1. (a) Ano ang naging karanasan ni Pedro sa Dagat ng Galilea? (Tingnan ang larawan sa simula ng artikulo.) (b) Bakit nagsimulang lumubog si Pedro?

ISANG gabi, dahil sa isang buhawi, hirap na hirap mamangka si apostol Pedro at ang ilan pang alagad patawid sa Dagat ng Galilea. Bigla nilang natanaw si Jesus na naglalakad sa ibabaw ng dagat. Tinawag ni Pedro si Jesus at tinanong kung puwede siyang pumunta sa kaniyang Panginoon. Nang yayain siya ni Jesus, bumaba si Pedro sa bangka at makahimalang naglakad sa maalong dagat papunta kay Jesus. Pero mayamaya, nagsimulang lumubog si Pedro. Bakit? Tumingin siya sa buhawi at natakot. Tumawag siya kay Jesus at agad siyang sinunggaban ni Jesus at sinabi: “Ikaw na may kakaunting pananampalataya, bakit ka nagbigay-daan sa pag-aalinlangan?”—Mat. 14:24-32.

2. Ano ang tatalakayin natin sa artikulong ito?

² Talakayin natin ang tatlong bahagi ng karanasan ni Pedro: (1) kung paano siya nagpakita ng pananampalataya na tutulungan siya ng Diyos, (2) kung bakit nagsimulang humina ang pananampalataya niya, at (3) kung ano ang nakatulong para muling lumakas ang kaniyang pananampalataya. Matutulungan  tayo nitong makita kung paano tayo ‘makatatayong matatag sa pananampalataya.’—1 Cor. 16:13.

3. Bakit bumaba sa bangka si Pedro? Ano ang ginawa natin na katulad nito?

³ Nagawa ni Pedro na bumaba sa bangka at lumakad sa ibabaw ng tubig dahil sa pananampalataya. Nang tawagin siya ni Jesus, nagtiwala siyang tutulungan siya ng kapangyarihan ng Diyos gaya ng pagtulong nito kay Jesus. Sa katulad na paraan, nag-alay tayo ng ating sarili kay Jehova at nagpabautismo dahil sa ating pananampalataya. Tinawag tayo ni Jesus para maging mga tagasunod niya. Kailangan nating manampalataya kay Jesus at sa Diyos, na nagtitiwalang tutulungan nila tayo.—Juan 14:1; basahin ang 1 Pedro 2:21.

4, 5. Bakit napakahalaga ng pananampalataya?

⁴ Napakahalaga ng pananampalataya. Kung paanong nakalakad si Pedro sa ibabaw ng tubig dahil sa pananampalataya, natutulungan din tayo ng pananampalataya na magawa ang mga bagay na parang imposible sa tingin ng tao. (Mat. 21:21, 22) Halimbawa, napakalaking pagbabago sa ugali at paggawi ang nagawa ng marami sa atin, anupat halos hindi makapaniwala ang mga dating nakakakilala sa atin. Tinulungan tayo ni Jehova dahil sinikap nating gawin ang mga iyon udyok ng pananampalataya sa kaniya. (Basahin ang Colosas 3:5-10.) Nang ialay natin ang ating sarili kay Jehova dahil sa pananampalataya, naging kaibigan niya tayo, isang bagay na hindi natin magagawa kung wala ang tulong niya.—Efe. 2:8.

⁵ Patuloy tayong pinalalakas ng ating pananampalataya. Sa tulong nito, nakapananatili tayong matatag laban sa mga pagsalakay ng makapangyarihang kaaway natin, ang Diyablo. (Efe. 6:16) At kung nagtitiwala rin tayo kay Jehova, hindi tayo masyadong mag-aalala kapag nagkakaproblema. Sinabi ni Jehova na ilalaan niya ang materyal na mga pangangailangan natin kung mananampalataya tayo sa kaniya at uunahin ang mga kapakanan ng Kaharian. (Mat. 6:30-34) Higit pa riyan, kung may pananampalataya tayo, tatanggap tayo ng isang regalo na hindi makakamit ninuman sa sariling pagsisikap—buhay na walang hanggan.—Juan 3:16.

6, 7. (a) Sa ano maihahalintulad ang hangin at mga alon na ikinatakot ni Pedro? (b) Bakit dapat nating tandaan na posibleng humina ang ating pananampalataya?

