1. Co jest głównym przymiotem Boga i jak wiedza o tym wpływa na twoje uczucia do Niego?

W NATCHNIONYM Słowie Jehowy, Biblii, czytamy: „Bóg jest miłością”. Nie napisano, że to jeden z wielu Jego wspaniałych przymiotów, ale że On „jest miłością” (1 Jana 4:8). Stanowi ona Jego dominującą, najważniejszą cechę. Jehowa nie tyle przejawia ją, ile uosabia. Jakże ujmuje nas świadomość, że Stwórca wszechświata i wszystkiego, co żyje, jest Bogiem miłości! Przymiotem tym kieruje się On we wszystkim, co robi.

2. O czym upewnia nas miłość Boża? (Zobacz ilustrację tytułową).

² To ciepłe i życzliwe uczucie, które Bóg żywi do swoich stworzeń, upewnia nas, że całe Jego zamierzenie wobec rodziny ludzkiej urzeczywistni się w najlepszy możliwy sposób i przyniesie niezwykłe dobrodziejstwa każdemu, kto się podporządkowuje Bożemu panowaniu. Z miłości Jehowa na przykład „ustalił (...) dzień, w którym zamierza w prawości sądzić zamieszkaną ziemię przez męża, którego wyznaczył”, Jezusa Chrystusa (Dzieje 17:31). Możemy być pewni, że tak się stanie. Ludzi posłusznych i odpowiednio usposobionych spotka  pomyślny osąd, który przyniesie im wiecznotrwałą wspaniałą przyszłość.

3. Jak twoim zdaniem wyglądałoby życie ludzi, gdyby Bóg nie darzył ich miłością?

³ Wyobraź sobie, jak wyglądałoby życie ludzi, gdyby Bóg nie darzył ich miłością. Wystarczy spojrzeć na przerażającą historię człowieczych rządów, znajdujących się pod władzą wyzutego z miłości, rozwścieczonego boga tego świata — Szatana Diabła (2 Kor. 4:4; 1 Jana 5:19; odczytaj Objawienie 12:9, 12). Jakże straszna byłaby przyszłość, gdyby wszechświat miał funkcjonować bez miłości Bożej!

4. Dlaczego Jehowa dopuścił do buntu przeciwko swojemu prawowitemu zwierzchnictwu?

⁴ Kiedy Diabeł zbuntował się przeciw władzy Jehowy, nakłonił do tego także pierwszą parę ludzką. Zakwestionował słuszność i prawowitość powszechnego zwierzchnictwa Boga. Utrzymywał, że byłby lepszym władcą niż Stwórca (Rodz. 3:1-5). Jehowa w swej wielkiej mądrości pozwolił Szatanowi podjąć próbę udowodnienia jego twierdzeń, jednak nie miało to trwać w nieskończoność. Wyznaczył wystarczająco dużo czasu, by obnażyć nieudolność wszystkich innych rządów. Ponure dzieje człowieka dowodzą, że ani ludzie, ani Szatan nie potrafią właściwie sprawować władzy.

5. Czego bezsprzecznie dowiodła historia ludzkości?

⁵ Tylko w ciągu ostatnich 100 lat wojny między narodami pochłonęły ponad 100 milionów ofiar. Obecnie warunki na świecie wciąż się pogarszają. Właśnie coś takiego zapowiedziano w Słowie Bożym na „dni ostatnie” obecnego systemu rzeczy, kiedy to ‛ludzie niegodziwi i oszuści mieli się posuwać od złego ku gorszemu’ (2 Tym. 3:1, 13). Historia wykazała ponad wszelką wątpliwość, jak prawdziwe jest biblijne stwierdzenie: „Dobrze wiem, Jehowo, że do ziemskiego człowieka jego droga nie należy. Do męża, który idzie, nie należy nawet kierowanie swym krokiem” (Jer. 10:23). I rzeczywiście, Jehowa nie obdarzył ludzi ani umiejętnościami, ani prawem do tego, by kierowali swoimi sprawami niezależnie od Niego.

6. W jakim celu Bóg przejściowo toleruje zło?

⁶ Okoliczność, że Bóg przejściowo toleruje zło, służy nie tylko wykazaniu nieudolności ludzkich rządów, lecz także innemu długofalowemu celowi. Dostarcza trwałego świadectwa, że wyłącznie rządy Boga są dobre. Gdyby po zniszczeniu przez Jehowę niegodziwości oraz tych, którzy się jej dopuszczają, ktoś znowu zakwestionował nacechowany miłością sposób sprawowania władzy przez Boga, nie będzie On musiał dawać czasu na rozstrzygnięcie podniesionej kwestii. Wydarzenia z historii ludzkości będzie mógł wykorzystać jako podstawę do tego, by szybko usunąć buntowników i nie pozwolić na ponowne rozprzestrzenienie się zła.

