နာဇရက်မြို့က လက်သမားဆရာယောသပ်ဟာ ယေရှုရဲ့မွေးစားဖခင်ဖြစ်တယ်။ ဒါဆို ယောသပ်ရဲ့ဖခင်ကကော ဘယ်သူလဲ။ မဿဲကျမ်းမှာဖော်ပြထားတဲ့ ယေရှုရဲ့ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းမှာတော့ ယောသပ်အဖေနာမည်ကို ယာကုပ်လို့ဖော်ပြပေမဲ့ လုကာကျမ်းမှာတော့ “ဧလိ၏သား” လို့ ဖော်ပြထားတယ်။ ဘာကြောင့် ဒီလိုကွာခြားနေရတာလဲ။—လုကာ ၃:၂၃; မဿဲ ၁:၁၆။

မဿဲရဲ့မှတ်တမ်းမှာ ‘ယာကုပ်၏သားကား ယောသပ်’ လို့ဖော်ပြထားတယ်။ ဒီမှာသုံးထားတဲ့ ဂရိစကားလုံးအသုံးအနှုန်းအရ ယာကုပ်က ယောသပ်ရဲ့ဖခင်အရင်းဖြစ်မှန်း သိရတယ်။ ဒါဝိဒ်ရဲ့မင်းဆက်ကနေဆင်းသက်လာသူ ယောသပ်ရဲ့မွေးစားသားယေရှုက ပေါ်ထွက်လာမည့် ရာဇပလ္လင်ကိုပိုင်ထိုက်သူဖြစ်ကြောင်း မဿဲပြောတဲ့အခါ ယောသပ်ရဲ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းကို ခြေရာခံပြီးဖော်ပြခဲ့တာဖြစ်တယ်။

လုကာရဲ့မှတ်တမ်းမှာတော့ “ဧလိသား ယောသပ်” လို့ရေးသားထားတယ်။ “သား” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို “သားမက်” အတွက်လည်း သုံးလေ့ရှိကြောင်း သိရတယ်။ လုကာ ၃:၂၇ မှာတွေ့ရတဲ့ ရှာလသေလဆိုသူရဲ့ အဖြစ်အပျက်ကိုလည်း အဲဒီအတိုင်း ဖော်ပြထားတယ်။ သူ့ဖခင်အရင်းကတော့ ယေခေါနိဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ရှာလသေလကို “နေရိရဲ့သား” စာရင်းထဲမှာဖော်ပြထားတယ်။ (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၃:၁၇; မဿဲ ၁:၁၂) ဖြစ်နိုင်တာက ရှာလသေလဟာ နေရိရဲ့ အမည်မဖော်ပြထားတဲ့ သမီးတစ်ဦးနဲ့ ထိမ်းမြားခဲ့ပုံရတယ်။ ဒါကြောင့် သူဟာ နေရိရဲ့ သားမက်/သားဖြစ်လာတယ်။ ဒီလိုပဲ၊ ယောသပ်လည်း ဧလိရဲ့သမီးမာရိနဲ့ထိမ်းမြားခဲ့လို့ ဧလိရဲ့သားမက်/သားလို့ခေါ်ရခြင်းဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် လုကာက ယေရှုရဲ့ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းကို “လူ့ဇာတိ” အရ တစ်နည်းအားဖြင့် သူ့မိခင်မာရိဘက်ကနေ ဖော်ပြခဲ့တာဖြစ်တယ်။ (ရောမ ၁:၃) ဒီလိုနည်းအားဖြင့် သမ္မာကျမ်းစာမှာ ယေရှုရဲ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းကို မတူညီတဲ့ပုံစံ ၂ မျိုးနဲ့ဖော်ပြထားတယ်။

ရှေးခေတ် အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသမှာ ရက်ထည်ပြုလုပ်တဲ့အခါ သိုးမွေးကို အဓိကအသုံးပြုတယ်။ ဒါ့အပြင် ဆိတ်မွေး၊ ကုလားအုတ်မွေးတွေကိုလည်း သုံးကြတယ်။ အသုံးများတဲ့အထည်အလိပ်တွေကတော့ သိုးမွေးထည်ဖြစ်ပြီး ကျမ်းစာထဲမှာ သိုး၊ သိုးမွေးညှပ်ခြင်း၊ သိုးမွေးထည် စတာတွေကို မကြာခဏဖော်ပြထားတယ်။ (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၅:၂; ၄ ဓမ္မရာဇဝင် ၃:၄; ယောဘ ၃၁:၂၀) ပိတ်ချောထည်တွေရက်လုပ်ရာမှာသုံးတဲ့ လျှော်ပင်တွေကိုတော့ အီဂျစ်နဲ့ အစ္စရေးမှာ စိုက်ပျိုးကြတယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၁:၄၂; ယောရှု ၂:၆) ကျမ်းစာခေတ်က အစ္စရေးတွေဟာ ဝါဂွမ်းကို သိပ်မစိုက်ပျိုးကြပေမဲ့ ပါးရှားဒေသမှာတော့ ဝါဂွမ်းကရတဲ့ ချည်ထည်ကိုအသုံးပြုခဲ့ကြကြောင်း ကျမ်းစာမှာဖော်ပြထားတယ်။ (ဧသတာ ၁:၆) ပိုးထည်တွေက စျေးကြီးတယ်။ ဒါကိုတော့ ကမ္ဘာ့အရှေ့ဖျားဒေသက နယ်လှည့်ကုန်သည်တွေပဲ တင်သွင်းတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။—ဗျာဒိတ် ၁၈:၁၁၊ ၁၂။

“သိုးမွေးရဲ့သဘာဝအရောင်က အဖြူဆွတ်ဆွတ်ကနေ အညိုရင့်ရောင်အထိ အရောင်အမျိုးမျိုးရှိတယ်” လို့ စာအုပ်တစ်အုပ်မှာ (Jesus and His World) ဖော်ပြထားတယ်။ ဒါ့အပြင် သိုးမွေးတွေကို ဆေးဆိုးကြတယ်။ ဈေးကြီးတဲ့ခရမ်းရောင်ဆိုးဆေးကို ပင်လယ်ခရုကမာကောင်တစ်မျိုးကနေ ရရှိတယ်။ အနီ၊ အဝါ၊ အပြာ၊ အနက် စတဲ့ဆိုးဆေးတွေကိုတော့ အပင်တွေ၊ အမြစ်တွေ၊ သစ်ရွက်နဲ့ အင်းဆက်တွေကနေ ထုတ်ယူကြတယ်။