۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا وفاداری به خدا برای مسیحیان اهمیت دارد،‏ و این امر چگونه به بی‌طرفی مربوط می‌شود؟‏ (‏تصویر اول مقاله ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ بسیاری از مردم به چه چیزهایی وفادارند،‏ و نتیجهٔ آن چه می‌تواند باشد؟‏

وفاداری و حفظ بی‌طرفی،‏ نه فقط در زمان جنگ بلکه همیشه برای مسیحیان واقعی مطرح بوده است.‏ چرا؟‏ زیرا تمام آنان که خود را به یَهُوَه خدا وقف کرده‌اند،‏ با او عهد بسته‌اند که او را دوست بدارند،‏ به او وفادار بمانند و از او اطاعت کنند.‏ (‏۱یو ۵:‏۳‏)‏ ما قطع‌نظر از محل زندگی،‏ پیشینه،‏ ملیت یا فرهنگمان،‏ می‌خواهیم که به معیارهای خدا پای‌بند بمانیم.‏ وفاداری به یَهُوَه و به پادشاهی او بیش از هر چیز در زندگی ما اهمیت دارد.‏ (‏مت ۶:‏۳۳‏)‏ لازمهٔ این وفاداری این است که مسیحیان از کشمکش‌ها و بحث و جدل‌های این دنیا دور بمانند.‏—‏اشع ۲:‏۴؛‏ یوحنا ۱۷:‏۱۱،‏ ۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏

^۲ بسیاری از مردم دنیا به کشور،‏ قوم،‏ فرهنگ و حتی تیم ورزشی کشورشان ابراز وفاداری می‌کنند.‏ چنین طرز فکری میان انسان‌ها رقابت،‏ نفرت و دشمنی ایجاد کرده است و حتی گاه عامل کشتارها و قتل‌عام‌ها بوده است.‏ ما نیز در این جامعهٔ بشری زندگی می‌کنیم از این رو ممکن است ما و خانواده‌مان در معرض صدمات  چنین طرز فکر و تعصباتی باشیم.‏ از آنجا که خدا انسان را با حس عدالت‌طلبی خلق کرده است،‏ ممکن است تصمیمات و اِعمال قدرت حکومت‌ها را ناعادلانه بدانیم.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۷؛‏ تث ۳۲:‏۴‏)‏ در چنین مواقعی چه عکس‌العملی نشان می‌دهیم؟‏ آیا بی‌طرفی‌مان را حفظ می‌کنیم،‏ یا از چنین موضوعاتی جانبداری می‌کنیم و آلودهٔ بحث و گفتگو می‌شویم؟‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چرا مسیحیان در بحث و جدل‌های این دنیا بی‌طرف می‌مانند؟‏ ب)‏ در این مقاله چه موضوعاتی بررسی می‌شود؟‏

^۳ نهادها و سازمان‌های حاکم بر جامعه،‏ مردم را بر آن می‌دارند که هنگام بروز کشمکش‌ها موضع‌گیری کنند.‏ مسیحیان واقعی موضع‌گیری نمی‌کنند.‏ ما در بحث و جدل‌های سیاسی این دنیا و در جنگ‌ها و درگیری‌ها آن شرکت نمی‌کنیم.‏ (‏مت ۲۶:‏۵۲‏)‏ درگیر بازی‌های این دنیا نمی‌شویم و بخشی از دنیای شیطان را بر بخش دیگر آن برتر نمی‌دانیم.‏ (‏۲قر ۲:‏۱۱‏)‏ ما به این دنیا تعلّق نداریم و رقابت‌طلبی‌های آن را مردود می‌شماریم.‏—‏یوحنا ۱۵:‏۱۸،‏ ۱۹ خوانده شود.‏

^۴ به دلیل ناکاملی ممکن است روحیهٔ تعصب و تبعیض که در طرز فکر گذشته‌مان در ما وجود داشت،‏ هنوز ریشه‌کن نشده باشد.‏ (‏ار ۱۷:‏۹؛‏ افس ۴:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ از این رو،‏ این مقاله به بررسی اصولی می‌پردازد که بتوانیم با چنین طرز فکری مقابله کنیم.‏ همچنین در این مقاله بررسی خواهیم کرد که چگونه می‌توانیم ذهن و وجدانمان را تربیت کنیم و به پادشاهی خدا وفادار بمانیم.‏

