παρά τους περιορισμούς των γηρατειών.—Διαβάστε Φιλιππησίους 2:17.

17. Πώς νιώθετε για τα όσα θα κάνει ο Ιεχωβά στο μέλλον απαντώντας στο αίτημά μας να γίνει το θέλημά του πάνω στη γη;

¹⁷ Μέχρι να απομακρυνθούν οι εχθροί της Βασιλείας του Θεού από τη γη, θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε να γίνει το θέλημά του. Έπειτα, θα δούμε το θέλημά του να γίνεται με ακόμα πιο πλήρη τρόπο καθώς δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ανασταίνονται σε μια παραδεισένια γη. «Μη θαυμάζετε για αυτό», είπε ο Ιησούς, «επειδή έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή [μου] και θα βγουν». (Ιωάν. 5:28, 29) Πόσο υπέροχο θα είναι να ζούμε τότε και να καλωσορίσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν πεθάνει! Ο Θεός «θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια [μας]». (Αποκ. 21:4) Οι περισσότεροι αναστημένοι θα είναι από τους “αδίκους”, οι οποίοι έζησαν και πέθαναν χωρίς να μάθουν την αλήθεια για τον Ιεχωβά Θεό και τον Γιο του. Θα είναι προνόμιό μας να τους μεταδώσουμε γνώση για το θέλημα του Θεού και τον σκοπό του, βοηθώντας τους έτσι να θεωρηθούν κατάλληλοι για «αιώνια ζωή».—Πράξ. 24:15· Ιωάν. 17:3.

18. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ανάγκες της ανθρωπότητας;

¹⁸ Η ειρήνη και η αρμονία ολόκληρου του σύμπαντος εξαρτώνται από τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά μέσω της Βασιλείας του. Συνεπώς, όταν δοθεί πλήρης απάντηση στα τρία πρώτα αιτήματα της υποδειγματικής προσευχής θα ικανοποιηθούν οι μεγαλύτερες ανάγκες της ανθρωπότητας. Στο μεταξύ, έχουμε και άλλες ζωτικές ανάγκες που αναφέρονται στα υπόλοιπα τέσσερα αιτήματα της υποδειγματικής προσευχής του Ιησού. Θα εξετάσουμε αυτές τις ανάγκες στο επόμενο άρθρο.