7, 8. Wymień niektóre z licznych przejawów wielkiej miłości Jehowy.

⁷ Ogromna miłość Jehowy uwidacznia się na wiele sposobów. Pomyślmy na przykład o zachwycającym wszechświecie. Istnieją miliardy galaktyk, a w każdej z nich miliardy gwiazd i planet. Jedną z takich gwiazd — znajdujących się w naszej Galaktyce, zwanej Drogą Mleczną — jest Słońce, bez którego nie byłoby ogromnej różnorodności form życia na Ziemi. Wszystkie te dzieła dowodzą istnienia Stwórcy oraz Jego mocy, mądrości czy miłości.  „Niewidzialne przymioty [Boga] — jego wiekuista moc i Boskość — są wyraźnie widoczne już od stworzenia świata, gdyż dostrzega się je dzięki temu, co zostało uczynione” (Rzym. 1:20).

⁸ Jehowa uczynił na ziemi wszystko ku pożytkowi żyjących na niej stworzeń. Dla ludzi przygotował wspaniały rajski ogród oraz obdarzył ich doskonałymi umysłami i ciałami zdolnymi żyć wiecznie (odczytaj Objawienie 4:11). Ponadto Bóg „daje pokarm wszelkiemu ciału: bo jego lojalna życzliwość trwa po czas niezmierzony” (Ps. 136:25).

9. Co oprócz miłości przejawia Jehowa i dlaczego?

⁹ Chociaż Jehowa przedstawia się jako Bóg miłości, to przejawia też nienawiść do zła. Na przykład w Psalmie 5:4-6 czytamy o Nim: „Ty nie jesteś Bogiem mającym upodobanie w niegodziwości (...). Nienawidzisz wszystkich krzywdzicieli”. Dodano też: „Człowiekiem przelewającym krew i podstępnym brzydzi się Jehowa”.

10, 11. (a) Jak Jehowa rozprawi się z niegodziwcami? (b) Jak Bóg nagrodzi odpowiednio usposobionych ludzi?

¹⁰ Kiedy kwestia sporna dotycząca panowania zostanie rozstrzygnięta po myśli Jehowy, On jako Bóg miłości, który nienawidzi zła, usunie je z ziemi i reszty wszechświata. W Słowie Bożym obiecano: „Złoczyńcy bowiem zostaną wytraceni, lecz pokładający nadzieję w Jehowie — ci posiądą ziemię. I jeszcze tylko chwilka, a już nie będzie niegodziwca (...). Nieprzyjaciele Jehowy będą jak to, co cenne na pastwiskach — przeminą. Z dymem przeminą” (Ps. 37:9, 10, 20).

¹¹ Z drugiej strony Słowo Boże zawiera obietnicę: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (Ps. 37:29). Tacy ludzie „będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju” (Ps. 37:11). Stanie się tak, ponieważ nasz kochający Bóg zawsze czyni to, co najlepsze dla Jego wiernych sług. Biblia zapowiada: „Otrze z ich oczu wszelką łzę i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Obj. 21:4). Jakże wspaniała przyszłość czeka wszystkich, którzy naprawdę kochają Jehowę i są Mu posłuszni jako swemu Władcy!

12. Kogo można uznać za nienagannego?

¹² W Słowie Jehowy czytamy: „Przyglądaj się nienagannemu i patrz na prostolinijnego, bo przyszłość takiego męża będzie spokojna. Lecz występni zostaną razem unicestwieni; przyszłość niegodziwców zostanie zniweczona” (Ps. 37:37, 38). Człowiek nienaganny poznaje Jehowę i Jego Syna i posłusznie spełnia wolę Bożą (odczytaj Jana 17:3). Taka osoba poważnie traktuje słowa z Listu 1 Jana 2:17: „Świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki”. Ponieważ zbliża się koniec tego świata, koniecznie powinniśmy ‛pokładać nadzieję w Jehowie i trzymać się jego drogi’ (Ps. 37:34).

13. Na jaki wspaniały akt miłości wobec grzeszników zdobył się Jehowa?

¹³ Mimo swej niedoskonałości możemy ‛trzymać się drogi Jehowy’. Możemy też cieszyć się bliską, osobistą więzią z Nim dzięki wspaniałemu aktowi miłości, na jaki się On zdobył. Udostępnił ofiarę okupu złożoną przez Jezusa Chrystusa, co utorowało posłusznym ludziom drogę do uwolnienia od grzechu i śmierci,  odziedziczonych po Adamie (odczytaj Rzymian 5:12; 6:23). Jehowa bezgranicznie ufał swemu jednorodzonemu Synowi, który przez niezliczone wieki pozostawał w niebie wierny wobec Niego. Bóg jako kochający Ojciec z pewnością odczuwał ból, gdy Jezus znosił na ziemi niesprawiedliwe traktowanie. Mimo to lojalnie popierał on zwierzchnictwo Boga, dowodząc tym samym, że doskonały człowiek może dochować wierności Jehowie nawet w najbardziej niesprzyjających okolicznościach.