۵،‏ ۶.‏ عیسی در مقابل تبعیض‌های رایج میان قومی که در آن زندگی می‌کرد چه دیدی داشت،‏ و چرا؟‏

^۵ اگر در شرایطی قرار می‌گیرید که نمی‌دانید چه واکنشی نشان دهید،‏ بجاست از خود بپرسید:‏ ‹عیسی در چنین شرایطی چه می‌کرد؟‏› عیسی در میان قومی زندگی می‌کرد که مردم آن از مناطق مختلف بودند،‏ از جمله جلیل،‏ یهودیه و سامره.‏ گزارش‌های کتاب مقدّس روشن می‌سازد که میان مردم این مناطق اختلافاتی وجود داشت.‏ (‏یو ۴:‏۹‏)‏ میان فَریسیان و صَدّوقیان (‏اعما ۲۳:‏۶-‏۹‏)‏ میان مردم و خراجگیران (‏مت ۹:‏۱۱‏)‏ میان آنان که شریعت را آموخته بودند و آنان که چنین نبودند نیز تنش‌ها و اختلافاتی وجود داشت.‏ (‏یو ۷:‏۴۹‏)‏ در قرن اول رومیان بر اسرائیل حکمرانی می‌کردند و اسرائیلیان از آنان بیزار بودند.‏ عیسی از معیارهای حق یَهُوَه دفاع می‌کرد و می‌دانست که قوم اسرائیل قوم برگزیدهٔ خداست،‏ اما هیچ گاه به شاگردانش چنین القا نکرد که آنان برتر از دیگران هستند.‏ (‏یو ۴:‏۲۲‏)‏ بلکه آنان را ترغیب می‌کرد که همنوعان خود را دوست بدارند.‏—‏لو ۱۰:‏۲۷‏.‏

^۶ چرا عیسی پیش‌داوری‌هایی را که میان یهودیان رواج داشت،‏ تأیید نکرد؟‏ چون نه او و نه پدرش،‏ یَهُوَه خدا در کشمکش‌ها و تبعیض‌هایی که در دنیا وجود دارد،‏ از هیچ طرفی جانبداری نمی‌کنند.‏ زمانی که یَهُوَه خدا از طریق پسرش مرد و زن را آفرید،‏ مقصود او این بود که آنان زمین را پر سازند.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ خدا انسان‌ها را طوری آفرید که نژادهای مختلف به وجود آورند.‏ نه یَهُوَه خدا و نه عیسی مسیح هیچ نژاد،‏ ملیت یا زبانی را برتر از دیگری نمی‌دانند.‏ (‏اعما ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ مکا ۷:‏۹،‏ ۱۳،‏ ۱۴‏)‏ ما نیز باید نمونهٔ کامل آنان را دنبال کنیم.‏—‏مت ۵:‏۴۳-‏۴۸‏.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ در چه امری مسیحیان باید موضع خود را مشخص کنند؟‏ ب)‏ مسیحیان در خصوص حل مشکلات اجتماعی و سیاسی به چه امری پی برده‌اند؟‏

^۷ البته،‏ در خصوص یک موضوع ما باید موضع خود را مشخص کنیم و آن حاکمیت عالمگیر یَهُوَه خداست.‏ این موضوع زمانی مطرح شد که شیطان حاکمیت یَهُوَه خدا را در باغ عدن زیر سؤال برد.‏ حال هر کس باید خود تصمیم بگیرد که آیا شیوهٔ عمل خدا  را بر شیوهٔ عمل شیطان برتر می‌داند یا خیر.‏ آیا شما از یَهُوَه خدا جانبداری می‌کنید و در هر امری به جای پیش گرفتن راه خود،‏ از قوانین و معیارهای او اطاعت می‌کنید؟‏ آیا پادشاهی او را تنها چارهٔ درد و مصیبت بشر می‌دانید؟‏ یا معتقدید که انسان‌ها می‌توانند بر خود حکومت کنند؟‏—‏پیدا ۳:‏۴،‏ ۵‏.‏

