จากปก | พระเจ้าคิดอย่างไรกับสงคราม?
พระเจ้าคิดอย่างไรกับสงครามในยุคโบราณ?
ชนชาตินี้กำลังถูกกดขี่ พวกเขาเฝ้าอธิษฐานขอให้พระเจ้าช่วย แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น พระองค์ไม่ได้ช่วยพวกเขาทันที ชนชาตินี้ก็คือชาวอิสราเอลประชาชนของพระเจ้าในยุคโบราณ และผู้ที่กดขี่พวกเขาก็คืออียิปต์ชาติที่เป็นมหาอำนาจในเวลานั้น (เอ็กโซโด 1:13, 14) เป็นเวลานานหลายปีที่ชาวอิสราเอลเฝ้ารอวันที่พระเจ้าจะมาทำลายชาวอียิปต์ที่กดขี่พวกเขา และแล้ววันที่พวกเขารอคอยก็มาถึง (เอ็กโซโด 3:7-10) คัมภีร์ไบเบิลบอกว่าพระเจ้าเป็นผู้ทำสงครามกับชาวอียิปต์ พระองค์ทำให้พวกเขาเจอกับภัยพิบัติชุดใหญ่ แล้วทำให้กษัตริย์อียิปต์กับกองทัพของเขาตายในทะเลแดง (บทเพลงสรรเสริญ 136:15) พระยะโฮวาพระเจ้าเป็นนักรบที่เก่งกาจที่ช่วยประชาชนของพระองค์ให้รอด—เอ็กโซโด 15:3, 4
การที่พระเจ้าทำสงครามกับชาวอียิปต์แสดงให้เห็นชัดเจนอยู่แล้วว่า พระเจ้าไม่ได้ต่อต้านสงครามทั้งหมด มีหลายครั้งที่พระองค์สั่งให้ชาวอิสราเอลทำสงคราม อย่างเช่น พระองค์สั่งพวกเขาให้ไปสู้รบกับชาวคะนาอันที่ชั่วช้ามาก (พระบัญญัติ 9:5; 20:17, 18) พระเจ้าสั่งดาวิดกษัตริย์ของอิสราเอลให้ทำสงครามกับพวกฟิลิสตินที่กดขี่ประชาชนของพระองค์ พระเจ้าถึงกับบอกกลยุทธ์ในการรบให้ดาวิดเพื่อจะรบชนะ—2 ซามูเอล 5:17-25
เรื่องราวที่บันทึกในคัมภีร์ไบเบิลบอกให้รู้ว่าเมื่อชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหงหรือเมื่อพวกเขาเจอกับสิ่งเลวร้าย พระเจ้าก็ให้มีการทำสงครามเพื่อปกป้องประชาชนของพระองค์และปกป้องการนมัสการแท้ แต่สงครามที่มาจากพระเจ้าจะต้องมีองค์ประกอบสำคัญ 3 อย่างนี้
-
พระเจ้าเท่านั้นที่เป็นผู้กำหนดว่าใคร จะไปรบ ครั้งหนึ่งพระเจ้าบอกชาวอิสราเอลว่า “เจ้าจะไม่ต้องรบในสงครามครั้งนี้” ทำไมพระองค์บอกอย่างนั้น? เพราะพระเจ้าจะทำสงครามเพื่อประชาชนของพระองค์เอง (2 โครนิกา 20:17; 32:7, 8, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย ) พระเจ้าทำสงครามหลายครั้งอย่างที่ได้กล่าวไปในตอนต้นของบทความนี้ และยังมีอีกหลายครั้งที่พระเจ้าสั่งชาวอิสราเอลในสมัยโบราณให้ไปรบในสงครามที่พระองค์เห็นชอบ สงครามทั้งหมดนี้เป็นการต่อสู้เพื่อปกปักรักษาแผ่นดินที่พระเจ้าสัญญาไว้กับพวกเขา—พระบัญญัติ 7:1, 2; ยะโฮซูอะ 10:40
-
พระเจ้าเท่านั้นที่เป็นผู้กำหนดว่าจะทำสงครามเหล่านั้นเมื่อไร ประชาชนของพระเจ้าจะต้องอดทนรอจนกว่าจะถึงเวลาที่พระเจ้าสั่งให้ลงมือจัดการกับชาติที่อยู่โดยรอบซึ่งทำสิ่ง *
ชั่วช้าและกดขี่ข่มเหงพวกเขา ก่อนถึงเวลานั้น พวกเขาจะไม่ออกไปรบเอง เพราะถ้าทำอย่างนั้นพระเจ้าก็จะไม่หนุนหลังพวกเขา ที่จริง คัมภีร์ไบเบิลแสดงให้เห็นว่าเมื่อไรที่พวกเขาไปรบทั้ง ๆ ที่พระเจ้าไม่ได้สั่ง พวกเขาก็จะพ่ายแพ้ยับเยิน -
