Janet şöyle diyor: “Babam öldükten kısa bir süre sonra kocam bana başka bir kadınla görüştüğünü söyledi. Çok geçmeden eşyalarını topladı ve veda bile etmeden iki çocuğumla beni terk etti.” Janet bir iş buldu, ama maaşı evin kredisini ödemeye yetmedi. Ayrıca tek kaygısı ekonomik sıkıntılar değildi. Şöyle anlatıyor: “Yeni sorumluluklarımın yol açtığı kaygının altında ezildiğimi hissediyordum. Tüm bunları tek başıma üstlenmek zorunda olmam beni korkutuyordu. Çocuklarıma başka anne babalar kadar iyi bir hayat sunamadığım için kendimi suçluyordum. Bugün bile başkalarının bizim hakkımızda ne düşündüğünü merak ediyorum. Acaba çevremdekiler evliliğimi sürdürmek için elimden geleni yapmadığımı düşünüyor olabilir mi?”

Dua etmek Janet’ın duygularını kontrol etmesine ve Yaratıcıyla arasındaki dostluğu güçlendirmesine yardım ediyor. O şöyle diyor: “Özellikle gecelerim çok zor geçiyor, etraf sessizken kaygılarımın sesini susturamıyorum. Ama dua etmek ve Kutsal Kitabı okumak uykuya dalmama yardım ediyor. En sevdiğim ayetlerden biri Filipililer 4:6, 7. Orada şöyle diyor: ‘Hiçbir konuda kaygı çekmeyin, her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin. Tanrı’nın, her düşünüşün çok üstünde olan barışı, . . . . yüreğinizi ve zihninizi koruyacaktır.’ Yehova’ya geceler boyunca dua ettim ve O’nun verdiği huzur beni gerçekten de çok rahatlattı.”

İsa peygamber ünlü bir vaazında şu rahatlatıcı sözleri söylemişti: “Tanrı, neye ihtiyacınız olduğunu daha siz Kendisinden dilemeden bilir” (Matta 6:8). Ancak Tanrı’dan yardım dilememiz önemlidir. Çünkü dua, ‘Tanrı’ya yaklaşmanın’ başlıca yoludur. Bunun sonucunda O da ‘bize yaklaşır’ (Yakup 4:8).

Evet, dua etmenin tek yararı kaygılarımızı dile getirmenin verdiği huzur değildir. “Duayı dinleyen” Yehova Kendisine iman eden herkese yardım etmek  üzere harekete geçer (Mezmur 65:2). İşte bu nedenle İsa peygamber takipçilerine ‘sürekli dua etmelerini ve bundan vazgeçmemelerini’ söylemişti (Luka 18:1). İmanımızı ödüllendireceğinden emin bir şekilde Tanrı’dan sürekli rehberlik ve yardım dilemeliyiz. O’nun bize yardım etmeye istekli ve hazır olduğundan asla kuşku duymayalım. Bu tutumla ‘durmadan dua etmemiz’ gerçek imana sahip olduğumuzu gösterir (1. Selanikliler 5:17).

İman etmek aslında ne anlama gelir? İman Yaratıcıyı gerçek biri olarak ‘tanımayı’ içerir (Yuhanna 17:3). Bunu öncelikle Kutsal Kitabı inceleyip Tanrı’nın düşüncelerini kavrayarak yapabiliriz. Böylece O’nun her birimizle ilgilendiğini ve bize yardım etmek istediğini öğreniriz. Ancak gerçek iman Yaratıcımızla ilgili sadece bilgi sahibi olmak değil, O’nunla saygılı bir dostluğa da sahip olmak demektir. Fakat dostluklar bir gecede oluşmaz. Yaratıcımız hakkında daha çok şey öğrendikçe, ‘O’nu hoşnut eden şeyler yaptıkça’ ve yardımını hayatımızda gördükçe ‘imanımız artar’ (2. Korintoslular 10:15; Yuhanna 8:29). Janet’ın kaygılarla mücadele etmesine yardım eden şey böyle bir imandı.

Janet şunları söylüyor: “Tüm bu dönem boyunca Yehova’nın elinin üzerimizde olduğunu görmek imanımı çok güçlendirdi. Birçok defa başa çıkılması imkânsız gibi görünen haksızlıklarla karşılaştık. Ancak sürekli dua ettim ve Yehova tek başıma asla bulamayacağım çözümler sağlayarak her zaman bir çıkış yolu gösterdi. O’na her şükrettiğimde benim için ne kadar çok şey yaptığını hatırlıyorum. Yehova ne zaman ihtiyacımız olsa bize yardım ediyor, hem de tam zamanında. Ayrıca bana gerçek dostlar verdi. İman kardeşlerim her zaman yanımda ve çocuklarım için iyi bir örnek oluyorlar.” *

“Yehova’nın boşanmadan neden nefret ettiğini anlıyorum. Boşanma, masum bir eşin yaşayabileceği en acı ihanettir. Kocamın bizi terk etmesinin üzerinden yıllar geçti, ama zaman zaman hâlâ içimde bir boşluk hissediyorum. Böyle zamanlarda başkaları için bir şeyler yapmaya çalışıyorum ve bu her zaman kendimi daha iyi hissetmemi sağlıyor.” Janet Kutsal Kitabın öğüdüyle uyumlu olarak kendini insanlardan soyutlamıyor, bu sayede kaygıları hafifliyor * (Malaki 2:16; Özdeyişler 18:1).

Janet şunları diyor: “Beni en çok teselli eden şey Yehova Tanrı’nın ‘yetimlerin babası, dulların hâkimi’ olduğunu bilmek. O asla kocam gibi bizi terk etmeyecek” (Mezmur 68:5). Ayrıca Janet, Tanrı’nın bizi ‘kötü şeylerle sınamadığını’ da biliyor. Tersine Yaratıcımız bize hikmet ve ‘normalin ötesinde bir güç’ vererek kaygılarla başa çıkabilmemize yardım eder (Yakup 1:5, 13; 2. Korintoslular 4:7).

Peki ya hayatımızı tehdit eden bir durum yüzünden kaygı çekiyorsak?