^۸ پاسخ شما به این پرسش‌ها بسیار اهمیت دارد،‏ چون نشانهٔ واکنشتان در مقابل پرسش‌های مردم در مورد بحث‌ها و کشمکش‌های دنیاست.‏ سیاستمداران،‏ فعالان سیاسی و اصلاح‌طلبان حتی ممکن است که با خلوص نیّت و صادقانه در فکر کمک به مردم باشند،‏ اما از حل مشکلات مردم عاجزند.‏ مسیحیان تشخیص داده‌اند که تنها پادشاهی خدا می‌تواند مشکلات مردم را حل کرده،‏ دنیایی عادل به وجود آورد.‏ ما باید امور را به دست یَهُوَه بسپاریم.‏ تصوّرش را بکنید اگر چنین نکنیم و هر مسیحی برای حل مشکلات شیوهٔ خود را در پیش گیرد،‏ جماعت چند دسته می‌شود.‏

۹.‏ چه مشکلی در قرن اول در جماعت قُرِنتُس پیش آمده بود،‏ و پولُس رسول برای از میان برداشتن آن چه توصیه‌ای به آنان کرد؟‏

^۹ در قرن اول موضوعی تفرقه‌انگیز میان مسیحیان مطرح شده بود.‏ پولُس گفته‌های آنان را چنین بازگو کرد که یکی می‌گوید:‏ «‹من به پولُس تعلّق دارم.‏› دیگری می‌گوید:‏ ‹اما من به آپولُس متعلّقم.‏› یکی دیگر می‌گوید:‏ ‹اما من به کیفا تعلّق دارم.‏› یکی نیز می‌گوید:‏ ‹اما من از آنِ مسیح هستم.‏›» دلیل اصلی این بحث میان آنان هر چه که بود،‏ پولُس رسول از طرز فکرشان برآشفت و از آنان پرسید:‏ «آیا مسیح تقسیم شده است؟‏» پولُس برای از میان برداشتن این طرز فکر اشتباه چنین گفت:‏ «ای برادران،‏ به نام سَرورمان عیسی مسیح شما را ترغیب می‌کنم که همگی در سخن وحدت داشته باشید و در میانتان تفرقه نباشد،‏ بلکه کاملاً در اندیشه و طرز فکر متحد باشید.‏» امروزه نیز در جماعت مسیحی نباید هیچ‌گونه جدایی و تفرقه‌ای باشد.‏—‏۱قر ۱:‏۱۰-‏۱۳؛‏ رومیان ۱۶:‏۱۷،‏ ۱۸ خوانده شود.‏

۱۰.‏ پولُس رسول با چه تشبیهی نشان داد که مسیحیان باید در مسائل این دنیا بی‌طرف باشند؟‏

^۱۰ پولُس مسیحیان مسح‌شده را ترغیب کرد که مد نظر داشته باشند که تابعیت آسمانی دارند و نباید افکارشان به امور زمینی مشغول باشد.‏ (‏فیلیپ ۳:‏۱۷-‏۲۰‏)‏ * مسح‌شدگان سفیرانی هستند که نمایندهٔ خدا و مسیحند.‏ سفیری که به کشوری دیگر فرستاده می‌شود در مسائل و امور سیاسی آن کشور دخالت نمی‌کند.‏ مشابهاً،‏ مسح‌شدگان نیز نباید در مسائل و امور سیاسی این دنیا دخالت کنند.‏ (‏۲قر ۵:‏۲۰‏)‏ مسیحیانی که امید دارند تحت تابعیت پادشاهی خدا تا ابد بر زمین زندگی کنند نیز باید در مسائل و کشمکش‌های این دنیا بی‌طرف باشند.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ چه محیطی می‌تواند وفادار ماندن به پادشاهی خدا را برای مسیحیان مشکل سازد؟‏ ب)‏ یکی از مسیحیان با چه مشکلی روبرو شد،‏ و چگونه با آن جنگید؟‏

^۱۱ در اغلب نقاط جهان،‏ تاریخ،‏ فرهنگ و زبان مشترک یک جامعه،‏ مایهٔ افتخار مردم آن جامعه است و آنان را به هم پیوند می‌دهد.‏ در چنین جوامعی مسیحیان نباید اجازه دهند که تحت‌تأثیر چنین طرز فکری قرار بگیرند.‏ آنان باید طرز فکرشان را تغییر دهند و وجدانشان را چنان شکل دهند که همواره در هر موقعیتی بی‌طرف بمانند.‏ چگونه می‌توانند چنین کنند؟‏

