1, 2. Anong mga tanong ang bumabangon dahil sa mga salita ni Jesus sa Mateo 24:14?

SANG-AYON man o salansang sa atin ang mga tao, hindi nila maikakaila na kilalang-kilala ang mga Saksi ni Jehova sa gawaing pangangaral. Baka nga may nakakausap ka pa sa ministeryo na nagsasabing iginagalang nila tayo dahil sa gawain natin kahit hindi sila sang-ayon sa ating mga paniniwala. Alam nating inihula ni Jesus na ang mabuting balita ng Kaharian ay ipangangaral sa buong tinatahanang lupa. (Mat. 24:14) Pero paano tayo nakatitiyak na ang gawain natin ay katuparan ng hula ni Jesus? Kapangahasan bang sabihin natin na tayo ang tumutupad sa gawaing ito?

² Maraming relihiyon ang nag-aangkin na ipinangangaral nila ang Ebanghelyo, o mabuting balita. Pero kadalasan, ang ginagawa lang nila ay magbahagi ng sariling testimonyo, mga sermon sa simbahan, o mga programa sa radyo, telebisyon, o sa Internet. Ang iba naman ay nagkakawanggawa o nagbibigay ng mga serbisyo sa medisina at edukasyon. Ganito ba ang gawaing iniutos ni Jesus sa kaniyang mga alagad?

3. Ayon sa Mateo 28:19, 20, anong apat na bagay ang dapat gawin ng mga tagasunod ni Jesus?

 ³ Maghihintay na lang ba ang mga alagad ni Jesus na lapitan sila ng mga tao? Aba, hindi! Matapos siyang buhaying-muli, sinabi ni Jesus sa kaniyang daan-daang alagad: “Humayo kayo at gumawa ng mga alagad sa mga tao ng lahat ng mga bansa, na binabautismuhan sila . . . , na itinuturo sa kanila na tuparin ang lahat ng mga bagay na iniutos ko sa inyo.” (Mat. 28:19, 20) Kaya may apat na hakbang na dapat gawin. Kailangan nating gumawa ng mga alagad, bautismuhan sila, at turuan sila. Pero ano muna ang dapat nating gawin? Ang sabi ni Jesus: “Humayo kayo”! Hinggil sa utos na iyan, ganito ang komento ng isang iskolar ng Bibliya: “Atas ng bawat mananampalataya ang ‘humayo,’ sa kabilang kalsada man o sa ibayong-dagat.”​—Mat. 10:7; Luc. 10:3.

4. Ano ang sangkot sa pagiging “mangingisda ng mga tao”?

⁴ Ang tinutukoy ba ni Jesus ay indibiduwal na pagsisikap lang ng kaniyang mga tagasunod, o isang organisadong kampanya para ipangaral ang mabuting balita? Dahil hindi naman kakayanin ng iisang indibiduwal na humayo sa “lahat ng mga bansa,” kailangan dito ang organisadong pagsisikap ng marami. Ipinahiwatig ito ni Jesus nang anyayahan niya ang kaniyang mga alagad na maging “mangingisda ng mga tao.” (Basahin ang Mateo 4:18-22.) Hindi niya tinutukoy rito ang nag-iisang mangingisda na gumagamit ng pamingwit habang naghihintay ng isda na kakagat sa pain. Sa halip, ang pangingisdang tinutukoy niya ay ginagamitan ng mga lambat​—isang mabigat na trabahong nangangailangan ng pagtutulungan ng marami.​—Luc. 5:1-11.

5. Anong apat na tanong ang kailangang sagutin, at bakit?

⁵ Para malaman kung sino sa ngayon ang nangangaral ng mabuting balita bilang katuparan ng hula ni Jesus, kailangan nating sagutin ang apat na tanong na ito:

• Anong mensahe ang dapat ipangaral?

• Ano ang dapat nating maging motibo sa pangangaral?

• Anong pamamaraan ang dapat gamitin?

• Gaano kalawak at hanggang kailan dapat isagawa ang pangangaral na ito?

Ang mga sagot sa mga tanong na ito ay tutulong sa atin na makilala kung sino ang gumagawa ng nagliligtas-buhay na gawaing ito. Patitibayin din nito ang ating determinasyon na patuloy na mangaral.​—1 Tim. 4:16.

