Unsay imong itubag kon pangutan-on ka, “Gusto ba nimong mabuhi hangtod sa hangtod?” Lagmit ang kadaghanan moingon nga gusto nila, pero para nila dili kana realistiko nga hisgotan. Sila moingon nga ang kamatayon kabahin na sa kinabuhi, ug kini gyod ang atong dulnganan.

Apan unsay imong tubag kon balihon ang pangutana, “Andam na ba kang mamatay?” Ang kadaghanan moingon nga dili. Gipakita niini nga gusto gyod natong mabuhi bisag may mga problema ug kalisdanan. Sumala sa Bibliya, gilalang sa Diyos ang tawo nga may tinguha nga mabuhi. Gani, kini nag-ingon nga “bisan ang panahong walay tino iyang gibutang sa ilang kasingkasing.”—Ecclesiastes 3:11.

Pero ang realidad, mamatay gyod ang tawo. Nganong naingon man niana? May gihimo bang solusyon ang Diyos? Makapahupay ang mga tubag sa Bibliya, ug may kalambigitan kini sa rason kon nganong si Jesus nag-antos ug namatay.

Sa unang tulo ka kapitulo sa Genesis, naghisgot ang Bibliya nga gihatagan sa Diyos ang unang magtiayon, si Adan ug Eva, ug kahigayonan nga mabuhi sa walay kataposan ug gisultihan sila kon unsaon. Dayon gihubit niini nga wala sila magmasinugtanon sa Diyos ug nawala kana nga kahigayonan. Simple ra ang pagkaasoy niini—tungod niana, giisip kini sa uban nga sugilambong lang. Apan sama sa mga Ebanghelyo, gipakita sa Genesis nga tinuod kini. *

Unsay resulta sa pagsupak ni Adan? Mao kini ang tubag sa Bibliya: “Ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo [si Adan] ug ang kamatayon pinaagi sa sala, ug sa ingon ang kamatayon mikaylap sa tanang tawo tungod kay silang tanan nakasala man.” (Roma 5:12) Si Adan nakasala kay wala siya magmasinugtanon sa Diyos. Busa, nawad-an siyag kinabuhing walay kataposan ug sa ngadtongadto siya namatay. Kay kaliwat man ta niya, napanunod nato ang iyang pagkamakasasala maong kita masakit, matigulang, ug mamatay sab. Uyon kana sa nadiskobrehan sa mga siyentista kon sa unsang paagi mapanunod sa mga anak ang kinaiya sa ilang ginikanan. Apan, may gihimo bang solusyon ang Diyos?

Dunay kahikayan ang Diyos aron malukat, o mapasig-uli, ang giwala ni Adan nga paglaom para sa iyang mga kaliwat, nga mao, ang kinabuhing walay kataposan. Giunsa kana pagpalampos sa Diyos?

Ang Roma 6:23 nag-ingon: “Ang suhol nga ginabayad sa sala mao ang kamatayon.” Sa ato pa, ang kamatayon maoy resulta sa sala. Kay si Adan nakasala, siya namatay. Sa susama, bisag wala ta makahimog daotan, mamatay gihapon ta kay gipakatawo man tang makasasala. Busa tungod sa gugma, gipadala sa Diyos ang iyang Anak, si Jesus, aron maoy modawat sa ‘suhol sa sala.’ Sa unsang paagi?

Kita nahimong makasasala ug dayon mamatay kay wala magmasinugtanon si Adan, usa ka hingpit nga tawo. Busa kinahanglang dunay usa ka hingpit nga tawo nga magmasinugtanon hangtod sa kamatayon aron mahigawas ta niana nga kahimtang. Gipatin-aw kana sa Bibliya: “Ingon nga pinaagi sa pagkadili-masinugtanon sa usa ka tawo daghan ang nahimong makasasala, sa ingon usab pinaagi sa pagkamasinugtanon sa usa ka persona daghan ang mahimong matarong.” (Roma 5:19) Kana nga “persona” mao si Jesus. Gibiyaan niya ang langit, nahimong hingpit nga tawo, * ug namatay para nato. Tungod niana, makabaton na tag matarong nga baroganan sa Diyos ug paglaom nga mabuhi sa way kataposan.