^۱۲ برای مثال،‏ میریِتا که اهل یکی از مناطق یوگسلاوی سابق است،‏ با نفرت از صرب‌ها بزرگ شده بود.‏ * وقتی آموخت که یَهُوَه تبعیضی میان انسان‌ها قائل نیست و  شیطان مسئول تمامی درگیری‌های نژادی است،‏ تلاش کرد که گرایش‌های نژادپرستانه را از خود دور کند.‏ با این حال،‏ زمانی که درگیری‌های نژادی در منطقه‌ای که او زندگی می‌کرد شروع شد،‏ نفرتی که از صرب‌ها داشت در دلش بیدار شد و سبب شد که موعظه به آن‌ها برایش مشکل شود.‏ متوجه شد که این احساس زیانبخش به خودی خود از میان نمی‌رود و باید کاری بکند.‏ برای درخواست کمک به یَهُوَه التماس کرد تا بتواند با این گرایش مبارزه کند و همچنین از او خواست که خدمتش را افزایش دهد و خدمت پیشگامی را آغاز کند.‏ او می‌گوید:‏ «به نظر من بهترین کمک،‏ تمرکز بر خدمت موعظه است.‏ در موعظه تلاش می‌کنم که خصوصیات پرمهر یَهُوَه را سرمشق قرار دهم و این باعث شده است که احساسات منفی در من از میان برود.‏»‏

۱۳.‏ الف)‏ چه شرایطی خواهری را معذّب می‌کرد،‏ و او چه کرد؟‏ ب)‏ از تجربهٔ زانِلا چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۳ نمونهٔ دیگر تجربهٔ زانِلا،‏ اهل مکزیک است که اکنون در جماعتی در اروپا خدمت می‌کند.‏ بعضی برادران جماعت او که از آمریکای لاتین هستند کشور او،‏ آداب آن و حتی موسیقی آن کشور را مسخره می‌کردند.‏ اگر شما جای او بودید چه واکنشی نشان می‌دادید؟‏ مسلّم است که چنین سخنانی زانِلا را معذّب می‌کرد.‏ اما او برای این که در دلش آزرده نشود و عکس‌العمل نشان ندهد از یَهُوَه کمک خواست.‏ باید قبول کنیم که هنوز برخی در میان ما با مشکلاتی مشابه و کنار آمدن با آن‌ها روبرویند.‏ هیچ گاه نمی‌خواهیم که سخنان یا اعمالمان بویی از تبعیض بدهد که گویی یک گروه از مردم برتر از گروهی دیگر هستند.‏ هیچ گاه نمی‌خواهیم میان برادرانمان یا مردم دیگر چنین تفرقه‌هایی ایجاد کنیم.‏—‏روم ۱۴:‏۱۹؛‏ ۲قر ۶:‏۳‏.‏

۱۴.‏ چه چیز به شما کمک می‌کند که نگرشی همچون یَهُوَه به مردم داشته باشید؟‏

^۱۴ آیا شیوه‌ای که بزرگ شده‌اید،‏ یا محیط زندگی‌تان در شما حس وفاداری به کشور و میهن‌تان را ایجاد کرده بود؟‏ آیا هنوز جایی در دلتان چنین احساسی دارید؟‏ مسیحیان نباید اجازه دهند که ملیت‌پرستی در آنان رخنه کند و بر دیدشان نسبت به مردم دیگر تأثیر بگذارد.‏ اما اگر احساس کردید که نسبت به مردم کشورها،‏ فرهنگ‌ها،‏ زبان‌ها یا نژادهای دیگر افکاری منفی دارید،‏ چه باید بکنید؟‏ بی‌گمان تأمّل بر این که یَهُوَه چه دیدی به ملیت‌گرایی و پیش‌داوری دارد،‏ به شما کمک می‌کند.‏ تحقیق در مورد این موضوع می‌تواند پروژهٔ مفیدی برای مطالعهٔ شخصی یا پرستش خانوادگی شما باشد.‏ همچنین در دعا از یَهُوَه التماس کنید که بتوانید دید او را در این مورد بپذیرید.‏—‏رومیان ۱۲:‏۲ خوانده شود.‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ الف)‏ در وفاداری‌مان به خدا،‏ چه برخوردی از طرف اطرافیانمان خلاف انتظار نیست؟‏ ب)‏ والدین چگونه می‌توانند به فرزندانشان یاری رسانند تا همواره به یَهُوَه وفادار بمانند؟‏