⁶ Ang hangin at mga alon noong naglalakad si Pedro sa ibabaw ng tubig ay maihahalintulad sa mga pagsubok at tuksong napapaharap sa atin. Kahit napakatindi ng mga ito, makapananatili tayong matatag sa tulong ni Jehova. Tandaan na hindi dahil sa hampas ng hangin o malaking alon kung kaya lumubog si Pedro. Balikan natin ang nangyari: “Nang makita [ni Pedro] ang buhawi, natakot siya.” (Mat. 14:30) Nawala ang pokus ni Pedro kay Jesus, at humina ang pananampalataya niya. Maaari din tayong magsimulang lumubog kapag tumingin tayo sa “buhawi,” anupat nagpokus sa lakas nito at nagdudang tutulungan tayo ni Jehova.

⁷ Dapat nating tandaan na posibleng humina ang ating pananampalataya, dahil sinasabi ng Bibliya na ang paghina o pagkawala ng pananampalataya ay “kasalanan na madaling nakasasalabid sa atin.” (Heb. 12:1) Sa karanasan ni Pedro, nakita natin na madaling humihina ang ating pananampalataya kapag nagpopokus tayo sa maling mga bagay. Paano natin malalaman kung nagsisimula nang humina ang ating pananampalataya? Isaalang-alang natin ang ilang tanong na makatutulong sa atin.

8. Paano maaaring maging hindi na totoong-totoo sa atin ang mga pangako ng Diyos?

⁸ Totoong-totoo pa rin ba sa akin ang mga pangako ng Diyos gaya ng dati? Halimbawa, ipinangako ng Diyos na pupuksain niya ang  kasalukuyang sistema ng mga bagay. Pero masyado ba tayong nalilibang sa sari-saring libangan ng sanlibutan, anupat humihina na ang ating pananampalataya sa mga pangako ng Diyos? Baka magsimula na tayong magduda kung talagang malapit na ang wakas. (Hab. 2:3) Ipinangako rin ng Diyos na patatawarin niya tayo salig sa pantubos. Pero kung lagi na lang nating iniisip ang mga dati nating pagkakasala, maaari tayong magsimulang magduda kung talagang ‘pinawi’ na ni Jehova ang lahat ng ating kasalanan. (Gawa 3:19) Dahil diyan, maaaring mawala ang kagalakan natin sa paglilingkod sa Diyos at maging di-aktibo tayo.

9. Ano ang maaaring mangyari kung inuuna natin ang ating sariling kapakanan?

⁹ Masikap pa rin ba ako sa paglilingkod sa Diyos gaya ng dati? Ipinakikita ni Pablo na magkakaroon tayo ng “lubos na katiyakan ng pag-asa hanggang sa wakas” kung masikap nating paglilingkuran si Jehova. Pero paano kung mas inuuna na natin ang ating sariling kapakanan? Halimbawa, baka tumanggap tayo ng trabaho na malaki ang suweldo pero makasasagabal naman sa pagsamba natin. Maaaring humina ang ating pananampalataya at maaari tayong “maging makupad,” anupat mas kaunti ang ginagawa para kay Jehova kaysa sa talagang magagawa natin.—Heb. 6:10-12.

10. Paano natin naipakikitang nananampalataya tayo kay Jehova kapag pinatatawad natin ang iba?

¹⁰ Nahihirapan ba akong magpatawad? Kapag nasaktan tayo ng iba, baka masyado tayong magpokus sa ating nadarama at magalit o hindi na makipag-usap sa kanila. Pero kapag nagpapatawad tayo, naipakikita nating nananampalataya tayo kay Jehova. Paano? Ang mga nagkakasala sa atin ay nagkakautang sa atin, kung paanong nagkakautang tayo sa Diyos kapag nagkakasala tayo. (Luc. 11:4) Kapag pinatatawad natin ang iba, nagtitiwala tayong mas mahalagang matamo natin ang pagsang-ayon ng Diyos sa pamamagitan ng pagpapatawad kaysa pagbayarin ang  iba sa mga pagkakautang nila sa atin. Kinilala ng mga alagad ni Jesus na kailangan ang pananampalataya para mapatawad ang iba. Nang sabihin niya sa kanila na patawarin kahit ang mga paulit-ulit na nagkakasala sa kanila, nakiusap sila: “Bigyan mo kami ng higit pang pananampalataya.”—Luc. 17:1-5.