พระเจ้าไม่ได้มีความสุขที่เห็นมนุษย์ต้องตาย ถึงแม้คนนั้นจะเป็นคนชั่ว พระยะโฮวาพระเจ้าเป็นผู้ให้ชีวิตและเป็นผู้สร้างมนุษย์ (บทเพลงสรรเสริญ 36:9) ดังนั้น พระองค์ไม่ต้องการจะเห็นใครตาย แต่น่าเศร้าที่มีบางคนทำสิ่งชั่วร้ายต่อเพื่อนมนุษย์และถึงกับฆ่าคนอื่น (บทเพลงสรรเสริญ 37:12, 14) และเพื่อหยุดยั้งความชั่วนั้น หลายครั้งพระเจ้าก็ให้มีการทำสงครามเพื่อกำจัดคนชั่ว แต่ตลอดหลายปีที่พระเจ้าสั่งให้ชาวอิสราเอลทำสงคราม พระองค์จะแสดง “พระเมตตา” และ “พิโรธช้า” ต่อคนที่กดขี่ชาวอิสราเอล (บทเพลงสรรเสริญ 86:15) ตัวอย่างเช่น พระองค์สั่งชาวอิสราเอลว่าก่อนที่จะเข้าไปโจมตีเมืองไหน เขาต้อง “เสนอเงื่อนไขทำสันติภาพ” เพื่อคนที่อยู่ในเมืองนั้นจะมีโอกาสเลือกว่าอยากจะรบหรือสงบศึก (พระบัญญัติ 20:10-13 พระคัมภีร์ โดยคณะกรรมการคาทอลิกเพื่อพระคัมภีร์ ) โดยวิธีนี้ พระเจ้าแสดงให้เห็นว่าพระองค์ “ไม่อยากให้คนชั่วต้องตาย . . . แต่อยากให้เขาหันกลับจากทางชั่วและมีชีวิตอยู่”—ยะเอศเคล 33:11, 14-16, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย *
จากตัวอย่างที่ยกมานี้ เราเห็นว่าในสมัยโบราณ พระเจ้ามองว่าสงครามเป็นวิธีที่พระองค์ใช้เพื่อกำจัดคนชั่วที่ข่มเหงเพื่อนมนุษย์ด้วยวิธีต่าง ๆ นานา และพระเจ้าเท่านั้นคือผู้มีสิทธิ์ตัดสินว่าเมื่อไรจะถึงเวลาทำสงครามและใครจะมีส่วนร่วมในสงครามนั้น มนุษย์ไม่มีสิทธิ์ตัดสิน ถ้าอย่างนั้น พระเจ้าชอบทำสงครามแบบกระหายเลือดไหม? ไม่เลย จริง ๆ แล้วพระองค์เกลียดการใช้ความรุนแรง (บทเพลงสรรเสริญ 11:5) ความคิดของพระเจ้าในเรื่องการทำสงครามเปลี่ยนไปไหมตอนที่พระเยซูคริสต์ลูกของพระองค์มาประกาศสั่งสอนผู้คนในสมัยศตวรรษแรก?
^ วรรค 7 ตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่ง ชาวอิสราเอลพ่ายแพ้ไม่เป็นท่าหลังจากออกไปรบกับชาวอะมาเลคและชาวคะนาอัน ทั้ง ๆ ที่พระเจ้าบอกไม่ให้ไป (อาฤธโม 14:41-45) หลายปีต่อมา กษัตริย์โยซียาห์ถึงแม้เป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า แต่พอเขาออกไปทำสงครามโดยที่พระเจ้าไม่ได้สั่ง ความหุนหันพลันแล่นครั้งนั้นทำให้เขาต้องจ่ายด้วยชีวิต—2 โครนิกา 35:20-24
^ วรรค 8 แต่ชาวอิสราเอลไม่ได้เสนอข้อตกลงทำสันติภาพกับชาวคะนาอันก่อนทำสงคราม ทำไม? เพราะพระเจ้าให้โอกาสชาวคะนาอันนานถึง 400 ปีเพื่อกลับตัวกลับใจ แต่เมื่อถึงตอนที่ชาวอิสราเอลยกทัพมารบกับพวกเขา ชาวคะนาอันโดยรวมก็ยังทำชั่วชนิดที่กู่ไม่กลับ (เยเนซิศ 15:13-16) ดังนั้น พวกเขาจึงต้องถูกทำลายให้สิ้นซาก แต่ก็มีชาวคะนาอันบางคนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเอง พวกเขาจึงรอดชีวิต—ยะโฮซูอะ 6:25; 9:3-27