^۱۵ دیر یا زود همهٔ ما خادمان یَهُوَه در شرایطی قرار می‌گیریم که وجدانمان ما را بر آن می‌دارد که همچون همکاران،‏ همکلاسی‌ها،‏ همسایه‌ها یا خویشاوندانمان عمل نکنیم و با آنان متفاوت باشیم.‏ (‏۱پطر ۲:‏۱۹‏)‏ بله،‏ ما باید با دیگران متفاوت باشیم!‏ عیسی به ما هشدار داد که دیگران به همین دلیل از ما نفرت خواهند داشت.‏ اغلبِ مخالفان ما پادشاهی خدا را نمی‌شناسند و از اهمیت بی‌طرفی آگاه نیستند.‏ اما این موضوع مهم‌ترین امر در زندگی ماست.‏

^۱۶ برای حفظ وفاداری به یَهُوَه حتی هنگامی که ما را تهدید می‌کنند نیز باید استوار بمانیم.‏ (‏دان ۳:‏۱۶-‏۱۸‏)‏ در هر سنی ترس از انسان می‌تواند بر ما چیره شود.‏ اما برای جوانان به‌خصوص مشکل است که به اصطلاح همرنگ جمع نشوند.‏ اگر فرزند شما با مشکلاتی همچون،‏ سوگند خوردن به پرچم یا جشن‌های ملی روبروست،‏ در کمک به او کوتاهی نکنید.‏ پرستش  خانوادگی را به کمک به فرزندتان اختصاص دهید تا دلیل بی‌طرفی مسیحی را درک کند و بتواند با شهامت با این مشکلات روبرو شود.‏ به او یاری رسانید که با احترام و به‌روشنی از ایمان خود دفاع کند.‏ (‏روم ۱:‏۱۶‏)‏ حتی اگر لازم باشد برای پشتیبانی از او پیشقدم شوید و با معلّمانش نیز صحبت کنید.‏

۱۷.‏ از چه روحیه‌ای باید پرهیز کنیم و چرا؟‏

^۱۷ قابل درک است که تا حدّی به سرزمین،‏ فرهنگ،‏ زبان و غذای کشوری که در آن بزرگ شده‌ایم،‏ دلبسته باشیم.‏ اما نباید چنان روحیه‌ای از خود نشان دهیم که گویی آن‌ها بهترین هستند.‏ یَهُوَه برای لذّت ما تنوع و دگرگونی در آفرینش به وجود آورده است.‏ (‏مز ۱۰۴:‏۲۴؛‏ مکا ۴:‏۱۱‏)‏ پس چرا باید تصوّر کنیم شیوه‌ای که ما کاری را انجام می‌دهیم،‏ بهترین است؟‏

۱۸.‏ داشتن نگرش یَهُوَه چه برکاتی به همراه دارد؟‏

^۱۸ یَهُوَه خدا می‌خواهد که همه گونه افراد،‏ حقیقت را دقیق بشناسند و از زندگی ابدی برخوردار شوند.‏ (‏یو ۳:‏۱۶؛‏ ۱تیمو ۲:‏۳،‏ ۴‏)‏ داشتن دیدی باز نسبت به ایده‌های مختلف و پذیرش آن‌ها در صورت امکان،‏ زندگی‌مان را جالب‌تر و لذّت‌بخش‌تر می‌سازد و حافظ وحدت مسیحی ماست.‏ برای حفظ وفاداری‌مان به یَهُوَه،‏ نباید درگیر تبعیض‌ها و بحث‌هایی بشویم که مردم دنیا درگیر آنند.‏ در میان ما تعصب و طرفداری جایی ندارد.‏ به راستی چقدر از یَهُوَه سپاسگزاریم که ما را از تفرقه،‏ غرور،‏ رقابت‌طلبی که به دنیای شیطان تعلّق دارد،‏ رها کرده است.‏ باشد که مصمم بوده،‏ روحیه‌ای صلح‌آمیز در خود پرورش دهیم که مزمورنویس آن را چنین توصیف کرده است:‏ «اینک چه خوش و چه دلپسند است که برادران به یکدلی با هم به سر برند!‏»—‏مز ۱۳۳:‏۱‏.‏