6. Bakit ka makapagtitiwala na tama ang mensaheng ipinangangaral ng mga Saksi ni Jehova?

⁶ Basahin ang Lucas 4:43. Ipinangaral ni Jesus ang “mabuting balita ng kaharian,” at inaasahan niyang gagawin din ito ng kaniyang mga alagad. Aling grupo ng mga tao ang nangangaral ng mensaheng iyan sa “lahat ng mga bansa”? Malinaw ang sagot​—mga Saksi ni Jehova lang. Kinikilala iyan kahit ng mga salansang. Halimbawa, isang misyonerong pari ang nagsabi sa isang Saksi na kung saan-saan na siya nadestino, at sa bawat bansang pinupuntahan niya, tinatanong niya ang mga Saksi kung ano ang ipinangangaral nila. Ano ang isinasagot sa kaniya? Sinabi ng pari: “Nakakatawa sila, pare-pareho ang sagot nila: ‘Ang mabuting balita ng Kaharian.’ ” Pero sa halip na maging “nakakatawa,” ang mga Saksing iyon ay nagsasalita nang may pagkakaisa, gaya ng nararapat sa mga tunay na Kristiyano. (1 Cor. 1:10) At ibinabalita nila ang mensaheng nasa Ang Bantayan Naghahayag ng Kaharian ni Jehova. Ang magasing iyan ay makukuha sa 254 na wika, at  halos 59 na milyong kopya ng bawat isyu ang inilalabas, kung kaya ito ang magasing may pinakamalawak na sirkulasyon sa buong mundo.

7. Bakit natin masasabi na hindi ipinangangaral ng klero ng Sangkakristiyanuhan ang tamang mensahe?

⁷ Hindi ipinangangaral ng klero ng Sangkakristiyanuhan ang tungkol sa Kaharian ng Diyos. Kung mabanggit man nila ang Kaharian, sinasabi ng marami sa kanila na ito ay isang damdamin o kalagayan sa puso ng isang Kristiyano. (Luc. 17:21) Hindi nila tinutulungan ang mga tao na maunawaan na ang Kaharian ng Diyos ay isang makalangit na gobyerno na ang Tagapamahala ay si Jesu-Kristo, na ito ang solusyon sa lahat ng problema ng sangkatauhan, at na malapit na nitong alisin ang kasamaan sa lupa. (Apoc. 19:11-21) Sa halip, inaalaala lang nila si Jesus sa panahon ng Pasko at Easter. Parang wala silang kaide-ideya kung ano ang isasagawa ni Jesus bilang bagong Tagapamahala ng lupa. At dahil hindi nila nauunawaan ang mensahe na dapat ipangaral, kataka-taka ba na hindi rin nila nauunawaan kung ano ang tamang motibo sa paggawa nito?

8. Ano ang maling motibo sa pangangaral?

⁸ Ano ang dapat na maging motibo sa pangangaral? Hindi para mangolekta ng pera at makapagpatayo ng mararangyang gusali. Sinabi ni Jesus sa kaniyang mga alagad: “Tinanggap ninyo nang walang bayad, ibigay ninyo nang walang bayad.” (Mat. 10:8) Ang Salita ng Diyos ay hindi dapat pagkakitaan o gawing negosyo. (2 Cor. 2:17) Ang mga nangangaral ng mensahe ay hindi dapat maghangad ng personal na pakinabang kapalit nito. (Basahin ang Gawa 20:33-35.) Pero sa kabila ng utos na ito, ang pinagkakaabalahan ng maraming simbahan ay ang pangongolekta ng pera o ang pag-iwas sa pagkabangkarote. Kailangan nilang suwelduhan ang kanilang klero at ang marami nilang empleado. Maraming lider ng Sangkakristiyanuhan ang nagkamal ng maraming kayamanan.​—Apoc. 17:4, 5.

9. Paano ipinakikita ng mga Saksi ni Jehova na nangangaral sila na may tamang motibo?

⁹ Kumusta naman ang mga Saksi ni Jehova kung tungkol sa panghihingi ng koleksiyon? Ang kanilang gawain ay sinusuportahan ng boluntaryong donasyon. (2 Cor. 9:7) Walang hinihinging koleksiyon sa kanilang mga Kingdom Hall o kombensiyon. Pero noong nakaraang taon lang, 1.93 bilyong oras ang ginugol ng mga Saksi ni Jehova sa pangangaral ng mabuting balita at sa pagdaraos ng mahigit siyam na milyong libreng pag-aaral sa Bibliya bawat buwan. Ang kahanga-hanga pa rito, bukod sa wala silang suweldo, handa silang gumastos para masuportahan ang gawain. Ganito ang sinabi ng isang mananaliksik tungkol sa gawain ng mga Saksi ni Jehova: “Ang pangunahing tunguhin ay ang pangangaral at pagtuturo. . . . Walang klero, kaya malaking kabawasan ito sa gastusin.” Kaya ano ba ang motibo natin sa pangangaral? Sa simpleng pananalita, kusang-loob natin itong ginagawa dahil mahal natin si Jehova at mahal natin ang ating kapuwa. Ang saloobing ito ay katuparan ng hula sa Awit 110:3. (Basahin.)