Pero, nganong gikinahanglan pa mang mamatay si Jesus? Dili ba puwedeng modeklarar na lang ang Labing Gamhanang Diyos nga mabuhi sa way kataposan ang mga kaliwat ni Adan? Siyempre may awtoridad siya sa paghimo niana. Pero pagbalewala kana sa iyang balaod nga ang suhol sa sala maoy kamatayon. Ang maong balaod seryoso ug dili puwedeng supakon o usbon. Kini maoy pundasyon sa tinuod nga hustisya.—Salmo 37:28.

Kon gituis sa Diyos ang hustisya niining bahina, lagmit maghunahuna ang mga tawo nga puwede sab niyang himoon kana sa ubang kahimtang. Pananglitan, dihang mamili siya kon kinsa sa mga kaliwat ni  Adan ang mabuhi sa way kataposan, magpihigpihig kaha siya? Tumanon kaha niya ang iyang mga saad? Makasalig ta nga ang tanang himoon sa Diyos matarong kay siya nagsubay sa hustisya sa pagtagana natog kaluwasan.

Pinaagi sa kamatayon ni Jesus, gibuksan sa Diyos ang dalan sa kinabuhing walay kataposan sa Paraisong yuta. Tagda ang giingon ni Jesus sa Juan 3:16: “Gihigugma pag-ayo sa Diyos ang kalibotan nga gihatag niya ang iyang bugtong nga Anak, aron nga ang tanan nga magpasundayag ug pagtuo kaniya dili malaglag kondili makabaton ug kinabuhing walay kataposan.” Busa, ang kamatayon ni Jesus maoy pamatuod sa dili matuis nga hustisya sa Diyos, ug labaw sa tanan, sa iyang dakong gugma kanato.

Pero, nganong kinahanglan man gyod nga mag-antos si Jesus ug dayon makaagom ug sakit nga kamatayon sumala sa gihubit sa mga Ebanghelyo? Ang pagkamaunongon ni Jesus bisan sa grabeng pagsulay maoy tubag sa akusasyon sa Yawa nga ang tawo dili magmaunongon sa Diyos dihang may pagsulay. (Job 2:4, 5) Daw tinuod ang maong akusasyon human madani ni Satanas ang hingpit nga si Adan sa pagpakasala. Apan si Jesus, kinsa mao ang hingpit nga katumbas ni Adan, nagmaunongon bisan pa sa grabeng kalisdanan. (1 Corinto 15:45) Busa, napamatud-an ni Jesus nga puwede untang magmasinugtanon si Adan kon gipili lang gyod niya. Pinaagi sa paglahutay, si Jesus naghatag natog sumbanan. (1 Pedro 2:21) Kay masinugtanon si Jesus, gigantihan siya sa Diyos ug imortal nga kinabuhi sa langit.

Nahitabo gyod ang kamatayon ni Jesus. Ug posible ang kinabuhing walay kataposan. Gusto ba nimong mabuhi hangtod sa hangtod? Gisultihan ta ni Jesus kon unsay angay natong himoon: “Kini nagkahulogan ug kinabuhing walay kataposan, ang ilang pagkuha ug kahibalo bahin kanimo, ang bugtong matuod nga Diyos, ug sa usa nga imong gipadala, si Jesu-Kristo.”—Juan 17:3.

Gidapit ka sa mga magpapatik niining magasina nga mokat-on pag dugang bahin sa matuod nga Diyos, si Jehova, ug sa iyang Anak, si Jesu-Kristo. Malipay ang mga Saksi ni Jehova sa inyong lugar sa pagtabang nimo. Makatabang sab kon imong bisitahon ang among website, ang www.pr418.com/ceb.