11. Bakit posibleng hindi tayo makinabang sa payo mula sa Bibliya?

¹¹ Naiinis ba ako kapag pinapayuhan mula sa Bibliya? Imbes na tingnan kung paano tayo makikinabang, baka hanapan natin ng butas ang payo o ang nagpapayo. (Kaw. 19:20) Dahil dito, baka masayang ang pagkakataon nating maiayon sa kaisipan ng Diyos ang ating kaisipan.

12. Ano ang ipinakikita ng laging pagrereklamo ng isa laban sa mga ginagamit ni Jehova para manguna sa kaniyang bayan?

¹² Nagrereklamo ba ako laban sa mga inatasang brother sa kongregasyon? Nang magpokus ang mga Israelita sa negatibong ulat ng 10 tiktik na walang pananampalataya, nagsimula silang magbulung-bulungan laban kina Moises at Aaron. Tinanong ni Jehova si Moises: “Hanggang kailan sila hindi mananampalataya sa akin?” (Bil. 14:2-4, 11) Oo, ipinakikita ng pagbubulung-bulungan ng mga Israelita na wala silang tiwala sa Diyos, ang nag-atas kina Moises at Aaron. Kung lagi rin tayong nagrereklamo tungkol sa mga ginagamit ng Diyos para manguna sa kaniyang bayan, hindi kaya indikasyon ito na humihina na ang pananampalataya natin sa Diyos?

13. Bakit hindi tayo dapat masiraan ng loob kapag nakita nating humina ang ating pananampalataya?

¹³ Kung matapos suriin ang sarili ay nakita mong humina ang pananampalataya mo, huwag masiraan ng loob. Kahit si Pedro na isang apostol ay natakot at nagduda. May mga pagkakataon din na sinaway ni Jesus ang lahat ng apostol dahil sa kanilang “kakaunting pananampalataya.” (Mat. 16:8) Tandaan, ang kapupulutan natin ng mahalagang aral ay ang ginawa ni Pedro matapos humina ang kaniyang pananampalataya at nagsimulang lumubog.

14, 15. (a) Ano ang ginawa ni Pedro noong magsimula siyang lumubog? (b) Paano tayo ‘tumitinging mabuti’ kay Jesus kung hindi natin siya nakikita?

¹⁴ Nang tumingin si Pedro sa buhawi at magsimulang lumubog, puwede sana siyang lumangoy pabalik sa bangka dahil kayang-kaya niyang gawin iyon. (Juan 21:7) Pero imbes na magtiwala sa sarili, muli siyang nagpokus kay Jesus at tinanggap ang tulong nito. Kapag napansin nating humihina ang ating pananampalataya, dapat nating tularan si Pedro. Paano?

¹⁵ Kung paanong muling nagpokus si Pedro kay Jesus, dapat din tayong ‘tuminging mabuti sa Punong Ahente at Tagapagpasakdal ng ating pananampalataya, si Jesus.’ (Basahin ang Hebreo 12:2, 3.) Totoo, di-gaya ni Pedro, hindi natin literal na nakikita si Jesus. Kaya tayo ay ‘tumitinging mabuti’ kay Jesus sa pamamagitan ng pagsusuri sa kaniyang mga itinuro at ginawa anupat maingat itong sinusundan. Isaalang-alang natin ang ilang hakbang kung paano natin matutularan si Jesus. Kung gagawin natin ang mga ito, titibay ang ating pananampalataya.

16. Paano natin pag-aaralan ang Bibliya sa paraang titibay ang ating pananampalataya?

¹⁶ Patibayin ang tiwala mo sa Bibliya. Kumbinsido si Jesus na ang Bibliya ay Salita ng Diyos na naglalaan ng pinakamahusay na gabay sa buhay. (Juan 17:17) Gaya ni Jesus, dapat nating basahin ang Bibliya araw-araw, pag-aralan ito, at bulay-bulayin ang mga natututuhan natin. Saliksikin din ang sagot sa mga tanong mo. Halimbawa, baka magiging mas kumbinsido kang talagang malapit na ang wakas kung detalyado mong pag-aaralan ang mga katibayan sa Bibliya na nasa mga huling araw na tayo. Patibayin ang pananalig mo sa mga pangako ng Bibliya tungkol sa hinaharap sa pamamagitan ng pag-aaral sa maraming  hula nito na natupad na. Patatagin ang tiwala mo sa praktikal na kahalagahan ng Bibliya sa pamamagitan ng pagsasaalang-alang sa mga halimbawa kung paano binabago ng Bibliya ang buhay ng mga tao. *—1 Tes. 2:13.