10. Anong pamamaraan ang ginamit ni Jesus at ng kaniyang mga alagad sa pangangaral?

¹⁰ Anong pamamaraan ang ginamit ni Jesus at ng kaniyang mga alagad sa pangangaral ng mabuting balita? Pumunta sila kung saan may tao​—sa pampublikong mga lugar at sa mga tahanan. Kasama sa gawaing pangangaral ang pagbabahay-bahay para mahanap  ang mga karapat-dapat. (Mat. 10:11; Luc. 8:1; Gawa 5:42; 20:20) Ang sistematikong pamamaraang ito ay nagpakita ng kawalang-pagtatangi.

11, 12. Pagdating sa pangangaral ng mabuting balita, ano ang kaibahan ng pagsisikap ng Sangkakristiyanuhan at ng bayan ni Jehova?

¹¹ Kumusta ang mga relihiyon ng Sangkakristiyanuhan sa bagay na ito? Karaniwan na, iniaasa ng mga miyembro nito sa suwelduhang klero ang pangangaral. Pero sa halip na maging “mangingisda ng mga tao,” parang mas interesado na lang ang klero ng Sangkakristiyanuhan na panatilihin ang mga “isdang” nahuli na nila. Totoo naman na kung minsan, pinasisigla ng ilang klero ang kanilang mga miyembro na mag-ebanghelyo. Halimbawa, noong taóng 2001, sinabi ni Pope John Paul II sa isang liham: “Sa nakalipas na mga taon, paulit-ulit akong nanawagan para sa bagong pag-eebanghelyo. Inuulit ko ito ngayon . . . Dapat nating panumbalikin sa ating sarili ang nagniningas na kombiksiyon ni Pablo, na nagsabi: ‘Sa aba ko kung hindi ko ipangaral ang Ebanghelyo.’ ” Saka sinabi ng papa na ang misyong ito ay “hindi maaaring ipaubaya sa grupo ng ‘mga espesyalista’ kundi pananagutan ito ng lahat ng miyembro ng Bayan ng Diyos.” Pero gaano karami ang tumugon sa panawagang iyon?

¹² Kumusta naman ang mga Saksi ni Jehova sa bagay na ito? Sila lang ang nangangaral na namamahala na si Jesus bilang Hari mula noong 1914. Gaya ng tagubilin ni Jesus, priyoridad nila ang pangangaral. (Mar. 13:10) Ganito ang sabi ng aklat na Pillars of Faith​—American Congregations and Their Partners: “Para sa mga Saksi ni Jehova, ang pangangaral ay mas mahalaga kaysa anupamang bagay.” Binanggit ng awtor ang sinabi ng isang Saksi at nagpatuloy: “Kapag may nagugutom, nalulungkot, at nagkakasakit, tumutulong sila, . . . pero hindi nila nalilimutan na ang pangunahin nilang atas ay ang maghatid ng espirituwal na mensahe tungkol sa darating na wakas ng sanlibutan at sa pangangailangan ng taong maligtas.” Patuloy na inihahayag ng mga Saksi ni Jehova ang mensaheng iyan gamit ang pamamaraan ni Jesus at ng kaniyang mga alagad.

13. Gaano kalawak dapat isagawa ang pangangaral?

¹³ Inilarawan ni Jesus kung gaano kalawak ang gawain sa pagsasabing ang mabuting balita ay ipangangaral “sa buong tinatahanang lupa.” (Mat. 24:14) Kailangang gumawa ng mga alagad “sa mga tao ng lahat ng mga bansa.” (Mat. 28:19, 20) Kaya isa itong pangglobong gawain.

14, 15. Ano ang katibayan na tinutupad ng mga Saksi ni Jehova ang hula ni Jesus may kaugnayan sa lawak ng gawaing pangangaral? (Tingnan ang mga larawan sa simula ng artikulo.)

