Inilarawan ni apostol Pablo si Jehova * bilang “ang Diyos ng buong kaaliwan, na umaaliw sa amin sa lahat ng aming kapighatian.” (2 Corinto 1:3, 4) Kaya tinitiyak sa atin ng Bibliya na lahat ng tao ay kayang tulungan at patibayin ng ating Ama sa langit gaanuman katindi ang trahedya.

Siyempre pa, dapat tayong kumilos kung gusto nating tulungan tayo ng Diyos. Paano tayo matutulungan ng isang doktor kung hindi tayo magpapatingin sa kaniya? Nagtanong si propeta Amos: “Magkasama bang lalakad ang dalawa malibang nagtagpo sila ayon sa pinagkasunduan?” (Amos 3:3) Kaya naman hinihimok tayo ng Kasulatan: “Lumapit kayo sa Diyos, at lalapit siya sa inyo.”—Santiago 4:8.

Paano tayo makatitiyak na lalapit sa atin ang Diyos? Una sa lahat, paulit-ulit niyang sinasabi sa atin na gusto niya tayong tulungan. (Tingnan ang  kalakip na kahon.) Ikalawa, mayroon tayong nakakukumbinsing patotoo ng mga taong tinulungan ng Diyos—totoong mga tao na nabuhay noon at ngayon.

Gaya ng marami sa ngayon na humihingi ng tulong sa Diyos, dumanas din ng maraming trahedya si Haring David. Minsan, nagsumamo siya kay Jehova, “Dinggin mo ang tinig ng aking mga pamamanhik kapag humihingi ako sa iyo ng tulong.” Tinulungan ba siya ng Diyos? Oo. Sinabi pa ni David: “Ako ay natulungan, anupat nagbubunyi ang aking puso.”—Awit 28:2, 7.

Binigyan ng Diyos si Jesus ng mahalagang papel sa paglalaan ng tulong. Ang ilan sa mga iniatas ng Diyos kay Jesus ay ang “bigkisan ang may pusong wasak” at “aliwin ang lahat ng nagdadalamhati.” (Isaias 61:1, 2) Gaya ng inihula, nagpakita si Jesus ng pantanging interes sa mga taong “nagpapagal at nabibigatan.”—Mateo 11:28-30.

Tinulungan ni Jesus ang mga tao sa pamamagitan ng kaniyang matalinong payo at mabait na pakikitungo. Sa ilang pagkakataon pa nga, pinagaling niya sila. Isang araw, nagmakaawa kay Jesus ang isang ketongin: “Kung ibig mo lamang, mapalilinis mo ako.” Nahabag si Jesus at sinabi: “Ibig ko. Luminis ka.” (Marcos 1:40, 41) At gumaling ang ketongin.

Sa ngayon, wala na ang Anak ng Diyos sa lupa  para tulungan tayo. Pero patuloy na tinutulungan ng kaniyang Ama na si Jehova, “ang Diyos ng buong kaaliwan,” ang mga nangangailangan. (2 Corinto 1:3) Pansinin ang apat na pangunahing paraan ng pagtulong ng Diyos sa mga tao.

• Bibliya. “Ang lahat ng bagay na isinulat noong una ay isinulat sa ating ikatututo, upang sa pamamagitan ng ating pagbabata at sa pamamagitan ng kaaliwan mula sa Kasulatan ay magkaroon tayo ng pag-asa.”—Roma 15:4.

• Banal na Espiritu ng Diyos. Hindi pa natatagalan pagkamatay ni Jesus, ang kongregasyong Kristiyano ay nakaranas ng isang yugto ng kapayapaan. Bakit? “Lumalakad ito sa pagkatakot kay Jehova at sa kaaliwan mula sa banal na espiritu.” (Gawa 9:31) Ang banal na espiritu, ang aktibong puwersa ng Diyos, ay talagang makapangyarihan. Ginagamit ito ng Diyos para tulungan ang sinuman sa anumang kalagayan.

• Panalangin. “Huwag kayong mabalisa sa anumang bagay,” ang payo ng Bibliya. Sa halip, sinasabi nito, “ipaalam ang inyong mga pakiusap sa Diyos; at ang kapayapaan ng Diyos na nakahihigit sa lahat ng kaisipan ay magbabantay sa inyong mga puso at sa inyong mga kakayahang pangkaisipan.”—Filipos 4:6, 7.

• Kapuwa mga Kristiyano. Sila ang ating tunay na mga kaibigan na handang tumulong sa mahihirap na sitwasyon. Inilarawan ni apostol Pablo ang kaniyang mga kasama bilang “tulong na nagpapalakas” sa panahon ng “pangangailangan at kapighatian.”—Colosas 4:11; 1 Tesalonica 3:7.

Pero baka maisip mo kung paano nangyayari iyan. Tingnan natin ang karanasan ng mga taong napaharap sa mga problemang binanggit sa simula. Gaya nila, makikita mong tinutupad pa rin ng Diyos ang nakaaantig na pangakong ito: “Tulad ng isang tao na patuloy na inaaliw ng kaniyang sariling ina, gayon ko kayo patuloy na aaliwin.”—Isaias 66:13.