17. Bakit nakapanatiling tapat si Jesus kahit sa pinakamahihirap na pagsubok? Paano mo siya matutularan?

¹⁷ Magpokus sa mga pagpapalang ipinangako ni Jehova. Nagpokus si Jesus sa “kagalakang inilagay sa harap niya,” kaya naman nakapanatili siyang tapat kahit sa pinakamahihirap na pagsubok. (Heb. 12:2) Hindi kailanman nailihis ng mga bagay sa sanlibutan ang pansin niya. (Mat. 4:8-10) Matutularan mo si Jesus kung bubulay-bulayin mo ang magagandang pangako ni Jehova sa iyo. Isiping nasa bagong sanlibutan ka na. Isulat o idrowing ang mga gusto mong gawin doon. Ilista kung sino ang mga gusto mong makilala kapag binuhay na silang muli at ang sasabihin mo sa kanila. Isiping ang mga pangako ng Diyos ay sa iyo niya mismo ipinangako.

18. Paano mapatitibay ng panalangin ang pananampalataya mo?

¹⁸ Manalangin para sa higit na pananampalataya. Tinuruan ni Jesus ang kaniyang mga alagad na humingi kay Jehova ng banal na espiritu. (Luc. 11:9, 13) Habang ginagawa mo iyan, manalangin para sa higit na pananampalataya; isa itong aspekto ng bunga ng espiritu. Maging espesipiko. Hilingin sa Diyos na tulungan kang mapagtagumpayan ang anumang indikasyon na humihina ang pananampalataya mo, gaya ng kawalan ng kakayahang magpatawad.

19. Ano ang dapat nating hanapin sa isang kaibigan?

¹⁹ Pumili ng mga kaibigang may pananampalataya. Maingat si Jesus sa pagpili ng mga kaibigan, lalo na ng matatalik na kaibigan. Ang malalapít niyang kasama, ang mga apostol, ay napatunayang tapat at may pananampalataya dahil sumusunod sila sa mga utos niya. (Basahin ang Juan 15:14, 15.) Kaya kapag pumipili ng mga kaibigan, hanapin ang mga taong kakikitaan ng pananampalataya at masunurin kay Jesus. Alalahanin na ang isang tanda ng mabuting pagkakaibigan ay bukás na komunikasyon, kahit pa kailangan ninyong magpayo o tumanggap ng payo.—Kaw. 27:9.

20. Paano tayo nakikinabang kapag pinatitibay natin ang pananampalataya ng iba?

²⁰ Patibayin ang pananampalataya ng iba. Sa salita at gawa, pinatibay ni Jesus ang pananampalataya ng mga alagad niya. (Mar. 11:20-24) Dapat natin siyang tularan. Kapag pinatitibay natin ang pananampalataya ng iba, tumitibay rin ang ating pananampalataya. (Kaw. 11:25) Kapag nangangaral at nagtuturo, idiin ang mga katibayan na talagang may Diyos, na nagmamalasakit siya sa atin, at na ang Bibliya ay kinasihang Salita niya. Tulungan ang iyong mga kapatid na mapanatiling matibay ang kanilang pananampalataya. Kung may nakikita kang senyales na nagdududa sila, marahil ay nagsisimulang magreklamo laban sa mga inatasang brother, huwag mo silang iwasan agad. Mataktika silang tulungan na muling tumibay ang kanilang pananampalataya. (Jud. 22, 23) Kung tinatalakay naman sa paaralan ang teoriya ng ebolusyon, lakas-loob na ipagtanggol ang pananampalataya mo sa paglalang—baka magulat ka sa magiging epekto nito sa iba.

21. Ano ang pangako ni Jehova sa bawat isa sa atin tungkol sa ating pananampalataya?

²¹ Sa tulong ni Jehova at ni Jesus, nadaig ni Pedro ang takot at pagdududa. Nang maglaon, naging haligi siya ng pananampalataya sa gitna ng unang mga Kristiyano. Tinutulungan din tayo ni Jehova na tumayong matatag sa pananampalataya. (Basahin ang 1 Pedro 5:9, 10.) Sulit na sulit ang pagsisikap nating patibayin ang ating pananampalataya dahil walang katumbas ang gantimpala nito.