14, 15. Co umożliwiła śmierć Jezusa?

¹⁴ Jezus w najtrudniejszych próbach zachował lojalność i wykazał słuszność zwierzchniej władzy Jehowy, dzięki czemu umarł jako wierny sługa swego Ojca. Jakże wdzięczni powinniśmy być, że przez swą śmierć zapłacił też okup, by wyzwolić ludzkość i umożliwić jej dostąpienie życia wiecznego w obiecanym przez Boga nowym świecie! Apostoł Paweł wskazał, że był to akt świadczący zarówno o miłości Jehowy, jak i Jezusa. Oświadczył: „Chrystus, gdy jeszcze byliśmy słabi, w wyznaczonym czasie umarł za ludzi bezbożnych. Gdyż mało kto umrze za prawego; owszem, za dobrego może i ktoś odważy się umrzeć. Ale Bóg zaleca swoją miłość do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł” (Rzym. 5:6-8). Apostoł Jan napisał: „Przez to w naszym  wypadku ujawniła się miłość Boża, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy przez niego uzyskali życie. Miłość nie w tym się przejawia, że my umiłowaliśmy Boga, lecz że on nas umiłował i posłał swego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” (1 Jana 4:9, 10).

¹⁵ Na temat miłości Boga do rodzaju ludzkiego Jezus powiedział: „Bóg tak bardzo umiłował świat [ludzi potrzebujących wykupienia], że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Bóg kocha ludzi tak mocno, że nie odmawia im dobra niezależnie od tego, ile Go to kosztuje. Jego miłość nie przemija. Zawsze będziemy mogli na nią liczyć. Paweł napisał: „Jestem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani rządy, ani rzeczy teraźniejsze, ani rzeczy przyszłe, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas oddzielić od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu” (Rzym. 8:38, 39).

16. Czym jest mesjańskie Królestwo i komu Jehowa powierzył w nim władzę?

¹⁶ O miłości Boga do rodzaju ludzkiego świadczy również Jego postanowienie co do mesjańskiego Królestwa. Na Władcę w tym królestwie Jehowa wyznaczył swego Syna, który miłuje ludzi i świetnie nadaje się do sprawowania rządów (Prz. 8:31). Razem z nim będzie panować w niebie grono 144 000 jego współdziedziców, którzy w chwili zmartwychwstania zabierają ze sobą doświadczenia ze swego ziemskiego życia (Obj. 14:1). Królestwo było głównym tematem nauk Jezusa, toteż polecił on swym uczniom modlić się słowami: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mat. 6:9, 10). Urzeczywistnienie się tej modlitwy przyniesie posłusznej ludzkości wspaniałe błogosławieństwa.

17. Porównaj panowanie Jezusa z rządami grzesznych ludzi.

¹⁷ Jakiż kontrast widać pomiędzy pełnym miłości, niebiańskim królowaniem Jezusa a ludzkimi rządami, które doprowadziły do śmierci milionów ludzi na wojnach! Jezus naprawdę troszczy się o swoich poddanych i odzwierciedla cudowne przymioty Boże, w szczególności miłość (Obj. 7:10, 16, 17). Powiedział on: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy się mozolicie i jesteście obciążeni, a ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, bo jestem łagodnie usposobiony i uniżony w sercu, a znajdziecie pokrzepienie dla dusz waszych. Albowiem moje jarzmo jest miłe, a moje brzemię lekkie” (Mat. 11:28-30). Cóż za serdeczne zapewnienie!

18. (a) Jakie działania podejmuje Królestwo Boże od chwili jego ustanowienia? (b) Co rozważymy w następnym artykule?

¹⁸ Jak wynika z proroctw biblijnych, niebiańskie Królestwo Boże zostało ustanowione w roku 1914, gdy rozpoczęła się obecność Chrystusa. Od tego czasu odbywa się zgromadzanie pozostałych osób mających panować z nim w niebie, jak również „wielkiej rzeszy” ludzi, którzy przeżyją koniec obecnego systemu i wejdą do nowego świata (Obj. 7:9, 13, 14). Jak liczna stała się ta wielka rzesza? Czego się wymaga od tych, którzy wchodzą w jej skład? Kwestie te omawia następny artykuł.