¹⁴ Paano nga ba tinutupad ng mga Saksi ni Jehova ang hula ni Jesus may kaugnayan sa lawak ng pangangaral? Tingnan natin ang ilang impormasyon. May mga 600,000 miyembro ng klero sa iba’t ibang denominasyon sa United States, kung saan may  mga 1,200,000 Saksi ni Jehova. Sa buong daigdig, may mahigit 400,000 paring Romano Katoliko. Pansinin naman ang bilang ng mga Saksi na nangangaral tungkol sa Kaharian. Sa buong daigdig, mga walong milyong boluntaryong ministro ang nangangaral sa 240 lupain. Talagang kahanga-hanga ang gawaing ito na nagdudulot ng papuri at kaluwalhatian kay Jehova!​—Awit 34:1; 51:15.

¹⁵ Bilang mga Saksi ni Jehova, gusto nating mapaabutan ng mabuting balita ang pinakamaraming tao hangga’t maaari bago dumating ang wakas. Kaya naman walang katulad ang ginagawa nating pagsasalin at paglalathala ng literatura sa Bibliya. Milyon-milyong aklat, magasin, tract, at mga imbitasyon sa kombensiyon at Memoryal ang naipamahagi nang libre. Naglalathala tayo ng iba’t ibang publikasyon sa mahigit 700 wika. Mahigit 200 milyong kopya na ng Bagong Sanlibutang Salin ng Banal na Kasulatan ang nailathala sa mahigit 130 wika. Noong nakaraang taon lang, humigit-kumulang 4.5 bilyong piraso ng literatura sa Bibliya ang nailathala natin. Ang impormasyon sa ating opisyal na website ay available sa mahigit 750 wika. May iba pa bang grupo ng mga ministro na gumagawa ng ganiyang gawain?

16. Bakit natin masasabi na nasa mga Saksi ni Jehova ang espiritu ng Diyos?

¹⁶ Hanggang kailan dapat isagawa ang pangangaral na ito? Sinabi ni Jesus na ang pandaigdig na gawaing ito ay magpapatuloy sa mga huling araw, “at kung magkagayon ay darating ang wakas.” May iba pa bang relihiyon na nangangaral ng mabuting balita sa mga huling araw na ito? Baka sabihin ng ilan sa mga nakakausap natin sa larangan: “Kayo ang nangangaral, pero nasa amin ang banal na espiritu.” Pero makatatagal ba tayo sa gawaing ito kung wala sa atin ang espiritu ng Diyos? (Gawa 1:8; 1 Ped. 4:14) May mga relihiyon ding sumubok na mangaral gaya ng regular na ginagawa ng mga Saksi ni Jehova, pero madalas na hindi sila tumatagal. Ang iba ay nagmimisyonero nang maikling panahon, pero bumabalik din sa dati nilang rutin. Nagbabahay-bahay rin ang iba, pero hindi nila ipinangangaral ang mabuting balita ng Kaharian. Maliwanag na hindi nila isinasagawa ang gawaing pinasimulan ni Kristo.

17, 18. (a) Bakit tayo nakatitiyak na mga Saksi ni Jehova ang nangangaral ng mabuting balita ng Kaharian sa ngayon? (b) Bakit tayo nakapagpapatuloy sa gawaing ito?

¹⁷ Kaya sino talaga ang nangangaral ng mabuting balita ng Kaharian sa ngayon? May-tiwala nating masasabi: “Mga Saksi ni Jehova!” Bakit? Dahil ipinangangaral natin ang tamang mensahe, ang mabuting balita ng Kaharian. Pinupuntahan natin ang mga tao, kaya tamang pamamaraan ang ginagamit natin. Nangangaral tayo na may tamang motibo​—pag-ibig, hindi pinansiyal na pakinabang. Ang gawain natin ay napakalawak dahil nangangaral tayo sa mga tao sa lahat ng bansa at wika. At hindi tayo titigil sa pangangaral, taon-taon, hanggang sa dumating ang wakas.

¹⁸ Talagang kamangha-mangha ang naisasagawa ng bayan ng Diyos sa kapana-panabik na panahong ito. Pero paano natin nagagawa ang lahat ng ito? Ganito ang sagot ni apostol Pablo sa kaniyang liham sa mga taga-Filipos: “Ang Diyos ang isa na alang-alang sa kaniyang ikinalulugod ay kumikilos sa loob ninyo upang kapuwa ninyo loobin at ikilos.” (Fil. 2:13) Patuloy nawa tayong pakilusin ng ating maibiging Ama habang ibinibigay natin ang ating buong makakaya at lubusang ginaganap ang ating ministeryo.​—2 Tim. 4:5.